The Alchemist God ทะลุมิติเทพศาสตรา 483 เกราะปราณยุทธ์

ด้วยการโบกมือของเธอ แมลงทั้งหมดบนฝาครึ่งโลงศพก็พุ่งออกไป และประตูหินที่ก้นโลงศพก็เปิดออกโดยอัตโนมัติ มันเป็นทางเดินมืดไปยังชั้นสามของสุสานฮุ่ย
“รอสักครู่”

ตังเสี่ยวซีจู่ๆ ก็ลากหลินมู่หยู และยกฝ่ามือขึ้น พลังไฟของเธอพัดผ่านมอสและฝุ่นที่ก้นโลงศพ และทันใดนั้น หนังสือโบราณเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นที่นั่น

หลินมู่ยู่รีบหยิบมันขึ้นมา และใช้ความรู้ที่น้อยนิดของเธอเกี่ยวกับอาณาจักรหม้อแตกในการอ่านมัน และพูดว่า “ร่างป้องกันเพชร?”

“ใช่!”

ตังเซียวซีพูดด้วยความสุขว่า “นี่คือทักษะขั้นสุดยอดที่สืบทอดมาจากจักรพรรดิเทพทั้งเก้า พระพุทธเจ้าเซียนจี้ — ร่างป้องกันเพชร” ยอดเยี่ยม ดูเหมือนว่าจะเป็นเวอร์ชันที่สมบูรณ์จริงๆ ดีมากเลย…

“เวอร์ชันเต็ม หมายความว่าอย่างไร?” หลินมู่หยูก็ดูงงงวย

ตังเซียวซีพูดช้าๆ ว่า “หนังสือเกี่ยวกับร่างกายป้องกันเพชรส่วนใหญ่ที่สืบทอดกันมาหมื่นปีนั้นไม่สมบูรณ์” ร่างป้องกันเพชรมีทั้งหมดเก้าชั้น และแต่ละชั้นของการป้องกันจะแข็งแกร่งกว่าชั้นก่อนหน้า อย่างไรก็ตาม หนังสือส่วนใหญ่ที่นักสะสมหนังสือบนทวีปเก็บรวบรวมไว้มีเพียงหนึ่งถึงสามสวรรค์เท่านั้น และมีราคาแพงมาก มู่ รีบดูหน่อยว่ามีสวรรค์กี่แห่งที่บันทึกไว้ในหนังสือร่างกายเพชรป้องกันนี้?

“ใช่”

หลินมู่หยูเปิดหนังสือและพบว่ากระดาษของหนังสือเล่มนี้ไม่ได้เสียหายมานานหลายพันปี และน่าจะทำจากวัสดุพิเศษ นอกจากนี้ ลายมือในหนังสือยังชัดเจนมาก และเมื่อเธอพลิกไปที่หน้าสุดท้าย เธอก็เห็นลายมือของสวรรค์ทั้งเก้า เธอไม่สามารถหยุดยิ้มได้ “แน่นอนว่ามีสวรรค์ทั้งหมดเก้าชั้น และนี่คือเวอร์ชันที่สมบูรณ์!”

ตังเซียวซีรู้สึกดีใจและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “มู่ แค่สำหรับหนังสือป้องกันเพชรนี้ เราก็ไม่มาเสียเที่ยวแล้ว…” แต่น่าเสียดายที่ข้อกำหนดการฝึกสำหรับ [Diamond Protection Body] คือร่างกายชาย และร่างกายหญิงไม่สามารถทนต่อพลังงานซวนจำนวนมากได้ ดังนั้น คุณควรเก็บหนังสือ Diamond Protection Body นี้ไว้และอย่าประมาทมัน เป็นเวลาหมื่นปี [ร่างป้องกันเพชร] เป็นหนึ่งในศิลปะการป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก บางทีอาจจะเป็นอันดับหนึ่ง!

หลินมู่หยูพยักหน้า แม้ว่าเธอจะมีชื่อเสียงในด้านการป้องกันที่แข็งแกร่ง แต่เธอก็ยังพึ่งพาจิตวิญญาณแห่งศิลปะการต่อสู้และความสามารถในการป้องกันของมันอยู่ ศิลปะการป้องกันที่แท้จริงนั้นเป็นเพียงระดับสามเหมือนเกราะหินเขียวเท่านั้น… อึกอัก อึกอัก ไม่ได้ตั้งใจจะไม่ให้เกียรติคุณฉู่ แต่การป้องกันของเกราะหินเขียวมันก็จำกัดจริงๆ ตอนนี้เธอได้หนังสือ [Diamond Protection Body] มาแล้ว มันเหมือนกับถ่านในหิมะ!

