Goblin Kingdom 14

[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน

[เลเวล] 99

[คลาส] ชั้นสูง, ราชันของกลุ่ม

[ทักษะ] <<บัญชาการ>> <<ปฏิปักษ์>> <<คำรามอย่างรุนแรง>> <<ความชำนาญการใช้ดาบ C+>> <<โลภะ>> << การจ้องมองจากปีศาจ >> <<การเชื่อมต่อจิตวิญญาณ>> <<ผู้ควบคุมแห่งปัญญา>> <<ดวงตามรกตของงู>><<การเต้นรำแห่งความตาย>><< ดวงตาของงูสีชาด >>

[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพธิดาแห่งนรก อัลทีเซีย

[คุณลักษณะ] ความมืด, ความตาย

◇◆◇

กีก้ารู้สึกกระวนกระวาย ขณะดูราชันต่อสู้ด้วยความยากลำบาก

แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็ต้องทำตามคำสั่งที่ได้รับ

กีก้าหันไปมองผู้หญิงคนนั้น…ใบหน้าของเธอดูแปลกใจขณะมองการต่อสู้

เขาได้รับคำสั่งให้ปกป้องผู้หญิงคนนี้

แต่ถ้าเขาไม่ออกไป ราชันอาจจะถูกฆ่า

… ราชันมักชอบฉายเดี่ยว

เมื่อใดก็ตามที่มีอันตรายเกิดขึ้น คนที่ออกไปคนแรกก็คือเขา ราชาไม่ยอมให้ลูกน้องทำอะไรโดยประมาท

สำหรับกีก้า การกระทำอย่างนี้คือเรื่องผิดปกติ

——พลังคือทุกสิ่ง

นั่นเป็นเรื่องจริงแม้แต่ในหมู่ก็อบลิน

กีก้าไม่เคยคิดว่ามันแปลก

ถ้าเขามาถึงจุดสูงสุดเขาก็คงทำเช่นกัน แต่แน่นอนว่าต้องมีความไม่พอใจเกิดขึ้น สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือเรื่องตัวเมีย ราชาก๊อบลินมักผูกขาดตัวเมียไว้กับเขาเอง

แต่แล้ววันหนึ่ง ก็มีก็อบลินที่ออกจากกลุ่มได้ปรากฏขึ้น กีก้าตามก็อบลินตัวนั้นไปเพราะเขาบอกว่าจะจัดสรรตัวเมียและให้อาหารที่ดีกว่า

มีก็อบลินเด็กมากมายตามก็อบลินตัวนั้นไป

พวกก็อบลินที่มีสถานการณ์คล้ายคลึงกับกีก้า

จนในที่สุดพวกเขาก็พบที่ๆสามารถปักหลักและใช้ชีวิตได้

.

.

.

…แต่แล้วออร์คก็มา

ราชาคนเก่าบอกว่าเขาจะไล่ออร์คไป เขารวบรวมกองกำลังและบอกให้พวกเขาล้อมออร์คไว้

——แต่มันล้มเหลว

ตอนที่กีก้าเห็นถึงความพังพินาศ เขาก็ถูกโจมตีจนหมดสติ

เมื่อตื่นขึ้นมา เขาก็เห็นก็อบลินสีแดงที่ไม่รู้จัก

ทีละนิดทีละน้อย ฝูงของเขารู้ว่าก็อบลินนี่ เป็นผู้นำคนใหม่

——ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเดิม

ป่าแห่งนี้เป็นสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายเกินไปสำหรับก็อบลิน

เช่นเดียวกับกีก้าที่ตามราชาคนใหม่ด้วยใจที่ออกห่าง

แต่ราชาคนนี้สอนก็อบลินสำหรับการจับเหยื่อแบบใหม่ การใช้กับดักและเหยื่อล่อ

กีก้าที่เบิกตาทั้งสองมองราชา…เขาตกตะลึง

“พยายามเข้า”

จากคำพูดของราชา กีก้าที่ได้ลองใช้กับดัก …ราวกับว่ามันเป็นเรื่องโกหกเขาสามารถล่าเหยื่อได้ง่ายๆ

——ราชันเป็นผู้นำที่ดี

ในเวลาไม่นาน กีก้าเปลี่ยนความคิดและยอมรับราชาคนใหม่

กีก้าคิดว่ามันแปลก

ผู้นำคนใหม่จัดสรรอาหารให้ทุกคน เขาไม่ได้ผูกขาดตัวเมียและยังตั้งชื่อให้

ยิ่งไปกว่านั้นราชันได้ช่วยชีวิตเขาไว้

——นี่คือ…ก็อบลิน?

