หนุ่มเศรษฐีลึกลับ 356 อาจารย์ที่แท้จริง

บทที่ 356 อาจารย์ที่แท้จริง

เติ้งเหวินเจี๋ยพูดจบ ก็ล้วงเอามือถือออกมาโทรหาบอดี้การ์ดของเขาที่อยู่ข้างนอก พวกเขาเตรียมจะทุบตีลู่เสี้ยงหยาง

เห็นถึงนี้ เกือบทุกคนที่มั่นใจว่า ต่อไปลู่เสี้ยงหยางก็ไม่มีชีวิตดี ๆ อยู่หรอก ยังไงหมอนี้ก็ไม่มีความสามารถอะไร กลับชอบอวดดี กล้าพูดมั่วซั่วในสมาคมหาประมูล นี่ก็คือจุดจบของเขา

แล้วลู่เสี้ยงหยางเผชิญหน้ากับชายร่างใหญ่สองคนอย่างดุร้าย กลับไม่กะพริบตาเลยสักนิด เหมือนว่าจะมีความมั่นใจ ว่าคนพวกนี้ไม่กล้าแตะต้องเขาหรอก

ตามนั้น ชายร่างใหญ่สองคนเพิ่งมาถึงตรงหน้าเขา เพิ่งจะยกหมัดขึ้น หยางเก๋อเก๋อก็ห้ามไว้:"หยุด"

ตอนนี้ในใจของเขาเกิดคลื่นพายุตั้งนานแล้ว ทุกสิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูดกับเขาเมื่อกี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ๆ

ช่วงครึ่งปีมานี้ การค้าของสมาคมการประมูลไม่ดีจริง ๆ จำนวนธุรกรรมลดลงถึง30%เมื่อเทียบกับปีเดียวกันสำนักงานใหญ่ได้โทรหาเขาหลายครั้ง เพื่อถามหาสาเหตุ

พูดตามตรง เขารู้สึกงุนงงมากเช่นกัน เพราะสมาคมการประมูลอยู่ในรูปแบบธุรกิจของเขา ไม่เคยเปลี่ยนแปลงใด ๆ พูดตามหลักแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่ควรเกิดขึ้น เขาจึงทำอะไรไม่ถูก

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อหนึ่งเดือนก่อน เขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะรถของเขาทนต่อการชนได้มาก เกรงว่าตอนนี้เขาคงจะไม่สามารถยืนพูดอยู่ที่นี่ได้อีก

เพราะการประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนั้น ซี่โครงเขาหักหลายซี่

แต่ว่า ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเมื่อเขากลับไปบ้านเกิดเพื่อเยี่ยมญาติ ไม่มีใครในสมาคมการประมูลทราบข่าว มิฉะนั้น พวกเขาจะต้องตะลึงสิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูดเมื่อกี้

หลังจากที่ชายร่างใหญ่ทั้งสองหยุดชะงัก ทั้งสองก็มองไปที่เติ้งเหวินเจี๋ยโดยไม่รู้ตัว รอความหมายของเติ้งเหวินเจี๋ย เติ้งเหวินเจี๋ยสงสัย มองหยางเก๋อเก๋อแล้วถามว่า:"หัวหน้า นี่คุณคิดจะ?"

หยางเก๋อเก๋อพูดอย่างหงุดหงิด:"นี่เป็นเรื่องของสมาคมการประมูล ผมจะจัดการเอง นายไม่ต้องมาแทรก"

เติ้งเหวินเจี๋ยพยักหน้าด้วยความลำบากใจ ดูเหมือนว่าสมาคมการประมูลยังคงดูถูกตระกูลเติ้งเขาอยู่ ไม่อยากมีความเกี่ยวข้องกับตระกูลเติ้งสักนิด

จากนั้นหยางเก๋อเก๋อถึงได้มองลู่เสี้ยงหยางแล้วพูดว่า:"เจ้าหนู นายพูดแต่เรื่องไร้สาระ ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่?"

