บทที่ 357
การประลอง (5)
”เจ้าค่ะ! นายน้อย! พอได้ยินคำพูดของหลินเว่ย ซูว่านก็พยักหน้าซ้ำ ๆ จากนั้นนางจึงโบกมือเพื่อนำสิ่งของที่อยู่ในแหวนมิติออกมา หลังจากนั้นซูว่านมองเห็นว่ามี ชุดเกราะเบื้องหน้ามีพลังปราณแข็งแกร่งครอบคลุมทั่วพื้นผิว
และดาบสั้นที่มีพลังปราณเข้มข้น พลันปรากฏเบื้องหน้าของนาง
“ หืม! โอ๊ะ! นี่ไม่ใช่อุปกรณ์ซวนฉีหรอกใช่ไหม? หนึ่งในศิษย์ของสถานศึกษาเทียนหยูร้องอุทานออกมา
”ไร้สาระ! หลินเว่ยจะมอบซวนฉีให้เด็กผู้หญิงคนนั้นเพื่ออันใด เนื่องจากเห็นใจนาง…คงเป็นเพียงอาวุธวิญญาณเท่านั้น ไม่มีทางเป็นซวนฉีไปได้หรอก”
“ บ้าน่า! ทำไมข้าจึงไม่เป็นเกิดมาเป็นสาวน้อยบ้างนะ? สามารถได้รับซวนฉีมาอย่างง่ายดาย เทียบกับข้าที่หามันมาได้อย่างเลือดตาแทบกระเด็น กว่าจะได้มาไว้ครอบครองสักชิ้น”
“ ……” เมื่อศิษย์ในสถานศึกษาเทียนหยู มองเห็นซวนฉีที่อยู่เบื้องหน้าของซูว่าน ใบหน้าของทุกคนเกือบจะทุกคน ล้วนเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา ในทางตรงกันข้าม พวกเขาเหล่านี้เนื่องจากถูกคัดออก จึงมีเวลาว่างพอที่จะมาดูการแข่งขันของผู้ที่ผ่านเข้าไปในรอบที่สอง”ในระหว่างที่ทุกคนพูดคุยกัน ต่างก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น “สนามประลองนี้ข้าพอจะเข้าไปแข่งขันได้หรือไม่?” ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากฝูงชน และตรงมาที่สนามประลองของซูว่าน
แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็นแววตาเย็นชาของหลินเว่ย กำลังมองมาที่เขา จึงหยุดเดินด้วยความรีบร้อน น้ำเสียงของเขาสั่น
พั่บๆ
“ ข้าขอแนะนำว่า เจ้าควรหาสนามประลองอื่นดีกว่า แน่นอนว่าหากต้องการที่จะขึ้นไปแข่งขัน โปรดเตรียมตัวเตรียมใจ” หลินเว่ยมองหน้าด้วยรอยยิ้ม อย่างไรก็ตามในน้ำเสียงของเขาพลันเปลี่ยนเป็นการคุกคาม จนทำให้อีกฝ่ายทรุดลงบนพื้น
”ขอบคุณมาก ขอบคุณที่เอ่ยเตือนข้า! ข้าไปที่สนามประลองอื่นดีกว่า” ชายคนนั้นลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล และจากนั้นก็รีบวิ่งกลับเข้าไปในฝูงชน
“ ขอบคุณนายน้อย!” ซูว่านกำลังง่วนอยู่กับการขัดเกลาอาวุธที่หลินเว่ยมอบให้นาง แต่นางก็ให้ความสนใจกับสถานการณ์ภายนอกอยู่เสมอ เมื่อเห็นหลินเว่ยถ่วงเวลาและสกัดกั้นคนเหล่านั้น ที่ต้องการฉวยโอกาสในตอนที่นางยังพร้อม นางก็รู้สึกซาบซึ้งใจและอดไม่ได้ที่จะเอ่ยขอบคุณ
”มันเป็นเรื่องง่ายๆ เจ้าขัดเกลาอาวุธไปอย่างสบายใจเถอะ! ไม่มีใครมารบกวนเจ้า ในขณะที่หลินเว่ยมองกลับมาที่ ซูว่าน เขาโบกมือไปที่ซูว่านพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมย
”ดี!” เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเว่ย ซูว่านก็พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็มุ่งความสนใจไปที่การขัดเกลาอาวุธชุดใหม่ กระบวนการในการขัดเกลาดูเหมือนจะเพิ่มความเร็วขึ้นเล็กน้อย
”ศิษย์น้อง เจ้ามันคนร้ายกาจ! มือเติบและยังใจกว้างไม่เหมือนใคร ซวนฉีจำนวนมาก โดยเฉพาะชุดที่อยู่ตรงหน้าที่มอบให้สาวน้อยนี่ไม่ธรรมดาเลย เป็นซวนฉีที่หาได้ยากมาก! และดาบสั้น คือซวนฉีชั้นยอด! ไม่ลังเลใจในการมอบให้สาวน้อย แม้เพียงนิดเดียว ” หยางไป๋ไป๋เม้มริมฝีปากของเขา และถอนหายใจ คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมหลินเว่ย
“ ฮึ!”
