[นิยายแปล] ～จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ～ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว 34 – 011：แผนการของลูน่า

011：แผนการของลูน่า

หลังจากไปฝึกยิงปืน(ด้วยมือเปล่า)อย่างจริงจังที่ป่าทางตะวันออกของลาทอสซึ่งประสบความสำเร็จอย่างมาก

เรียกได้ว่าเป็นไปตามแผน

เหนือสิ่งอื่นใด เธอช่วยนักผจญภัยสองคนได้ระหว่างทาง

「ลัลล้าาาาา♪」

หลังจากกลับมาที่คฤหาสน์ดิแซค เธอก็สลายกองกำลังให้ไปพักผ่อนและบอกว่าให้พวกเขาฝึกบินได้ตามใจชอบ แต่อย่าฝืนจนตกจากที่สูงตาย

จากนั้นก็กลับไปที่ห้องของตัวเองถอดชุดฝึกและอาบน้ำ ซึ่งตามปกติจะต้องมาช่วยขัดผิวฉัน แต่วันนี้เธอกลับแสดงสีหน้าเฉยเมยตอนอาหารเย็น เพราะเธอเห็นปรากฏการณ์เมื่อตอนบ่าย

เอ่อลูน่าบอกว่าตัวเองไม่ได้ทำการกุศลไปฟื้นคืนชีพใครมั่วซั่ว

มีเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงฟื้นคืนชีพพวกเขาโดยไม่ลังเล

ก่อนอื่นต้องแน่ใจว่าสมาชิกในทีมของฉันทุกคนจะต้องรู้จักตัวฉันในร่างนางฟ้า

เหตุผลก็คือเมื่อพูดถึงเหตุการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตส่งผลให้พวกเขาเสียชีวิตได้

หากพวกเขาไม่แน่ใจและลังเลที่จะปกป้องลูน่าในอนาคต และกลัวตายมันก็จะทำให้แผนการของลูน่าไม่สำเร็จนั่นเอง

ซึ่งเหตุการณ์เหล่านั้นเธอจินตนาการเอาไว้ล่วงหน้าว่าจะเป็นภัยต่อชีวิตฉัน ก็เลยต้องทำให้พวกเขาแน่ใจว่าฉันสามารถฟื้นคืนชีพพวกเขาได้ ตอนแรกก็ว่าจะให้อีกฝ่ายฝึกตายกันไปข้างแต่ทุกคนก็ฝึกกันได้เป็นอย่างดี  เป็นคนเก่ง ไม่มีใครตายก็เลยไม่ได้สาธิตให้ดูสักครั้ง

เพราะแบบนั้นซึ่งมันช่างโชคดีที่มีนักผจญภัยตรงนั้นบาดเจ็บและตายหนึ่ง

ก็เลยเป็นเหตุผลที่ว่าฉันได้สาธิตให้กองทัพของฉันได้ดูเสียทีว่าฉันสามารถฟื้นคืนชีพพวกเขาได้ จะได้ไม่ต้องกังวลตอนที่พวกเราต้องรับมือกับภัยพิบัติในวันข้างหน้า

และเหตุผลที่สอง

นั่นคืออีกฝ่ายเป็น「นักผจญภัย」

เนื่องจากเป็นนักผจญภัย องค์กรที่สังกัดก็เป็น “กิลด์นักผจญภัย”

ไม่ได้ทำเพราะความชอบแต่อยากให้เป็นที่บอกกันแบบปากต่อปาก

แค่การประกาศอย่างเป็นทางการมันไม่เพียงพอ แต่การเป็นข่าวลือแบบปากต่อปากนั่นค่อนข้างส่งผลดีกว่าในหมู่นักผจญภัย

ยังไงน่ะเหรอ

เพราะต่อมาจะเกิดเหตุการณ์ปีศาจหลายหมื่นบุกเมือง

ลูน่าที่เป็นผู้นำกองกำลังพิทักษ์นางฟ้าซึ่งเป็นหน่วยรบทางอากาศ และในฐานะปฏิบัติการทางทหาร พวกเราจะเป็นหน่วยบุกทะลวงทำลายศัตรูจากศูนย์กลาง แต่ตราบใดที่จะใช้วิชานั้น

