ปีศาจสังหารหายไปไหน? ขณะที่โจวเหวินถอยกลับ เขามอง ไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นปีศาจสังหาร
ปีศาจสังหารก็เข้าสู่สนามประลองของลูกบาศก์จากที่นี่เช่น นกัน มันควรจะยังอยู่ที่นี่หลังจากยอมแพ้
ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยเห็นปีศาจสังหารเข้าร่วมการต่อสู้ กับกลุ่มของผู้พิทักษ์สิบอันดับแรก ตอนนี้เขาหามันไม่พบ โจวเหวินสงสัยว่ามันถูกฆ่าไปแล้วรึเปล่า
ก่อนหน้านี้ ปีศาจสังหารได้สัญญาว่าจะจงรักภักดีท่ามกลางส สายตาของทุกคน มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่ต่างมิติจะ ะให้มันต่อสู้
อย่างไรก็ตาม โจวเหวินไม่มีเวลามองหามัน สดับวานรได้ก กระโจนเข้าใส่ด้วยร่างกายที่บาดเจ็บสาหัส ต่างหูหกถูกทำ ำลายและเข้าสู่ระดับภัยพิบัติ อันตรายที่แฝงอยู่ได้ปร รากฏให้เห็นแล้ว ไม่เพียงแต่จะตัดสายสัมพันธ์กับโจว เหวินเท่านั้น แต่อารมณ์ของมันก็ดูเหมือนจะไม่คงที่อย่ างมาก มันเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมและความอาฆาต
อย่างไรก็ตาม อาการบาดเจ็บของมันรุนแรงเกินไป แม้ว่าจ จะมีความแข็งแกร่งระดับภัยพิบัติ แต่ก็มีพลังเหลืออยู่ ไม่มาก
โจวเหวินเรียกพัดกล้วยเซียนออกมา ซึ่งส่งสดับวานรที่บาด ดเจ็บไปพร้อมกับลมหยิน
โจวเหวินรีบหยุดพัดกล้วยเซียนเพื่อป้องกันไม่ให้เธอฆ ฆ่าสดับวานร
เขาเป็นคนที่ทำลายต่างหูของสดับวานร ไม่อย่างนั้น มันจะ ะคงไม่เป็นแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะสดับวานร มันคงเป็น นไปไม่ได้ที่จะยื้อเวลาตี้เทียนและให้เวลาโจวเหว วินใช้ดาบสังหารเทพ
อย่างไรก็ตาม จิตใจของสดับวานรดูเหมือนจะควบคุมไม่ได้ อย่างสมบูรณ์ มันลุกขึ้นลากร่างที่บาดเจ็บไปข้างหน้า
พัดกล้วยเซียนสัมผัสได้ถึงความคิดของโจวเหวิน แต่เธอ เพียงเป่าลมออกไป ป้องกันไม่ให้สดับวานรพุ่งเข้ามา เธ ธอไม่ได้ทำร้ายมันอีก
ฉันจะทำให้สดับวานรกลับสู่สถานะผนึกของต่างหูทั้งหกได้ ยังไง โจวเหวินพยายามสั่งสดับวานร แต่ก็ไร้ประโยชน์
อันที่จริง ร่างกายของโจวเหวินก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่ นกัน แม้ว่าจะได้รับความช่วยเหลือจากนักฆ่า เสียงกระซ ซิบของพระราชา และธิดาปีศาจ ร่างกายของโจวเหวินก็ยังคง ได้รับบาดเจ็บสาหัส ร่างกายของเขาเกือบจะพังทลาย เขาผอ อมจนเหลือเพียงผิวหนังและกระดูกเท่านั้น เขาไม่ได้ด ดูดีเหมือนก่อน
เขาจะฟื้นตัวตามกาลเวลา แต่วิญญาณชีวิตนักฆ่าเกือบจะถ ถูกดูดกลืนจนแห้ง กงล้อแห่งโชคชะตาก็เกือบจะพังทลายลง เช่นกัน แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเสียงกระซิบของราชาเป็น นยังไง แต่แน่นอนว่ามันคงไม่อยู่ในสถานการณ์ที่ดีเท่า ไหร่หลังจากใช้ไปอย่างมหาศาล