“ ฮึ!”
“ ฮึ!” น้ำเสียงปนความไม่พอใจของหญิงสาวทั้งสามคนดังขึ้น เมื่อคำพูดของหยางไป๋สิ้นเสียง รอบ ๆ ตัวเขา พลันเกิดเสียงครวญครางเย็นชาทั้งสามเสียง
ใบหน้าของหยางไป๋เปลี่ยนไปด้วยความตกใจ เขานั่งตัวตรง ยักไหล่ และเริ่มหัวเราะในคราวทุกข์ของคนอื่น
เสียงฮึ่ม ๆ เย็นชา ทั้งสามนี้ หนึ่งมาจาก เสวี่ยมู่ จากนั้นตามมาด้วย ซางกวนหรูเสวี่ย และนอกจากนี้ มาจาก ซางกวนหรูผิง
เมื่อได้ยินเสียงครวญครางอย่างเยือกเย็นของเสวี่ยมู่ จากนั้น ซางกวนหรูเสวี่ยก็มองหน้ากันด้วยความเข้าใจ แต่พวกนางกลับไม่เข้าใจว่า เหตุใด ซางกวนหรูผิงจึงไม่พอใจไปด้วยอีกคน
“ ข้าไม่ชอบเขา หลอกล่อหัวใจของสาวน้อย ด้วยวิธีการแบบนั้น” เมื่อจ้องมองด้วยสายตาของคนสองคน ซางกวนหรูผิงก็รู้สึกผิดและรีบอธิบาย แต่ในใจของนาง ราวกับมีกวางน้อยสองสามตัวมาวิ่งวนในใจของนาง ใบหน้าของนางร้อนผ่าวอย่างห้ามไม่อยู่
”ฮึ่ม! ฟังดูดีกับคำพูดของเจ้า….แต่ทำไมเจ้าไม่ปฏิเสธตอนที่หลินเว่ยมอบอาวุธให้ล่ะ ดูจากท่าทางของเจ้า ยังใช้งานได้อย่างคล่องแคล่ว ข้าเห็นว่าเจ้าเพียงไม่ยอมรับ และพยายามแก้ต่างให้ตนเอง ไม่เช่นนั้น ในเรื่องนี้พวกเรามาแข่งขันกันอย่างยุติธรรมเถอะ
“เสวี่ยมู่ แค่นเสียง พร้อมกับใบหน้าแสดงความไม่พอใจ และโต้ตอบด้วยเสียงเย็นชา
”เจ้า…เจ้ากำลังพูดถึงอะไร? ข้าไม่ได้ชอบเขา ส่วนอาวุธ เขามอบให้ข้า และข้าไม่ได้บังคับให้เขามอบให้เสียหน่อย” ซางกวนหรูผิงดูเหมือนกับว่ามีคนมาสะกิดหัวใจของนาง ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความโกรธ และรีบอ้าปากตอบโต้
”เอาล่ะ! อย่าทะเลาะ…พวกเจ้าทั้งสองคนมา ดูการแข่งขันต่อไปเถอะ ซางกวนหรูเสวี่ย เป็นคนมีเหตุผล และรีบ อ้าปากห้ามปรามสองสามทันที
“ ฮึ!” เสวี่ยมู่หันศีรษะแค่นเสียงด้วยใบหน้าบูดบึ้ง แต่ไม่ได้พูดอะไร
“ ฮึ!” ซางกวนหรูผิงก็หันศีรษะของนางพร้อมกับส่งเสียงครวญครางเย็นชา ใบหน้าของนางไม่พอใจ และนางพูดกับตัวเองว่า “ไอ้หัวไชเท้าริอาจเด็ดดอกไม้ข้างทาง” สองชั่วโมงต่อมา มีมากกว่าครึ่งหนึ่งที่สามารถเอาชนะสิบครั้งติดต่อกัน
และผ่านเข้ารอบสามไปได้
”นายน้อย! ข้าพร้อมแล้ว ซูว่านมองไปที่อาวุธทั่วร่างกายของนาง และพูดอย่างตื่นเต้น
”พร้อมแล้วหรือ?” ใบหน้าของหลินเว่ยจ้องมองไปที่ซูว่าน และจ้องมองอาวุธเหล่านี้ที่ถูกคัดสรรมาอย่างดีโดยหลินเว่ย แม้ว่าพวกมันจะดูไม่เหมาะกับซูว่าน แต่มีพลังมาก
“ งั้นเริ่มเลยเถอะ! ข้าจะไปแข่งขันแล้ว ไม่เช่นนั้น ข้าจะไม่มีคู่ต่อสู้หลงเหลือพอ ในภายหลัง” หลินเว่ยพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม
”ดี! นายน้อย ท่านรีบไปเร็วเข้า! อาวุธที่มอบให้ข้านั้น ทำให้ความแข็งแกร่งของข้าเพิ่มขึ้นมาก ข้าจัดการได้ ซูว่านพยักหน้าอย่างรวดเร็ว
