[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi 99 『ไลฟ์สด RTA ５００ชั้น：ชั้นที่โลลิพ่ายแพ้』４

ตอนที่ 99 『ไลฟ์สด RTA ５００ชั้น：ชั้นล่าง』４

 

ผมกำลังลอยอยู่

ถูกอุ้มจากด้านหลังเหมือนแมว

 

「？　คุชิมะซัง？」

 

 

「ฮารุซามะ……」

 

「ลิลี่ซัง」

 

「ฮารุจัง、คนธรรมดา ๆ น่ะเน๊ะ、ไม่สามารถกระโดดลงไปในหลุมนั้นได้หรอกนะค๊า……」

 

「ลิลี่ซัง รุรุซัง」

 

ผมลองแกว่งขาดู

 

ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

ผมแค่ตัวลอยแกว่งขาเท่านั้น

 

 

【ไม่ไหว、จะน่ารักเกินไปแล้ว】

【นี่แหละนี่สินางฟ้า】

【วิธีการขยับขาแบบนั้นไม่น่ารักเกินไปหน่อยรึไง？】

 

 

 

【นางฟ้า】

 

 

 

【นั่นสิเน๊ะ】

【เข้าใจเลย】

【พลังผลักดันของโนเนมจังนั้นเหลือเชื่อมาก】

 

【แต่ฉันเข้าใจแล้ว、ฟิสิกส์เป็นวิธีเดียวที่จะหยุดฮารุจังได้สินะ……】

【อ้า……】

【เพราะยังเป็นโบคุโกะอยู่เลยไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปอยู่เน๊……】

【ฮารุจังตัวเบามากจนแม้แต่คนที่ไม่ใช่นักสู้ก็สามารถยกได้】

【ถึงแม้จะมีอุปกรณ์บางอย่าง、แต่เป็นอุปกรณ์แสงทั้งหมดที่เน้นในการปกปิด……】

【อาวุธและกระสุนอยู่ในถุงสกปรกและหนัก ０ กรัม】

 

 

「คุชิมะซัง、แต่ว่าผม」

 

「ฮารุซัง」

 

ผมถูกปล่อยตัวอย่างกระทันหัน、ก่อนที่จะถูกหมุนตัวครึ่งรอบ

 

คุชิมะซังนั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้า

คิดอยู่เสมอว่าเธอ、เป็นคนที่ดูจริงจังมาก

 

เป็นที่นิยมเหมือนเอมิซัง、ไม่สิ、เธอไม่มีบุคลิกที่สง่างามที่จะเป็นที่นิยมในหมู่เด็กผู้หญิง、แต่เป็นประเภทที่ดูเหมือนจะชอบอยู่ในห้องสภานักเรียนหรือห้องสมุด

 

แต่ถ้าใส่แว่นตาแบบนี้ เธอจะดูเหมือนตัวละครแบบนั้นทุกประการเน๊ะ

 

ถึงจะแค่เพื่อโชว์ลองสวมดูก็ดีน่ะ？

ต้องเป็นที่นิยมขึ้นมาแน่นอน？

 

「ถึงจะพูดแบบนั้น……กรุณาช่วยเก็บไว้เป็นอย่างสุดท้ายด้วยนะคะ　ความปลอดภัยของฮารุซังคือสิ่งสำคัญที่สุด、ช่วยรอจนกว่าจะถึงนาทีสุดท้ายที่ดูเหมือนการพิชิตจะไม่ทันเวลาด้วยเถอะนะคะ」

 

「เอ๊ะ、แต่ว่า」

 

 

「――ฮารุซัง」

 

「มุกิ๊ว」

 

เอ๊ะ？

 

【อ้าาาาาาาาาาาาาาา】

【●REC】

【ฉันคิดว่าฮารุจังกำลังจะถูกคุชิมะซังดุ、แต่จู่ ๆ ก็กอด】

【กอดล๊า อร๊ายยยยย】

【แย่แล้ว、ฉันไม่ได้คาดหวังไว้ ดังนั้นจึงล้ำค่าเกินไป】

 

【รุรุจังตกตะลึง】

【ดวงตาของรุรุจังไม่ตอบสนอง……นี่มันอะไรกันเนี่ย！？】

【เดาว่าเป็นสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดโดยสิ้นเชิงน๊า】

【ศาสตราจารย์！】

【นั่นสิเน๊ะ、ถึงเสียงของคุชิมะซังจะดังขึ้นมาเป็นระยะ ๆ ในไลฟ์สด、แต่ส่วนก็จะเป็นการเผ้าดูจากระยะห่างอยู่เสมอ……】

 