แม้กีก้าจะเลื่อนคลาสแล้วก็มีคำถามอยู่ในหัว เมื่อเทียบกับเวลาที่เขาเป็นก็อบลินโตเต็มวัย ความคิดของเขาก็เติบโตขึ้นและมีคำถามมากมายตามมา

คำตอบที่เขาหมายถึงคือ

——ราชันเป็นก็อบลินที่จะมาช่วยเหลือเหล่าก็อบลิน

ดังนั้นกีก้าที่เป็นคนไม่เชื่อในก็อบลิน ก็ได้ก้มหัวของเขาต่อหน้า

ด้วยความชื่นชม เขาสาบานว่าจะจงรักภักดี

“ราชัน… ”

ราชันจะไม่ทำให้เราตกอยู่ในอันตราย

แต่จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าต้องเปลี่ยนราชาอีก?

ราชันต้องมีชีวิตรอด …ไม่ว่ายังไงก็ตาม

“ผู้หญิง… ข้าจะไป เจ้าซ่อน!”

“แม้ว่าเจ้าจะได้รับคำสั่ง”

“เพื่อราชัน ข้าจะไปช่วยราชัน! ”

ในขณะที่เขากำลังพูดอยู่ ไฟความปรารถนาก็แผดเผาร่างกาย มันแผ่ซ่านราวกับความตื่นเต้นก็เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน

มีเหตุผลมากพอที่จะสละชีวิตของเขา เขารู้สึกว่าแขน ขาเต็มไปด้วยกำลัง

“ก๊าาซซซซซซซซซซ!”

กีก้ากระโดดออกจากพุ่มไม้และโจมตีออร์คด้วยดาบของเขา!

◆◆◇

——ไม่ ผมหลบไม่พ้น!

“ก๊าซซซ!”

ขณะที่กำลังคิด ก็มีเงาหนึ่งกระโดดออกมาจากพุ่มไม้พร้อมกับเสียงกรีดร้อง

นั่นมันกีก้า! แต่เขาที่ควรจะซ่อนอยู่กลับปรากฎตัวขึ้น พร้อมกับพุ่งไปหาออร์คที่กำลังควงหอกเหล็กเดินเข้ามา

ผมไม่ได้บอกให้เขาปกป้องเรเชียเหรอ!?

“ราชัน ข้าจะช่วย!”

หอกเหล็กที่เต็มไปด้วยสนิม แต่มันก็ทะลุเนื้อออร์คเข้าไป ทั้งออร์คและเขาก็ล้มลงกับพื้น

——บ้าเอ๊ย!

จับไปที่ดาบใหญ่สองคม ผมขยับร่างกายพยายามจะช่วยเขา

ด้วยความโกรธเกรี้ยว ผู้นำออร์คได้กวาดหอกยาวตามแนวนอน ผมตอบสนองด้วยการทุ่มกำลังทั้งหมดเพื่อสกัดกั้นการโจมตีนั้น

“ก๊าซซซ!”

“กรร!”

สงครามเสียงคำรามของกีก้าและออร์คปะทุมาจากด้านหลัง ขณะที่ผมมุ่งความสนใจไปที่การหลบหอก

ถ้าถูกโจมตี มันเป็นอะไรที่ร้ายแรงมาก

——ผู้นำออร์คแข็งแกร่งอย่างไม่ต้องสงสัย!

ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับความเป็นจริง

“รีบช่วยกีก้า! ขว้างหินซะ!”

