แม่น้ำเหมือนจะลึกไม่เกินหนึ่งหรือสองเมตร แต่แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับเร้นลับอย่างชายหัวล้านก็ไม่สามาร รถหลบหนีได้ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม
ทันใดนั้นก็มีเสียงมาจากป่าไผ่ข้างเขา “ในบรรดาปีศาจในขบวนร้อยอสูร มีปีศาจชื่อ ฮาชิฮิเมะ เธอเป็นผู้พิทัก กษ์สะพาน ฉันคาดว่าแกคือฮาชิฮิเมะในตำนาน ใช่ไหม?”
“พี่เขย…” จีโม่ฉิงดีใจมากเมื่อได้ยินเสียง เธอมองไปในทิศทางของเสียงและเห็นฟางหมิงซูกำลังเดินออกจากป ป่าไผ่
แววตาของฟางหมิงซูมั่นคง เขาสวมชุดเกราะสีทอง มันเปล่งแสงสีทองระยิบระยับราวกับดวงอาทิตย์ ขณะที่เขาพูด เข ขาก็เดินไปที่สะพานไม้ เมื่อแสงสีทองส่องมาที่ฮาชิฮิเมะ เธอส่งเสียงร้องอันน่าสลดใจออกมาพร้อมกับควันสีขาวท ที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของเธอ
ผู้หญิงคนนั้นรีบใช้ร่มกระดาษปิดกั้นแสงสีทองจากร่างกายของฟางหมิงซู แต่แสงสีทองดูเหมือนจะมีผลยับยั้งเธออย่า างมาก ไม่ว่าแสงสีทองจะส่องไปที่ไหน ไม่เพียงแต่ฮาชิฮิเมะ แต่แม้แต่สะพานไม้และสายน้ำในแม่น้ำก็ เริ่มปล่อยหมอกสีขาว
ฮาชิฮิเมะจ้องเขม็งไปที่ฟางหมิงซู ทันใดนั้นร่างของเธอก็กลายเป็นหมอกสีขาวและหายไปพร้อมกับสะพานไม้และ แม่น้ำ
วินาทีต่อมา แม่น้ำได้หายไป ชายหัวล้านและกลุ่มกำลังดิ้นรนอยู่บนพื้นหญ้า หลังจากตระหนักถึงสถานการณ์ พวกเขา าก็ยืนขึ้นและมองหน้ากัน ไม่แน่ใจว่าพวกเขาเห็นภาพหลอนรึเปล่า
“พี่เขย!” จีโม่ฉิงมองไปที่ฟางหมิงซูราวกับว่าเธอได้เจอความช่วยเหลือ เธอหยุดตามโจวเหวิน หันหลังและวิ่ง ไปหาเขา
โจวเหวินไม่ได้หยุดเธอ เขามองว่าจีโม่ฉิงเป็นภาระ เขาแค่พาเธอมาด้วยเพราะเธอเป็นเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง
เนื่องจากเธอได้พบคนที่พึ่งพาได้อย่างฟางหมิงซูแล้ว โจวเหวินก็ไม่สนใจเธออีก เขาเดินไปข้างหน้าต่อ
“ไอปีศาจ ทำไมแกไม่ทำตัวน่ากลัวแบบเมื่อกี้? กลัวพี่เขยฉันเหรอ?” จีโม่ฉิงชักสีหน้าและตะโกนใส่แผ่นห หลังของโจวเหวิน “แกมันไม่หล่อ แกเป็นแค่ปีศาจเลือดเย็น”
เธอรู้สึกเบื่อกับการเยินยอโจวเหวิน มันไม่ง่ายสำหรับเธอที่จะหาใครสักคนที่สามารถพึ่งพิง ถ้าเธอไม่พูดประ ะชดประชันสักสองสามคำ เธอจะรู้สึกแย่มาก
“ฉิงน้อย หยุดเถอะ” ฟางหมิงซูหยุดเธอ
“เขากลัวคุณมาก เมื่ออยู่กับคุณ เขาไม่กล้าทำอะไรกับฉัน” จีโม่ชิงกล่าว