ฉันมองไม่เห็นข้างหน้าเลย

ของคุชิมะซัง、มีบางสิ่งที่นุ่มนิ่มกว่าที่ผมจินตนาการไว้กำลังปิดตาของผมอยู่

 

「？？？」

 

……เอ๊ะ？

 

ทำไม？

 

「ฮารุซัง、ทำตัวประมาทเลินเล่ออยู่เสมอ」

 

「ไม่สิครับ、แต่ว่า」

 

「ชอบหนีหายไปหลายต่อหลายครั้ง」

 

「ขออภัยเกี่ยวกับเรื่องนั้นครับ」

 

 

【คุสะ】

【ในขณะนี้ เมื่อเอมิจังถูกรายล้อมไปด้วยความน่าสงสัย、คุชิมะซังจึงถือเป็นผู้พิทักษ์ที่แท้จริงของเธอ】

【หม๊าม่า……】

 

【เด็กผมหางม้าธรรมดาที่เต็มไปด้วยความรัก……ฟู๊ว】

【หัวใจของข้าวันนี้、เกือบหยุดเต้นไปหลายรอบแล้ว】

【บรรลุนิพพาน？】

【เอ๊ะ、ไม่ช๊าย、ข้ายังอยากสนุกอยู่】

【คุสะ】

 

กดแรงสักหน่อยก็ออกเดินทางกันเถอะ

 

……พอคิดแบบนั้น……เอ๊ะ

 

มีอะไรอุ่น ๆ ตกลงมาที่ผม……เอ๊ะ？

 

น้ำตา？

 

เอ๊ะ？

 

อะ、ร่างกาย、กำลังสั่นนิดหน่อย

 

เอ๊ะ？

 

ทำไม？

 

「……การต้องรอ、มันยากมากนะคะ」

 

 

【บุว๊า】

【ข่าวดี・คุชิมะซ๊าง、เทพธิดา】

【เป็นเทพธิดาที่สามารถหยุดยั้งนางฟ้าไว้ได้สินะ……】

【นั่นสิเน๊、ไม่เหมือนกับเอมิจัง รุรุจัง、และลิลี่จังที่สามารถไปลุยแนวหน้าได้、คิชิมะซ๊างไม่ได้เน๊……】

 

【เพราะว่าเป็นทีมกู้ภัย ดังนั้นเธอจึงสามารถต่อสู้ได้ในระดับขั้นต่ำสุด】

【มันคงจะน่ากลัวมากที่ต้องมาที่นี่ตั้งแต่แรกแล้วน๊า】

【ไม่ว่าคุณจะมีอุปกรณ์ดีมากแค่ไหน、หากถูกโจมตีด้วยไม่ทันตั้งตัว คุณก็จะตกเป็นเหยื่อสายรัดข้อมือทันทีน๊า】

【แต่คุชิมะซ๊างก็มาได้ไกลถึงขนาดนี้เลย】

【เทพธิดา】

 

【อ้าー、ตำแหน่งเชิงบวกของเอมิจังถูกยึดไปแล้ว】

【ไม่เป็นไรหรอก、เอมิจังได้รับคุณสมบัติใหม่แล้ว】

【พวกนาย、กำลังทำลายฉากสะเทือนอารมณ์อยู่เน๊ー！】

【คุสะ】

【แย่แล้ว、ข้าร้องไห้พร้อมหัวเราะ】

【นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นไลฟ์ที่กระตุ้นอารมณ์ของฉันอย่างมาก】

 

 

「……………………………………」

 

ผมขยับตัวไม่ได้、เพราะไม่เคยคาดคิดเรื่องแบบนี้มาก่อน

ผมไม่สามารถทำตามความคิดของตัวเองได้เลย

 

……ไม่เคยมีสักครั้งที่จะคิดว่าจะได้เห็นการร้องไห้จากเด็กผู้หญิงคนนี้

 

ยิ่งไปกว่านั้น、โดยปกติแล้วเธอจะไม่เปลี่ยนสีหน้า และสงบอยู่เสมอ、แต่เธอไม่ใช่เด็กที่จะเกาะติดเหมือนกับรุรุซัง、มีด้านที่แปลกเหมือนเอมิซัง、หรือมีบรรยากาศแปลก ๆ เหมือนลิลี่ซั……แบบนั้น

 

「……ฮารุจัง」

 

「รุรุซัง」

 

ถึงแม้ว่าตาของผมจะถูกบังไว้อยู่、แต่ก็ยังสามาถได้ยินเสียงของรุรุซังอยู่ใกล้ ๆ

 

「ฮารุจัง、จะนำออกไปก่อนอยู่ตลอด……แบบนั้นน่ากลัว　ต่อให้ฉันจะอยู่ด้วย、และพยายามจะช่วยมากแค่ไหน แต่ก็จะหายตัวไปอยู่เสมอ」

