ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษเล่มที่ 15 บทที่ 424 กลุ่มวุ่นวาย

เล่มที่ 15 บทที่ 424 กลุ่มวุ่นวาย

ท้องฟ้า​ด้านนอก​สว่างจ้า​ ตำบล​ซื่อ​ฟางกลับมา​มีชีวิตชีวา​อีกครั้ง​ เสียง​กุบกับ​ของ​รถม้า​ดัง​อยู่​เนืองๆ​

ทว่า​สถานที่​น่ารังเกียจ​ทาง​ด้านหลัง​อย่าง​หุย​ชุน​ฟางกลับ​เข้าสู่​ห้วง​นิทรา​

เรื่อง​ที่​เกิดขึ้น​เมื่อคืน​ยังคง​วนเวียน​อยู่​ใน​สมอง​ซ้ำแล้วซ้ำเล่า​ จนกระทั่ง​ตอนนี้​หลิน​เมิ้งห​ยา​ยัง​มิอาจ​ดึง​ตัวเอง​กลับมา​ได้​

โดยเฉพาะ​คำพูด​ของ​นาย​ท่าน​แห่ง​หุย​ชุน​ฟางที่​กล่าวว่า​เขา​ปล่อย​นาง​เพื่อ​ทดแทน​บุญคุณ​ของ​ใคร​บางคน​

สิ่งนี้​ทำให้​นาง​รู้สึก​ว่า​ชีวิต​บน​โลก​ใบ​นี้​มิได้​ง่ายดาย​เหมือน​อย่าง​ที่​คิด​

เจ้าของ​หุย​ชุน​ฟางใน​ตำบล​เล็ก​ๆ แถบ​ชายแดน​แห่ง​นี้​ล่วงรู้​ตัวตน​ของ​นาง​ คราวนี้​นาง​มิกล้า​ทำ​เรื่อง​บุ่มบ่าม​อีกต่อไป​ มิเช่นนั้น​คน​ที่​ต้อง​ลำบาก​คง​เป็น​คน​รอบ​ตัวนาง​

ถึงอย่างไร​หงอ​วี้​เอง​ก็​เคย​ช่วยเหลือ​นาง​ ฉะนั้น​นาง​จึงไม่อยาก​ถือสา​หาความ​ แต่​ถึงอย่างไร​ก็​ไม่ต้องการ​ติดต่อ​กับ​นาง​อีก​

“อืม​…ขอบใจ​เจ้ามาก​ ซู่เหมย​ พวกเรา​ไปกัน​เถิด​”

หงอ​วี้​และ​ซู่เหมย​เปลี่ยนเป็น​ชุด​เหมือน​หญิงสาว​ชาวบ้าน​ธรรมดา​แล้ว​ ชีวิต​นางโลม​ตลอด​หลาย​ปีที่ผ่านมา​ทำให้​นาง​มีเงินเก็บ​มากมาย​

ดวง​ตากลม​โต​เปล่งประกาย​ราว​หยดน้ำ​ของ​ซู่เหมย​หันไป​มอง​หงอ​วี้​ ก่อน​จะเลื่อน​มอง​คน​ที่​เหลือ​อีก​สามคน​

“ไม่ ข้า​ไม่ไปกับ​เจ้า! คุณชาย​ คุณหนู​ ซู่เหมย​เป็น​หญิงสาว​บริสุทธิ์​ ข้า​ขอร้อง​ ได้​โปรด​พา​ข้า​ไปกับ​พวก​ท่าน​ด้วย​ได้​หรือไม่​?”

