Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน 756 รายชื่อผู้รอดชีวิต

ตอนที่ 756 รายชื่อผู้รอดชีวิต

ในห้องนอนแห่งหนึ่ง

บนพื้นเต็มไปด้วยมันฝรั่งทอดและเมล็ดแตง

น้ำอัดลมหกระเนระนาดและเปียกชุ่มบนพื้น

ภาพนี้ช่างยุ่งเหยิง

หลิ่วเยี่ยเตาผมเผ้ายุ่งเหยิง แววตาเหม่อลอย สีหน้าว่างเปล่าและสับสน

ตายแล้ว

ตายหมดแล้ว

ตัวละครฝ่ายธรรมะจากปลายปากกาของเขาถูกล้างบาง!

เหลือก็เพียงตัวเอกทั้งสอง

ตัวเอกทั้งสองมีชีวิตอยู่ ทว่าหัวใจกลับตายไปเสียแล้ว

เช่นเดียวกัหลิ่วเยี่ยเตาซึ่งเป็นผู้เขียนผลงานต้นฉบับ จิตใจของเขาแหลกสลายในทันใด!

“ฉู่ขวงไอ้เวรตะไล!”

หลังจากคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด หลิ่วเยี่ยเตาก็ระเบิดโทสะ!

เจ้าแก่ฉู่ขวง!

คุณมีความแค้นกับตัวละครที่ผมเขียน?

ผู้ชมชอบใครคุณก็ฆ่าคนนั้น!?

ผม หลิ่วเยี่ยเตาขอสาบานต่อสวรรค์!

ว่าชั่วชีวิตนี้จะไม่ให้ใครมาดัดแปลงนิยายของผมอีกแล้ว!

ผมต้องเขียนลงในสัญญา!

ตราบใดที่ไม่ใช่ฉู่ขวง ใครจะมาหยิบปากกาดัดแปลงบทก็ได้!

ต่อให้ดัดแปลงออกมาเละตุ้มเป๊ะผมก็ยอม!

ทนไม่ไหวแล้ว!

หลิ่วเยี่ยเตาทนไม่ไหวแล้วจริงๆ!

ทำไมถึงมีคนกล้าดัดแปลงบทออกมาแบบนี้!

ทำไมถึงมีนักเขียนบทที่สติฟั่นเฟือนแบบนี้ได้นะ!

ความตายของตัวละครหญิงลำดับที่หนึ่งกลายเป็นตัวละครหญิงลำดับสุดท้าย

หลิ่วเยี่ยเตาอยากจะบ้า!

และในโลกภายนอก

หลังจากความเงียบงันเป็นเวลาหลายนาทีผ่านพ้นไป ผู้ชมก็สติแตกเช่นเดียวกัน!

พวกเขานึกถึงโพสต์ของฉู่ขวงก่อนหน้านี้ ที่อุตส่าห์รับประกันกับผู้คนว่าจะไม่สังหารตัวเองทั้งสอง

‘นี่คือที่คุณบอกว่าจะไม่ฆ่าตัวเอก?’

‘ทำแบบนี้ฆ่าพวกเขาไปเลยดีกว่า!’

‘ถ้าไม่ใช่ตัวเอกก็ไม่สมควรมีชีวิตอยู่หรือไง ตัวประกอบตายหมด ตัวละครดั้งเดิมที่ผมชอบตายกันหมด ทั้งเหล่าจาง ฮวาน่งอิ่ง เหม่ยเยวี่ย แล้วก็อาหาวอีก…’

‘ถ้าตัวเอกสองคนนี้ตายอีกฉันร้องไห้ตาบวมแน่!’

‘ซีรีส์ทั้งเรื่องถูกคุณฆ่าหมด เหลือก็แต่ชื่อเรื่องแล้ว!’

‘ซีรีส์เรื่องนี้มีชื่อว่าหยางเสี่ยวฝานและฉินเทียนเกอ เป็นชื่อของนิยายต้นฉบับ คุณควรทำความเข้าใจให้ชัดเจนก่อนที่จะดัดแปลง!’

‘นี่มันรายชื่อผู้รอดชีวิตไม่ใช่หรือไง!’

‘ทำไมไม่เปลี่ยนชื่อซีรีส์เป็นตำนานจักรพรรดินีเยี่ยนซะเลยล่ะ’

‘ใช้ชื่อตำนานเจียงอวี้เยี่ยนก็ได้นะ!’

