ตอนที่ 2492: ยามอมเมา
ซ่างกวนมู่เอ๋อหยุดชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของจุนกง มีความรังเกียจและความเกลียดชังปรากฏขึ้นในดวงตาของนาง หากนางยังคงยึดมั่นกับความสัมพันธ์ใด ๆ กับจุนกง พวกเขาคงไม่อาจมองหน้ากันได้อีกแล้วในตอนนั้น
“นั่นคือสิ่งที่บรรพชนเหลียนฉีต้องการหรือ ? ” ซ่างกวนมู่เอ๋อถามโดยไม่หันกลับมามอง น้ำเสียงของนางเย็นชาอย่างแท้จริง
“ศิษย์น้องหญิง มันเป็นแผนของอาจารย์ข้าเพื่อประโยชน์ของเจ้า องค์กรชั้นนำหลายแห่งกำลังจับตามองเจ้าในตอนนี้ พวกเขาไม่เต็มใจที่จะหยุดอยู่เฉย ๆ ถ้าเจ้าพูดว่าเจี้ยนเฉินเป็นสามีของเจ้า เจี้ยนเฉินจะถูกฆ่าโดยองค์กรระดับสูงเหล่านั้น ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นไปไม่ได้ที่คนตัวเล็ก ๆ ที่ไม่มีภูมิหลังจะได้รับความสนใจกับองค์กรเหล่านั้น” จุนกงมาด้านหน้าซ่างกวนมู่เอ๋อและพูดอย่างอาจหาญ “แต่ศิษย์พี่ของเจ้าแตกต่างออกไป ข้าเป็นอัจฉริยะของลัทธิเต๋าเสียงสวรรค์ ถ้าเราอยู่ด้วยกันและประกาศว่าเราเป็นคู่ชีวิตกัน องค์กรชั้นนำเหล่านั้นที่จับตามองศิษย์น้องหญิงมู่เอ๋อก็ไม่อาจพูดอะไรได้”
“อย่างไรก็ตามแม้ว่าลัทธิเต๋าเสียงสวรรค์ของเราจะปฏิเสธ แต่เราก็ไม่ใช่ลัทธิเล็ก ๆ ที่ใคร ๆ ก็สามารถเหยียบย่ำได้ ยิ่งไปกว่านั้นการบ่มเพาะของบรรพชนวายุก็ได้มาถึงจุดสูงสุดแล้ว เมื่อเขาทะลวงผ่าน ลัทธิเต๋าเสียงสวรรค์จะกลับมายืนหยัดอยู่ในองค์กรระดับสูงอีกครั้ง”
“ศิษย์พี่ เจ้าควรเลิกคิดได้แล้ว ข้าจะมีสามีเพียงคนเดียวในชีวิตข้าและนั่นก็คือเจี้ยนเฉิน แม้ว่าสามีของข้าต้องตาย ข้าก็จะไม่กลายเป็นหญิงของชายอื่น” ซ่างกวนมู่เอ๋อกล่าวอย่างหนักแน่น
จุนกงรู้สึกอิจฉาเมื่อได้ยินถึงความมุ่งมั่นของซ่างกวนมู่เอ๋อ อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้แสดงมันออกมา เขาถอนหายใจและพูดว่า “ศิษย์น้องหญิง เจี้ยนเฉินคนนั้นมีอะไรดี ? ทำไมเจ้าถึงลืมเขาไม่ได้ ? ”
ซ่างกวนมู่เอ๋อไม่พูดอะไร นางออกจากถ้ำปีศาจและเทวา ตอนนี้นางรู้สึกผิดหวังอย่างสิ้นเชิงกับลัทธิเต๋าเสียงสวรรค์
หากความคิดนี้มาจากจุนกง ความคิดของนางต่อลัทธิก็จะยังเหมือนเดิม นางยังคงสำนึกบุญคุณของลัทธิ
อย่างไรก็ตาม หากความคิดนี้มาจากบรรพชนหนึ่งในสี่ของลัทธิเต๋าเสียงสวรรค์ เหลียนฉี มันจะทำให้นางผิดหวังอย่างรุนแรง