หลิน​เมิ้งห​ยา​และ​หงอ​วี้​ต่าง​คิดไม่ถึง​ว่า​ซู่เหมย​จะคุกเข่า​ต่อหน้า​พวก​นาง​พร้อมทั้ง​ส่งเสียงสะอื้น​ไห้​เช่นนี้​

ใบหน้า​ของ​หงอ​วี้​ซีดเผือด​ แม้นาง​จะรู้​ว่า​ตนเอง​ไม่มีหน้า​ไปพบ​บิดา​มารดา​หรือ​ญาติพี่น้อง​แล้ว​ แต่​คำ​ว่า​หญิงสาว​บริสุทธิ์​จาก​ปาก​ซู่เหมย​ทำให้​นาง​เจ็บ​ปวดใจ​ยิ่งนัก​

“ซู่เหมย​ นาง​คือ​พี่สาว​ของ​เจ้า”

หลิน​เมิ้งห​ยา​อารมณ์​ไม่ค่อย​ดี​เท่าไร​นัก​ ตอนนี้​นาง​อยาก​กลับ​ไปหา​สถานที่​สงบ​ๆ เพื่อ​ครุ่นคิด​เรื่องราว​ว้าวุ่น​ใน​หัว​

แต่​คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​ซู่เหมย​จะปักใจ​อยู่​กับ​พวก​นาง​แล้ว​ ซ้ำยัง​ร้องไห้​คร่ำครวญ​ประหนึ่ง​จะขาดใจ​

“ข้า​…ชิงเก​อ.​..”

หงอ​วี้​รู้สึก​ลำบากใจ​ยิ่งนัก​ ปมด้อย​ใน​หัวใจ​ทำให้​นาง​ไม่กล้า​แตะต้อง​ตัว​ซู่เหมย​

อารมณ์​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​ดิ่ง​ลง​ถึงขีดสุด​ สายตา​เย็นชา​ชำเลือง​มอง​ซู่เหมย​ ก่อน​จะสาวเท้า​ออก​ไป

“หาก​พึงใจ​จะติดตาม​ เช่นนั้น​ก็​มาเถิด​”

หลิน​เมิ้งห​ยา​กล่าว​ทิ้ง​ไว้​แต่​เพียงเท่านี้​ โดย​มิหันหน้า​กลับ​ไปมอง​อีก​

ช่างเถิด​ ใน​เมื่อ​ช่วย​มาแล้ว​ เช่นนั้น​ก็​ต้อง​ช่วย​ให้​ถึงที่สุด​

ภายใน​โรงเตี๊ยม​ พวก​ท่าน​กัว​กำลัง​นั่ง​กินข้าว​ ทันทีที่​จ้าว​เฟย​เห็น​พวก​หลง​เทียน​อวี้​ มุมปาก​พลัน​หยัก​ยกขึ้น​ ก่อนที่​ตัว​คน​จะรีบ​วิ่ง​เข้ามา​ต้อนรับ​

“คือ​ว่า​…ต้า​หยวน​ ข้า​ขออภัย​จริงๆ​ เมื่อคืน​ข้า​ดื่ม​หนัก​ไปหน่อย​ หลังจาก​กลับมา​แล้ว​ข้า​เพิ่ง​จำได้​ว่า​เจ้ายังอยู่​ที่​หุย​ชุน​ฟาง”

จ้าว​เฟย​ยกมือ​ลูบ​หน้า​ สีหน้า​กระดากอาย​ระคน​รู้สึก​ผิด​

สถานที่​เช่น​หุย​ชุน​ฟางล้วน​กิน​เนื้อ​ไม่คาย​กระดูก​ หาก​มิใช่เพราะ​ดื่ม​หนัก​จน​เกินไป​ เช่นนั้น​เขา​ไม่มีทาง​พา​ใคร​ไปที่นั่น​เป็นอันขาด​

ฉะนั้น​หลังจาก​กลับมา​แล้ว​เขา​จึงถูก​ท่าน​กัว​ดุด่า​ถึงหนึ่ง​ชั่ว​ยาม​

โชคดี​เหลือเกิน​ที่​หยวน​เหมย​กลับมา​ได้​อย่าง​ปลอดภัย​ แต่​เมื่อ​เหลือบ​ไปเห็น​หยวน​หลิน​และ​เด็กสาว​หน้าตา​น่ารัก​ จ้าว​เฟย​จึงยก​มือขึ้น​เกา​หัว​แกรก​ๆ

