Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น 816

EG บทที่ 816 การซื้อตึกเอ็มไพร์สเตตเสร็จสมบูรณ์

เมื่อต้นเดือนมีนาคมลู่ฉ่าวก็ได้เข้าทำงานที่ฝูเจี้ยนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนเฝิงหยู่ก็บินจากฮ่องกงไปที่นิวยอร์ก เมื่อหนึ่งสัปดาห์ก่อนแผนการ เขาก็ได้รับแจ้งว่าตึกเอ็มไพร์สเตตพร้อมที่จะทำธุรกรรมได้แล้ว

เฝิงหยู่ไม่รู้ว่าฮิเดกิ โยโกอิทำยังไงให้คิโกะ นากาฮาระยอมตกลงขายอาคารให้กับเฝิงหยู่ แต่คาเมดา มาซาโอะบอกกับเฝิงหยู่ว่าฮิเดกิ โยโกอิได้สละทรัพย์สินจำนวนมากในสหรัฐอเมริกาและยุโรปเพื่อแลกกับสิ่งนี้ หลังจากทำธุรกรรมนี้ฮิเดกิ โยโกอิจะตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับคิโกะ นากาฮาระ

ต่อจากนี้เป็นต้นไปคิโกะ นากาฮาระจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูลโยโกอิอีก คิโกะ นากาฮาระอยากได้รับทรัพย์สิน และส่วนใหญ่เขาก็ได้มันมา เธอจะขายทรัพย์สินทั้งหมดในสหรัฐอเมริกาและจะย้ายไปใช้ชีวิตที่ฝรั่งเศส สินทรัพย์ของเธอในยุโรปจะเพียงพอสำหรับเธอและสามีตลอดชีวิต

แต่ว่าโดนัลด์ ทรัมป์ยังสามารถกำจัดผู้เช่าระยะยาวทั้งสองออกจากตึกเอ็มไพร์สเตตได้และเขาก็ใช้อำนาจมาควบคุมตึกนี้

แม้ว่าทรัมป์ใช้วิธีการเล่ห์เหลี่ยมบางอย่างเช่นร่วมมือกับผู้เช่ารายอื่นเพื่อบังคับผู้เช่าเหล่านั้นออกไป กระจายข่าวลือเกี่ยวกับพวกเขาและอื่น ๆ คิโกะ นากาฮาระยังคงจ่ายเงินให้ผู้เช่าเพื่อยกเลิกการเช่า คิโกะ นากาฮาระยังคงจ่ายเงินให้ผู้เช่าเพื่อยกเลิกการเช่าผู้อาคารเอ็มไพร์สเตตในระยะยาว

ตึกเอ็มไพร์สเตทไม่ได้เป็นตึกที่สูงที่สุดในประเทศอเมริกาอีกต่อไป มันไม่สำคัญเท่าเมื่อก่อน คิโกะ นากาฮาระ ทรัมป์และผู้เช่าที่เหลือขอให้ปรับปรุงอาคารครั้งใหญ่ แต่ตามสัญญาของพวกเขาพวกเขาจะต้องแบ่งปันค่าใช้จ่ายส่วนหนึ่ง สถานการณ์ตลาดอสังหาริมทรัพย์ช่วงนี้ทำได้ไม่ดีและพวกเขาปฏิเสธที่จะจ่ายเงิน

และผลสุดท้ายที่ทำให้เฝิงหยู่พอใจมาก อำนาจของตึกเอ็มไพร์สเตตจะกลับมาอีกครั้ง หลังจากที่เขาซื้อมันเขาจะทำการปรับปรุงและเขาจะไม่สูญเสียเงินแน่นอน

ตึกเอ็มไพร์สเตตราคาโดยรวมคือ 100 ล้านเหรียญสหรัฐ เนื่องจากทรัมป์ต้องการหุ้น 5% เฝิงหยู่ก็เลยจ่ายเงินให้เขา 45 ล้านเหรียญสหรัฐและให้ยืมอีก 50 ล้านเหรียญสหรัฐ เฝิงหยู่ยังจ่ายให้กับคิโกะ นากาฮาระ และฮิเดกิ โยโกอิ 40 ล้านเหรียญสหรัฐสำหรับหุ้น 50%

เฝิงหยู่ขายหุ้นบางส่วนและระดมเงินอีก 2000 ล้านดอลลาร์ หากหุ้นเหล่านี้ถูกขายเมื่อหลายปีก่อนพวกเขาจะมีรายได้น้อยลงเกือบ 20 ล้านดอลลาร์ เขาคืนเงินให้ฝูกวนเจิ้งที่เขายืมมาและโอนส่วนที่เหลือไปยังบัญชีส่วนตัวของเขาเอง และเขาตัดสินใจซื้อบ้านในนิวยอร์ก