”ดี!” หลินเว่ยพยักหน้า แล้วเดินตรงไปข้างหน้า
เมื่อเห็นว่าหลินเว่ยกำลังจะทำอะไรบางอย่าง ใบหน้าของผู้ที่อยู่บนสนามประลองก็พลันเปลี่ยนไปทีละคน ใบหน้าของพวกเขาก็แสดงความตึงเครียดอย่างต่อเนื่อง เมื่อเห็นดวงตาของหลินเว่ย มองไปที่พวกเขาทีละคน
แต่ละคนรู้สึกตื่นตระหนกฉายผ่านในดวงตา บนหน้าผากพลันระเบิดเหงื่อเย็นและภาวนา ขอไม่ให้หลินเว่ยเลือกตนเอง
”อืม! เอาล่ะ ข้าเลือกเจ้า” หลินเว่ยพยักหน้า ราวกับว่าเขาได้ตัดสินใจแล้ว จากนั้นเขาก็ก้าวเข้าสู่สนามประลองภายใต้สายตาของทุกคนเมื่อเห็น หลินเว่ยก้าวเข้าสู่สนามประลอง คนอื่น ๆ ก็โล่งใจ แต่แล้วพวกเขาก็เต็มไปด้วยความเห็นใจชายผู้โชคร้ายที่หลินเว่ยสุ่มเลือก
”เจ้า … ” เมื่อเห็นหลินเว่ยเดินขึ้นมายังสนามประลองของตนเอง คู่ต่อสู้ก็หน้าซีดเผือด ราวกับไร้วิญญาณ
คู่ต่อสู้ที่ถูกเลือกของหลินเว่ย คือนักรบจากอาณาจักรมืดโบราณที่เอาชนะ เฉินเฉินมา ก่อนหน้านี้ หลินเว่ยขึ้นมายังสนามประลองเพื่อท้าทายฝ่ายตรงข้ามโดยตรง ซึ่งนักรบจากอาณาจักรมืดโบราณคนนี้ สามารถเอาชนะได้แปดครั้งติดต่อกัน เหลือเพียงสองครั้งเท่านั้น เขาก็จะผ่านเข้ารอบที่สาม
”อาณาจักรเฟิงหยู, สถานศึกษาเทียนหยู, หลินเว่ย โปรดชี้แนะ” หลังจากที่เขาขึ้นมาบนสนามประลอง หลินเว่ยกล่าวทักทายตามธรรมเนียม และประสานหมัดให้ฝ่ายตรงข้าม
“ ……”
ฟาจ้าน มองไปยังใบหน้าของหลินเว่ย และเต็มไปด้วยใบหน้าที่อดกลั้น แต่เขาก็เงียบงัน ไม่ตอบรับใดๆ
”เนื่องจากเจ้าไม่เริ่ม เช่นนั้นข้าขอเป็นฝ่ายเริ่มก่อน” หลังจากหลินเว่ยพูดจบ กลับปรากฏแสงสีม่วงจำนวนมาก ล้อมรอบตัวของเขา
“ พรึ่บ!” ในเวลานี้ ผู้คนสามารถมองเห็นเพียงแสงสีม่วงที่สาดส่องเข้ามาในดวงตาของพวกเขา แต่อันที่จริงแล้ว มันคือพลังจากฟาจ้านที่ฉวยโอกาสลอบโจมตีหลินเว่ยหลังจากนั้น ฟาจ้านขบคิด และก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ฉีดพลังจิตวิญญาณของเขา ลงในมงกุฎบนศีรษะของเขาอย่างรวดเร็ว
“ พรึ่บ … !”พลังทางจิตวิญญาณจำนวนมาก ถูกฉีดเข้าไปในมงกุฎผมบนศีรษะของฟาจ้าน ราวกับว่ามันกำจัดจะถึงขีดจำกัด จนทำให้เกิดเสียงหึ่ง ๆ เบาๆ
“ พรึ่บ!” คลื่นพลังไร้รูปร่างกวาดต้อนผ่านร่างกายของหลินเว่ย จากนั้นสายตาของฟาจ้าน ก็จับจ้องไปที่ดวงตาของ หลินเว่ย เมื่อเขาเห็นดวงตาของหลินเว่ยที่ปรากฏความสับสน ทันใดนั้นหัวใจของฟาจ้านก็เต็มไปด้วยความสุขและใบหน้าของเขาก็ตื่นเต้น
เมื่อฟาจ้านคิดว่าการโจมตีของเขานั้นได้ผลจู่ ๆ ปากของ หลินเว่ยก็ยกขึ้นเล็กน้อย และปรากฏรอยยิ้มเย้ยหยัน แววตาของเขาเข้าใจกระจ่างและไร้ซึ่งความขุ่นมัวและสับสนก่อนหน้านี้