เพราะเหตุนี้​หยวน​เหมย​จึงหาย​เข้าไป​ใน​หุย​ชุน​ฟาง ดูเหมือน​ความสัมพันธ์​ของ​สอง​พี่น้อง​คู่​นี้​จะไม่เลว​เลย​

“ไม่เป็นไร​ ต่อ​จากนี้ไป​พวก​เจ้าอย่า​ได้​ไปที่นั่น​อีก​ ท่าน​กัว​ ขออภัย​ที่​ทำให้​ทุกคน​ต้อง​เสียเวลา​ ข้า​จะไปเก็บ​ของ​เดี๋ยวนี้​ อีก​เดี๋ยว​พวกเรา​ออกเดินทาง​กัน​ได้​เลย​”

หลิน​เมิ้งห​ยา​ไม่อยาก​เสียเวลา​อีกต่อไป​ หลังจาก​คารวะ​ท่าน​กัว​แล้ว​ นาง​รีบ​พา​อา​ซิ่ว​ขึ้นไป​ยัง​ชั้นสอง​

“ไม่รีบ​ ญาติ​ผู้​พี่​ของ​เจ้ายัง​ไม่กลับมา​”

ท่าน​กัว​สูบ​ยาสูบ​ ทว่า​ดวงตา​คมกริบ​กลับ​ทอด​ลง​บน​ร่าง​ของ​อา​ซิ่ว​

แม้อา​ซิ่วจะ​ไม่ค่อย​ปรากฏตัว​ให้​ใคร​พบ​ แต่​ถึงกระนั้น​ท่าน​กัว​ก็​เคย​เห็น​นาง​อยู่​สอง​สามหน​ ฉะนั้น​เพียง​มอง​ปราด​เดียว​ก็​จำได้​ทันที​ว่า​นาง​คือ​หลานสาว​ของ​ตง​ฟางสวี​

เฮ้อ​ สุดท้าย​เผือก​ร้อน​ก็​ถูก​โยน​เข้ามา​ใน​ขบวน​การค้า​ของ​เขา​จนได้​

“พี่ชาย​ ท่าน​ไปเก็บ​ของ​ก่อน​เถิด​ ข้า​ขอ​คุย​ธุระ​กับ​ท่าน​กัว​ก่อน​”

เด็ก​ฉลาด​เช่น​อา​ซิ่ว​หันไป​ส่งยิ้ม​ให้​ท่าน​กัว​ แม้ทั้งสอง​จะไม่เคย​ทำความรู้จัก​กัน​มาก่อน​ แต่​นาง​หา​ได้​หวาดหวั่น​ไม่ ฉะนั้น​ผู้ใหญ่​และ​เด็กสาว​ต่าง​นั่ง​ถลึงตา​จ้องมอง​กัน​อยู่​ที่​โต๊ะ​

“อืม​ ห้าม​เสียมารยาท​เด็ดขาด​”

หลิน​เมิ้งห​ยา​รู้สึก​อ่อนล้า​เล็กน้อย​ แม้จะกลับมา​ได้​อย่าง​ปลอดภัย​ แต่​ถึงกระนั้น​นาง​ก็​ยัง​รับรู้​ได้​ว่า​ตำบล​ซื่อ​ฟางมีภยัน​อันตราย​อยู่​ทั่วทุกสารทิศ​

อ้างอิง​จาก​คำพูด​ของ​มั่ว​ฉิน​ นาง​รู้​ได้​ทันที​ว่า​เพียง​ตนเอง​เหยียบ​เข้า​มายัง​ตำบล​ซื่อ​ฟาง นาง​ก็​ถูก​หุย​ชุน​ฟางจับตามอง​แล้ว​