บริษัทจัดการเดิมของตึกเอ็มไพร์สเตตเป็นบริษัทของทรัมป์ และเปลี่ยนชื่อเป็นบริษัทจัดการอาคารเฝิงหยู่เอ็มไพร์สเตต เฝิงหยู่เป็นเจ้าของ บริษัทและเขาถือหุ้น 60% คิริเลนโกะจ่ายเงินเฝิงหยู่และรับหุ้น 35% และส่วนแบ่งของทรัมป์อยู่ที่ 5%

ตามข้อตกลงโดนัลด์ ทรัมป์จะให้การจัดการตึกเอ็มไพร์สเตตฟรีเป็นเวลาห้าปี สิ่งนี้จะประหยัดมากสำหรับเฟิงหยู หลังจากเฝิงหยู่เข้ามาในตึกเอ็มไพร์สเตต การตัดสินใจครั้งแรกของเฝิงหยู่หลังจากที่เขาได้รับอาคารคือการรวมเงินจำนวนหนึ่งเพื่อปรับปรุงอาคาร ความต้องการเพียงอย่างเดียวของเขาคือทำให้ตึกเอ็มไพร์สเตตเป็นอาคารสำนักงานที่สะดวกสบายที่สุด

ทรัมป์ใช้เงินที่ได้จากการขายหุ้นในตึกเอ็มไพร์สเตตและเงินที่เขายืมมาจากเฝิงหยู่ซื้ออาคาร 40 ที่เขาจับตามองมาเป็นเวลานาน  นอกจากนี้เขายังซื้อโรงแรมและโรงแรมจะถูกเปลี่ยนชื่อเป็น Trump Hotel

แน่นอนว่า เฝิงหยู่ยังได้แบ่งปันหุ้นบางส่วนของบริษัท Sixth Sense ให้กับบุตรชายของฮิเดกิ โยโกอิเขาเพิ่มจำนวนหุ้นจาก 10 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เป็น 13 ล้านดอลลาร์สหรัฐ แม้ว่าหลังจากที่เขามอบหุ้นให้กับลูกชายของฮิเดกิ โยโกอิเพิ่มเติม เขาไม่ได้ขาดทุนอะไรเลยเนื่องจากเขาได้ประหยัดเงินไปอีก 10 ล้านดอลลาร์สหรัฐ  เมื่อเขาซื้อหุ้นจากฮิเดกิ โยโกอิและคิโกะ นากาฮาระ ก็คงใช้จ่ายไม่น้อยกว่าสิบล้านดอลลาร์

ด้วยเงินเพียงเล็กน้อยนี้ตึกเอ็มไพร์สเตตก็ตกไปอยู่ในมือของเฝิงหยู่จริง ๆ เฝิงหยู่จะรับพนักงานผู้บริหารสองคนสำหรับบริษัท Sixth Sense

……

“ชนแก้ว！เฝิงหยู่ ผมไม่เคยคิดเลยว่าตึกเอ็มไพร์สเตตนี้จะตกมาอยู่ในมือพวกเราจริง ๆ ！” คิริเลนโกะพูดอย่างตื่นเต้น

“ฮ่าฮ่าฮ่า แม้ว่าราคาจะสูง แต่ว่าทรัมป์บอกว่าหลังจากที่ได้รับการปรับปรุงตึกเอ็มไพร์สเตตแล้วค่าเช่าจะเพิ่มขึ้น ไม่ถึง 2 ปีก็จะได้ค่าซ่อมแซมตึกกลับมา” เฝิงหยู่หยิบไวน์จิบเล็กน้อยแล้ววางแก้วลงพร้อมหันไปมองคิริเลนโกะ

ที่อเมริกาไม่สามารถขึ้นค่าเช้าได้ตามใจ ต้องทำตามกฎ ราคาขึ้นทุกปีแต่ต้องไม่เกินขีดจำกัด โชคดีที่การตีราคาอาคารเพิ่มขึ้นและให้วงเงินสูงกว่า

ในอดีตอาคารเอ็มไพร์สเตตมีพื้นที่สำนักงานว่างเปล่ามากมาย หลังจากตึกเอ็มไพร์สเตตทำการซ่อมแซมแล้ว มีหลายบริษัทสนใจและติดต่อทรัมป์เพื่อขอเช่าพื้นที่สำนักงานที่นั่น

เศรษฐกิจของประเทศสหรัฐอเมริกาดีขึ้นเรื่อย ๆ มหานครนิวยอร์กศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาเป็นที่ที่หลาย ๆ บริษัท ต้องการจะตั้งถิ่นฐาน ตึกเวิลด์เทรดทาวเวอร์ราคาให้เช่าสูงเกินไป อาคารสำนักงานอื่น ๆ ค่อนข้างโทรมอาคารเอ็มไพร์สเตตมีราคาสมเหตุสมผลและต้องการการปรับปรุงใหม่เป็นตัวเลือกแรกสำหรับบริษัทหลายแห่ง