 

 

「……ฮารุ　ฉันเองก็ด้วยค่ะ……ก็กังวลเหมือนกัน　ไม่ว่าคุณจะแข็งแกร่งแค่ไหน、ไม่ว่าจะมีเลเวลหรือสกิลสูงแค่ไหนก็ตาม……ฉันสงสัยมาตลอดว่าในวันหนึ่งจะมีอะไรเกิดขึ้น、เหมือนที่กว่าจะรู้ตัวคุณก็หลับไปเหมือนเด็ก」

 

「เอมิซัง」

 

คิ๊ว、ผมรู้สึกได้ว่ามีคนเข้ามากอดจากด้านหลัง、กลิ่นของรุรุซังกับเอมิซังลอยเข้ามาจากอากาศ

 

 

 

【เก็บถาวร】

 

 

【เก็บถาวรเผยแพร่เก็บถาวรเผยแพร่เก็บถาวรเผยแพร่เก็บถาวรเผยแพร่เก็บถาวรเผยแพร่เก็บถาวรเผยแพร่เก็บถาวรเผยแพร่เก็บถาวรเผยแพร่】

 

 

【♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥】

 

 

 

【คุสะ】

【โนเนมจังเติบโตอย่างดุเดือด】

【ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไร】

【ล้ำค่าเกินไปเน๊ะ】

【แย่แล้ว、ฉันร้องไห้นิดหน่อย】

 

【ที่บอกว่า「แปลกนิดหน่อย」จนถึงตอนนี้、แต่เป็นเรื่องจริงแน่นอนน๊า】

【ถ้ามองจากมุมมองของเด็กใกล้ตัว……】

【ทุกคนกำลังร้องไห้……】

【อืม、อย่างที่คาดไว้น๊า】

【ฮารุจัง、ทำตัวอันตรายน๊า】

 

 

「……ฮารุซามะ」

 

「ลิลี่ซัง」

 

 

「กรุณาอย่าทำให้คนที่รักต้องกังวลไปมากกว่านี้เลยนะคะ　นั่นก็เป็น、ความรับผิดชอบของผู้ที่อยู่เหนือกว่าเช่นกัน」

 

「？　อะ、ครับ」

 

นั่นเป็นถ้อยคำค่อนข้างแปลกเลย、แต่บางทีอาจจะเป็นเพราะระบบแปลภาษา

ผมเดาว่าเธอน่าจะแค่กำลังพยายามบอกว่า「อย่าทำให้ทุกคนเป็นกังวล」แบบนั้นเน๊ะ

 

 

【ลิลี่จังกำลังมองดูจากที่ไกลออกไปหนึ่งก้าว】

【ลิลี่จังกะแล้วววววววววววว】

【โอ๊ะโตะ、การทำนายเป็นสิ่งต้องห้ามในการไลฟ์สดนี้โดยเด็ดขาดใช่ไหม？】

【มิฉะนั้นโนเนมจังจะคิดถึงคุณเน๊ะ】

 

 

【♥】

 

 

【ก็นั่นแหละ】

【คุสะ】

 

【ยังไงก็ตาม ถึงจะมีการทำนายแบบนั้นใน SNS หรือกระดานข่าว ส่วนใหญ่ก็เขียนมันออกมาไม่ดีนักน๊า】

【ทั้งเขียนไม่ได้、ทั้งเขียนด้วยข้อผิดพลาด】

【มีสิ่งที่หายไป】

【ผู้ที่หายไป……จะไม่มีวันกลับมา……】

【หากคุณทำให้มันกลายเป็นเรื่องตลก กิจกรรมของ SNS และไลฟ์สดจะหยุดกะทันหัน……】

 

ร้อน

 

อบอ้าว

 

……ในฐานะคนที่เคยทำทุกอย่างที่ต้องการได้、แบบนี้ก็ลำบากนิดหน่อย

 

หนัก 

 

น่ารำคาญ

 

แตกต่างจากชีวิตโสดที่ผมสามารถใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลตั้งแต่เข้ามาเป็นสมาชิกของสังคมมาก――ทำให้ผมนึกถึงตอนที่ยังเป็นนักเรียน、และแม่ของผมมักจะทำให้รำคาญ

 

――แต่

 

ถึงจะแค่นิดหน่อย……น่าอาย

 

 

◇

 

 

「……４ชั้นติดกัน、เป็นห้องใหญ่มีทางเข้าติดบันได……และ」

 

「มอนเฮ้าส์……ใช่ไหมเน๊ะ？」

 

