สามีข้าคือขุนนางใหญ่บทที่ 1003 อาจารย์พ่อกับกล่องยาใบน้อย (ฉบับอาจารย์พ่อ)

บทที่ 1003 อาจารย์พ่อกับกล่องยาใบน้อย (ฉบับอาจารย์พ่อ)

บทที่ 1003 อาจารย์พ่อกับกล่องยาใบน้อย (ฉบับอาจารย์พ่อ)

……….

กลุ่มดาวเคเก้าสิบสาม

จักรวาลกว้างใหญ่ไพศาลไร้ขอบเขต ยานอวกาศสีขาวเงินลำหนึ่งกำลังพุ่งทะยานผ่านบริเวณแถบดาวเคราะห์น้อยสีแดงเข้ม

วัตถุท้องฟ้าที่ดูเล็กในกล้องโทรทรรศน์ดาราศาสตร์นั้นแท้จริงแล้วมีขนาดใหญ่มาก และพวกมันก็มีวิถีโคจรของมันเอง กอปรกับการเคลื่อนที่เหนือความเร็วแสงของยานอวกาศ ดูเหมือนเกมหลบหลีกสิ่งกีดขวางที่น่าหวาดเสียวอย่างไรอย่างนั้น

ทว่านี่ไม่คณามือมันเลยสักนิด

อย่างไรเสียมันก็ไม่ใช่ยานอวกาศธรรมดาอยู่แล้ว แต่เป็นยานรบที่แข็งแกร่งที่สุดของท่านมาร์แชล

มันเคยเคียงข้างท่านมาร์แชลแห่งจักรวรรดิท่องกาลเวลาแห่งสงครามอันรุ่งโรจน์ทว่ายาวนานมาแล้ว สร้างผลการรบสูงสุดของทั้งกลุ่มดาวหรือแม้กระทั่งทั่วทั้งสหพันธ์เลยทีเดียว

ข่าวลือที่เกี่ยวกับมันมีมากมายนัก บ้างบอกว่ามันเป็นยานรบที่ท่านมาร์แชลใช้เงินมหาศาลสร้างขึ้น บ้างก็ว่ามันเป็นอาวุธลับที่ตกทอดมาจากปู่ของท่านมาร์แชล

แต่ก็มีข่าวลือบางข่าวที่บอกว่าตอนแรกมันเป็นเพียงหุ่นยนต์พี่เลี้ยงเด็กตัวหนึ่ง ที่เคยชงนมเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ท่านมาร์แชลน้อย

เสียงเอไออันน่ารักน่าชังดังขึ้น คล้ายเจือความสนุกตื่นเต้นเอาไว้ด้วย [ไม่สามารถหลบเลี่ยงสิ่งกีดขวางได้ กำลังดำเนินการกวาดล้าง ยกเลิกหรือไม่]

ชายที่นั่งหลับตาพักผ่อนบนเบาะนั่งไม่เหลือบตาขึ้นแม้แต่น้อย

เสียงเอไอตื่นเต้นขึ้นกว่าเดิม [เริ่มการกวาดล้างอย่างเป็นทางการ! คำเตือน…]

ยังเอ่ยไม่ทันจบ ชายบนเก้าอี้ก็ยกมือที่แม้จะสวมถุงมือขาวไว้กลับยังเห็นความเรียวยาวงดงามได้ รัดเข็มขัดนิรภัยบนเบาะนั่งอย่างไม่ยี่หระเสียงดังกริ๊ก

เอไอส่งเสียงราบเรียบเหมือนคนเป็นชื่นชมด้วยความพอใจว่า [เด็กดี]

ชายคนนั้นขยับริมฝีปากบาง “หากยังเรียกว่าเด็กอีกจะทุบแกให้พัง”

ไม่รู้เพราะโดนขู่หรือไม่เอไอจึงไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ก็ยังโชว์ข้อความบนจอแสดงผลอย่างไม่ยอมแพ้ ราวกับกำลังใช้สิ่งนี้เพื่อแสดงปณิธานอันดื้อรั้นสุดท้ายของมัน [ทุบไม่พังหรอกนะ]

ชายคนนั้นยังคงหลับตาอยู่ แต่ก็เหมือนจะเดาการกระทำของมันได้ จึงเอ่ยนิ่งเสียงนิ่ง “ยกเลือกการขับเคลื่อนอัตโนมัติ”

เอไอยอมจำนน [ท่านมาร์แชลเยี่ยมมาก!]