ผมสั่งพวกก็อบลินที่ซ่อนอยู่

ผมมีโอกาสชนะมากกว่ากีก้าที่สู้กับออร์คอีกตัว ดังนั้นผมจึงไม่ต้องการให้คนมาสนับสนุน

[ทักษะ] ความชำนาญการใช้ดาบ C+ กำลังใช้งาน เพื่อป้องกันหอกที่โจมตีมาอย่างหนักหน่วง

แม้ระยะของดาบจะสั้นกว่าหอก แต่ผมต้องให้ออร์คอยู่ในระยะโจมตี งั้นก็เดินเข้าไป!

ผมเข้าไปใกล้ออร์ค ท่ามกลางการต่อสู้ที่จะทำให้ประสาทของผมตึงเครียด อีกสามก้าวจะเข้าสู่ระยะของดาบใหญ่

แต่เมื่อคิดดังนั้น เท้าของผมกลับถูกโจมตีจนมีเลือดไหลออกมา

“อึ่ก”

ไม่มีเวลาพักหายใจ หอกได้หักปักอยู่ที่ขาของผม ผมล้มลงไปกับพื้นและคลานหลบกับงู

ด้วยหอกที่มาจากด้านล่าง ผมได้ใช้ดาบใหญ่เป็นโล่คอยป้องกัน

แต่เนื่องจากอาการเจ็บปวดจากเท้าที่หัก แรงปะทะส่งผมกระเด็นไปยังพุ่มไม้ด้านข้าง

“การ์!”

ออร์คที่ผมได้สู้ด้วย ตอนนี้มันไม่ได้มีเป้าหมายมาที่ผม แต่เป็นกีก้า!

——เวรเอ้ย เขาควรทำตามคำสั่งของผม แต่พอมาคิดดูแล้ว มันเป็นเพียงแค่ก็อบลิน!

——ไม่ต้องพยายามช่วยผม!

ผมไม่ต้องการ

เพราะเมื่อไหร่ที่ผิดพลาด ผมไม่มั่นใจว่าจะยอมรับการตายของพวกเขาได้อย่างใจเย็น

ดาบของออร์คฟันไปที่กีก้าตัดแขนของเขาออกและหอกที่ตามมากวาดทั้งหอกและกีก้ากระเด็นขึ้นไปพร้อมกัน

แขนของเขาบิดเบี้ยวอย่างน่ากลัว ขณะนอนอยู่ที่พื้นที่เต็มไปด้วยเลือด ภาพเหล่านี้ตราตรึงเข้าไปในใจผมและจุดประกายบางอย่าง

“การรรร์!!”

ผมอยู่ในระยะของออร์ค มันก็เอาดาบใหญ่หวดลงมา

ไหล่ของผมกำลังหัก หลังจากการบาดเจ็บอย่างรุนแรงพร้อมกับเลือดสีฟ้าที่กระจายออกมาจากบาดแผล

แต่นี่คือสิ่งที่ผมต้องการ

“ก๊าซซซ!”

ออร์คพยายามกดดันให้มากขึ้น แต่ผมจับดาบของมันด้วยมือเปล่า

[ทักษะ] <<การเต้นรำแห่งความตาย>>ใช้งาน

——ความแข็งแกร่งทางกายภาพและความเร็วเพิ่มขึ้น 20%

ไม่…มันยังไม่พอ!

ผมกดดาบลงมาที่บาดแผล

[ทักษะ] <<การเต้นรำแห่งความตาย>> ใช้งานขั้นที่สอง

——ความแข็งแกร่งทางกายภาพและความเร็วเพิ่มขึ้น 30% ——ยัง!!

ผมหยิบดาบใหญ่แทงไปที่ตัวเอง

“อุป”

ออร์คกำลังสับสน แต่ผมเหวี่ยงดาบฟันไปที่หัวจนขาดครึ่งกระเด็นออกไป

“กูววววววว!”