‘ฉู่ขวงมายอมรับชะตากรรมซะดีๆ ! ไม่ให้คุณฆ่าตัวเอกคุณก็ฆ่าแต่ตัวประกอบจนเกลี้ยง?’

‘…’

ผู้ชมนึกถึงตอนที่ฉู่ขวงบอกว่าถึงอย่างไรตนก็ไม่ใช่คนใจร้ายใจดำ

ใช่น่ะสิ!

คุณไม่ใช่คนใจร้ายใจดำ!

คุณเป็นพญามัจจุราชเลยมากกว่า!

หัวใจของผู้ชมกระตุกวูบ ใครจะไปคิดว่าหลังจากฉู่ขวงมารับช่วงต่อในการเขียนบทแล้วจะทำเรื่องที่โหดร้ายเช่นนี้ ทั่วทั้งบลูสตาร์นอกจากฉู่ขวงแล้วยังมีใครกล้าเล่นแบบนี้อีก?

ไม่ใช่ตัวเอกเป็นต้องฆ่าทิ้งหมด!

ไม่ว่าจะโด่งดังแค่ไหน ไม่ว่าจะมีผู้ชมชื่นชอบมากแค่ไหน ไม่ว่าตัวละครเหล่านี้จะอยู่ในใจของผู้ชมมานานกี่ปีก็ตาม!

ฆ่าๆๆๆๆ !

ฆ่าหมดไม่สนลูกใคร!

ในท้ายที่สุดจึงถึงจุดที่ผู้ชมต่างรู้สึกสั่นสะท้านเมื่อเห็นใบหน้าของเจียงอวี้เยี่ยน!

ขณะนี้

ในที่สุดหลายคนก็มองเห็นตอนอวสาน

ตอนอวสานคือเจียงอวี้เยี่ยนต่อสู้กับฉินเทียนเกอและหยางเสี่ยวฝาน

ฉินเทียนเกอและหยางเสี่ยวฝานฝีมือเป็นรองเจียงอวี้เยี่ยน ทั้งสองถูกเจียงอวี้เยี่ยนโจมตีจนกระอักเลือด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหยางเสี่ยวฝาน ซึ่งถูกโจมตีจนกระอักเลือดไม่หยุด!

ผู้ชมปวดใจจนสีหน้าเบี้ยวบูด!

และเมื่อเจียงจวี้เยี่ยนซึ่งสวมเสื้อคลุมมังกรกำลังจะใช้มือฟาดไปยังศีรษะของฉินเทียนเกอ มือของนางหยุดลงกะทันหัน ก่อนจะคว้าเข้าที่คอของฉินเทียนเกอในทันใด

“เจ้ารักข้าหรือไม่”

นางเอ่ยถามเขาด้วยรอยยิ้มเศร้าหมอง

ฉินเทียนเกอตอบอย่างเย็นชา “หัวใจของข้ามันตายไปนานแล้ว”

“เช่นนั้นก็ใช้ร่างไร้วิญญาณของเจ้าอยู่เป็นเพื่อนข้าก็แล้วกัน”

เจียงอวี้เยี่ยนกำลังจะลงมือสังหาร ทว่าทันใดนั้นกริชเปื้อนเลือดก็ปรากฏบนหน้าอกของนาง

เจียงอวี้เยี่ยนค่อยๆ หันหน้าไป…

เป็นหยางเสี่ยวฝาน

ด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส นางหันหลับไป ใช้ฝ่ามือโจมตีหยางเสี่ยวฝานนับสิบครั้ง น้ำตารินไหลอาบใบหน้า!

“เจ้าบอกเองไม่ใช่หรือว่าเจ้าเกลียดการโจมตีจากด้านหลังมากที่สุด?”

รอยยิ้มของนางแลดูน่าโศกเศร้าขึ้นเรื่อยๆ “เจ้าไม่ได้บอกหรอกหรือว่าการลอบโจมตีเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ และลูกหลานแห่งยุทธภพควรฆ่าคู่ต่อสู้อย่างมีเกียรติ?”