ยิ่งไปกว่านั้น​หุย​ชุน​ฟางยัง​เกี่ยวข้อง​กับ​ป๋าย​หลง​และ​เฮย​ฮู่

จาก​คำพูด​ของ​นาย​ท่าน​และ​หงอ​วี้​ นาง​พอ​จะเดา​ได้​ว่า​มีคน​ไม่น้อย​ต้องการ​จับ​ตัวนาง​ บางที​การ​เดิน​ทางใน​คราวนี้​อาจ​ถูก​ศัตรู​จับจ้อง​อยู่​นาน​แล้ว​ หาก​เป็น​อย่าง​ที่​คิด​ เกรง​ว่า​หนทาง​ข้างหน้า​จะต้อง​ยิ่ง​อันตราย​เป็นแน่​

ไม่รู้​ว่า​เพราะเหตุใด​นาง​มัก​รู้สึก​เสมอ​ว่า​ตนเอง​เสมือน​แมลง​ที่​ติด​อยู่​บน​ใยแมงมุม​

ความกลัว​อย่าง​ไม่มีสาเหตุ​พุ่ง​ผ่าน​เข้ามา​ทั่วทุกสารทิศ​ นาง​ไม่อาจ​รู้​ที่มา​ที่​ไปของ​ความกลัว​เหล่านั้น​ แต่​หัวใจ​มัก​รู้สึก​กังวล​อยู่​เสมอ​

ทว่า​หาก​สามารถ​นำ​ยา​กลับ​ไปและ​ทำให้​พระ​อาการ​ของ​ฮ่องเต้​ดีขึ้น​ได้​ เช่นนั้น​นาง​และ​หลง​เทียน​อวี้​จะมีคน​คอย​ปกป้อง​

“นาย​หญิง​ของ​ข้า​ ในที่สุด​ท่าน​ก็​กลับมา​แล้ว​”

ทันทีที่​ประตู​ถูก​เปิด​ออก​ ป๋าย​ซ่าว​รีบ​ดึง​ตัว​หลิน​เมิ้งห​ยา​เข้าไป​ข้างใน​

ก้ม​ๆ เงย​ๆ มอง​สำรวจ​ว่า​หลิน​เมิ้งห​ยา​มีเนื้อหนังมังสา​หลุด​หาย​ไปบ้าง​หรือไม่​

เพียง​ได้​เห็น​รอย​ดำคล้ำ​รอบ​ดวงตา​ของ​นาง​ หลิน​เมิ้งห​ยา​รู้​ได้​ทันที​ว่า​เมื่อคืน​ป๋าย​ซ่าวอด​หลับ​อดนอน​ทั้งคืน​

เมื่อ​เทียบ​กับ​หงอ​วี้​และ​มั่ว​ฉิน​แล้ว​ สาวใช้​ของ​นาง​มัก​นำพา​ความรู้สึก​อบอุ่น​หัว​ใจมาให้​เสมอ​

“ข้า​ไม่เป็นไร​ ขอโทษ​เจ้าด้วย​”

ยื่นมือ​เข้าไป​กอด​ป๋าย​ซ่าวอ​ย่าง​ไม่บอก​ไม่กล่าว​ หลิน​เมิ้งห​ยา​กระซิบ​คำขอโทษ​เสียง​แผ่ว​

หาก​มิใช่เพราะ​เพิ่ง​หนี​จาก​อันตราย​มาได้​อย่าง​ฉิวเฉียด​เมื่อคืน​ เช่นนั้น​นาง​คง​ไม่รู้สึกตัว​หรอ​กว่า​ตนเอง​เห็นแก่ตัว​มาก​เพียง​ไหน​

“เหตุใด​จึงพูด​เช่นนี้​เล่า​เจ้าคะ​ นาย​หญิง​ ข้า​มิอาจ​รับ​ไว้​หรอก​ อีก​อย่าง​ท่าน​หา​ได้​ทำ​สิ่งใด​ผิด​ ท่าน​เอง​ก็​มีเรื่อง​ที่​ท่าน​ต้อง​จัดการ​ ข้า​เป็น​เพียง​สาวใช้​ ฉะนั้น​จึงมิอาจ​ช่วยเหลือ​ท่าน​ได้​และ​ทำได้​เพียง​รอ​ท่าน​อยู่​ที่นี่​เท่านั้น​”