ซึ่งพวกเราต้องการหน่วยสอดแนมให้เป็นหูเป็นตาให้กับพวกเรา พวกเราจะได้สู้ให้ไกลกับตัวเมืองมากที่สุดจะได้ส่งผลกระทบน้อยที่สุด

แต่ยังไงก็หนีไม่พ้นว่าจะมีผู้บาดเจ็บล้มตาย

และในการต่อสู้ครั้งนี้ แม้จะมีทหารรักษาการณ์และกองกำลังป้องกันเมืองก็ยังไม่พอหรอก

ดินแดนของดิแซคมีกองกำลังที่น้อยมากเนื่องจากที่ตั้ง แต่คราวนี้มันจะต่างกันออกไป

กองทัพของทางราชวงศ์จะมาไม่ทันอย่างแน่นอน ต้องใช้เวลาในการรวมกำลังรบและเป็นที่น่าสงสัยว่าพวกนั้นจะส่งกำลังเสริมมารึเปล่า

ในความคิดของฉัน ถ้าฉันเป็นราชาฉันคงไม่บ้าจี้ส่งมาหรอกเพราะมันไม่คุ้ม แต่ว่าฉันอาจจะมองแง่ลบเกินไปก็ได้

จากนั้นพอคิดถึงว่ามีอะไรพอจะพึ่งพาได้นั่นคือนักผจญภัยจากกิลด์นักผจญภัยนั่นเอง แต่คำถามก็เกิดขึ้นว่า พวกชนชั้นล่างอย่างนักผจญภัยจะยอมร่วมมือกับพวกเราในการป้องกันเมืองรึเปล่า

เพราะแบบนั้นเองเราจึงต้องการให้มีข่าวลือเกิดขึ้น

เทพธิดาได้ลงมาที่ดินแดนแห่งนี้และฟื้นคืนชีพเหล่านักผจญภัยที่ตายไปแล้ว

แม้ว่าเธอไม่อยากจะให้เรียกตัวเองว่าเทพธิดา แต่ว่าก็ต้องทนๆไปให้ได้รับการยอมรับว่าเป็นเทพธิดา แต่พวกเขาคงไม่ทราบว่าตัวตนของเธอเป็นใคร  

หากรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของตระกูลขุนนาง อาจจะเกิดฟันเฟืองแห่งความโกรธขึ้น แต่หากปิดบังตัวตน ก็จะไม่เกิดการก่อกบฏหรอก

สิ่งสำคัญคือทำให้พวกเขากลัวแม้จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หากพยายามทำการกบฏก็จะโดนเทพธิดาลงทัณฑ์

ทั้งหมดนี่ก็เพื่อส่งให้พวกเขามันเป็นกำลังรบ

นี่คือจุดประสงค์ที่แท้จริงของการช่วยนักผจญภัย

และคิดว่าจำเป็นต้องเห็นด้วยตาตัวเองว่าแผนนี้ประสบความสำเร็จมากแค่ไหน

ดังนั้นลูน่าจะไปที่กิลด์นักผจญภัยหลังจากได้พัก

เมื่อตอนอายุ 7 ขวบ เธอไม่สามารถลงทะเบียนในฐานะนักผจญภัยได้ เพราะอายุ แต่ตอนนี้ฉันอายุถึงเกณฑ์พื้นฐานแล้ว

ฉันอดไม่ได้ที่จะแสดงความยินดีกับแผนการอันแยบยลของตนเอง

「ละละละลัลตัตต้า♪」

ลูน่าขึ้นไปบนเตียงและเริ่มพยายามใช้พลังปราณ แสงระยิบระยับยังคงไม่จางหายไปจากตัวของเธอ