ฟางหมิงซูส่ายหัวและพูด “ฉันเกรงว่าเธอจะเข้าใจผิด ถ้าเขาต้องการจะจัดการกับฉันจริงๆ มันคงเป็นไปไม่ได้ ที่เขาจะปล่อยให้เธอกลับมาอยู่ข้างฉัน ถ้าเขาปล่อยให้เธอกลับมา แสดงว่าเขาไม่มีความต้องการที่จะสู้กับเรา า”
ฟางหมิงซูตะโกนไปในทิศทางของโจวเหวิน “เพื่อน ขอบคุณที่ดูแลฉิงน้อยให้ ถ้าคุณไม่รังเกียจ ทำไมไม่เดินท ทางไปกับเราล่ะ”
“ไม่จำเป็น” โจวเหวินกล่าวขณะที่เขาจากไปโดยไม่หันกลับมามอง
โจวเหวินเพียงต้องการหาชิราอิชิ ซาโตมิอย่างรวดเร็ว ที่นี่อันตรายเกินไป ฉีหยาได้ขอให้ชิราอิชิ ซาโตมิไปกั บเขา มันไม่ดีสำหรับเขาที่จะกลับไปบอกเขาว่าลูกศิษย์ของเขาตายแล้ว
ไม่นานหลังจากที่โจวเหวินเดินออกไป เขาก็ได้ยินเสียงแปลกๆมาจากหมู่บ้าน
ฟางหมิงซูและกลุ่มต่างก็ได้ยินเสียง พวกเขาหันหัวและเห็นหมู่บ้านในหมอกก็ชัดเจนขึ้น
เมื่อยืนอยู่ที่นี่ พวกเขามองเห็นสถานการณ์ในหมู่บ้านได้คร่าวๆ
แค่ส่วนต่างๆ ก็เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่แปลกประหลาด พวกมันดูเหมือนปีศาจและผี
ฮาชิฮิเมะ ก็อยู่ในหมู่พวกมันเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เธอกำลังกราบลงบนพื้นพร้อมกับผีและปีศาจตัวอื นๆ พวกมันทั้งหมดคุกเข่าอยู่กลางหมู่บ้าน
พวกเขาเคยสัมผัสกับความน่ากลัวของฮาชิฮิเมะมาก่อน การที่สิ่งมีชีวิตต่างมิติที่ทรงพลังแบบนี้ที่กราบลงบนพื้นโดย ยไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้น จะมีเหตุผลอะไรได้?
ทุกคน รวมทั้งโจวเหวิน อดไม่ได้ที่จะมองไปในทิศทางที่ปีศาจและผีกำลังกราบ มันเป็นศูนย์กลางของหมู่บ้าน
อย่างไรก็ตาม โจวเหวินและกลุ่มไม่พบสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวอะไร กลางหมู่บ้านเป็นพื้นที่ว่าง พื้นที่ส่วนใหญ่ ว่างเปล่า ยกเว้นบ่อน้ำ
โจวเหวินตระหนักว่าเสียงแปลกๆ นั้นมาจากบ่อน้ำ
“อันตราย นี่คือต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภัยพิบัติ เราต้องไปแล้ว” การแสดงออกของฟางหมิงซูเปลี่ยน นไปอย่างมากในทันที เขาถอยกลับขณะที่ดึงจีโม่ฉิง ชายหัวล้านและกลุ่มรีบตามฟางหมิงซู
น่าเสียดายที่สายเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะจากไป สิ่งมีชีวิตมิติจำนวนมากได้ปรากฏตัวขึ้นบนป่าไผ่และชายหาด โดยรอบ
มีสิ่งมีชีวิตต่างมิติแปลกๆจำนวนมาก ระดับของพวกมันไม่ต่ำ อย่างน้อยพวกมันก็อยู่ในระดับมหากาพย์และมีแม้กร ระทั่งสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับเร้นลับ