ป๋าย​ซ่าว​ลูบ​หลัง​หลิน​เมิ้งห​ยา​เบา​ๆ พลาง​ตอบ​เสียง​อ่อนโยน​

นาง​เกลียด​ตัวเอง​ที่​ไร้ความสามารถ​ มิเช่นนั้น​นาง​คง​ไม่ปล่อย​ให้​นาย​หญิง​ต้อง​ไปเผชิญหน้า​กับ​อันตราย​เพียงผู้เดียว​

หลิน​เมิ้งห​ยา​หลับตา​ลง​ นาง​รู้สึก​เหนื่อย​เหลือเกิน​

หวนกลับ​ไปนึกถึง​เรื่องราว​ที่ผ่านมา​ หาก​มิใช่เพราะ​หลง​เทียน​อวี้​ ชิงหู​และ​คน​ที่อยู่​รอบ​ตัวนาง​ เช่นนั้น​นาง​จะผ่าน​เรื่อง​เหล่านั้น​มาได้​อย่างไร​

“เอาล่ะ​ นาย​หญิง​รีบ​ไปอาบน้ำ​ล้างหน้า​เถิด​เจ้าค่ะ​ ใบหน้า​ท่าน​เปรอะเปื้อน​หมด​แล้ว​ ไม่รู้​ว่า​หาย​ไปไหน​มาทั้งคืน​”

แม้จะถูก​หลิน​เมิ้งห​ยา​ทิ้ง​ไว้​ที่​โรงเตี๊ยม​เพียง​คนเดียว​ แต่​ป๋าย​ซ่าว​รู้ดี​ว่า​นาย​หญิง​ทำ​ไปเพราะ​ต้อง​การปกป้อง​ตนเอง​

แม้จะเป็นห่วง​ แต่​ก็​ไม่เคย​รู้สึก​ขุ่นเคือง​

ทว่า​เพราะเหตุใด​นาง​จึงรู้สึก​ว่า​วันนี้​นาย​หญิง​แปลก​ไปกัน​นะ​?

อาบน้ำ​ล้างหน้า​และ​เปลี่ยนเป็น​ชุด​สะอาดสะอ้าน​ แต่​หัวใจ​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​กลับ​ขุ่นมัว​

ใบหน้า​เรียว​เล็ก​รูปไข่​ที่​มัก​แย้มยิ้ม​อยู่​เสมอ​กลับ​กลายเป็น​เคร่งขรึม​ แม้แต่​ป๋าย​ซ่าว​เอง​ก็​รู้สึก​ไม่คุ้นชิน​

“น้องชาย​ น้องชาย​ เจ้ากลับมา​แล้ว​หรือไม่​?”

เพิ่งจะ​เก็บ​ของ​เสร็จ​และ​นั่งลง​บน​เก้าอี้​ด้วย​ใบ​หน้านิ่วคิ้วขมวด​ ชิวอ​วี้​พลัน​พุ่งตัว​เข้า​มาจาก​ทาง​ด้านนอก​

หลิน​เมิ้งห​ยา​เลิก​เปลือกตา​ขึ้น​ ปรายตา​มอง​เขา​เล็กน้อย​แต่​ไม่พูด​อะไร​ ซ้ำยัง​ยก​ชาขึ้น​จิบ​

ชิวอ​วี้​รู้สึก​ประหลาดใจ​เล็กน้อย​ คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​ปฏิกิริยา​ของ​นาง​จะเย็นชา​เช่นนี้​

“นาย​หญิง​ของ​เจ้าเป็น​อะไร​ไป?”