หยางเสี่ยวฝานเงียบไป

เจียงอวี้เยี่ยนล้มลงบนกองเลือด

ในเวลานี้ดวงตาของฉินเทียนเกอเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ขณะที่เขาจุดไฟเผาวังหลวง หมายจะมอดมลายไปพร้อมกับเจียงอวี้เยี่ยน

ท่ามกลางเปลวเพลิงที่ลุกโชน

น้ำตาของเจียงอวี้เยี่ยนระเหยไป

ฉินเทียนเกอกอดนางไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้นางหนีไปจากทะเลเพลิงแห่งนี้ได้

เจียงอวี้เยี่ยนนึกไม่ถึงว่าจะได้สัมผัสกับอ้อมกอดที่นางโหยหามาตลอดหลายปีภายใต้สถานการณ์เช่นนี้

ช่างน่าขันเสียจริง

อ้อมกอดนี้ดูเหมือนจะนำพานางกลับไปในคืนที่นางได้พบกับฉินเทียนเกอเป็นครั้งแรก

เขากอดนางไว้เช่นนี้ โผบินไปบนหลังคาบ้านราวกับแมลงปอสัมผัสผิวน้ำ

“แสงจันทร์ในคืนนั้นช่างงดงามเหลือเกิน…”

เจียงอวี้เยี่ยนหัวเราะขึ้นมา ทันใดนั้นจึงผลักฉินเทียนเกอออกจากทะเลเพลิง ส่วนตนกลับถูกกลืนหายไปพร้อมกับเปลวเพลิง

ฉินเทียนเกอมีสีหน้าประหลาดใจ ทว่าเขากลับใช้แรงฮึดสุดท้ายหนีไป

สามปีให้หลัง

ฉินเทียนเกอกำลังฝึกฝนวรยุทธ์อยู่หน้ากระท่อม

เขามีวิชามารชื่อว่า ‘ย้ายบุปผาต่อต้นไม้’ อยู่ในมือ

ฉู่ๆ เขาก็ฉุกคิดถึงคำพูดของอาจารย์ในตอนนั้น

‘อุปนิสัยของผู้ที่ฝึกฝนวิชามารนี้จะได้รับผลกระทบ แม้ว่าผู้ฝึกวิชาจะมีจิตใจดีงาม ท้ายที่สุดแล้วย่อมถูกจิตอันชั่วร้ายกลืนกินและสูญเสียตัวตนไป’

ในกระท่อม

เส้นผมของหยางเสี่ยวฝานเป็นสีขาวโพลน นั่งแช่ยาอยู่ในอ่างแน่นิ่งไม่ไหวติง แววตาเหม่อลอย

‘อวสาน’

เมื่อเจียงอวี้เยี่ยนสังหารทุกคน จนเหลือเพียงตัวเอกทั้งสอง ผู้ชมนึกเกลียดตัวละครนี้อยู่สักพัก

ทว่าสุดท้ายแล้ว

เมื่อเห็นเจียงอวี้เยี่ยนถูกกลืนหายไปในเปลวเพลิง จู่ๆ ผู้ชมหลายคนจึงตระหนักได้ทันทีว่าตนไม่ได้มีความสุขอย่างที่คิด

ถึงขั้นที่รู้สึกเป็นทุกข์ด้วยซ้ำไป

เจียงอวี้เยี่ยนทำผิดก็จริง แต่ที่เดินมาได้จนถึงวันนี้ เป็นความผิดของนางเพียงคนเดียวจริงหรือ?

‘จู่ๆ ก็รู้สึกเศร้าขึ้นมา’

‘หยางเสี่ยวฝานไม่ตาย แต่เขากลายเป็นมนุษย์ต้นไม้ ครั้งนี้เจ้าแก่ฉู่ขวงโหดร้ายจริงๆ เขาบอกว่าจะไม่ฆ่าตัวเอกแต่กลับเปลี่ยนหยางเสี่ยวฝานให้กลายเป็นมนุษย์ต้นไม้!’

‘ผมถึงขั้นรู้สึกเห็นใจจักรพรรดินีเยี่ยนด้วยซ้ำ’

‘เห็นชัดๆ ว่าจักรพรรดินีเยี่ยนนำพาหายนะมาอย่างไม่รู้จบ แต่ฉันก็เกลียดไม่ลง’

‘เจียงอวี้เยี่ยนน่าสงสารจริงๆ เธอยังออมมือตอนที่สู้กับหยางเสี่ยวฝาน หลังจากถูกหยางเสี่ยวฝานลอบโจมตีเลยรู้สึกโกรธและผิดหวัง เธอนึกไม่ถึงว่าหยางเสี่ยวฝานจะฝ่าฝืนหลักการของตัวเองและลอบโจมตีแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าหยางเสี่ยวฝานเคยตำหนิพฤติกรรมลอบโจมตีของเธอว่าน่าอับอาย เธอฆ่าฉินเทียนเกอได้ แต่สุดท้ายแล้วเธอกลับตัดสินใจตายไปคนเดียว’