ร่างกายของโจวเหวินเป็นเหมือนเรือที่มีรูพรุนซึ่งใช้ เชื้อเพลิงจนหมด มันไม่ง่ายเลยที่จะออกเดินทางอีกครั้ง
เขาพยายามที่จะใช้วิชาต่างๆของเขา แต่เมื่อพลังงานขอ องเขาหมดลง แม้แต่วิชาเซียนศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่สามารถทำง งานได้ แผนการที่จะใช้ไข่แห่งความวินาศเพื่อรักษาตัว เองเลยล้มเหลว
ในขณะเดียวกัน สดับวานรยังคงพยายามพุ่งทะลุผ่านบาเรียล ลมครั้งแล้วครั้งเล่า อย่างไรก็ตาม มันได้รับบาดเจ็บหนั กเกินไป และไม่มีแรงจะทะลุผ่านบาเรียลมอีก ทั้งหมด ดที่มันทำคือคำรามและพุ่งเข้าใส่
อย่างไรก็ตาม หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป สดับวานรอาจจะตาย ในไม่ช้า
ทันใดนั้น ร่างหนึ่งก็เดินออกมาจากลูกบาศก์ ทำให้โจวเ เหวินตกใจ
มีเพียงเขาและปีศาจสังหารเท่านั้นที่เข้าสู่สนามประล ลองจากลูกบาศก์นี้ ปีศาจสังหารออกมานานแล้ว ตอนนี้คนที่ออกม มาจากลูกบาศก์ได้น่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตต่างมิติมากที่สุด
หากสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งแบบตี้เทียนปรากฏตัว โจวเห หวินคงจะไม่สามารถจัดการกับเขาได้
แม้จะมีดาบสังหารเทพอยู่ในมือ โจวเหวินก็ไม่สามารถใ ใช้มันได้อีก
โจวเหวินอดไม่ได้ที่จะผงะเมื่อเขาระบุตัวคนที่เดิ นออกจากลูกบาศก์
ก่อนหน้านี้ ในการต่อสู้กับหมอผีโลหิตมีผู้พิทักษ์แปดคน อย่างไรก็ตาม นอกจากปีศาจสังหารและสุสานนางฟ้า ควรมีผู้พ พิทักษ์เพียงเจ็ดตัวในสิบอันดับแรก เขาไม่รู้ว่าทำไม มถึงมีแปด
ต่อมาเมื่อโจวเหวินใช้พลังสังหารเทพ เขาฆ่าผู้พิทักษ์ เพียงเจ็ดตัวเท่านั้น หนึ่งในนั้นหายไปในอากาศ
ย้อนกลับไปในตอนนั้น โจวเหวินมีข้อสงสัยบางอย่าง แต่เ เขาไม่มีเวลาคิด เมื่อเห็นว่าเจ้านี่เป็นผู้พิทักษ์ที่ ปรากฏตัวและหายตัวไปอย่างลึกลับ เขาคาดเดาอะไรบางอย่ างได้ในทันที
ความจริงที่ว่ามันสามารถออกมาได้หมายความว่ามันได้เข้าสู สนามประลองของลูกบาศก์ผ่านลูกบาศก์นี้ จากนั้นเขาก็สามาร รถสันนิษฐ)านได้ถึงสาเหตุของการหายตัวไปของปีศาจสังหาร
ผู้พิทักษ์คนนี้ต้องฆ่าปีศาจสังหารและเข้ามาแทนที่มันก่ อนจะเข้าสู่สนามประลอง
อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่โจวเหวินไม่เข้าใจ หากมันม มีความสามารถในการกำจัดปีศาจสังหารก็หมายความว่าอย่างน้อยม มันก็มีระดับความกลัว ทำไมมันถึงไม่กำจัดเขาในการต่อส สู้
ผู้พิทักษ์ค่อยๆ เดินเข้ามาขณะที่ออร่าอันน่าสะพรึงกลั วพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา ความแข็งแกร่งของออร่านี้ไม ม่อ่อนแอกว่าปีศาจสังหารอย่างแน่นอน
ในวินาทีต่อมา ผู้พิทักษ์ลงมือ แต่เป้าหมายของมันไม่ใช ช่โจวเหวิน ด้วยการโบกมือของมัน มันคว้าสดับวานร