ชิวอ​วี้​ติดตาม​หลิน​เมิ้งห​ยา​ไปตลอด​ทั้งคืน​ เมื่อ​เห็น​ว่า​นาง​เข้าไป​ใน​หุย​ชุน​ฟางและ​ไม่ได้​กลับ​ออกมา​ เขา​จึงรู้สึก​กังวล​อย่างยิ่ง​

แต่​คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​เขา​จะฟุบ​หลับ​อยู่​บน​หลังคา​ โชคดี​เหลือเกิน​ที่​ไม่ตก​ลงมา​ตาย​เสีย​ก่อน​

จนกระทั่ง​เช้าวัน​ถัดมา​ เขา​สบโอกาส​แอบ​เข้าไป​ใน​หุย​ชุน​ฟาง แต่​เขา​กลับ​ไม่พบ​แม้แต่​เงาของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​ ดังนั้น​เขา​จึงรีบร้อน​กลับมา​เพื่อ​ตรวจสอบ​ให้​แน่ใจ​ว่า​หลิน​เมิ้งห​ยา​กลับมา​แล้ว​หรือไม่​

โชคดี​ที่​มิเกิดเรื่อง​อัน​ใด​ขึ้น​

“ชู่ อย่า​เพิ่ง​ถามเลย​เจ้าค่ะ​ ใต้เท้า​ชิว​รีบ​ไปเก็บ​ของ​ก่อน​เถิด​ ท่าน​กัว​ส่งคน​มาบอ​กว่า​กำลังจะ​ออกเดินทาง​แล้ว​”

ป๋าย​ซ่าว​ย่อม​เข้าใจ​ความคิด​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​ดี​ที่สุด​ นาง​ดัน​ร่าง​ชิวอ​วี้​ออกจาก​ห้อง​และ​ปล่อย​ให้​เจ้านาย​ของ​ตนเอง​นั่ง​เงียบๆ​ คนเดียว​

ครุ่นคิด​อยู่​นาน​ แม้หลิน​เมิ้งห​ยา​จะมีสมอง​อัน​ชาญฉลาด​และ​ระบบ​เทพ​อย่าง​เซินหนง​คอย​ช่วย​ แต่​นาง​ก็​ยัง​คิดไม่ออก​อยู่ดี​ว่า​ใคร​กำลัง​จับตามอง​นาง​อยู่​

ฮองเฮา​และ​ไท่จื่อ​หรือ​? ไม่หรอก​ ตอนนี้​พระ​อาการ​ของ​ฮ่องเต้​กำลัง​ดีขึ้น​ แม้พระราชวัง​จะใหญ่โต​ แต่​ถึงกระนั้น​ความลับ​ก็​ยัง​ผ่าน​ไปทาง​สายลม​ได้​อยู่ดี​

ช่วง​ก่อน​คน​ของ​ไท่จื่อ​ถูก​กำจัด​ไปจำนวนมาก​ เขา​แทบ​ไม่มีกำลัง​มาก​พอ​จะรับมือ​กับ​ขุน​นางใน​เมืองหลวง​ เช่นนั้น​เขา​จะมือ​ยื่นมือ​ยาว​มาถึงตำบล​เล็ก​ๆ แห่ง​นี้​ได้​อย่างไร​?

ยิ่งไปกว่านั้น​เรื่อง​นี้​ยัง​เกี่ยวข้อง​กับ​หุย​ชุน​ฟาง ป๋าย​หลง​และ​เฮย​ฮู่ นอกจาก​ไท่จื่อ​จะสิ้นพระชนม์​ แต่​เชื่อ​ว่า​เขา​ไม่มีทาง​ทำ​เรื่อง​เช่นนี้​แน่​ ยิ่งไปกว่านั้น​หาก​เขา​มีความโหดเหี้ยม​อำมหิต​เช่นนี้​จริง​ เช่นนั้น​หลง​เทียน​อวี้​จะยอม​ปล่อย​เขา​ไปกระนั้น​หรือ​?

แต่​ถ้าหาก​มิใช่ฮองเฮา​และ​ไท่จื่อ​ เช่นนั้น​นาง​ไปขัดแข้งขัดขา​ใคร​กัน​เล่า​?