แม้ว่าสิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูดจะถูกหมด แต่ไม่ตัดสถานการณ์อย่างหนึ่ง ลู่เสี้ยงหยางเป็นศัตรูของฝั่งนั้น รู้สถานการณ์ของเขาได้อย่างชัดเจนแล้ว ดังนั้นถึงได้กล้ามาพูดอวดดีที่สมาคมการประมูล

ลู่เสี้ยงหยางรู้ว่าหยางเก๋อเก๋อมีความกังวลในใจ ส่ายหัวแล้วพูดว่า:"คุณไม่เชื่อผมก็ได้ คุณสามารถพนันสักครั้ง แต่ว่าผมขอบอกคุณ ต้วนหงซิ่วคือของโชคร้าย เมื่อเวลาผ่านไป ไอพิฆาตก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าตอนนี้มันจะถูกประมูลให้กับคุณเสว่ แต่ต้วนหงซิ่วของโชคร้ายนี้ สุดท้ายก็ถูกพบในสมาคมการประมูลพวกคุณ นี่คือต้นตอของความชั่วร้าย ไม่เกินหนึ่งเดือน ทั้งชาวประมูลจะต้องประสบกับความวินาศ ในเวลานั้น คุณซึ่งเป็นหัวหน้าก็จะถูกประหาร"

คำพูดของลู่เสี้ยงหยางไม่ได้ข่มขู่หยางเก๋อเก๋อ

ก่อนหน้านี้ ในจี้หยกที่เทพเทียนหัวให้เขา มีกลิ่นอายที่มหัศจรรย์ลอดออกมา ได้หยุดลงแถวตาของลู่เสี้ยงหยางแล้วหายไป คำพูดเหล่านี้ก็บันทึกไว้ในหัวของเขา เมื่อกี้เพิ่งจะเห็นหยางเก๋อเก๋อ คำพูดเหล่านี้ก็โผล่ออกมา เหมือนกับว่ามันสักอยู่ในหัวของเขา

ฟังที่ลู่เสี้ยงหยางพูด มีหลายคนตกใจจนเหงื่อตก และแน่นอนพวกเขาไม่คิดว่า สิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางจะถูก แต่เป็นเพราะว่าลู่เสี้ยงหยางกล้าพูดสิ่งที่ผิดศีลธรรมออกมา ในสมาคมการประมูล ต้องโดนสมาคมการประมูลเอาให้ตายอย่างแน่นอน

หลิ่วหรูยู่ตกใจจนหน้าซีด หุ่นสวยสั่นไม่หยุด

กู้ชิวส่วยถอนหายใจส่ายหัวไม่หยุด และมีความโชคดีในใจในเวลาเดียวกัน ยังดีในช่วงเวลาสำคัญ สติปัญญาชนะความใจร้อน ไม่ได้คบกับร่างทรงอย่างลู่เสี้ยงหยาง

ตอนนี้เธอตัดสินใจได้อย่างแน่นอนว่า ลู่เสี้ยงหยางกำลังพูดไร้สาระ คงอยากจะแสดงความเร้นลับซับซ้อน ทำให้ทุกคนตื่นตกใจ จากนั้นก็ฉวยโอกาสแบล็กเมล์สมาคมการประมูล แล้วแก้สถานการณ์ให้เสว่เฟยเส่ไปด้วย

นี่คือแผนยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้ว ทำไมลู่เสี้ยงหยางเป็นแค่ลูกเขยเข้าบ้าน กลับได้ความสำคัญขนาดนี้ หมอนี้พึ่งแค่ปากอย่างเดียว !

และหยางเก๋อเก๋อเหงื่อตกท่วมตัว ในใจสับสนไปหมด ถ้าสิ่งที่ลู่เสี้ยงหยางพูดเป็นเรื่องจริง ถ้างั้นจุดจบของสมาคมการประมูลกับเขาจะต้องแย่มาก ของแลกเปลี่ยนนี้มันมากเกินไป เขาไม่กล้าพนันหรอก

เขาเลยเตรียมจะลองเชิงลู่เสี้ยงหยางต่อไป มองเขาแล้วพูดเยาะเย้ยว่า:"ไอ้หนู ดูนายพูดอย่างมั่นใจขนาดนี้ ผมสามารถให้โอกาสนายพิสูจน์ดู ว่าเรื่องวันนี้เป็นเพราะว่าต้วนหงซิ่ว"

พูดถึงตรงนี้ เขาร้องฮึในจมูก น้ำเสียงดูน่ากลัวมาก:"ดีที่สุดนายควรอธิษฐานว่า สิ่งที่นายพูดนั้นมันถูก ถ้ากล้าโกหกแม้แต่นิดเดียว และพยายามหลอกลวงสมาคมการประมูลของเรา หรือถ้านายกับนังหนูนั้นเป็นพวกเดียวกัน และคิดอยากหลอกลวงเพื่อจะแก้สถานการณ์แทนเธอ ผมจะทำให้นายตายโดยไม่มีที่ฝัง"

