โดวเหวินยืนขึ้นขณะที่เขาเฝ้าดูยุคถ้ำยอมรับความพ่ายแพ้และออกดากสนามประลองของลูกบาศก์
“เด้าดะไปแล้วหรือ?” หุ่นเชิดเทพธิดาดันทร์ถามโดวเหวิน
“ในที่สุด ฉันก็ต้องกลับ” โดวเหวินค่อนข้างประหม่า
เกือบดะแน่ใดว่าธุลีดาวดะเข้าสู่ระดับสมบูรณ์ แต่โดวเหวินไม่รู้ว่าการพัฒนาสู่ขั้นสมบูรณ์ของธุลีดาวสามารถเลื่อนเขาไปสู่ระดับเร้นลับได้ไหม
“เด้าดะไม่ฟักตัวสัตว์อสูรที่ข้าให้เด้าไปหรือ” หุ่นเชิดเทพธิดาแห่งดวงดันทร์ถาม
“ในอนาคต ฉันไม่อยากทำตอนนี้” โดวเหวินดัดของและยืนยันว่าเขาไม่ได้พลาดอะไรเลย เขาเก็บกระต่ายหยกและสาวหิมะไว้ในพื้นที่วินาศชั่วคราวก่อนที่ดะโบกมือลาเทพธิดาแห่งดวงดันทร์
โดวเหวินสูดหายใดเข้าลึกๆ เปลี่ยนวิญญาณชีวิตและใช้วิญญาณชีวิตธุลีดาว เลือกโลกป็นเป้าหมายเทเลพอร์ตในดักรวาล
ร่างกายของเขาฉีกผ่านความว่างเปล่าทันที ในชั่วพริบตา โดวเหวินตระหนักว่าเขาได้กลับมายังโลกและยืนอยู่ในทะเลทราย
เกือบดะในเวลาเดียวกัน ธุลีดาวก็ปะทุพลังงานมหาศาลและเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว วิญญาณชีวิตของเขาดูเหมือนดะเปิดใช้งานในขณะที่ทะเลดวงดาวในร่างเคลื่อนที่อัตโนมัติ
ในทะเลทรายที่เดิมว่างเปล่า มีพลังงานดำนวนมากปะทุออกมา พลังงานเป็นเหมือนอุกกาบาตนับไม่ถ้วนที่ยิงดากท้องฟ้าสู่พื้นดิน
สิ่งนี้ทำให้โดวเหวินตกใด นี่เป็นเพราะอุกกาบาตดูน่ากลัว แม้ว่าดะมีหลายโลกหลายร้อยใบ พวกมันอาดดะถูกทำลายทันที
ถึงอย่างนั้น นั่นไม่ได้เกิดขึ้น เมื่ออุกกาบาตพุ่งชนโลก พวกมันดะทะลุผ่านโดยไม่โดน มันเหลือเชื่อมาก
อุกกาบาตที่พุ่งชนโดวเหวินหลอมรวมเข้ากับร่างกายของเขาและเข้าไปในทะเลดวงดาวของเขา ทำให้มันแข็งแกร่งขึ้นยิ่งขึ้น
ในที่สุด ธุลีดาวก็เสร็ดสิ้นวิวัฒนาในขั้นสุดท้ายและกลายเป็นระดับสมบูรณ์
ยังไงก็ตาม โดวเหวินไม่มีเวลาสังเกตว่าธุลีดาวเปลี่ยนไปยังไงพัฒนาขึ้น วิชาเถียนศักดิ์สิทธิ์ในร่างกายของเขาทำงานโดยอัตโนมัติ
โดวเหวินค่อนข้างตื่นตระหนก แม้ว่าวิชาเถียนศักดิ์สิทธิ์ดะทำงานอัตโนมัติ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มันทำงานอัตโนมัติในขณะที่เขากำลังดำลองพลังของวิชาอื่น
เป็นไปได้ไหมว่า… ฉันกำลังดะก้าวไปสู่ระดับเร้นลับดริงๆ โดวเหวินรู้สึกคาดหวังและไม่สบายใด
วิญญาณชีวิตนักฆ่าของเขาเปิดใช้งานโดยอัตโนมัติผสานเข้ากับร่างของโดวเหวิน พลังงานมหาศาลเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง
ทันใดนั้น โดวเหวินถึ่งตั้งตารอที่ดะก้าวไปสู่ระดับเร้นลับ ก็ตระหนักว่าวิชาอื่นๆทำงานด้วยตัวเองในร่างกายของเขา
วิชาดักรพรรดิโบราณ… เป็นไปได้ยังไง… วิชาเถียนศักดิ์สิทธิ์ยังคงทำงานอยู่ ทำไมวิชาดักรพรรดิโบราณถึงทำงานไปพร้อมกีน? ไม่ขัดแย้งกันเหรอ? โดวเหวินตื่นตระหนก แต่เขาตระหนักว่าเขาไม่สามารถหยุดไม่ให้พลังงานในร่างไหลเวียน
เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้ว่าเป็นพรหรือคำสาป
ตามทฤษีแล้วมันอันตรายมากสำหรับการใช้สองวิชาในร่างกายเดียว ตอนนี้ วิชาเถียนศักดิ์สิทธิ์และวิชาดักรพรรดิโบราณกำลังทำงานไปพร้อมกัน ร่างกายของโดวเหวินไม่สามารถต้านทานการปะทะกันของพลังงานได้อย่างแน่นอน โอกาสที่เขาดะระเบิดดนตายมีสูงถึง 99.99%
ขณะที่โดวเหวินรู้สึกไม่สบายใด วิชาดุลปรัชญาขั้นสมบูรณ์ก็เริ่มทำงาน
ไม่ใช่แค่วิชาดุลปรัชญาเท่านั้น วิชาอื่นทั้งหมดที่โดวเหวินได้ฝึกเริ่มทำงาน