ฉันไม่แม้แต่จะสังเกตเห็นตัวตนของสาวน้อยผมสีขาวอายุห้าขวบที่นอนขดตัวอยู่บนที่นอน

◆　◆　◆

เช้าวั่นรุ่งขึ้นลูน่าตื่นขึ้นมาพร้อมกับรีบแต่งตัว และมุ่งหน้าไปที่ห้องอาหารเพื่อหาท่านแม่ของเธอ อลิซ่า และคุณมิน่า ซึ่งนั่งรออยู่บนโต๊ะทานอาหารแล้ว

「อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่สาว♡」

「เอ่อ อรุณสวัสดิ์ค่ะ อลิซ่าและก็คุณมิน่าด้วยนะคะ」

「อืม อรุณสวัสดิ์ลูน่า」

「「「……」」」

ทั้งสามคนต่างตกใจเล็กน้อย

สิ่งที่เสิร์ฟเป็นอาหารเช้าค่อนข้างมีคุณค่าทางโภชนาการ และแม้ว่าลูน่าจะพยายามกินไปโดยที่น้ำตาไหล แต่ก็ต้องหยุดเมื่อมันใกล้เข้าปาก

เอ่อ ฉันหมายถึงใครเขากินสเต็กเนื้อชิ้นหนาๆเป็นมื้อเช้ากัน

แต่ว่าฉันก็พยายามจะกินมันจนหมดและเช็ดปากด้วยผ้าเช็ดปาก

การทิ้งอาหารที่เสิร์ฟมาแล้วไม่ใช่เรื่องแปลกในหมู่ขุนนางชั้นสูง

นี่เป็นเพราะอาหารถูกเสิร์ฟเอาไว้ในสมมติฐานว่าจะเป็นของเหลืออยู่แล้ว

ครอบครัวของฉันมีเงินพอที่จะเสิร์ฟอาหารหรูๆ และกล่าวแบบสั้นๆ คือกินทิ้งกินขว้างได้นั่นแหละ

แต่ว่าฉันก็แอบคิดว่า ถ้าเราเสิร์ฟอาหารแบบที่พวกทหารทานในบ้านของขุนนางก็เป็นการดีเหมือนกันช่วยประหยัดค่าใช้จ่าย แต่หากเป็นลูกสาวของมาร์ควิสแล้วมันก็ต้องมีเรื่องศักดิ์ศรีค้ำคออยู่

เมื่อคนอื่นๆกินเสร็จท่านแม่ซาราเอล่าก็พูดขึ้น

「ลูน่ายังไงก็ตาม นี่เป็นกองทัพที่ลูกสร้างขึ้นมา แต่ว่าเป็นหน่วยรบทางอากาศงั้นเหรอ? แม่ได้ยินมาว่าเป็นหน่วยรบอากาศชุดแรกของโลกและจะทำการบินเหนือน่านฟ้าและโจมตีจากทางอากาศใช่ไหมจ้ะ」

「ค่า ก็ท่านแม่ไม่ได้กำหนดว่ากองทัพของหนูจะต้องเป็นอัศวินผู้ทรงเกียรติทำการรบแบบตรงไปตรงมานี่คะ หนูเลยเน้นที่ประสิทธิภาพทางกำลังรบมากกว่าค่ะ？」

ครอบครัวของท่านแม่นั้นเป็นตระกูลนักรบที่อยู่ติดชายแดน

หากเป็นกรณีนั้นพวกเราจะเน้นประสิทธิภาพด้านกำลังรบมากกว่ากังวลเรื่องเกียรติและศักดิ์ศรี

ลูน่าเชื่อแบบสนิทใจ ดังนั้นเธอเลยสับสนเล็กน้อยที่ท่านแม่ถามเธอ

「แน่นอนกำลังรบเหล่านี้มีไว้เพื่อต่อต้านการรุกรานของเหล่าปีศาจที่ไม่เข้าใจทางด้านตรรกะของมนุษย์ นอกจากนี้มันยังเป็นกำลังรบที่วางแผนมาอย่างดีเพื่อใช้ปฏิบัติงานจริงๆนะคะ」

