กอบกู้ชีวิตวัยรุ่นให้คุณภรรยา 9.2 [อนาคต]อาริสุงาวะ ยูมะ 2

ตอนที่ 9.2 [อนาคต]อาริสุงาวะ ยูมะ 2

เขาบอกว่าเขาชื่ออาริสุงาวะ ยูมะ

พี่ชายแท้ ๆ ของยูกิ อายุมากกว่าเธอสองปี

เขาอาศัยอยู่ที่อเมริกา และแทบไม่ได้กลับมาญี่ปุ่นเลย

ผมไม่เคยรู้เลยว่าเธอมีพี่ชาย เพราะเธอไม่เคยพูดถึงพี่น้องเลย ผมเลยคิดว่าเธอเป็นลูกคนเดียว

“…”

ยูกิทำหน้าบึ้งตึงและจ้องยูมะด้วยสายตาไม่พอใจ อะไรกัน? หรือว่าความสัมพันธ์ของพี่น้องคู่นี้ไม่ดี?

แต่ดูเหมือนว่าทางพี่ยูมะจะไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย

“แล้วมาทำอะไรที่นี่ล่ะ?”

“พอดีมีธุระที่ญี่ปุ่น ก็เลยถือโอกาสแวะมาหา หลังจากได้ข่าวว่าเธอแต่งงานแล้ว”

ยูมะจ้องมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะยิ้มกวน ๆ

“ยังดีที่เป็นหนุ่มรุ่นเดียวกัน ฉันนึกว่าจะเป็นลุงแก่ ๆ มันเยิ้มซะอีก”

เขาตบบ่าของยูกิเบา ๆ

“เธอก็ลำบากเหมือนกันนะ โดนจับแต่งงานแบบไม่เต็มใจ”

“ไม่ใช่แบบนั้นเลยนะ!”

ยูกิสะบัดมือพี่ชายออก

“ฉันเป็นคนตัดสินใจเอง ฉันเลือกที่จะแต่งงานกับเขา”

“จริงเหรอ? ก็เธอเคยบอกเมื่อก่อนว่าไม่คิดจะแต่งงานนี่”

“ก็เมื่อก่อนมันตั้งหลายปีมาแล้ว ความคิดคนมันก็เปลี่ยนกันได้!”

“จริงดิ? แล้วเธอชอบเจ้าหมอนี่เหรอ?”

“…ชอบสิ”

ยูกิก้มหน้าและพึมพำเบา ๆ

“ชอบมากเลยล่ะ ก็เขาเป็นคนที่ช่วยฉันไว้…”

จากนั้นเธอก็จ้องยูมะด้วยสายตาแข็งกร้าว และตะโกนออกมาเสียงดัง

“ตอนนี้ฉันมีความสุขมาก! การเดตวันนี้ก็สนุกสุด ๆ! เพราะงั้นอย่ามองฉันด้วยสายตาสงสารแบบนั้นอีกเด็ดขาด!”

ยูมะนิ่งไปพักหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ พร้อมยกมือปิดหน้า

“ชอบมากงั้นเหรอ? นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เห็นเธอพูดออกมาอย่างมั่นใจแบบนี้”

เขาหัวเราะพลางพูด

“อา… แค่ได้เห็นแบบนี้ก็คุ้มค่ากับการมาญี่ปุ่นแล้วล่ะ”

จากนั้นเขาก็ตบไหล่ผมเบา ๆ ก่อนจะยัดอะไรบางอย่างลงในกระเป๋าเสื้อผม

“ฝากดูแลยูกิด้วยนะ น้องเขย”

พูดจบ เขาก็โบกมือและเดินจากไป

“อะไรของเขากันแน่…”

ผมพึมพำออกมาโดยไม่รู้จะพูดอะไรดี

“เป็นคนที่ทำอะไรตามใจตัวเองจริง ๆ”

นิสัยเขาช่างตรงกันข้ามกับยูกิที่เป็นคนจริงจัง

สิ่งที่เขาใส่ลงในกระเป๋าเสื้อผม คือ นามบัตร

เมื่อผมเห็นชื่อบริษัทที่พิมพ์อยู่บนมัน ผมก็ต้องตกใจ

“ให้ตายสิ พี่ชายของเธอทำงานอยู่ในบริษัทที่เจ๋งขนาดนี้เลยเหรอ?”

Cross Streamers

เป็นบริษัทในอเมริกาที่เน้นด้านการสตรีมวิดีโอ พวกเขามองเห็นกระแสความนิยมของการสตรีมวิดีโอก่อนใคร และได้เปิดตัวเว็บไซต์วิดีโอที่ให้บริการฟรีหลากหลายคอนเทนต์

เพียงแค่ปีเดียวหลังเริ่มให้บริการ ก็กลายเป็นเว็บไซต์ที่มีผู้ลงทะเบียนใช้งานมากที่สุดในโลก

“ไม่ได้ทำงานอยู่ เขาเป็นคนสร้างมันขึ้นมา…”

“หา?”