จ้องไปยังด้านหลังของซ่างกวนมู่เอ๋อ มีเศษเสี้ยวแห่งความพิจารณาวาบผ่านดวงตาของจุนกง เขาพูดว่า “ศิษย์น้องหญิง เจ้าใจร้ายมากไปแล้ว เจ้าไม่อาจตำหนิศิษย์พี่ได้” ยาเม็ดสีแดงปรากฏขึ้นอย่างเงียบ ๆ ในมือของเขาที่อยู่ด้านหลัง
ยาเม็ดนี้เรียกว่ายามอมเมา มันได้มาจากอาจารย์ของเขา เหลียนฉี ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่บรรพชนของลัทธิเต๋าเสียงสวรรค์
ยามอมเมานี้ทำให้ผู้คนตกอยู่ในความกระสัน ผลกระทบมันมีพลังมาก มันเป็นยาระดับเทพ นับประสาอะไรกับราชาเทพ แม้แต่ขั้นบรรพกาลและขั้นอสงไขยที่แข็งแกร่งกว่าก็ยังไม่สามารถอดกลั้นความต้องการของพวกเขาได้เมื่อพวกเขาได้รับผลกระทบ พวกเขาสูญเสียความคิดและถูกชักนำโดยตัณหา
จุนกงถือยามอมเมาขณะที่เขาจ้องตรงไปที่ซ่างกวนมู่เอ๋อ เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างชั่วร้ายก่อนที่จะบีบยาเม็ดสีแดงด้วยแรงเล็กน้อย
ทันใดนั้นหมอกสีแดงจาง ๆ ก็ขยายตัวจากยามอมเมา หมอกเคลื่อนตัวเร็วมาก มันกระจายไปทั่วถ้ำแห่งปีศาจและเทวาทั้งหมดในพริบตา ก่อนที่จะกระจายออกไปไกลกว่านี้
ในเวลาเพียง 3 วินาที ถ้ำทั้งสามก็เต็มไปด้วยหมอกสีแดงที่ซ่างกวนมู่เอ๋อยืนอยู่ในนั้น
ผลยาเม็ดนั้นมีศักยภาพอย่างน่าอัศจรรย์ เพียงชั่วอึดใจจุนกงก็ได้รับผลกระทบ ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดง
“ศิษย์น้องหญิง ยกโทษให้ข้าด้วย ข้าไม่ต้องการทำเช่นนี้ เพียงแต่ว่าข้าต้องการเจ้ามากเกินไป หลังจากวันนี้ เจ้าจะเป็นของข้า” จุนกงพูดอย่างหนักหน่วง ขณะที่เขาหายใจหอบและหนักขึ้น เปลวไฟแห่งความต้องการวาบผ่านดวงตาสีแดงเข้มของเขา
ซ่างกวนมู่เอ๋อค่อยหันกลับมา ดวงตาของนางเบิกกว้าง แต่ตอนนี้มีแหลมคมมาก เห็นได้ชัดว่านางไม่ได้รับผลกระทบเลย
พิณปิศาจร่ำไห้ลอยอยู่เหนือหัวของนางอย่างเงียบ ๆ มันส่องสว่างจาง ๆ ห่อหุ้มร่างกายของนาง
ดูเหมือนว่านางจะยืนอยู่ในโลกที่แตกต่างออกไปภายในชั้นแสง ทำให้หมอกแดงซึมเข้าสู่รอบ ๆ ของนาง อย่างไรก็ตามมันลอยเข้าใกล้นางได้ แต่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อนางเลย
