กอบกู้ชีวิตวัยรุ่นให้คุณภรรยา 9.1 [อนาคต]อาริสุงาวะ ยูมะ 1

ตอนที่ 9.1 [อนาคต]อาริสุงาวะ ยูมะ 1

“อา… อร่อยจัง”

ยูกิที่ลงมาจากรถแท็กซี่ ค่อย ๆ บิดขี้เกียจอย่างช้า ๆ

เวลาผ่านไปหนึ่งเดือนแล้วตั้งแต่เราสองคนแต่งงานกัน

ระหว่างที่ยุ่งอยู่กับการเตรียมเฟอร์นิเจอร์ การดำเนินเรื่องแต่งงาน รวมถึงช่วงเวลาที่งานบริษัทก็แสนวุ่นวาย ทำให้เราแทบไม่มีเวลาส่วนตัวด้วยกันเลย

วันนี้เป็นวันหยุดครั้งแรกในรอบหลายสัปดาห์ เราจึงได้ออกไปเดตด้วยกัน

เมื่อเดินไปด้วยกันกับเธอ สายตาผู้คนที่มองมานั้นรุนแรงมาก

ความงดงามของยูกินั้นดึงดูดทุกสายตา แม้ว่าเธอจะเดินอยู่เคียงข้างผม แต่วันนี้ก็มีแมวมองจากนิตยสารแฟชั่นถึงสามคนเข้ามาทาบทามเธอ

เราดูภาพยนตร์ยอดนิยม ช็อปปิ้ง และปิดท้ายมื้อเย็นด้วยอาหารอิตาเลียนแบบคอร์สที่ร้านประจำ

นอกจากนี้ผมยังได้รู้ว่าเธอคออ่อนกับแอลกอฮอล์ เธอไม่ได้ดื่มไม่ได้เลย แต่เพียงไวน์สองแก้วก็ทำให้ใบหน้าของเธอแดงก่ำ

ถึงแม้ว่าเธอจะดูสร่างขึ้นระหว่างนั่งแท็กซี่กลับบ้าน แต่สีแดงระเรื่อก็ยังคงเหลืออยู่บนใบหน้า

“สนุกไหม?”

“อื้ม”

เธอพยักหน้าด้วยสีหน้าเหมือนจะง่วงนอนเล็กน้อย ขณะที่เราขึ้นลิฟต์ กลิ่นน้ำหอมจาง ๆ ของเธอลอยมาสัมผัสจมูกผม

ริมฝีปากสีชมพูเป็นประกาย ดวงตาที่ดูพร่ามัวเพราะแอลกอฮอล์ แก้มแดงเรื่อ

“……”

น่ารัก และมีเสน่ห์จนอดใจไม่ไหว

แม้เราจะอยู่ร่วมกันมาเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว แต่เราก็ยังไม่มีความสัมพันธ์ทางร่างกายกัน

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความยุ่งเหยิงของเรา และอีกส่วนหนึ่งคือเรายังไม่เข้าใจกันและกันดีพอ

เพราะการแต่งงานของเราข้ามขั้นตอนที่คู่รักทั่วไปต้องผ่านไปหมด

ผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น แต่สำหรับเธอล่ะ? เธอรู้สึกเช่นเดียวกันกับผมหรือเปล่า?

เมื่อกลับถึงบ้าน ผมคิดว่าจะลองถามเธอดูว่าสามารถเริ่มได้ไหม แต่ในขณะที่ผมกำลังคิดเช่นนั้นและลิฟต์ก็หยุดลง

“หืม?”

มีชายแปลกหน้ายืนอยู่หน้าห้องของเรา

เขากดกริ่งอยู่และเอียงคออย่างสงสัย

“อืม… ต้องเป็นที่นี่แหละ แต่ไม่มีใครอยู่หรือไง?”

เขาสวมโค้ทราคาแพง และอายุดูจะใกล้เคียงกับเราหรืออาจมากกว่าเล็กน้อย

สิ่งที่สะดุดตาคือเขาสูงมาก น่าจะประมาณ 190 เซนติเมตร

ผมดันยูกิให้ถอยไปข้างหลังเล็กน้อยเพื่อความปลอดภัย ก่อนจะเข้าไปพูดกับเขา

“ขอโทษนะครับ คุณมาหาใครหรือเปล่า?”

“อ้อ?”

ชายร่างใหญ่มองมาที่ผมแล้วพูดว่า

“ที่แท้ก็ออกไปข้างนอกกันนี่เอง ห้าปี… ไม่สิ หกปีแล้วสินะ?”

เขามองไปที่ยูกิพร้อมกับพูด

จากด้านข้าง ผมมองไม่เห็นหน้าเขาเพราะผมยาว แต่เมื่อเขาหันมา ผมก็เห็นว่าเขาเป็นชายหนุ่มรูปหล่อเหมือนนักแสดงฮอลลีวูด

ถึงจะมีเครารุงรัง แต่ก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกสกปรก

ใบหน้ามีโครงหน้าชัดเจน คิ้วเรียวเล็กที่ดูสง่า และดวงตาสีฟ้าเหมือนกับยูกิ

“พี่ชาย…?”

ยูกิพูดด้วยเสียงสั่นและเบิกตากว้าง