เมื่อยูคิบอกเช่นนั้น ผมก็หยิบมาดูอีกครั้ง

จริงด้วย บนชื่อนั้นมีคำว่า President ตัวเล็ก ๆ เขียนอยู่

พี่ชายของยูคิเป็นประธานกรรมการและผู้ก่อตั้ง Cross Streamers งั้นเหรอ!?

“งั้น ถ้าพูดเรื่องเงินทุนให้ ArisCore ทำไมไม่ลองขอให้เขาช่วยล่ะ?”

“พี่ชายฉันตัดขาดจากพ่อไปแล้ว พ่ออยากให้พี่ชายสืบทอด ArisCore ก็จริง แต่เขาปฏิเสธและหนีไปอเมริกา”

เข้าใจแล้ว แบบนี้เอง พ่อของยูกิถึงได้มาขอความช่วยเหลือจากผมแทน

“แล้วเธอคิดยังไงกับพี่ชายของเธอ?”

“เกลียดสุด ๆ ไปเลย!”

ยูกิตอบทันที จนผมต้องตกใจ

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเธอโกรธแบบเด็ก ๆ แบบนี้

“เขาเป็นคนที่นิสัยแย่มาก เจ้าชู้ ทำตัวสบาย ๆ มองคนอื่นต่ำกว่าตัวเอง แล้วก็ชอบพูดจาเสียดสีฉัน ว่าฉันซุ่มซ่ามบ้างล่ะ ไม่รู้จักโลกบ้างล่ะ แถมยังทำอะไรได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องพยายามเลยด้วยซ้ำ”

เธอพูดอย่างต่อเนื่อง ราวกับปลดปล่อยสิ่งที่เก็บไว้ในใจมานาน

“ตอนฉันอยู่มัธยม พ่อเคยพูดกับฉันว่า ‘ลองเอาชนะยูมะให้ได้สักอย่างสิ’ ฉันก็เลยพยายามอย่างเต็มที่ในช่วงเรียน เพราะคิดว่าถ้าทำสำเร็จ ชีวิตที่ถูกบังคับของฉันอาจเปลี่ยนไป… แต่สุดท้ายฉันไม่เคยเอาชนะเขาได้เลยสักครั้ง”

ผมเห็นน้ำตาคลอในดวงตาของเธอ

“ฉันไม่อยากเจอเขาอีกเลย… และฉันก็ไม่อยากให้นายเห็นฉันในสภาพแบบนี้ด้วย”

“…”

เธอดูเหมือนจะร้องไห้ออกมาในไม่ช้า

ผมจึงดึงมือเธอและพาเธอเข้าไปในห้องพัก

แล้วกอดร่างเล็ก ๆ ของเธอไว้แน่น

“จู่ ๆ มาทำอะไรแบบนี้…”

“คำพูดของเธอก่อนหน้านี้ ฉันดีใจมากเลยนะ”

ผมกระซิบที่ข้างหูเธอ

“เธอชอบฉันจริง ๆ ใช่ไหม?”

“อืม… แค่เดือนเดียว ฉันก็ชอบนายมากขึ้นเรื่อย ๆ”

“งั้นเหรอ”

ผมรู้สึกถึงอุณหภูมิร่างกายของเธอที่เริ่มร้อนขึ้น

“เรื่องในอดีตมันไม่สำคัญหรอก เพราะฉันรู้จักแค่เธอในเดือนนี้เท่านั้น”

ผมอยากลบความรู้สึกไม่ดีที่เธอมีต่อพี่ชายออกไปทั้งหมด

“ฉันเองก็ชอบเธอ”

“จริงเหรอ… ดีใจจัง”

ผมรู้สึกได้ว่าเธอคลายความกังวลและผ่อนคลายมากขึ้น

ผมกอดเธอแน่นขึ้น พร้อมสบตาเธอและพูดว่า

“ฉันขอได้ไหม?”

“หา? ก็กำลังกอดอยู่นี่ไง”

เธอเอียงคออย่างสงสัย

แต่เมื่อผมยังคงจ้องมองเธออย่างเงียบ ๆ สักพัก เธอก็เริ่มเข้าใจและพูดด้วยเสียงแผ่วเบา

“อ๊ะ… หมายถึง…แบบนั้นเหรอ?”

ร่างกายของเธอที่อยู่ในอ้อมกอดของผมเริ่มร้อนขึ้นเหมือนแผ่นร้อน

ยูกิหันหน้าหนีด้วยสีหน้าแดงจัดและพูดด้วยเสียงสั่น

“ขออาบน้ำก่อนจะได้ไหม?”

“ไม่ได้ ฉันทนไม่ไหวแล้ว”

“ใจร้ายจัง…”

“ขอโทษนะ แต่มันเป็นเพราะเธอน่ารักเกินไปน่ะ”

จูบแรกในรอบเดือนหนึ่งของเรานั้นมีกลิ่นไวน์จาง ๆ และรสชาติขมเล็กน้อยของลิปสติก

ในคืนนั้น ผมกอดเธอเป็นครั้งแรก

เธอที่มีท่าทีเขินอายอยู่บนเตียงช่างน่ารักที่สุดในโลก