จากนั้นมันก็เริ่มตั้งอกตั้งใจกำจัดดาวเคราะห์น้อยที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

โดยปกติแล้ว ยานรบของสหพันธรัฐจะไม่สามารถทำลายวัตถุท้องฟ้าในอวกาศได้โดยพลการ ทว่าภารกิจในครั้งนี้ค่อนข้างเร่งด่วน และไม่มีเวลามาสนใจกฎของสหพันธรัฐแล้ว

ในขณะเดียวกัน บนดาวเคราะห์สีส้มดวงหนึ่ง ยานรบสามสิบลำก็พร้อมที่จะออกเดินทางแล้ว

นี่เป็นกลุ่มโจรสลัดดวงดาวกลุ่มใหม่ในกาแล็กซี พวกเขาส่วนใหญ่เป็นพวกเดนตายแหกคุกที่เคยปล้นสถานีขนส่งเสบียงของรัฐบาลกลางสิบแห่งและดาวส่งเสบียงของจักรวรรดิสองดวงได้สำเร็จ

สหพันธ์ให้ความสำคัญกับเรืองนี้มาก เคยส่งกองทัพมาล้อมปราบปรามแล้ว แต่ช่วยไม่ได้ที่ในบรรดาพวกเขามีคนที่เคยทรยศสหพันธ์อยู่ด้วย คุ้นเคยกับยานรบของสหพันธรัฐและวิธีการต่อสู้มาก จึงไม่ใช้ไม้แข็งกับเขา พอสู้ก็เผ่นหนี มากเล่ห์เพทุบาย

สหพันธรัฐปวดหัวหนักกับเรื่องนี้มาก

เมื่อเร็วๆ นี้ พวกเขากำลังพุ่งเป้าไปที่ดวงดาวขนส่งเสบียงในการควบคุมของตระกูลวิล และวางแผนจะลงมือในคืนนี้

ทว่าพวกเขายังไม่ทันได้ออกเดินทาง ทันใดนั้น กลางท้องฟ้ายามค่ำคืนอันมืดมิดเหนือศีรษะ ยานอวกาศสีมืดทึบลำหนึ่งได้เข้ามาหลังจากเข้าสู่ชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์ดวงนี้ ก่อนเริ่มลดความเร็วลง ค่อยๆ ลอยอยู่เหนือยานรบสามสิบลำอย่างมั่นคง

คนแรกที่เห็นมันคือทหารรักษาการณ์ติดอาวุธ ตอนแรกเขานึกว่าเป็นพวกเดียวกันกับตน ต่อมาก็พบว่าไม่ใช่ เพราะใต้ท้องยานรบสีดำลำนั้นประทับสัญลักษณ์สหพันธรัฐเอาไว้ตัวเบ้อเร่อ

“เป็นยานรบของสหพันธ์!”

เขาเหมือนเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ!

ทุกคนระแวดระวังกันขึ้นมา พร้อมกันนั้นก็รู้สึกว่าเหลือเชื่อ

ระบบป้องกันของพวกเขาล่ะ ขัดข้องเหรอ ทำไมไม่มีการสกัดกั้นและไม่แจ้งเตือนอะไรเลย ปล่อยให้ยานรบลำนี้บุกรุกเข้ามาราวกับที่นี่ไม่มีใครอยู่ได้ยังไง

หัวหน้าโจรสลัดดวงดาวออกคำสั่งให้เตรียมรบ “มียานรบทั้งหมดกี่ลำ”

พลขับที่อยู่ข้างๆ เอ่ยด้วยความอึ้ง “ละ…ลำเดียวครับ!”

