Scholar’s Advanced Technological System 307 ทุ่มเงิน

กรินเบิร์กถอนหายใจด้วยสีหน้ายอมแพ้ เขาดูอับหนทาง

“ผมชื่นชมความมุ่งมั่นที่มีต่อวิทยาศาสตร์ของคุณ ผมหวังว่าถ้าคุณประสบความสำเร็จ คุณจะนึกถึงเรา”

ลู่โจวยิ้ม “ผมขอดูก่อน ถ้าความร่วมมือวัสดุพีดีเอ็มเอสดัดแปลงทำให้ผมพอใจ ผมก็ไม่รังเกียจที่จะร่วมมือกันในโปรเจกต์ใหม่”

รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้ากรินเบิร์ก

“ผมหวังว่าคุณจะสำเร็จ…เอ้อ ผมอยากถามเรื่องคาร์บอนทรงกลมแบบกลวง คุณคิดจริงๆ เหรอว่ามันเป็นกุญแจสำคัญในการแก้ปัญหาชัตเติลเอฟเฟกต์? ผมไม่ได้ถามเรื่องการวิจัยของคุณนะ ก็แค่…”

ลู่โจวตอบทันที “ช่วงประชุม ผมได้พูดบางอย่างเกี่ยวกับแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์ แต่ผมหวังว่าคุณจะไม่ตีความมากไป ผมแค่มองมันในแง่ดี แต่ผมไม่ได้มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์”

มีคนนับไม่ถ้วนมาถามคำถามนี้กับลู่โจว

ลู่โจวรับผิดชอบคำพูดของตนเอง เขาอดตื่นตระหนกไม่ได้ที่ทำให้ผู้คนมากมายตื่นเต้นไปกับคาร์บอนทรงกลมแบบกลวง

ถ้าเกิดเราผิดล่ะ?

จะเกิดอะไรขึ้นกับชื่อเสียงเรา?

ในที่สุดลู่โจวก็รู้ว่าทำไมศาสตราจารย์ชาวสกอตแลนด์ ปีเตอร์ บรูซ ถึงยังใฝ่หาแบตเตอรี่ลิเธียมแอร์ แม้ว่าจะพลาดมาหลายต่อหลายครั้งแล้วก็ตาม

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของเงินทุนวิจัย

มันเป็นเรื่องของความมุ่งมั่นและชื่อเสียง

ดูเหมือนฉันต้องทำงานให้หนักขึ้น…

กริบเบิร์กยิ้ม “ผมแค่ถามเฉยๆ อย่าคิดจริงจังเลย”

อย่างไรก็ตามกรินเบิร์กไม่ได้ดูเหมือนถามเฉยๆ

กรินเบิร์กไม่ได้อยู่มหาวิทยาลัยจินหลิงนานนัก เขารอให้อุปกรณ์มาถึงแล้วเขาก็จากไป

แม้ว่ามันจะน่าเสียดายที่เขาตกลงความร่วมมือวิจัยและพัฒนากับลู่โจวไม่สำเร็จ แต่มันก็ไม่ได้แปลกอะไร การวิจัยวิทยาศาสตร์ก็เหมือนการพนัน และแม้แต่นักวิชาการชั้นนำก็ไม่สามารถการันตีผลการวิจัยได้

ท้ายที่สุดแล้ว กรินเบิร์กก็ยังสามารถเซ็นข้อตกลงสิทธิบัตรกับลู่โจวหลังผลลัพธ์ออกมา

…

หลังอุปกรณ์ชุดแรกมาถึง สถาบันวิจัยในจินหลิงของลู่โจวก็ไม่ได้เป็นตึกแล็บที่ว่างเปล่าอีกต่อไป

จากที่เฉียนจ้งหมิงบอก อุปกรณ์ชุดสุดท้ายขนส่งมาแล้ว เขากับหลิวโปอาจกลับมาจีนในอีกไม่กี่วัน

น้ำเสียงของเฉียนจ้งหมิงทางโทรศัพท์ฟังดูตื่นเต้นมาก

ท้ายที่สุดแล้ว นั่นก็เป็นอุปกรณ์วิจัยหลายสิบล้านหยวน นักวิจัยทุกคนย่อมตื่นเต้นที่จะได้ทำงานกับอุปกรณ์พวกนี้

