โจวเหวินคอยให้เปิ่นเฉินอิงจับตัวจีโม่ฉิง ก่อนตามเขาไปที่วิหารสวรรค์ล่องลอย
ไม่ใช่ว่าโจวเหวินไม่ต้องการกลับไปลั่วหยางทันที แต่สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในต่างประ ะเทศทำให้เขาสนใจ
เปิ่นเฉินอิงต้องการจับตัวจีโม่ฉิงเนื่องจากเธอต้องการขอความช่วยเหลือจากใครบางคนในต ตระกูลของจีโม่ฉิง ความสามารถและสัตว์อสูรที่คนคนนั้นมีอาจช่วยให้วิหารสวรรค์ล่องลอยรอดจ จากภัยพิบัติได้
ตอนนี้ ความผิดปกติของโลกรุนแรงมาก มีสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง บาง งคนพบกับสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับความกลัว ตายโดยไม่ทันรู้ตัว
ที่หลบภัยเพียงแห่งเดียวสำหรับมนุษย์คือพื้นที่ต่างมิติที่เคยถูกครอบครองโดยสิ่งมีชีวิ ตต่างมิติ ภายใต้สถานการณ์ปกติ สิ่งมีชีวิตต่างมิติที่ไม่ได้มาจากพื้นที่ต่างมิติเดียวกั นจะไม่สามารถเข้าไปได้
ทว่าบางครั้งพื้นที่ต่างมิติจะสูญเสียความสามารถนั้นไป ทำให้เมื่อสิ่งมีชีวิตต่างมิติส สามารถเข้าสู่พื้นที่ต่างมิติอื่นได้ นั่นจะเป็นหายนะครั้งใหญ่ของมนุษยชาติ
จากการวิจัยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีความเป็นไปได้ไม่มากนักที่เหตุการณ์ดังกล่าวจะ เกิดขึ้น ส่วนใหญ่เกิดจากการกำเนิดขึ้นของสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภัยพิบัติ
สิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภัยพิบัติที่ถือกำเนิดจะทำให้สิ่งมีชีวิตต่างมิติจำนวนมากบ้า าคลั่ง มนุษย์เกความสูญเสียอย่างหนักทุกครั้ง
ตอนนี้มีสัญญาณของการถือกำเนิดของสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภัยพิบัติในต่างประเทศ เมื่ อสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภัยพิบัติถือกำเนิด พื้นที่ต่างมิติจะไม่สามารถปกป้องมนุษย์ไ ได้อีกต่อไป มนุษย์ต้องเผชิญกับฝูงสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่มาพร้อมกับสิ่งมีชีวิตต่างมิติระด ดับภัยพิบัติโดยตรง
เหตุผลที่มนุษย์ไม่ถูกกำจัดไม่ใช่เพราะมนุษย์สามารถสวนกลับ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมนุษ ษย์มีความสามัคคี แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือสิ่งมีชีวิตระดับภัยพิบัติไม่ต้องการที่จะทำ ำลายโลกและมนุษยชาติ
มนุษย์ไม่นับเป็นอะไรสำหรับพวกมัน ไม่นานหลังจากสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภัยพิบัติถือ อกำเนิด พวกมันจะรีบออกจากโลกและหายตัวไป นี่เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมมนุษย์ถึงมีชีวิต ตรอดมาจนถึงทุกวันนี้
หากสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภัยพิบัติเหล่านั้นต้องการทำลายมนุษยชาติจริงๆ มนุษยชาติคงจะ ะหายไปจากโลกใบนี้ไปนานแล้ว
แม้แต่ผู้พิทักษ์ที่อยู่ในระดับความกลัวก็ไม่สามารถต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภ ภัยพิบัติที่เกิดบนโลกได้ ในตอนนี้ราชาแห่งโลกที่ถูกสร้างขึ้นโดยต่างมิติดูเหมือนเป็ นเรื่องตลก
วิหารสวรรค์ล่องลอยไม่ได้วางแผนที่จะต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภัยพิบัติ พวกเข ขาหวังเพียงเอาชีวิตรอดจากภัยพิบัติอันโหดร้ายและลดความสูญเสียให้เหลือน้อยที่สุด
สำหรับสิ่งมีชีวิตต่างมิติในครั้งนี้ มีบางอย่างที่พิเศษเกี่ยวกับมัน ฝูงสิ่งมีชีวิตต่าง งมิติที่มันสร้างขึ้นทั้งหมดนั้นมีความสามารถธาตุหยิน
ดังนั้น เปิ่นเฉินอิงต้องการใช้ความสามารถธาตุหยางเพื่อป้องกันวิหารสวรรค์ล่องลอย
ฟางหมิงซูพี่เขยของจีโม่ฉิงมีผู้พิทักษ์และสัตว์อสูรธาตุหยาง ดังนั้น เปิ่นเฉินอิงจึงจ จับจีโม่ฉิงและต้องการใช้เธอเพื่อข่มขู่ฟางหมิงซู
เรื่องนี้ถูกเก็บเป็นความลับโดยเปิ่นเฉินอิง ฉีหยาไม่เกี่ยวข้องกันเรื่องนี้ แม้ว่ าเปิ่นเฉินอิงจะไม่มีความสุขที่ต้องทำแบบนี้ แต่เพื่อปกป้องรากฐ)านของวิหารสวรรค์ล่อ องลอย ก็เต็มใจที่จะทำลายชื่อเสียงของเขาและถึงกับตั้งใจที่จะไล่ตามจีโม่ฉิง
“ขบวนร้อยอสูร พาเหรดแห่งความตาย?” โจวเหวินอดไม่ได้ที่จะนึกถึงตำนานนี้ เมื่อเขา ได้ยินคำอธิบายจากเปิ่นเฉนอิง
“ใช่ มันคือขบวนร้อยอสูร” Honn Shinsakura พยักหน้าเล็กน้อย อันที่จริง พวกเขาใช้คำนี้ เพื่ออธิบายภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น
เมื่อหวูจงไหล่และเพื่อนๆเห็นว่าเปิ่นเฉินอิงปฏิบัติต่อโจวเหวินราวกับว่าเขาเป็ นผู้อาวุโส พวกเขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยเกี่ยวกับที่มาของเขา
พวกเขามีความคิดเช่นเดียวกัน พวกเขารู้สึกว่าโจวเหวินไม่ได้เด็กอย่างที่เห็นอย่าง แน่นอน เขาต้องเป็นสัตว์ประหลาดเ่าที่รู้วิธีรักษาความเยาว์วัยของเขาไว้ เขาเลยดูอ อ่อนเยาว์
ภายใต้การนำของพวกเขา โจวเหวินมาถึงพื้นที่ต่างมิติที่วิหารสวรรค์ล่องลอยตั้งอยู่
นอกจากพื้นที่ต่างมิติที่เรียกว่าเกาะฟูจิแล้ว โจวเหวินยังเห็นสัญลักษณ์ฝ่ามือเล็กๆ ที่เขาไม่เห็นมาเป็นเวลานาน
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วถ่ายรูปฝ่ามือที่สลักคำว่า “เกาะฟูจิ” โทรศัพท์เข้าสู่หน้าจ จอดาวน์โหลดอย่างรวดเร็ว