“ลำเดียว สหพันธ์ส่งยานรบมาแค่ลำเดียว” หัวหน้าโจรสลัดดวงดาวมึนงง ต้องบอกก่อนว่าต่อให้สหพันธ์เคลื่อนไหวกำลังทหารในจำนวนมากพอๆ กันกับพวกเขาก็ยังไม่อาจกวาดล้างพวกเขาได้เลย หรือว่า…สหพันธ์ไม่ได้จะมารบกับพวกเขา แต่เป็นเจรจาแทน

คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็กระหยิ่งยิ้มย่องอย่างลำพอง “ถ้างั้นก็ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว ทำลายมันซะ!”

เจรจางั้นหรือ

ฝันไปเถอะ

เขาออกคำสั่ง แต่กลับต้องรอแล้วรอเล่าให้ยานรบลำอื่นๆ ตอบโต้กลับมา เขาขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น”

พลขับชี้ไปยังยานรบกลางฟากฟ้าอย่างหวาดผวา “ทะ…ท่านดูสิ”

ยานรบกลางเวหาเริ่มสว่างขึ้นเป็นบริเวณกว้าง เปลือกนอกสีดำของมันเหมือนเกล็ดที่กำลังพลิกกลับ ค่อยๆ ปรากฏเป็นแสงสีเงินแสบตาทีละนิด

ในขณะที่เกิดการเปลี่ยนแปลงนี้ ตัวลำขนาดมหึมาของมันก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าทุกคน

หัวหน้าโจรสลัดดวงดาวสะดุ้งโหยง “นะ…นี่มัน…”

เรือรบลำแรกในกาแล็กซีที่มาพร้อมกับมาร์แชลในการรบทั่วสหพันธรัฐ ที่มีชื่อว่าเดสทรอยเยอร์!

ในหน้าต่างบานใหญ่ของยานรบ ชายในชุดเครื่องแบบสีดำกดตามองต่ำไปยังทุกคน

เขาคือชายที่หล่อเหลาที่สุดแห่งจักรวรรดิ และเป็นชายที่โหดเหี้ยมเลือดเย็นที่สุดด้วยเช่นกัน

รูปร่างเขาสูงโปร่ง เครื่องแบบพอดีตัวสวมอยู่บนร่างเขา แม้แต่กระดุมยังกลัดขึ้นถึงเม็ดสุดท้าย ทั้งเข้มงวดและละทางโลกในเวลาเดียวกัน

ผิวพรรณของเขาซีดขาวราวกับคนตายภายใต้ลำแสงเย็นเยียบ

สองมือเขาถือคทาดาวแห่งจักรวรรดิสีทองอร่าม นี่เป็นสัญลักษณ์ระบุตัวตน และเป็นสัญญาณแห่งความตายด้วย

มาร์แชลแห่งจักรวรรดิไม่ได้มาเพื่อเจรจาสงบศึก เขามาเพื่อทลายรังโจร

ชนิดที่ไม่ให้เหลือรอดเลยสักราย

หัวหน้าโจรสลัดดวงดาวที่ก่อนหน้านี้ยังลำพองใจอยู่ มายามนี้ตื่นตระหนกไปหมดแล้ว

ไหนว่ามาร์แชลเดินทางไปไกลถึงดวงดาวเคสามสิบสี่บี โน่นแล้วไม่ใช่หรือ จะยังไม่กลับมาง่ายๆ ภายในหลายสิบปีนี้แน่นี่นา ทำไมไม่ทันไรก็…หากไม่ใช่เพราะว่ามาร์แชลไม่อยู่ ให้พวกเขาขวัญกล้ากว่านี้เป็นร้อยเท่า พวกเขาก็ไม่กล้าปล้นดาวเสบียงและสถานีอวกาศของสหพันธ์หรอก!

“ทำไงดี…ทำไงดี…” หัวหน้าโจรสลัดดวงดาวเหงื่อเย็นแตกพลั่ก

ไม่ใช่แค่เขา โจรคนอื่นๆ ก็พากันทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน

มาร์แชลท่านนี้เป็นมาร์แชลที่หนุ่มที่สุดของจักรวรรดิ และเป็นมาร์แชลเพียงคนเดียวที่สั่นสะเทือนทั้งสหพันธรัฐของกลุ่มดาวนี้ เขาเกิดมาในชนชั้นสูงที่น่าสังเวช มีทรัพยากรเพียงเล็กน้อย กลับสามารถฟันฝ่าเส้นทางอันนองเลือดในสหพันธรัฐได้

ไม่มีผู้ใดกล้าลูบคมเขา

“หนี! รีบหนี!”