แม่ของฉันนั้นชอบเรื่องที่มีเหตุผลรองรับ

เพราะงั้นเธอคงไม่คิดจะขัดขวางกองกำลังรบของฉันหรอกใช่ไหม

「ลูน่า สิ่งที่แม่โกรธคือลูกไม่ได้รายงานต่างหากล่ะว่าลูกจะทำกองกำลังรบแบบไหน สำหรับแม่ที่ต้องจ่ายเงินค่าจ้างให้พวกเขาเหล่านั้นอย่างน้อยแม่ก็ต้องทราบข้อมูลเหล่านั้นไหม และลูกลืมไปแล้วเหรอว่าพวกเราจัดทำกองกำลังนี้เพื่อใครกันน่ะ？」

「เอ่อ……」

นั่นสินะฉันไม่เคยบอกท่านแม่ของฉันเลยนี่

เป็นความจริงที่ว่าลูน่าไม่เคยแจ้งท่านแม่ให้ทราบถึงรายละเอียดของกองทัพเธอ

ฉันก็แค่เล่าว่ากองทัพเป็นไปด้วยดีก็แค่นั้น

ลูน่าเป็นหัวหน้าและจากมุมมองของกำลังรบแล้วลูน่าคือเป้าหมายที่ต้องถูกปกป้อง

แต่ว่าคนที่จ่ายเงินคือท่านแม่ และท่านแม่เองก็จำเป็นจะต้องทราบข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการพร้อมกับเป็นหน่วยจัดหาอุปกรณ์ให้พวกเขา

ซึ่งฉันลืมไปโดยสิ้นเชิง

「ขอโทษนะคะ ดูเหมือนหนูจะร้อนรนเกินไปหน่อย」

「และนั่นก็ไม่ใช่ทั้งหมดนะลูกรัก แม่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกกำลังจะสร้างสัตว์ประหลาดแบบไหนขึ้นมา ลูกคิดจะเปิดเผยตัวตนของลูกงั้นเหรอเลยทำกำลังรบแบบนี้ขึ้นมา ถ้าลูกคิดจะทำแบบนี้ แม่จะเข้ายึดอำนาจและยึดกองกำลังของลูกซะเลย ในเวลานี้ลูกจะทำอะไรได้บ้างล่ะ ลูกจะสามารถสั่งการพวกเขาและวางแผนการรบได้งั้นเหรอ」

「เอ่อนั่นสินะคะ」

แน่นอนว่าที่กล่าวมาถูกต้องฉันเถียงไม่ได้เลย

ซาราเอล่านั้นไม่เพียงแค่เก่งทางด้านการรบแต่ยังรวมถึงความสามารถในการเป็นผู้นำกองทัพด้วย

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เป็นเรื่องง่ายๆที่คิดว่าเธอเชี่ยวชาญด้านการบัญชาการรบมากกว่าฉัน แต่ในความเป็นจริงเธอเป็นคนที่ประยุกต์ใช้กลยุทธ์ได้ทุกแบบเพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุด

นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าต้องเข้าใจว่าภายในกองกำลังรบของเรามีชิ้นส่วนใดๆที่ต้องเอาออก หรือ เพิ่ม เพื่อให้กองทัพนั้นสมบูรณ์แบบ

「นั่นเป็นเหตุผลที่แม่ต้องพูดคุยเรื่องนี้กันอย่างละเอียดยิบ ส่วนเรื่องติวเตอร์ในช่วงนี้แม่จะขอยกเลิกไปก่อน และแม่จะสอนวิชากลยุทธ์ศาสตร์และยุทธวิธีทางการทหารให้ลูกเอง」