ลู่เสี้ยงหยางยักไหล่ เขาขี้เกียจเกินจะพูดเรื่องไร้สาระกับหยางเก๋อเก๋อ เกี่ยวกับเรื่องชีวิต และให้สมาคมการประมูลจัดหากระดาษเหลือง1ใบ พู่กัน1อัน และหมึกชาด1ชุด

ลู่เสี้ยงหยางจับพู่กัน แล้วจุ่มลงในหมึกชาด แล้วเริ่มลงสี เขียนคาถาบนกระดาษเหลือง

เห็นฉากนี้ หลายคนก็กลั้นหัวเราะไม่ไหว หัวเราะดัง ๆ ออกมา

ไอ้ลูกเขยเข้าบ้านนี้แสดงหนังจนติดแล้วจริง ๆ คิดว่าตนเองเป็นนักพรตจริง ๆ งั้นเหรอ?

สายตาของเติ้งเหวินเจี๋ยมืดหม่นมาก ไม่นึกเลยว่า หยางเก๋อเก๋อจะยอมเชื่อสิ่งที่ลูกเขยเข้าบ้านอย่างลู่เสี้ยงหยางพูด ก็ไม่ยอมสนใจเขา นี่กำลังจะบอกเขาว่า เขาเทียบไม่ได้กับลูกเขยเข้าบ้านนี้เหรอ?

ฉินหยุนเฟยขำจนหงายหลัง มองลู่เสี้ยงหยางแล้วพูดว่า:"ตอนนี้นายเขียนบนกระดาษ เขียนว่านายเป็นขยะงั้นเหรอ ? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า นายไม่ต่องตรงไปตรงมาขนาดนั้นหรอก พวกเราทุกคนรู้หมด"

"ฮ่าฮ่าฮ่า"มีเสียงหัวเราะดังก้องอยู่รอบ ๆอีกครั้ง

ลู่เสี้ยงหยางไม่สนใจพวกโง่พวกนี้ รอจนเขียนคาถาเสร็จ โยนให้หยางเก๋อเก๋อแล้วพูดว่า:"ตอนนี้เอามันไปห่อไว้ที่ต้วนหงซิ่ว คุณเสว่ก็จะตื่น"

หยางเก๋อเก๋อเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ทำตามที่ลู่เสี้ยงหยางบอก เอากระดาษเหลืองห่อไว้ที่ต้วนหงซิ่ว

ผู้ขายทอดตลาดสุดเซ็กซี่ รู้สึกตลกเล็กน้อย หัวหน้างมงายแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

พูดไร้สาระอะไรกับคนโง่ จัดการเขาแล้วโยนออกไปโดยตรงก็จบแล้ว

วิ้ง !

ทันใดนั้นเอง ต้วนหงซิ่วก็เริ่มสั่นอย่างรุนแรง ราวกับว่ากำลังดิ้นรน

แต่ไม่นานมันก็สงบ

ทุกคนมองอย่างไม่อยากจะเชื่อ เดิมทีตาที่มีสีแดงเลือดของเสว่เฟยเส่ ค่อย ๆ ใสขึ้นช้า ๆ จากนั้น เธอสบัดหัวพูดด้วยความสงสัยว่า:"เกิดอะไรขึ้น ทำไมพวกคุณถึงได้มาล้อมฉัน?"

เห็นได้ชัดว่าเธอไม่รู้เรื่อง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เลย

เยสเข้ ! มหัศจรรย์ขนาดนี้เลย ? !

และในตอนนี้เองในใจหยางเก๋อเก๋อ รู้สึกอึ้งมาก ๆ เมื่อกี้เอง จู่ ๆ เขาก็รู้สึกได้ เหมือนว่าร่างกายของเขาเบาขึ้น เดิมทีอารมณ์ที่หงุดหงิดกลับเงียบสงบนิ่งอย่างมาก

แม่งเอ้ย !

เขาเป็นอาจารย์ที่แท้จริง !

หยางเก๋อเก๋อรู้สึกตื่นเต้นมาก เกือบจะคุกเข่าให้ลู่เสี้ยงหยาง