ไม่รู้ว่าใครตะเบ็งเสียงตะโกนขึ้น ทุกคนคล้ายตื่นจากฝัน พากันกระโดดขึ้นยานรบ เตรียมตัวหลบหนี

สายตาเย็นชาของมาร์แชลแห่งจักรวรรดิมองโจรสลัดดวงดาวที่ทำลายเข่นฆ่าประชาชนคนธรรมดาไปนับไม่ถ้วน ราวกับกำลังมองมดแมลงที่ตื่นตระหนกแตกกระเจิงฝูงหนึ่ง

[เดสทรอยเยอร์ขอคำสั่ง] เสียงโมโนโทนของเอไอเย็นเยียบดุจน้ำแข็งขึ้นมา

มาร์แชลเอ่ยทีละถ้อยทีละคำ “ดำเนินการแผนทำลายล้าง”

เสียงโมโนโทนของเอไอดังขึ้นอีกหน

[กำลังเริ่มดำเนินการแผนทำลายล้าง ประชาชนโปรดอพยพ]

[กำลังเริ่มดำเนินการแผนทำลายล้าง ประชาชนโปรดอพยพ]

[กำลังเริ่มดำเนินการแผนทำลายล้าง ประชาชนโปรดอพยพ]

[เริ่มนับถอยหลัง]

ตัวเลขนับถอยหลังสองนาทีส่องแสงเรียงเป็นแถวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยดวงดาว

พวกโจรสลัดดวงดาวว่องไวมาก แค่หนึ่งนาทีก็ขับยานรบแต่ละลำเผ่นไปแล้ว

ภายใต้สถานการณ์ที่ขับเคลื่อนที่เหนือกว่าความเร็วแสง เพียงแค่หนึ่งนาทีก็สามารถไปยังดาวเคราะห์หลายดวงได้แล้ว

แม้ว่าบนพื้นจะไม่มียานรบแล้ว แต่การนับถอยหลังบนนภาสีมืดก็ยังดำเนินต่อไป

จนกระทั่งหมดเวลา เดสทรอยเยอร์เริ่มเปิดการไล่โจมตียานรบที่หลบหนี

……

สามสิบวินาทีต่อมา

จักรวาลก็กลับมาเงียบสงบ

ภายในห้องนักบิน เสียงโมโนโทนของเอไอของยานเดสทรอยเยอร์กลับมาน่ารักน่าเอ็นดูอีกครั้ง “เด็กน้อย ได้เวลากินข้าวแล้วน้า มื้อเย็นวันนี้เยอะแยะไปหมดเลย”

ทว่าสุดท้ายมาร์แชลก็ยังไม่ได้กินมื้อเย็นนี้อยู่ดี ในระหว่างที่พวกเขาเดินทางกลับได้เจอเข้ากับการล่มสลายของดวงดาว

ดาวใหญ่ดวงนี้ล่มสลายมานานแล้ว และค่อนข้างที่จะคงที่มาตลอด คาดว่ามันยังต้องใช้เวลาอย่างน้อยๆ หนึ่งแสนปีถึงจะลุกไหม้ ไม่รู้เพราะสาเหตุใดทำให้มันลุกไหม้ก่อนเวลาอันควร และสองสามวินาทีสุดท้ายของการล่มสลายก็ก่อตัวเป็นหลุมดำ

เดสทรอยเยอร์ถูกแรงโน้มถ่วงจากหลุมดำดึงดูด

เสียงเตือนที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนดังขึ้นภายในห้องนักบิน