มองไปที่จุนกงที่เหมือนกับสัตว์ร้ายที่มีความต้องการเล็ก ๆ จิตสังหารที่ไม่ได้ปรากฏมาหลายปีฉายผ่านดวงตาของซางกววนมู่เอ๋อ มันทำให้กระดูกหนาวสั่น นางพูดอย่างเย็นชา “จุนกง เนื่องจากเจ้าต้องการขุดหลุมฝังศพตัวเอง ข้าจะทำให้เจ้าสิ่งที่เจ้าต้องการ เราไม่ใช่ศิษย์พี่และศิษย์น้องกันอีกต่อไป จากนี้เป็นต้นไป”
หลังจากที่จุนกงใช้ยามอมเมา ทำให้ซ่างกวนมู่เอ๋อโกรธอย่างสิ้นเชิง เพียงพริบตาพิณปิศาจร่ำไห้ก็ได้เปลี่ยนขนาดให้พอดีมือของนาง นางค่อย ๆ ดีดสายพิณด้วยมือที่บอบบางของนาง
ทันใดนั้นเสียงเพลงที่น่าหลงใหลก็ดังขึ้น ดูเหมือนว่ามันจะสามารถแทงทะลุทุกอย่างได้
เมื่อจุนกงได้ยินเสียงเพลง ร่างกายของเขาก็แข็งเกร็งเล็กน้อย ดวงตาของเขากลายเป็นว่างเปล่าทันทีและดูเหมือนกับว่าเขาสูญเสียวิญญาณของเขาและกลายเป็นศพเดินได้
ตอนนี้เขาอยู่ภายใต้การควบคุมดนตรีโดยสิ้นเชิง
จิตวิญญาณวัตถุของพิณปิศาจร่ำไห้ได้ตื่นขึ้นมาแล้ว ซ่างกวนมู่เอ๋อได้รับมรดกที่สมบูรณ์ของบรรพชนสามจากจิตวิญญาณวัตถุเช่นกัน ดังนั้นความเข้าใจในพิณของนางจึงเข้าใกล้ความสมบูรณ์แบบ นางสามารถควบคุมจุนกงได้อย่างง่ายดาย
ในตอนนี้จุนกงได้กลายเป็นหุ่นเชิดของซ่างกวนมู่เอ๋อชั่วคราว โดยไม่พูดเกินจริง วิญญาณของเขาอยู่ภายในการควบคุมของนาง ชะตากรรมของเขาอยู่ในมือของซ่างกวนมู่เอ๋ออย่างสมบูรณ์
จุนกงส่งเสียงคำรามทุ้ม ภายใต้การควบคุมของซ่างกวนมู่เอ๋อ เขาบินออกจากพื้นที่ต้องห้ามทันที
ยอดเขาเมฆจันทรา เป็นภูเขาที่บรรดาศิษย์หญิงของลัทธิเสียงเต๋าสวรรค์พักอยู่ ทางด้านหลังเป็นบ่อน้ำพุแห่งหนึ่ง มีหญิงสาวจำนวนหนึ่งกำลังอวดผิวขาวราวกับหิมะและหุ่นที่เพรียวบางขณะเล่นน้ำ เสียงหัวเราะต่อกระซิกดังขึ้นเป็นครั้งคราว
นี่คือจุดที่ศิษย์หญิงทุกคนอาบน้ำและทำความสะอาดร่างกายตัวเอง
ในตอนนี้ร่างที่พุ่งมาจากระยะไกลและหยุดอยู่เหนือยอดเขาเมฆจันทรา
เขาคือจุนกง
อย่างไรก็ตามซ่างกวนมู่เอ๋อหยุดควบคุมเขาทันทีที่เขามาถึง ทำให้เขากลับมาควบคุมตัวเองได้อีกครั้ง แต่เนื่องจากเขาตกอยู่ในผลของเม็ดยามอมเมา เขาจึงหลงลืมตนอยู่ในตัณหาอย่างสมบูรณ์
เหมือนสัตว์ร้ายในความเร่าร้อน เขาลอยอยู่เหนือยอดเขาเมฆจันทราในขณะที่เขาหอบหายใจอย่างหนัก เขามองไปที่ลานน้ำพุที่บรรดาศิษย์หญิงอาบน้ำทางด้านหลังและส่งเสียงคำรามลึกและพุ่งเข้าไปราวกับวัวป่า
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
