I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง 1136

ปัง

โจวเหวินกำลังมองไปรอบๆ และทันใดนั้นก็รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงและการเอียงตัวใต้เท้าของเขา จากนั้นก็ได้ยินเสียงกระทบอันดัง แล้วก็เป็นเสียงแหลมๆ ที่ฟังดูหยาบ

ก่อนที่โจวเหวินเหวินจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ร่างอันใหญ่โตของเรือก็เริ่มกลิ้งไปมา พร้อมกับเสียงระเบิดอันทื่อๆ

ฉันไม่รู้ว่าก้อนน้ำแข็งบนดาดฟ้ามาจากไหน แล้วน้ำแข็งที่บดละเอียดก็ตกลงไปโดนผู้คน ทำให้เลือดของคนจำนวนมากแตก

เสียงกรีดร้องและเสียงกรีดร้องประสานกัน และตัวเรือก็หมุนแรงขึ้นเรื่อยๆ หลายคนล้มและลื่น ฉันไม่รู้ว่ามันระเบิดตรงไหน คลื่นความร้อนเข้ามาและอ่านโจวเหวินและเยว่เยว่ทันที ขึ้นบิน

โจวโจวเหวินไม่รู้ว่าสถานที่แห่งวิญญาณคืออะไร ไม่เพียงแต่ทักษะพลังชีวิตและความสามารถต่างๆ จะไม่สามารถใช้งานได้ แม้แต่ร่างกายก็ยังอ่อนแอมาก ราวกับว่าเขาไม่ได้ฝึกฝนมาเลย

โชคดีที่การใช้ความแข็งแกร่งและความสามารถเป็นเรื่องยาก แต่ทักษะและปฏิกิริยาต่างๆ ยังคงอยู่ เมื่อโจวเหวินกลิ้งตัวลงมา เขาก็คว้าราวบันไดไว้และไม่ปล่อยให้ตัวเองตกลงไปในทะเล

ก่อนหน้านี้ โจวเหวินก็สงสัยเช่นกันว่าการอ่านรายเดือนจะใช้ความสามารถได้หรือไม่ แต่ไม่นานก็พบว่าการอ่านรายเดือนไม่สามารถใช้พลังได้ เธอคว้าเสาโลหะที่สูงกว่าโจวเหวิน แต่ทันใดนั้นห้องโดยสารข้างๆ ก็ระเบิด และเศษซากก็กระแทกศีรษะของ Yueyue หลังจากอ่านหัวของ Yueyue เธอก็กระแทกศีรษะทันทีและทำให้เลือดไหลไม่หยุด ดูเหมือนว่าจะมีอาการโคม่าบางอย่าง ชายคนนั้นก็ล้มลง กลิ้งออกจากดาดฟ้าโดยตรง และกำลังจะตกลงไปในทะเล

อุณหภูมิของน้ำทะเลอยู่ต่ำกว่าศูนย์องศาแล้ว หากเป็นเมื่อก่อนอุณหภูมิต่ำขนาดนั้นสามารถอาบน้ำได้ แต่ปัจจุบันร่างกายของพวกเขาก็เหมือนคนธรรมดาทั่วไป หากพวกเขาตกลงไป ไม่นานความร้อนในร่างกายของพวกเขาก็จะหมดไป หากถูกทะเลดูดไป ก็เหลือแค่ทางตันเท่านั้น

โดยไม่รู้ตัว โจวเหวินเอื้อมมือออกไปจับเยว่ตู้ซึ่งอยู่ในอาการโคม่าครึ่งซีก และดึงเธอเข้าข้างทาง

แม้ว่าตอนนี้ Xun จะเป็นโอกาสดีที่จะฆ่า Yuedu แต่ Zhou Wen รู้สึกว่าคราวนี้น่าจะเป็นการกระทำของราชาจากมิติต่างๆ ที่มีต่อเขา Yuedu ปลอดภัยจากหายนะโดยสิ้นเชิง

ศัตรูของศัตรูคือมิตร บางทีเขาอาจจะได้อ่านวันนี้ในเดือนหน้า ในอนาคตจะมีศัตรูระดับภัยธรรมชาติเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคน

เมื่อวิเคราะห์ขั้นสุดท้ายแล้ว Yuedu ก็เป็นสิ่งมีชีวิตจากภัยธรรมชาติที่เกิดและเติบโตบนโลก และยังคงมีความแตกต่างเล็กน้อยจากสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในมิติอื่น

“คุณเป็นยังไงบ้าง” โจวเหวินพบว่าบาดแผลบนหน้าผากของเยว่โช่วนั้นลึก และมีเศษโลหะหลายชิ้นแทงเข้าไป และเธอก็มีเลือดออกตลอดเวลา

