กอบกู้ชีวิตวัยรุ่นให้คุณภรรยา 30 คาเฟ่แมว 4

ตอนที่ 30 คาเฟ่แมว 4

แน่นอนว่าเธอต้องพูดแบบนั้น ผมยิ้มในใจเบาๆ

ยูกิคือยูกิ ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ความมุ่งมั่นในการไม่ยอมแพ้ของเธอก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย

“รุ่นพี่ยูมะเก่งขนาดนั้นจริงเหรอ?”

ผมยังไม่รู้จักเขามากนัก

สิ่งที่ผมรู้ก็คือ เขาเคยไปอเมริกาแล้วตั้งบริษัท Cross Streamers และเขาก็หล่อมากจนสาวๆ หลายคนหลงรัก นี่คือสองสิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับเขา

“มันน่าหงุดหงิดแต่เขาคืออัจฉริยะจริงๆ นะ เขาสอบเข้ามหาวิทยาลัยนี้ด้วยคะแนนอันดับหนึ่ง แล้วก็รักษาอันดับหนึ่งตลอด ไม่ใช่แค่เรื่องเรียน เขาก็เก่งเรื่องกีฬาเหมือนกัน ตอนมัธยมเขาเคยไปแข่งบาสเก็ตบอลที่อินเตอร์ไฮด้วย”

จริงๆ เหมือนเขาเป็นตัวละครโกงเลยนะ ตอนนี้ผมเห็นเขาแล้วก็เชื่อเลย

“เขามีข้อเสียอะไรบ้าง?”

“เขานิสัยไม่ดี อีกอย่างก็ชอบผู้หญิง”

“อืม จริงๆ นะ…”

ผมคิดถึงตอนที่เจอเขาครั้งล่าสุด แล้วก็อดขำไม่ได้

“แต่ว่า ฉันจะต้องชนะให้ได้”

“ชนะในเรื่องเรียนใช่มั้ย?”

“ก็ใช่ แต่ว่า…นายรู้ไหมว่า ในปลายเดือนพฤษภาคมจะมีงานเทศกาลที่เรียกว่า ‘วาคาบะ’ ที่โรงเรียน?”

“วาคาบะ? อืม นึกออกแล้ว ตอนที่เขียนข่าวของสภานักเรียนฉันเคยเห็นในตารางเวลา”

“แต่ละชมรมจะมีการแสดงของตัวเองเพื่อเชิญชวนนักเรียนใหม่ แล้วมันจะเป็นงานที่จัดโดยสภานักเรียนไม่เหมือนเทศกาลทางการอื่นๆ และเป็นที่ทดสอบฝีมือของสภานักเรียนใหม่ๆ ด้วย”

“อืม แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้?”

“ประธานสภานักเรียนปีที่แล้วก็คือพี่ชายของฉัน เขาเป็นคนดูแลจัดงานวาคาบะเมื่อปีที่แล้ว”

“อ๋อ… เข้าใจแล้ว หมายความว่าเธออยากจัดงานให้ดีกว่าปีก่อนใช่มั้ย?”

“ใช่แล้ว”

ยูกิพยักหน้า

“ที่งานวาคาบะจะมีศิษย์เก่าของโรงเรียนมาด้วยนะ เมื่อปีที่แล้วก็มีประธานบริษัทของ ‘นานาเสะ เซโกะ’ และอดีตผู้ว่าการจังหวัดที่ชื่อชิเกโตมิ มาร่วมด้วย”

“จริงเหรอ…?”

แค่เทศกาลโรงเรียนยังมีคนพวกนี้มาด้วยเหรอ ถ้าไม่ได้เคยเป็นผู้ใหญ่คงจะไม่เข้าใจความแปลกประหลาดนี้

ดีล่ะ เป้าหมายถัดไปของผมชัดเจนแล้ว ผมตบเข่าดังปั๊บแล้วพูดว่า

“งั้นเราไปจัดการกับรุ่นพี่ยูมะกันเถอะ”

ยูกิทำหน้าแปลกใจนิดหน่อย แต่แล้วก็แอบยิ้มและพูดว่า

“ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากนายหรอก ฉันต้องชนะด้วยตัวเอง”

“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันแค่เป็นฝ่ายสนับสนุนจริงๆ ส่วนคนที่จะสู้จริงๆ ก็เป็นเธอกับรุ่นพี่ยูมะ”

“ฝ่ายสนับสนุนเหรอ? ทำไมเป็นแบบนี้…”

“ก็แน่นอน ถ้าเลือกได้ระหว่างรุ่นพี่ยูมะกับเธอ ฉันคงเลือกเธอแหละ”

“อ…!”

ยูกิหน้าแดงขึ้นมาแล้วพูดเสียงเบาๆ

“เออ…ทำตามใจนายเถอะ”

———

หลังจากวันหยุดยาวได้สิ้นสุดลง และเข้าสู่ช่วงเปลี่ยนเครื่องแบบ

ในอนาคตเกือบทุกโรงเรียนจะมีเครื่องปรับอากาศแล้ว แต่ในช่วงปี 2009 นี้ โรงเรียนหลายแห่งยังคงมีเครื่องปรับอากาศเฉพาะในห้องพักครู

แต่ที่โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนที่ดี มีเครื่องปรับอากาศสองตัวต่อหนึ่งห้องเรียน

“…….”

วันแรกของการเปลี่ยนเครื่องแบบ

เหล่าผู้ชายในห้องต่างจับตามองยูกิ

เครื่องแบบฤดูร้อนของยูคิมีความน่ารักที่แตกต่างจากเครื่องแบบฤดูหนาว

เสื้อแขนสั้นกับกระโปรงบางๆ ที่บางที่สุดคือขาของเธอ

ช่วงที่เธอใส่เครื่องแบบฤดูหนาวเธอมักจะสวมถุงน่องสีดำ แต่ตอนนี้มันถูกรูดออกจนเผยให้เห็นขาสีขาวเหมือนอำพัน

มันดูเรียบเนียนจนอยากจะสัมผัส

“อะไรน่ะ นี่มันไม่ยุติธรรมแล้ว”

“เธอทาครีมกันแดดหรือเปล่านะ”

สาวๆ พูดถึงขาของยูกิที่ดูเรียบเนียน

ยูกิในยุคนี้ไม่รู้ แต่ในอนาคตเธอทาครีมกันแดดแน่นอน

ช่วงต่อไปเป็นชั่วโมงเรียนย้ายห้อง ยูกิถือหนังสือเรียนและเดินออกจากห้องไป

เด็กผู้ชายที่นั่งใกล้ทางเดินที่ยูกิเดินผ่านไป ตื่นเต้นและพูดกับเพื่อนข้างๆ

“เฮ้ กลิ่นหวานมากเลยนะหลังจากที่เจ้าหญิงกุหลาบขาวเดินผ่านไป”

“น่าจะเป็นกลิ่นของแชมพูมั้ง แต่เหมือนกลิ่นดอกไม้ด้วย”

“กลิ่นเหมือนดอกกุหลาบเลยไหม?”

“กุหลาบมันไม่มีกลิ่นแบบนี้หรอก”

กลิ่นหอมของเธอ

คงจะมีแค่ผมที่รู้ว่าเป็นกลิ่นน้ำหอมที่ผมเลือกให้เธอ

TLN: สอบเสร็จแล้วครับ ที่หายไปนาน(?)คือติดสอบครับ ดะพรุ่งนี้ลงชดเชยให้นะครับ