หลังจากที่ฆ่ามันได้ เสียงผู้นำออร์คก็ร้องด้วยความโกรธและแทงหอกยาวมา

หอกตวัดมายังแขนซ้ายของผม

[ทักษะ] <<การเต้นรำแห่งความตาย>>ใช้งานขั้นสาม

——ความแข็งแกร่งทางกายภาพและความเร็วเพิ่มขึ้น 40%!

“โอ้ว!”

ร่างกายที่ยับเยินและสติที่แทบจะไม่เหลืออยู่ ผมปดปล่อยความโกรธทั้งหมดขณะที่ก้าวไปข้างหน้า

เพียงก้าวเดียว ผมได้ฟาดดาบใหญ่กระแทกหอกลอยออกไป ผู้นำออร์คไม่ได้สูญเสียความตั้งใจต่อสู้ มันเพียงแค่สับสนและเสียความมั่นใจเล็กน้อย

“กูวว!?

ผมถือดาบใหญ่ขึ้นและฟันไปยังหัวของมัน แต่ศัตรูเบื้องหน้าคือผู้นำออร์ค ไม่มีทางที่มันจะยืนรอความตาย

ด้วยการโจมตีสุดแรง ผู้นำออร์คได้ประสานมือรับดาบ

——แต่…การโจมตีครั้งนี้

กล้ามเนื้อแขนขวาของผมขยายใหญ่ขึ้นอย่างผิดปกติ

——ความโกรธของผมไม่ได้มีเพียงเท่านี้!!!

ดาบยังไม่หยุด มันยังไปต่อและบดขยี้หัวของออร์ค

มีเลือดกระจายไปทั่วก่อนมันจะล้มลงกับพื้น

“เรเชีย!!”

ผมที่ตะโกนเรียกเรเชียหลังพุ่มไม้ ผมพากีก้าไปหาเธอ

“รักษาเขาซะ”

แม้ว่าใบหน้าของเธอจะมีการแสดงออกถึงความประหลาดใจเล็กน้อย

“แม้ว่าคุณจะได้รับบาดเจ็บหนัก?”

“รีบๆทำมัน!”

อดทนความเจ็บปวดที่เผาไหม้ร่างกาย ผมเร่งให้เรเชียรักษากีก้าซะ

“…เข้าใจแล้ว”

เรเชียที่ยังงุนงงก็เดินไปหากีก้าเพื่อรักษา เมื่อผมเห็นดังนั้นจึงล้มลงและคุกเข่า

ร่างกายของผมมีบางอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป บางอย่างที่วูบวาบคืบคลานไปยังผิว

——ร้อน

ไอความร้อนแผ่ซ่านออกมาจากทุกส่วนของร่าง

“——อึก!?”

ผมได้ยินเสียงบางอย่าง แต่ผมไม่สนใจ

ขณะที่ดวงตาค่อยๆปิดลง…

“รูปร่างที่ปรากฎขึ้น มันคือรูปร่างของจิตวิญาณ”

ผมสงสัยว่า…ทำไมผมยังจำคำพูดของเทพธิดาที่น่ารำคาญนั่นได้

◇◇◆◆◇◇◆◆

เนื่องจากเลเวลของคุณถึง 100 [คลาส] ของคุณจะพัฒนาขึ้น

[คลาส] ชั้นสูง,ราชันของกลุ่ม -> [คลาส] ดยุค , ราชันของกลุ่ม

เลเวลของคุณจะกลับไปยังเลเวล 1 เนื่องจากคุณได้พัฒนาไปเป็นดยุคก็อบลิน ความสามารถของคุณจะเพิ่มขึ้น

เนื่องจากคุณได้เอาชนะผู้นำออร์ค เลเวลของคุณเพิ่มจากเลเวล 1 เป็นเลเวล 10

[ทักษะ] <<ความชำนาญการใช้ดาบ C+>> กลายเป็น <<ความชำนาญการใช้ดาบ B->>

[ทักษะ] <<โลภะ >> กลายเป็น <<โลภะที่ไม่สิ้นสุด>>

[ทักษะ] <<การจัดการเวทมนตร์>> เรียนรู้แล้ว

ไอเทมที่ได้รับ : หอกยาว ดาบยาว สร้อย