เยว่เยว่เปิดปากแต่ไม่ส่งเสียงใดๆ ดวงตาของเธอสูญเสียการโฟกัส และเธออยู่ในอาการโคม่า

โจวเหวินกัดฟันและดึงเยว่เยว่ให้วิ่งลงมาบนดาดฟ้าด้วยความหวังว่าจะพบสิ่งที่สามารถใช้เป็นเรือชูชีพได้ แม้ว่ามันจะเป็นแค่แผ่นไม้ลอยน้ำก็ตาม

เมื่อเรือหุ่นกระบอกจมลงในน้ำที่ผสมกับน้ำแข็ง ร่างกายของมนุษย์ธรรมดาไม่สามารถทนทานได้นานนัก และต้องหนีออกจากทะเลเพื่อให้มีโอกาสรอดชีวิต

แต่ตอนนี้มีคนหนีออกไป บางคนกระโดดลงทะเลอย่างสิ้นหวัง และต้องการอยู่ห่างจากเรือโดยเร็วที่สุด เพื่อไม่ให้ถูกดูดลงสู่พื้นทะเลด้วยแรงดูดที่เกิดขึ้นเมื่อเรือจม ในมุมมองของโจวเหวิน นั่นคือความตาย

ฉันยังพบเครื่องมือเช่นเรือชูชีพ จากนั้นก็กระโดดลงทะเลและใช้เครื่องมือดังกล่าวเพื่อหลบหนี

แต่มีคนจำนวนมากที่หลบหนีออกมา หลายคนพยายามเอาชีวิตรอดบนเรือชูชีพลำต่อไป เป็นผลให้มีคนมากเกินไป เรือชูชีพพลิกคว่ำ และทุกคนในเรือก็ตกลงไปในทะเล

นอกจากนี้ยังมีลูกเรือไม่กี่คนที่คอยดูแลเด็กๆ และผู้หญิงบนเรือชูชีพ โจวเหวินมองไปรอบๆ แต่ไม่พบสิ่งใดที่จะใช้เป็นเรือได้

ช่องฟักที่อยู่ใกล้ๆ ทำด้วยโลหะทั้งหมด ไม่สามารถนำมาใช้เป็นแพได้เลย

โจวเหวินทำได้เพียงแค่ถือการอ่านรายเดือนและรีบวิ่งขึ้นไปด้านบนอย่างต่อเนื่อง ค้นหาบางสิ่งบางอย่าง หวังว่าจะค้นพบสิ่งที่จะช่วยชีวิตได้

หลังจากที่ฉันหมดแรง โจวเหวินก็ค้นพบว่าพลังของมนุษย์นั้นน้อยนิดและน่าสมเพชมาก เขาวิ่งหนีไปพักหนึ่งโดยถือหนังสืออ่านรายเดือนติดตัวไปด้วย ทำให้เขารู้สึกหัวใจเต้นแรงมาก แขนขาของเขาบวมเป่ง และหายใจแทบไม่ออก

กลยุทธ์ดังกล่าวดำเนินไปเป็นระยะๆ และโจวเหวินก็พยายามแสดงพระคัมภีร์บนวงล้อแห่งโชคชะตาเช่นกัน แต่ได้รับผลกระทบจากพลังแปลกๆ ที่นี่ จึงยากเกินไปที่จะแสดงมัน รอยตื้นๆ หายไปอย่างรวดเร็ว และเป็นไปไม่ได้ที่จะแกะสลักไท่ซ่างไคจิงให้สมบูรณ์

ขณะที่ฉันกำลังปีนขึ้นไป จู่ๆ ก็มีเงาสีดำพุ่งออกมาจากด้านบน โจวเหวินแวบไปด้านข้าง และสิ่งนั้นก็พุ่งไปชนเสาโลหะที่อยู่ข้างๆ เขา จากนั้น โจวเหวินจึงพบว่ามันคือแผงโต๊ะ

“ได้สิ!” โจวเหวินดีใจจนตัวโยน เมื่อเห็นว่าโต๊ะจะเลื่อนลงมาอีก เขาก็รีบวิ่งไปข้างหน้า เตะโต๊ะตรงๆ และเตะโต๊ะลงทะเลไป

หลังจากเดสก์ท็อปหล่นลง โจวเหวินก็กระโดดลงมาและตกในทะเลพร้อมกับเยว่ตู่ด้วย

เลือดบนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด และเขาหมดสติไปโดยสิ้นเชิง เขาถูกน้ำทะเลชะล้าง คราบเลือดบนใบหน้าของเขาและใบหน้าของเขากระจายไปในน้ำทะเล ทำให้น้ำทะเลบริเวณใกล้เคียงเปื้อนเป็นสีแดง