“เป็นเวลานานแล้วที่ฉันไม่ได้ดาวน์โหลดพื้นที่ต่างมิติ” เป็นเวลากว่าร้อยปีในความรู สึกที่เขาไม่ได้แตะเกม ในขณะนี้เขากำลังถือโทรศัพท์อยู่ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้ สึกว่ามือของเขากำลังคัน
การไม่ได้เล่นเกมและฟาร์มของ ทำให้มือของเขารู้สึกคัน
“คำสาปในเกาะฟูจินั้นแปลกมาก นอกจากความแข็งแกร่งทางกายภาพ พลังดาบและกระบี่ คุณไ ไม่สามารถใช้พลังอื่นได้ ไม่อย่างนั้น มันจะถูกทำลายโดยคำสาปในทันที พลังของสัตว์อสูร รทุกชนิดด้วย” ก่อนเข้าสู่เกาะเปิ่นเฉินอิงแนะนำโจวเหวินเป็นพิเศษ
“นั่นค่อนข้างแปลก ถ้าฉันมีพลังธาตุไฟ ฉันจะใช้มันได้ไหม?” โจวเหวินถาม
“ไม่ นอกจากความแข็งแกร่งทางกายภาพแล้ว ไม่มีพลังอื่นอีกที่สามารถใช้ได้” เปิ่นเฉิน นอิงตอบ
โจวเหวินตามเปิ่นเฉินอิงไปที่เกาะและลองใช้ดู มันเป็นความจริง เขาไม่สามารถใช้ พลังงานได้ราวกับว่าร่างกายของเขากลายเป็นกรงขัง
ไม่น่าแปลกใจที่ฉีหยาใช้สถานที่แห่งนี้ในการสร้างวิหารสวรรค์ล่องลอย
“เป็นสถานที่ที่ดีจริงๆ” โจวเหวินคิด
จีโม่ฉิงซึ่งถูกคุมตัวโดยหวูจงไหล่ เดินตามหลัง เธอมองไปรอบๆ ราวกับว่ากำลังหาวิธีที จะหลบหนี
เธอค่อนข้างกล้าหาญ แม้จะเป็นเพียงเด็กหญิงอายุสิบเจ็ดปี แต่เธอใบหน้าของเธอกลับ ไม่แสดงอาการตื่นตระหนก
ทว่าแม้ดวงตาของเธอกวาดมองไปรอบๆ เธอก็ไม่สามารถคิดหาทางหนีได้
หวูจงไหล่และเพื่อนๆรู้สึกแย่มากราวกับว่าความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาถูกข่วน พวกเ เขาต้องการรู้เกี่ยวกับโจวเหวิน แต่เปิ่นเฉินอิงยังคงเงียบ มันทำให้พวกเขารู้สึกแย ย่มาก
หลังจากเข้าสู่เกาะฟูจิ เปิ่นเฉินอิงก็โค้งคำนับโจวเหวินและกล่าว “ฉันต้องขอตัวก่ อน ฉันจะบอกอาจารย์ของฉันว่าคุณอยู่ที่นี่ หวูจงไหล่จะเป็นคนพาคุณไป”
โจวเหวินพยักหน้าเล็กน้อย เปินเฉินอิงกล่าวอำลาและจากไป
หวูจงไหล่นำโจวเหวินและจีโม่ฉิงไปต่อ ไม่นานพวกเขาก็มาถึงเมืองที่มนุษย์สร้างขึ้น
เมืองนี้ไม่ใหญ่นัก อาคารส่วนใหญ่ทำจากไม้ โจวเหวินตระหนักในทันทีว่าไม้ไม่ได้ถ ถูกตัดด้วยเลื่อยหรือเครื่องมืออื่นๆ แต่เป็นดาบ
อาคารทั้งหมดในเมืองใช้ดาบในการทำ นอกจากนี้ ต้องใช้คนจำนวนมากอย่างแน่นอน
หลังจากเข้าไปในเมืองและเดินไปตามถนน ศิษย์ของวิหารสวรรค์ล่องลอยก็มองดูโจวเหวินแ และจีโม่ฉิงด้วยความสงสัย
ขณะที่พวกเขาก้าวเดินไปตามถนน พวกเขาก็เห็นกลุ่มคนวิ่งเข้ามา
โจวเหวินจำคนที่เป็นผู้นำได้ เป็นฉีหยา ซึ่งเขาพบในสวนดอกโบตั๋น อย่างไรก็ตาม ไม ม่เพียงแต่ฉีหยาจะไม่แก่ชรา ทว่าเขากลับดูอ่อนกว่าวัย นอกจากนี้ ออร่าของเขายังดูสง่าง งามและไร้ตัวตน
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