สดับวานรตัวใหญ่หดตัวโดยอัตโนมัติ เมื่อเข้ามาใกล้มือ อ ก็ขนาดเท่ามืออย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกัน ต่างหูทั้ง งหกก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งและใส่อยู่ที่หูทั้งหกของมัน
หัวใจของโจวเหวินสั่นไหวเมื่อเห็นสิ่งนี้ วิธีการดังก กล่าวไม่ใช่สิ่งที่ระดับความกลัวธรรมดาสามารถทำได้อย่าง งแน่นอน ต้นกำเนิดของผู้พิทักษ์นั้นเหนือจินตนาการ
ผู้พิทักษ์จับสดับวานรด้วยมือข้างหนึ่งและฟันโจวเหวินด้ วยอีกมือหนึ่ง
พัดกล้วยเซียนไม่รอคำสั่งของโจวเหวิน ขณะที่เธอยืนอย ยู่ตรงหน้าเขาทันที เธอเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอและเป ป่าลมออกไป ลมที่ไร้สิ้นสุดเกือบจะพัดไปทั่วทั้งเมือง
อย่างไรก็ตาม แขนเสื้อของผู้พิทักษ์ไม่ขยับสักนิด ดาบใ ในมือของเขาผ่าลม ผ่านพัดกล้วยเซียนไปและมาถึงหน้าโจว เหวินในทันที โจวเหวินไม่มีโอกาสเรียกสัตว์อสูรมาป้อง งกันการโจมตีก่อนที่ใบมีดจะไปถึงคอของเขา
โจวเหวินสาปแช่งอยู่ภายใน เขาได้รับบาดเจ็บหนักเกิน นไป ดังนั้นจึงไม่สามารถหลบมันได้ สิ่งที่เขาทำได้คือห หลับตาและรอความตาย
ฉันไม่เคยคาดหวังว่าฉันโจวเหวินจะมาตายที่นี่ โจวเห หวินหลับตาและรอความตาย แต่การโจมตีก็ไม่เกิดขึ้น
เมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาลืมตาขึ้นและตระหน นักว่าผู้พิทักษ์ยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยรอยยิ้ม ดาบไม่ได้ฟ ฟันลงมา และเขาก็ดูไม่เหมือนผู้พิทักษ์อีกต่อไป แต่เ เขากลับเป็นชายผิวขาวที่มีเขามังกรคริสตัลอยู่บนหัวของเขา
“อาจารย์…” โจวเหวินตื่นตระหนกและยินดี เขารู้สึกราวก กับว่าเขาได้กลับสู่สวรรค์ทันทีหลังจากลงสู่นรก
“ทำได้ดี” หวังหมิงหยวนยิ้มให้โจวเหวินและเอื้อมมือ อไปลูบหัวของเขา พลังแปลกๆพุ่งเข้าสู่ร่างกายของโจวเห หวิน ทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังอาบน้ำในบ่อน้ำพุร้อน น บาดแผลบนร่างกายของเขาหายไปในทันที
“อาจารย์ ไม่จำเป็นต้องชมขนาดนั้น” โจวเหวินหน้าแดงเ เล็กน้อย
หวังหมิงหยวนเคาะนิ้วบนหัวของเขาและเม้มริมฝีปากด้วยค ความประหลาดใจ “เธอคิดว่าฉันชมเธอจริงๆเหรอ? ตอนนี้เธ ธอกำลังมีปัญหาใหญ่ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามาอีก ทำไ ไมเธอถึงมาเข้าร่วมในการต่อสู้ลูกบาศก์และได้อันดับหนึ งอีก? เธอคิดว่าต่างมิติจะให้กงล้อมิติเหรอ? หรือคิดว่ าพวกเขาจะให้อันดับหนึ่ง?”
โจวเหวินพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ผมรู้ว่าพวกมันจะไม่ให้ กงล้อมิติกับผม แต่ผมไม่สามารถดูพวกมันฆ่าจงซือหยา โดยไ ไม่ทำอะไร ใช่ไหม”
“ใครบอกเธอว่าซือหยาจะตาย” หวังหมิงหยวนกล่าวด้วยความโม มโหเล็กน้อย
“เขาไม่ได้ทำสัญญาเดิมพันกับผู้พิทักษ์… เป็นไปได้ ไหมที่สัญญาเดิมพันของเขาจะไม่เคยเกิดขึ้น” โจวเหวิ นตระหนักในทันที