‘ปรากฏว่าตอนสุดท้ายนี่แหละที่โหดร้ายที่สุด คนสุดท้ายที่เจียงอวี้เยี่ยนฆ่าก็คือตัวเธอเอง’

‘แล้วถูกเพื่อนที่สนิทที่สุดแทงข้างหลัง ถูกผู้ชายที่รักที่สุดลากไปตายพร้อมกัน เธอคงรู้สึกสิ้นหวังจริงๆ …’

‘ฉินเทียนเกอไม่ผิด ไม่รักก็แปลว่าไม่รัก’

‘งั้นหยางเสี่ยวฝานผิดหรือ?’

‘ไม่มีใครผิดทั้งนั้น หรืออาจพูดได้ว่าทุกคนผิด เพียงแต่หลังจากทุกคนทำผิดพลาด หายนะร้ายแรงจึงเกิดขึ้น’

‘ช่วงสุดท้ายที่พูดถึงย้ายบุปผาต่อต้นไม้น่าสนใจมาก’

‘คนที่ฝึกวิชามารนี้จะถูกความชั่วร้ายกลืนกิน ดังนั้นอุปนิสัยดั้งเดิมของจักรพรรดินีเยี่ยนดีหรือชั่วกัน?’

‘น่าสงสาร น่าสังเวชใจ!’

‘…’

นี่คือผู้หญิงที่ฆ่าจนเหลือไว้เพียงชื่อเรื่อง ‘หยางเสี่ยวฝานและฉินเทียนเกอ’

นี่คือผู้หญิงที่เปลี่ยนให้ ‘หยางเสี่ยวฝานและฉินเทียนเกอ’ กลายเป็นรายชื่อผู้รอดชีวิต

นี่คือวายร้ายที่ซับซ้อนคนหนึ่งซึ่งถูกลิขิตชะตามาให้อยู่ในใจของผู้คน ไม่ว่าจะรักหรือเกลียด ท้ายที่สุดนางจำต้องรับผลกรรมที่ตามมาและถูกกลืนหายไปในเปลวเพลิง

แน่นอน

ผู้ชมบางส่วนมองว่าฉู่ขวงบังคับให้เจียงอวี้เยี่ยนชำระบาป ด้วยเหตุนี้จึงก่อให้เกิดประเด็นถกเถียง

ตัวละครนี้ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความขัดแย้ง

แต่ยังคงเป็นดังเดิม

ไม่ว่าคุณตัดสินตัวละครนี้อย่างไร ซีรีส์เรื่องนี้ก็ถึงคราวอวสานแล้ว

‘ฉู่ขวงไอ้บัดซบ’

ท้ายที่สุดผู้ชมก็เห็นพ้องต้องกันว่า ไม่ว่าเจียงอวี้เยี่ยนจะโหดร้ายแค่ไหน นางก็ไม่มีวันโหดร้ายไปกว่าฉู่ขวง ฉู่ขวงต่างหากที่เป็นวายร้ายตัวจริง!

ทั้งเจ็บปวด

ทั้งโมโห

ทั้งสิ้นหวัง

เพียงแต่ในใจทุกคนกลับยอมรับ

ว่าจักรพรรดินีเยี่ยนและการดัดแปลงบทครั้งใหญ่เช่นนี้ ได้ทำให้หยางเสี่ยวฝานและฉินเทียนเกอน่าตื่นเต้นและนองเลือดมากยิ่งขึ้น

ในเวลานี้

ฮ็อตเสิร์ชบนปู้ลั่วและบล็อก หัวข้อสนทนาอันดับหนึ่งล้วนเกี่ยวข้องกับซีรีส์เรื่องนี้!

ฮ็อตเสิร์ชอันดับหนึ่งบนปู้ลั่วคือ #รายชื่อผู้รอดชีวิต

ฮ็อตเสิร์ชอันดับหนึ่งบนบล็อกคือ #ฆ่าจนเหลือแต่ชื่อเรื่อง

นอกจากนั้น

ยังรวมไปถึง #จักรพรรดินีเยี่ยน

และ #ตัวเอกไม่ตาย

ทั้งยังมี #เจ้าแก่ฉู่ขวงสติฟั่นเฟือน

หัวข้อสนทนามากมายกลายมาเป็นฮ็อตเสิร์ชหลังจากที่ตอนสุดท้ายของซีรีส์ปิดฉากลง!

Favorite