「อ่า….ค่า ท่านแม่……」

อย่างที่คาดไว้ฉันไม่สามารถเถียงชนะท่านแม่ได้เลย

แต่ว่า ถ้าแม่คิดถึงขนาดนี้ ก็ตัดสินใจลากแม่มาเป็นส่วนหนึ่งของแผนซะเลย หึหึ

ลูน่ามีความทรงจำชาติที่แล้ว และเธอสามารถใช้เคล็ดวิชาลับได้

การก่อตั้งหน่วยรบทางอากาศที่หวังจะพลิกสงครามจากหน้ามือเป็นหลังมือ

แต่ว่า แม้การต่อสู้จะเอนเอียงมาทางนี้แล้ว แต่หากกองกำลังภาคพื้นดินประสานงานกับกองทัพของเราไม่ได้ เมืองก็จะถูกลบหายไปอยู่ดี

แล้วฉันเองก็ไม่รู้ว่าชิโระจังจะยอมรับเรื่องที่ฉันจะเปลี่ยนโชคชะตาด้วยวิธีนี้รึเปล่า แต่ฉันก็แอบหวังลึกๆว่าให้ชิโระมาช่วยกันบ้างก็ดี ให้ท่านแม่ได้เห็นกันไปเลย

เพราะถ้าเธออนุญาติให้ท่านแม่เล่นเกมจีบสาว มันคือทางที่เร็วที่สุดที่จะอธิบายสถานการณ์นี้

ฉันไม่ได้บอกว่าอนาคตของเหล่าอยู่ในเกมจีบสาวกับพ่อแม่ ก็เลยโกหกว่าเป็นความฝันของฉัน แต่ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะปักใจเชื่อมากแค่ไหน แต่ว่าต้องหาทางเลี่ยงหายนะ

ความกลัวว่าความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกจะแตกสลายเป็นเรื่องในอดีตไปแล้วและฉันที่ถูกอ้างว่าเป็นบุตรของเทพธิดา

ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันก็ยินดีที่จะใช้แม้กระทั่งแม่ตัวเองเป็นเบี้ยในการเดินหมาก

ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ทุกอย่างเพื่อให้วิถีชีวิตของฉันนั้นดีขึ้น

ซึ่งเธอก็หวังได้แต่ว่าท่านแม่จะเข้าใจ

เพราะถ้าพวกเราไม่เข้าใจซึ่งกันและกัน ฉันเองก็คงต้องดวลกับท่านแม่ให้รู้ดำรู้แดงและฉันจะขึ้นเป็นผู้บัญชาการกองทัพด้วยตัวเอง

นี่คือข้อสรุปของลูน่า

「ถ้าอย่างนั้น ท่านแม่ เตรียมตัวให้พร้อมนะคะ ถ้าท่านแม่ได้ฟังเรื่องที่หนูจะเล่าต่อไปนี้ แม่จะหันหลังกลับไปไม่ได้อีกแล้วนะคะ」

เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ประกาศอย่างชัดเจน

ดวงตาของท่านแม่ดูสั่นด้วยความกังวลขณะมองฉัน

　――ฉันใช้เวลาสองวันเต็มในการเล่าเรื่องทุกอย่าง

ชิโระอนุญาติให้ท่านแม่ของฉันเล่นเกมจีบสาวอย่างง่ายดาย และในเช้าของวันที่สาม แม่ลูกคู่นี้ก็มีขอบตาดำเหมือนกับหมีแพนด้าออกมาจากห้องนอน

ลูน่าสงสัยเกี่ยวกับคำตอบของชิโระมากกว่าท่านแม่ แต่เธอก็ปฏิเสธที่จะตอบคำถามอะไร

ไม่ว่ากรณีไหนตอนนี้ฉันก็ได้ปรับความเข้าใจกับท่านแม่สำเร็จลุล่วง

ในอตนแรก อลิซ่า และคุณมิน่าก็อยู่ในการประชุมด้วย แต่ก็รู้สึกเบื่อเพราะพวกเราเริ่มคุยเรื่องกำลังรบ และใช้เวลาไปกับการฝึกซ้อม

ท้ายที่สุดแล้วแม่ลูกคู่นี้ก็คิดว่านี่เป็นปัญหาของครอบครัวเรามากกว่าคนอื่น