กลับกลุ่มดาวเคเก้าสิบสาม ไม่ได้แล้วสิ

มาร์แชลรับมือกับความตายของตนอย่างใจเย็นและสงบนิ่ง

เขาออกรบทั่วทุกสารทิศ ต้องมีสักวันที่ต้องตายในระหว่างทำศึก

เขาจับสะพานเดินเรือ เอ่ยเสียงเบา “เดสทรอยเยอร์ หน้าที่ของแกสิ้นสุดลงแล้ว แกเป็นเกียรติยศของจักรวรรดิ”

เสียงเอไอเงียบไปนาน ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างเคร่งขรึมว่า [มาร์แชล คุณก็เหมือนกัน]

วินาทีต่อมา ก็ได้ยินมันพูดเสียงเรียบว่า [เปิดใช้งานแคปซูล]

ภาพภายในห้องนักบินเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว หน้าต่างที่เดิมมีอยู่ก่อนหน้านี้หายไป มีผนังแขวนฉากกั้นเข้ามาแทนที่

จากนั้นแคปซูลหรูหราที่มีเสบียงเพียงพอสำหรับหลายศตวรรษก็ลอยขึ้นจากพื้น

มาร์แชลขมวดคิ้ว “เดสทรอยเยอร์ แกคิดจะทำอะไร”

เสียงเอไอยังคงราบเรียบ

[แยกแคปซูล เปิดทำงานห้องโดยสารพยาบาล]

[คลังอาวุธเตรียมออกโจมตี ต้อนรับแรงโน้มถ่วงจากหลุมดำ]

[ลาก่อน มาร์แชล]

เพิ่งจะเอ่ยจบ การโจมตีอันน่าสะพรึงก็ตลบอบอวลทั่วแคปซูล คลื่นสมองของมาร์แชลมีความถี่ถึงจุดสูงสุด ก่อนที่อาการวิงเวียนรุนแรงจะเข้าโจมตี เขาก็หมดสติไปแล้ว

บนหน้าจอปรากฏตัวอักษณจำนวนหนึ่งขึ้นมา

[จับดาวเคราะห์ที่อยู่อาศัยได้พบ]

[ยืนยันตำแหน่ง]

[กลุ่มดาวราศีกันย์ ทางช้างเผือก โลก]

สามีข้าคือขุนนางใหญ่

สามีข้าคือขุนนางใหญ่

Score 10
Status: Completed
นิยายแปลไทยเรื่อง : สามีข้าคือขุนนางใหญ่ ชื่อภาษาอังกฤษ : The Grand Secretary's Pampered Wife ผู้เขียน : เพียนฟางฟาง(偏方方) ในอนาคตเขาจะได้เป็น 'ขุนนางใหญ่' อย่างนั้น 'เจ้' คนนี้จะประคอง 'สามี' คนนี้ ให้ไปถึงฝั่งฝันนั้นเอง! รายละเอียด นิยายโรแมนติก-คอเมดี้ ผู้เขียนเดียวกับเรื่องหมอหญิงกับลูกลิงทั้งสาม! จากสายลับสาวสวยแห่งยุคปัจจุบันต้องทะลุมิติมาอยู่ในร่างของ กู้จียว หญิงอัปลักษณ์สติไม่สมประกอบแห่งหมู่บ้านชนบทห่างไกล แม้สติไม่สมประกอบแต่ชอบคนหน้าตาดี กรรมเลยไปตกที่ เชียวลิ่วหลัง ที่เจ้าของร่างช่วยเหลือเอาไว้โดยบังเอิญ เพราะบุญคุณเชียวลิ่วหลังจึงต้องแต่งเข้าอย่างไม่เต็มใจและยังรังเกียจเจ้าของร่างเดิมสุดใจ แต่พราะ "ฝันบอกเหตุ' ที่ร่างเดิมมีทำให้ กู้เจียวคนหม่ได้รู้ว่าเขี้ยวลิ่วหลังสามีของนางคนนี้ ในนาคตจะได้กลายเป็นขุนนางใหญ่ของราชสำนัก เพราะงั้นนางจะปกป้องเขาจากภัยร้ยทั้งหลายเพื่อประคองเขาชื้นสู่ตำแหน่งอย่างราบรื่นเอง!

Options

not work with dark mode
Reset