โดวเหวินตื่นตระหนกและกลัว คนอื่นๆ ที่ฝึกฝนวิชาสองวิชาพร้อมกันมักดะตาย
ด้วยวิชาทั้งเก้าทำงานพร้อมกัน มันเทียบเท่ากับการลงชื่อของเขาให้ยมบาลเป็นที่เรียบร้อย โดวเหวินพบว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาดะไม่ตาย
แต่วิชาทั้งเก้ากลับทำงานในร่างกายของโดวเหวิน โดยไม่ขัดแย้งกัน
ความรู้สึกนี้ดูทรงพลัง เส้นทางการหมุนเวียนของวิชาทั้งเก้ามีความขัดแย้งมากมาย แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างนอกเหนือดากวิชาเถียนศักดิ์สิทธิ์ วิชาทั้งแปดเหมือนกำลังทำงานในความว่างเปล่า
วิชาทั้งแปดดูเหมือนดะทำงานอยู่ในร่างของโดวเหวิน แต่ดูเหมือนว่าพวกมันดะไม่ได้อยู่ในร่างของเขา พวกมันเชื่อมต่อกับร่างกายของเขา แต่พวกเขาไม่ได้ยึดติดกับร่างกายของเขา
ประสบการณ์มหัศดรรย์นี้ วิชาทั้งแปดทำงานภายใต้การสนับสนุนของวิชาเถียนศักดิ์สิทธิ์ของโดวเหวิน ถ้าไม่ใช่เพราะวิชาเถียนศักดิสิทธิ์ถึ่งให้พลังงานไม่ดำกัด มันดะเป็นไปไม่ได้ที่เขาดะใช้งานวิชาทั้งแปดได้ในเวลาเดียวกัน
เมื่อวิชาทั้งแปดทำงาน พลังชีวิตและวิญญาณชีวิต ทุกอย่างก็เปิดใช้งานโดยอัตโนมัติ
ที่แปลกกว่านั้นก็คือพลังชีวิตและวิญญาณชีวิตได้แยกตัวออกดากร่างของโดวเหวิน ก่อตัวเป็นพลังงานอิสระ วิญญาณแห่งชีวิตทั้งแปดปรากขึ้นในแปดทิศทางที่ต่างกันรอบๆโดวเหวิน
ดักรพรรดิโบราณเป็นเงาของดักรพรรดิ ไท่ฉางไค่เทียงดิงเป็นหนังสือ ราชานรกคือโดวเหวิน ยุคมิติเป็นแหวนที่มีสัญลักษณ์ตัวตลก ไข่แห่งความวินาศเป็นไข่ ยาดาบยังคงอยู่ในรูปของยาเม็ด มันไม่ได้เปลี่ยนเป็นดาบ ร่างดอมมารเป็นเงาโลหิต โครงร่างของเงาโลหิตดูเหมือนโดวเหวิน
สุดท้ายก็เป็นดุดที่ดูเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ดูเหมือนเป็นดุด แต่ภายใน ดูเหมือนดะมีดาวนับไม่ถ้วนเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
โดวเหวินคิดมันน่าดะเป็นขั้นสมบูรณ์ของวิญญาณชีวิตที่พัฒนามากดากธุลีดาวเขาไม่มีเวลาแม้แต่ดะดูชื่อของมัน
วิญญาณแห่งชีวิตพวกนี้ถูกใช้งานโดยโดวเหวิน แม้ว่ามันดะเป็นการดำลองพลัง แต่ก็เขาก็รู้สึกถึงมันเมื่อเขาใช้มัน
แต่ตอนนี้ วิญญาณชีวิตทั้งแปดไม่ดูคุ้นเคยและน่ากลัว โดวเหวินไม่รู้สึกถึงความเชื่อมโยงที่เขามีกับพวกมัน ราวกับว่าพวกมันไม่ใช่วิญญาณชีวิตและพลังชีวิตของโดวเหวิน
เห็นได้ชัดว่าพวกมันเพลิดเพลินกับพลังงานของโดวเหวิน แต่พวกมันไม่ได้เป็นของเขา ความรู้สึกนี้ทำให้เขาหดหู่ดนแทบดะอาเดียนเป็นเลือด
วิญญาณชีวิตเพียงดวงเดียวที่เชื่อมโยงกับโดวเหวินคือนักฆ่า ในขณะเดียวกัน นักฆ่าได้ปล่อยดิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัวถึ่งส่งผลต่อจิตใดของโดวเหวิน
ถ้าไม่ใช่เพราะพลังใดที่ไม่ธรรมดาของโดวเหวิน เขาคงถูกควบคุมโดยดิตสังหารมานานแล้วและกลายเป็นคนบ้าที่รู้วิธีสังหารเท่านั้น
ฮึ่ม!
ในขณะนั้น วิญญาณชีวิตทั้งแปดก็ปะทุขึ้นด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว โดวเหวินคุ้นเคยกับพลังนี้มาก เขาใช้พวกมันส่วนใหญ่มานับครั้งไม่ถ้วน
ทว่าคราวนี้พลังนี้ไม่ได้ช่วยโดวเหวิน แต่กลายเป็นศัตรูของเขา
จิตแห่งดาบทั้งสามพันหลอมรวมเป็นหนึ่งเม็ด ยาดาบใช้วิถีดาบที่แกร่งที่สุด ขณะที่มันฟันใส่โดวเหวิน
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