ตัวที่แข็งแกร่งมากที่สุดคือชายมีพิณบนหลังและฮาชิฮิเมะ
ยังมีผีในหมู่บ้านที่ยังไม่ออกมาอีกมาก สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งมากตัวหนึ่งใบหน้าที่คล้ายกับปีศาจร้าย มันมีจมูก กยาวและปีกบนหลัง มันดูเหมือน ไดเทนกุ ในตำนาน
ข้างหลังไดเทนกุเป็นผู้หญิงผมขาวในชุดกิโมโนสีขาวเหมือนหิมะ ร่างกายของเธอลอยในขณะที่เกล็ดหิมะวนเวียนอ อยู่รอบตัวเธอ เธอดูเหมือนยูกิอนนะ สาวหิมะในตำนาน
“ ไดเทงกุ ยูกิอนนะ ฮาชิฮิเมะ และ อุมิโบซุ ฉันเกรงว่านี่คือต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตระดับภัยพิบัติจริงๆ … นั่นเป็นที่อยู่ของสิ่งมีชีวิตระดับภัยพิบัติรึเปล่า?” ชายหัวล้านพูดด้วยความตกใจ
“เข้ามาใกล้ฉัน” ฟางหมิงซูดึงจีโม่ฉิง ชุดเกราะผู้พิทักษ์นตัวของเขาเปล่งประกายด้วยแสงสีทอง แสงสีทองส่องไ ไปที่ไหน ผีและปีศาจก็ถอย หากพวกมันถอยช้ากว่านี้ พวกมันจะถูกเผาเป็นเถ้าถ่านด้วยแสงสีทอง
พลังของผู้พิทักษ์ธาตุหยางเป็นศัตรูตัวฉกาจของปีศาจ ไม่แปลกใจเลยที่เปิ่นเฉินอิงต้องการใช้ฟางหมิงซูเพื่อจัด ดการกับพวกปีศาจ โจวเหวินสังเกตและเดาว่าผู้พิทักษ์ของฟางหมิงซูมาจากเผ่าพันธุ์ไหน
โดยไม่จำเป็นต้องเดา เขารู้ได้อย่างรวดเร็วว่าผู้พิทักษ์ของฟางหมิงซูคือเผ่าพันธุ์อะไร
แม้ว่าแสงสีทองบนร่างของฟางหมิงซูจะมีประสิทธิภาพอย่างมากต่อปีศาจ แต่สิ่งมีชีวิตระดับความกลัวทั้งสี่อย่าง ได ดเทงกุ ยูกิอนนะ ฮาชิฮิเมะ และอุมิโบซุ กลับไม่กลัวเท่าไหร่ พวกมันล้อมฝางหมิงซู
ฟางหมิงซูไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องออกไปสู้กับศัตรูสี่ ในไม่ช้าเขาก็แสดงความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขา
เมื่อเห็นเปลวไฟสีทองที่คุ้นเคยลุกโชนบนร่างของฟางหมิงซูในขณะที่เขาปะทะกับสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับความก กลัวทั้งสี่ โจวเหวินก็รู้ได้ทันทีว่ามันเหมือนกับไฟฟีนิกซ์ของนกฟีนิกซ์
เป็นไปได้ไหมที่ผู้พิทักษ์ที่ฟางหมิงซูได้รับคือแม่ของ ฟินิกซ์ที่ฉันดูแลอยู่? ไม่น่าแปลกใจที่เขาสามารถเ เป็นหนึ่งในสี่เทพสงครามได้ โจวเหวินเลี้ยงดูนกน้อยมาเป็นเวลานานและมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงพลังของฟี นิกซ์
ถ้าฟางหมิงซูทำสัญญากับผู้พิทักษ์ฟินิกซ์จริงๆ ความแข็งแกร่งของเขาก็คงจะไม่อ่อนแอเท่าไหร่
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