มันไม่ใช่แค่รุ่นพี่เฉียนที่เป็นห่วงอุปกรณ์ที่พึ่งถูกย้ายมาตึกแล็บ เมื่อคณบดีหลี่ได้ข่าว เขาก็มาหาทันที

ชายชราเอามือลูบอุปกรณ์ “ของดี เครื่องนี้ต้องเกินสิบล้านหยวนแน่นอน”

การวิจัยเกี่ยวกับเซมิคอนดัคเตอร์และนาโนเมตรจำเป็นต้องใช้กล้องจุลทรรศน์ความละเอียดสูง การรวบรวมภาพจากกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนธรรมดากับกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดหนึ่งนั้นต่างกันมาก

นอกจากนี้ยังมีกล้องจุลทรรศน์แบบสแกนอีกหลายประเภท

ความละเอียดของกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดปืนทังสเตนระดับสูงอยู่ที่ 3 นาโนเมตร และความละเอียดของกล้องจุลทรรศน์แบบส่องกราดแบบปืนปล่อยสนามจะต่ำกว่าศูนย์จุดแปดนาโนเมตร ไม่จำเป็นต้องพูดถึงอุปกรณ์สองชิ้นนี้มีราคาต่างกันมาก

ลู่โจวติดตั้งอุปกรณ์ในห้องแล็บด้วยอุปกรณ์ทันสมัย ไม่ว่าจะเป็นเลนส์ภาพบนกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดปืนอิเล็กตรอน ท่อเร่งพลังงาน หรือแม้แต่เครื่องกำเนิดไฟฟ้าแรงสูง…มันล้วนเป็นของที่ยอดเยี่ยมที่สุด

แม้ว่ามันจะแพง แต่มันก็นับได้ว่าเป็นการลงทุนระยะยาว

นักวิจัยไม่ใช่แค่ผู้ที่อุปกรณ์ราคาแพง วารสารก็เช่นกัน

ถ้ามีคนใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดคุณภาพสูงเพื่อการทดลอง งั้นพวกเขาก็จะตีพิมพ์วิทยานิพนธ์ในเนเจอร์หรือไซเอินซ์ได้อย่างง่ายดาย

สาขาเคมีของมหาวิทยาลัยจินหลิงมีกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน แต่มันคุณภาพไม่สูงนัก

มันไม่ใช่แค่สาขาเคมีที่อยากใช้กล้องจุลทรรศน์ สาขาชีววิทยาก็ต้องใช้เช่นกัน ศาสตราจารย์แต่ละคนจะมีเวลาที่ถูกจัดสรรให้ใช้กล้องจุลทรรศน์ ในขณะที่นักศึกษาปริญญาเอกต้องยื่นคำร้องล่วงหน้า

คณบดีหลี่อยากเพิ่มกล้อง SEM ตัวใหม่ในสาขาเคมี แต่หนังสือยื่นคำร้องของเขาไม่เคยผ่านการอนุมัติ

“ไม่ใช่สิบล้าน อาจเป็นแปดถึงเก้าล้าน” ลู่โจวยิ้ม “แต่มันเป็นหน่วยดอลลาร์”

แปดถึงเก้าล้านดอลลาร์

ซึ่งหมายถึงเงินสี่สิบล้านหยวน?

คิ้วคณบดีหลี่เริ่มกระตุกหลังได้ยินคำพูดของลู่โจว

เขาจะพูดอะไรก็ไม่ได้ เพราะลู่โจวใช้เงินตัวเอง

คณบดีหลี่รู้สึกอิจฉา

“เธอใช้เงินเปลืองมาก…เธออาจต้องลงทุนเงินอีกหลายร้อยล้านในการวิจัยครั้งนี้”

ลู่โจวส่ายหน้า “ผมประหยัดเงินได้จากส่วนอื่น แต่แน่นอนว่ามันต้องไม่ใช่ส่วนอุปกรณ์ แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่แม่นยำจำเป็นต้องใช้เครื่องมือที่แม่นยำมาสนับสนุน”