แม้แต่ผู้เช่าบางรายที่เคยอยู่ในตึกแฝดเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ ก็วางแผนที่จะรอให้ตึกเอ็มไพร์สเตตปรับปรุงเรียบร้อยและจะทำการเช่าสำนักงานที่นี่

“ถ้าเราไปยืนอยู่บนดาดฟ้าของตึกเอ็มไพร์สเตต เราก็จะสามารถมองเห็นสถานที่สำคัญหลายแห่งของนิวยอร์ก ความรู้สึกนี้ มันเจ๋งสุด ๆ”  ใบหน้าของคิริเลนโกะเริ่มเมา

เฝิงหยู่มองเขาด้วยหางตา รู้สึกเจ๋งบ้าอะไร ? นายยังไม่เคยลองขึ้นไปในวันที่ลมแรง！

เฝิงหยู่เคยขึ้นไป แต่วันที่เขาขึ้นไปลมก็เริ่มแรง ตอนอยู่ข้างล่างไม่คิดว่าลมจะแรงขนาดนี้ แต่พอขึ้นไปบนดาดฟ้าทำให้เฝิงหยู่รู้ว่าในหนังหลอกกันชัด ๆ  ขึ้นไปยืนบนดาดฟ้าที่มีลมพัดแรง ๆ พัดแรงจนลืมตาไม่ขึ้น ！

“งั้นก็ดี ออฟฟิตชั้นดาดฟ้าก็ทำเป็นบริษัทของนาย ถ้าเกิดไม่มีอะไรทำก็ขึ้นไปให้ลมพัดเล่น ๆ “

ถ้าไม่กลัวว่าจะถูกลมพัดตาย นายก็ขึ้นไปทุกวันเลยสิ ！

“เอ๊ะ นี่นายทำยังไงให้พวกเขายอมขายตึกนี้ให้เหรอ? “  คิริเลนโกะยังไม่ค่อยเข้าใจ คนของเขาเคยติดต่อหาคิโกะ นากาฮาระและฮิเดกิ โยโกอิมาก่อน แต่พวกเขาปฏิเสธที่จะขายหุ้นของอาคาร

เฝิงหยู่จะพูดถึงบางสิ่งเกี่ยวกับครอบครัวของโยโกอิสักหน่อย  เขาให้หุ้นของบริษัทบางส่วนแก่พวกเขาและเพื่อแลกกับสิทธิในการซื้ออาคารเอ็มไพร์สเตต

แน่นอนว่าเฝิงหยู่ต้องชื่นชมฮิเดกิ โยโกอิ เขาเป็นจิ้งจอกที่มีไหวพริบและมีกลอุบายมากมาย บางทีนี่อาจเป็นสิ่งที่ฮิเดกิ โยโกอิต้องการตั้งแต่แรก ถ้าไม่งั้นจะเป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะทำให้คิโกะ นากาฮาระ ขายหุ้นของเธอให้กับเฝิงหยู่ในเวลาอันสั้น ราคาขายนั้นถูกกว่าราคาตลาด 10 ล้านเหรียญสหรัฐ

ฮิเดกิ โยโกอิโอนทรัพย์สินของเขาให้กับลูกชายและลูกสาวสองคนของเขา จากนั้นเขาก็เอาเงินกลับไปอีกจำนวนนึง เพื่อให้บริษัทของเขาเพื่อฟื้นตัวขึ้น ส่วนที่เหลือใช้เพื่อทำให้ชีวิตของเขาในคุกสบายขึ้น

“เฝิง นายนี่ฉลาดมาก ทำไมฉันไม่คิดได้แบบนี้นะ? หลังจากปรับปรุงชั้นดาดฟ้าแล้ว  ฉันจะให้เช่าสำนักงานในด้านอื่น ๆ ของเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ แถมยังยังคงสะดวกสบายในการทำงานในอนาเขตของตัวเอง” คิริเลนโกะหมุนแก้วไวน์และพูด การที่สามารถซื้อตึกเอ็มไพร์สเตตเป็นเรื่องที่น่ายินดี จะไม่ดื่มอีกสัก 2 แก้วเพื่อเป็นการเฉลิมฉลองได้ยังไงกัน?

“เถ้าแก่ ดูหนังสือพิมพ์พวกนี้สิครับ!”  ขณะที่สองคนนั้นกำลังเฉลิมฉลองกันอยู่  วิลสันก็วิ่งถือหนังสือพิมพ์เข้ามาอย่างรีบร้อน

ติดตามเพจใหม่ได้ที่ https://www.facebook.com/ceonovel23