”เป็นอย่างไรบ้าง เจ้ารู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย เพราะคิดว่าลูกไม้ของเจ้าสามารถใช้กับข้าได้ผล” หลินเว่ยพูดด้วยความเย้ยหยัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหยอกล้อ
”เจ้า … “ฟาจ้านตกตะลึง และริมฝีปากของเขาสั่นๆ แต่เขากลับพูดอะไรไม่ออก
”มงกุฎบนศีรษะของเจ้ามันดีมาก ดูเหมือนว่าจะเป็นซวนฉีชั้นยอด ข้าชอบมาก ช่วยมอบให้ข้าได้หรือไม่? หลินเว่ยเหลือบมองไปที่มงกุฎผมบนศีรษะของฟาจ้าน จากนั้นเอ่ยขออย่างตรงไปตรงมา
”ข้า … ” เมื่อเขาได้ยินคำพูดของหลินเว่ย ภายในใจของฟาจ้านรู้สึกอึดอัดในใจเล็กน้อย และก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว เขาวางมือบนมงกุฎของตน และมองไปที่หลินเว่ยด้วยความระมัดระวัง
”ข้าคิดว่า … ” เมื่อเห็นว่าการโจมตีอย่างเต็มที่ของเขานั้นไร้ผลต่อหลินเว่ย ฟาจ้านก็พร้อมที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ เพราะเขารู้ว่าเขาไม่มีวิธีอื่นใด ที่จะทำอันตรายต่อหลินเว่ย
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตอนนี้หลังจากที่หลินเว่ยจ้องมองไปที่มงกุฎผมของเขา เขาก็เอ่ยสารภาพยอมรับความพ่ายแพ้โดยตรง เพื่อรักษาซวนฉีของตนเองไว้
อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่จะได้อ้าปากพูด เขารู้สึกว่าร่างกายของเขารู้สึกชาวาบขึ้นมาทันที ทั้งร่างสั่นสะท้านและร่างกายของเขาก็ไม่สามารถควบคุมได้ อย่างไรก็ตาม
ปากของฟาจ้านไม่สามารถเปล่งคำพูดอะไรออกมาได้อีก ทั้งร่างแข็งทื่อ มีเพียงดวงตาที่สามารถกลอกไปมาได้เล็กน้อย
แต่ในเวลานี้หลินเว่ยได้เอื้อมมือออกไป คว้าถอดมงกุฎบนผมของอีกฝ่าย ทันใดนั้นพลังจิตวิญญาณที่ทรงพลังและหาที่เปรียบไม่ได้ก็หลั่งไหลออกมาจากคิ้วของหลินเว่ย เข้าไปยังมงกุฎผมของฟาจ้านในมือของหลินเว่ย
อย่างบ้าคลั่ง
”สวบ!”
”กึก!” ด้วยพลังทางจิตวิญญาณของหลินเว่ย ที่ไหลบ่าเข้ามา เกิดเสียงที่คมชัดดังออกมาในมงกุฎผมของฟาจ้าน จากนั้นฟาจ้านพลันกระอักเลือด ใบหน้าไร้เลือดฝาด และดวงตาก็มืดลง
”สารเลว! เขาลบตราประทับของข้าออกจริง ๆ … ” ฟาจ้านตกตะลึงเมื่อรับรู้กับสิ่งที่หลินเว่ยทำ
”หืม! ดี.ดี! นี่เป็นซวนฉีชั้นยอดจริง ๆและผลของมันยังสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของจิตใจได้ ข้าไม่ได้คาดหวังว่าซวนฉีชั้นยอดเยี่ยมที่ข้ามา จะมีผลในการเพิ่มพลังจิตวิญญาณ
และยังมีทักษะที่น่าหลงใหล ทั้งสองสิ่งนี้ มีความเชื่อมโยงกันหรือไม่?” หลินเว่ยพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แต่แล้วเขาก็ขมวดคิ้วและขบคิดอยู่ในใจเงียบๆ
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