น้ำทะเลที่เย็นและเจาะทะลุทำให้โจวเหวินงีบหลับ และรีบดึงเยว่ตู้ที่อยู่ในอาการโคม่าขึ้นไปบนโต๊ะลอยน้ำ

แต่แรงลอยตัวของโต๊ะไม่สามารถรับน้ำหนักของคนสองคนได้ จึงทำให้โต๊ะจมลงไปเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย น่องของโจวเหวินเปียกไปด้วยน้ำทะเล รู้สึกว่าความร้อนในร่างกายกำลังลดลงอย่างรวดเร็ว

และคลื่นซัดมาเป็นระยะๆ มีคนปกคลุมหน้าและมีคนหนาวนอนกรน

มีเรือชูชีพอยู่ข้างๆ ฉันมีผู้หญิงและเด็กหลายคนนั่งอยู่ พวกเขากำลังมองโจวเหวินขณะพายเรือ

“อาจจะมีคนอื่นอยู่บนเรือ…” หญิงสาวตะโกนใส่โจวเหวิน

โจวเหวินจ้องมองการอ่านรายเดือนในอ้อมแขนของเธอที่ไร้สติอย่างสมบูรณ์ เธอกัดฟันและส่ง ~ www.mtlnovel.com ~ หญิงสาวดึงการอ่านรายเดือนขึ้นเรือชูชีพ ระดับน้ำของเรือชูชีพเกือบจะถึงขีดจำกัดแล้ว เป็นไปไม่ได้ ปล่อยให้โจวเหวินขึ้นไปอีกครั้ง

โจวเหวินโบกมือให้พวกเขาและบอกให้พวกเขาไปก่อน

เนื่องจากไม่มีน้ำหนักพอที่จะอ่านรายเดือน แผ่นโต๊ะจึงสูงขึ้นมาก แต่ยังคงเปียกน้ำทะเล โจวเหวินยืนอยู่บนนั้น และน่องของเขาบางส่วนก็เปียกน้ำทะเล ลูกวัวที่แช่แข็งนั้นชาเล็กน้อย มีสีม่วงดำ

ขณะนี้ เขาไม่สนใจอะไรมากนัก ขณะที่พยายามอย่างหนักเพื่อทำให้พื้นผิวโต๊ะเรียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ ขณะเดียวกัน เขายังคงบรรยายพระคัมภีร์สวรรค์ และผสานการถูกจองจำที่เก่าแก่กว่าศตวรรษของเขาเข้าไปด้วย

เดิมทีไม่มีพรแห่งความมีชีวิตชีวา เป็นเรื่องยากที่จะทิ้งร่องรอยลึกๆ ไว้บนวงล้อแห่งโชคชะตาโดยอาศัยเพียงความคิด อย่างไรก็ตาม เมื่อความคิดของโจวเหวินเปลี่ยนไป แม้จะไม่มีพร แต้มก็ลึกลงไปอีก หลังจากนั้นไม่นาน โจวเหวินก็แกะสลักไท่ซ่างไคเทียนได้สำเร็จในที่สุด

ในขณะที่ไท่ซ่างไคเทียนปรากฏตัว โจวเหวินรู้สึกเพียงว่าพลังชีวิตภายในร่างกายไหลเวียนเหมือนน้ำพุ บำรุงร่างกายของเขาในทันที ช่วยให้เขาฟื้นคืนพลังเดิมได้ และน้ำทะเลเย็นๆ ก็ไม่สามารถทำร้ายเขาได้อีกต่อไป

“มันเกิดขึ้นได้ยังไงเนี่ย” ซูเธอร์มองดูภาพในกล้องตลอดเวลา และเห็นว่าโจวเหวินสามารถใช้พลังชีวิตของเขาในโลกภาพยนตร์ได้ ใบหน้าของเขาเริ่มน่าเกลียดเล็กน้อย

แม้ว่าวิญญาณของเขาจะวิเศษ แต่เขาสามารถส่งผู้คนเข้าสู่โลกภาพยนตร์ได้เท่านั้น แต่เขาไม่สามารถควบคุมเนื้อเรื่องในภาพยนตร์ได้ เขาทำได้เพียงเฝ้าดูโจวเหวินฟื้นคืนพลังของเขา

ทันใดนั้น ซัทเธอร์ก็รู้สึกถึงพลังลึกลับไหลเข้าสู่จิตวิญญาณของเขา และเปลี่ยนโลกภาพยนตร์ในกล้อง