เท่าที่​ดู​จาก​รูปการณ์​แล้ว​ หุย​ชุน​ฟางเพียงแค่​ต้อง​การจับกุม​นาง​เท่านั้น​ ยิ่งไปกว่านั้น​นาย​ท่าน​ยัง​เห็นแก่หน้า​ใคร​บางคน​จึงปล่อย​นาง​ออกมา​

สิ่งนี้​แสดงให้เห็น​ว่า​ฝ่าย​ตรงกันข้าม​มิได้​ต้องการ​ให้​นาง​ตาย​

คิ้ว​ขมวด​มุ่น​เข้าหา​กัน​แน่น​ เป็นครั้งแรก​ที่​สมอง​ที่​เคย​ลื่นไหล​กลับ​สับสน​มึนงง​ราวกับว่า​นาง​กำลัง​แหวกว่าย​อยู่​วังวน​ที่​ไร้​ทางออก​

อยาก​จะบ้า​ตาย​! ตกลง​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น​กัน​แน่​!

หลง​เทียน​อวี้​ยืน​อยู่​หน้า​ประตู​ เขา​มอง​หลิน​เมิ้งห​ยา​ซึ่งมีท่าทาง​หงุดหงิด​ด้วย​ความสงสัย​

จาก​คำพูด​ของ​จ้าว​เฟย​ เขา​จึงได้​รู้​ว่า​เมื่อคืน​ตนเอง​บุกเข้าไป​หา​นางรำ​คน​หนึ่ง​บน​เวที​

สวรรค์​ล้วน​ทราบ​ ตั้งแต่​เล็ก​จน​โต​เขา​ไม่เคย​สนใจ​พวก​นางโลม​เลย​แม้แต่น้อย​ แต่​คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​สุรา​ไม่กี่​ไห​จะทำให้​เขา​สูญเสีย​ความรู้สึกนึกคิด​

แม้เขา​จะเคยชิน​กับ​สามพระตำหนัก​หก​หมู่​เรือน​ของ​เสด็จ​พ่อ​มาตั้งแต่​เด็ก​ แต่​เมื่อ​อยู่​ต่อหน้า​หลิน​เมิ้งห​ยา​เขา​กลับ​รู้สึก​ผิด​ขึ้น​มาเสีย​ดื้อ​ๆ

อยาก​เข้าไป​อธิบาย​ให้​นาง​ฟังเหลือเกิน​ แต่​เขา​กลัว​ว่า​นาง​จะไม่เชื่อ​เขา​เหมือน​อย่าง​เมื่อวาน​

ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ

ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ

Score 10
Status: Completed

ชีวิตแรกของ “ซูซิงเกอ” จบลงในห้องทดลองที่เธอรัก..

เมื่อตื่นมาอีกครั้ง ซูซิงเกอจึงได้ชีวิตใหม่ในร่างของ “หลินเมิ้งหยา”คุณหนูสมองพิการ

ที่มีผู้ปองร้ายเป็นแม่เลี้ยงและน้องสาวของตนเอง!

มิหนำซ้ำนางกำลังจะถูกส่งตัวไปแต่งงานกับ “หลงเทียนอวี้” ท่านอ๋องแสนเย็นชา

ที่ต้องแต่งงานทางการเมืองกับนาง โดยที่เขาก็ไม่ได้เต็มใจ

ช่างเป็นการเกิดใหม่ ที่แสนวิเศษจริงๆ! เอาละ! จะปล่อยให้เป็นไปแบบนี้ไม่ได้

นางหาใช่คนที่จะปล่อยให้ชะตาชีวิตเป็นไปตามลิขิตอย่างหลินเมิ้งหยาเสียเมื่อไหร่

เพราะนางคือ..วายร้ายจอมแก้แค้นซูซิงเกอ

นางจะใช้ความรู้สารพัดพิษที่มี จัดการพวกมันเอง

เริ่มจากยัยน้องสาวตัวดีก่อนละกัน!

Options

not work with dark mode
Reset