ที่จริงกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดย่อมมีราคาแพงที่สุด สำหรับการทดลองแล้ว อุปกรณ์อย่างอื่นอย่าง เตาเผาท่อสุญญากาศ CVD ห้องดับอาร์ค ฟูเรียร์ทรานส์ฟอร์มอินฟราเรดสเปกโตรสโคปี มีราคาถูกกว่ามาก

แน่นอนแม้ว่าอุปกรณ์ชิ้นนี้จะแพงมาก แต่ลู่โจวก็ไม่สนใจ

ลดต้นทุนได้มันก็ดี แต่เขาลดต้นทุนด้านอุปกรณ์ไม่ได้

ถ้าข้อมูลจากการทดลองไม่ถูกต้อง เขาก็จะสร้างตัวอย่างอะไรไม่ได้ จากนั้นการทดลองก็จะล้มเหลว

นอกจากนี้พวกอุปกรณ์ก็ไม่ใช่ใช้ครั้งเดียวทิ้ง ลู่โจวยังเอาไปใช้ในโปรเจกต์ต่อไปได้

จากแผนของลู่โจว เงินทุนเฟสแรกคือห้าสิบล้านเหรียญ จากนั้นเขาจะวางแผนเพิ่มเงินอีกห้าสิบล้านเหรียญเพื่อซื้ออุปกรณ์อย่าง กล้องจุลทรรศน์แรงอะตอมและกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนชนิดส่องผ่าน ห้องแล็บเขาจะเป็นหนึ่งในห้องแล็บชั้นนำของจีน

มันไม่ได้พูดเกินจริงที่จะบอกว่านักวิจัยจะยอมทำงานที่ห้องแล็บแบบไม่มีค่าแรงเพียงเพราะอุปกรณ์เหล่านี้

ท้ายที่สุดแล้ว ถ้านักวิจัยทำงานให้กับลู่โจวและตีพิมพ์วิทยานิพนธ์สักสองสามฉบับ อนาคตอาชีพของพวกเขาจะเปลี่ยนไป

พวกเขาจะยอมทำงานให้ฟรีแน่นอน

แม้ว่าการไม่มีเงินเดือนจะน่าเสียดาย แต่นั่นก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่ต้องเสียสละในการทำวิจัย

คณบดีหลี่ “วัสดุศาสตร์เชิงคำนวณไม่ได้มีไว้ให้คนทั่วไปเรียนรู้จริงๆ”

ก่อนหน้านี้คณบดีหลี่เคยพูดกับคนอื่นเรื่องเปิดสาขาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณที่มหาวิทยาลัยจินหลิง แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะขาดเงินทุนมากมาย

“ครับ” ลู่โจวกล่าว “ที่จริงผมอยากซื้อซูเปอร์คอมพิวเตอร์เหมือนกัน”

ซูเปอร์คอมพิวเตอร์เปรียบเสมือนอาวุธนิวเคลียร์ในโลกวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณ มันก็เหมือนกับ ‘แอนตัน’ ของเคมีเชิงคำนวณ

การคำนวณพีชคณิตและเรขาคณิตอย่างง่ายสามารถทำโดยกระดาษและปากกา แต่ถ้าอยากคำนวณหาปริมาณ ซึ่งข้อมูลจากแบบจำนวนพื้นที่โพลิเมอร์มีการคำนวณมากมาย สมองของมนุษย์ย่อมทำไม่ได้แน่นอน

อย่างไรก็ตามลู่โจวเพิ่งใช้เงินห้าสิบล้านเหรียญไปกับอุปกรณ์ ดังนั้นเขาจึงไม่อยากใช้เงินเพิ่มอีก

ลู่โจววางแผนจะรอให้โปรเจกต์มีผลลัพธ์อะไรก่อนค่อยซื้ออีกรอบ

ทันใดนั้นเองลู่โจวก็สังเกตว่าคณบดีหลี่เงียบไปสักพักแล้ว

“เป็นอะไรเหรอครับ?”

คณบดีหลี่ “…”

เขาเมินลู่โจว

เขาไม่อยากพูดอะไรเลย

………………………………….