「เนื่องจากความเบี่ยงเบนของพลังเวทมนตร์、ปรากฏการณ์ที่มอนสเตอร์ส่วนใหญ่จะรวมตัวกันเต็มพื้นที่หรือในบางห้อง……」

 

หลังจากนั้นไม่นาน……ในที่สุดผมก็ได้รับการปล่อยตัว และกลายเป็นถั่วแดงบดสีทองในโอชิคุระมันจู*、แล้วพวกเราทุกคนก็ลงบันไดมา

(*โดนอัดอยู่กลางกลุ่มก้น)

 

……คุชิมะซังจูงมือไว้ตลอด

 

ตามที่คาดไว้ ผมไม่รู้สึกอยากต่อต้านเธอเลย、ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเชื่อมต่อกับเธออย่างเชื่อฟัง

 

อืม

 

สมกับที่ร้องไห้……เน๊ะ

 

ในฐานะผู้ชายวัยทำงาน、การทำให้เด็กสาวมัธยมปลายร้องไห้ในที่สาธารณะ、ปกติเขาจะถูกแจ้งความล่ะ、แต่ผมในตอนนี้เป็นสาวน้อย

 

ผมต้องยอมสละความละอาย ความภาคภูมิใจในตนเอง และสิ่งต่าง ๆ มากมายเพื่อให้อยู่รอดได้เช่นนี้

 

……ก็โล่งอกไปที 

 

ถ้าผมยังเป็นผู้ชายอยู่ ตอนนี้ผมคงอยู่ในความดูแลของตำรวจแล้ว

 

【ล้ำค่า】

【อ้า……】

【การพลิกผันจากการกระทำผิดของฮารุจัง、กลายเป็นไลฟ์สดที่อึมครึม】

【และสามารถพิชิต ３ ชั้นได้ในคราวเดียวน๊า】

【ด้วยกระสุนเพียง１นัดของฮารุจังด้วยน๊า】

【ซู๊ดยอด】

 

【แต่ว่าฉากแบบนี้มัน……】

【อ้า、ความรู้สึกเหมือนเดจาวูน๊า】

【มอนเฮาส์ติดต่อกันนับไม่ถ้วนเป็นครั้งแรก】

【ฮัลโหลโนเนมจัง？】

【โนเนมจัง！　ออกมาเลย！！】

 

 

【ผิวปาก】

 

 

【ยาก】

 

 

【คุสะ】

【โนเนมจัง……นั่น、เดาว่าเพราะเป็นการแสดงออกในมังงะหรืออะไรสักอย่างเน๊ะ……？】

【เข้าใจล่ะ、คุณกำลังรวมมังงะไว้ในสื่อการเรียนรู้ของคุณสินะ、โนเนมจัง】

【ทุกสิ่งบนอินเทอร์เน็ตคือสื่อการเรียนรู้ของโนเนมจัง】

【วัตถุดิบนั่น、คงไม่สร้างความลำเอียงให้กับการตัดสินใจของโนเนมจังเน๊……】

 

【แต่ ３ ชั้นในเวลา １０โมงเช้าวันนี้】

【จะบุกทะลวงโดยไม่สูญเสียได้ไหม】

【เริ่มรู้สึกเหมือน RTAแล้วน๊า】

【อ้า】

【ในที่สุดก็ครบ１สัปดาห์แล้ว……！】

 

【กะแล้ว พอเป็นฮารุจังก็พิชิตได้ง่ายกว่าเน๊ะ】

【อย่างรวดเร็ว（ตัดออก ３ ชั้น＆ฮารุจังพยายามใช้ทางลัดด้วยการกระโดด】

 

【ฮารุจัง……โดยปกติแล้วไม่สามารถทำให้พื้นดันเจี้ยนกรอบขนาดนั้นได้หรอก……】

【กะแล้วฮารุจังเป็นสาวน้อยที่ออกแนวแปลก ๆ นิดหน่อย】

【แปลกนิดหน่อย（การแสดงออกเป็นรูปเป็นร่าง】

【มีอะไรแปลกนิดหน่อย……】

 

 

「……เช่นนั้น、ไปกันต่อเลยไหมคะ　แต่ว่า、ฮารุซัง？」

 

 

「จะไม่ทำอะไรตามลำพังครับ」

 

「ดีมาก」

 

และเมื่อกลับมาสงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง、เอมิเสียใจมากจนแสร้งทำเป็นว่าเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้น、พวกผมเป็นกลุ่มแรกที่เดินลงบันไดไป

 

……ชื้นนิดหน่อยแต่……ก็อุ่นอยู่นิดหน่อยนะ

 

ปกติแล้วผมจะไม่เอา、แต่แค่บางครั้งก็ไม่เป็นไรเน๊ะ

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 99

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/99/

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

Favorite