ที่ด้านข้าง, ไป่หยินมีสีหน้าเคียดแค้น

เมื่อหลินมู่หยูกเห็นเช่นนี้ เธอไม่สามารถหยุดยิ้มได้: “ไป่หยิน อย่าเศร้าเลย” หลังจากเรากลับไปที่วัด ฉันจะให้คนทำสำเนาของหนังสือ [Diamond Protection Body] นี้ เฟิงจี้ซิง, ฉินหยาน, เว่ยโจว และคุณจะได้รับสำเนาแต่ละคน พวกเราส่วนหนึ่งจะเป็นผู้เพาะปลูกมันก่อน แล้วจึงส่งต่อให้กับคนที่เราสามารถไว้วางใจได้ ฉันไม่ใช่คนที่หวงของของตัวเอง ดังนั้นไม่ต้องกังวลนะ

ไป่หยินหน้าซีดด้วยความตกใจ: “ผู้บัญชาการ … คุณยินดีจะแบ่งปันหนังสือ [Diamond Protection Body] นี้จริงๆ เหรอ?
“ทำไมจะไม่ล่ะ?” หลินมู่หยูกล่าวพร้อมรอยยิ้ม: “เมื่อพวกเจ้าทุกคนแข็งแกร่งขึ้น จักรวรรดิจะถือว่ามีความแข็งแกร่งขึ้นด้วย”

ความเคารพบนใบหน้าของไป่หยินยิ่งเพิ่มขึ้น เขากำหมัดแน่นและกล่าวว่า: “ท่านผู้มีเกียรติ ในประวัติศาสตร์ของทวีป นักฝึกฝนที่มีพลังมากกว่าจะไม่ถ่ายทอดศิลปะการต่อสู้ของพวกเขาให้กับคนแปลกหน้า” มีข้อกำหนดมากมายสำหรับศิษย์เช่นกัน และพวกเขาจะไม่ถ่ายทอดตำราเพลงยุทธศาสตร์ฉบับสมบูรณ์ แต่ท่านได้ครอบครองศิลปะอันไม่มีใครเทียบได้ และยังยินดีที่จะแบ่งปันมันด้วย… ไป๋หยินชื่นชมคุณ!

หยุดยอฉันได้แล้ว ไปชั้นสามกันเถอะ

“ใช่!”

หลังจากก้าวเข้าสู่ชั้นสาม ทางเดินของห้องสุสานยังคงมืดมน และมีดอกวิญญาณจำนวนมากเติบโตบนผนังหิน ในฐานะนักเล่นแร่แปรธาตุระดับเทพยา หลินมู่หยูก็ย่อมไม่ปล่อยโอกาสดีๆ ในการเก็บสมุนไพรระดับสิบนี้ไป เธอไม่ปล่อยให้ดอกไม้สักดอกหลุดมือ และใส่ทั้งหมดลงในกระเป๋าคอสมอสของเธอ

ตังเซียวซีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย และถามด้วยรอยยิ้มว่า: “แม้ว่าดอกไม้แห่งวิญญาณจะมีค่ามาก แต่ที่นี่มืดมนและน่ากลัวมาก แล้วทำไมคุณถึงไม่ปล่อยให้แม้แต่ดอกเดียว?” เออ ว่าแต่ ทำไมคุณถึงเก็บดอกไม้จิตวิญญาณเยอะขนาดนี้?

เสี่ยวซี, เธอยังจำผู้ป่วยที่มีเกล็ดหินในบริเวณรอบๆ สุสานฮุ่ยได้ไหม?

“ฉันจำได้”

ตั้งแต่วันที่พวกเขาป่วย ร่างกายของพวกเขาจะถูกแทนที่ด้วยเกล็ดหินตลอดเวลา และการเคลื่อนไหวของพวกเขาก็จะช้าลง พวกเขาอยู่รอดได้เพียงเหมือนสัตว์ จนกระทั่งวันหนึ่ง ร่างกายทั้งหมดของพวกเขาก็กลายเป็นหิน ชีวิตแบบนั้นแย่กว่าตายเสียอีก ฉันคิดว่าตะกรันหินเป็นโรคชนิดหนึ่ง และยังเป็นพิษชนิดหนึ่งด้วย ถ้าฉันสามารถกลั่นน้ำศักดิ์สิทธิ์ล้างพิษระดับสิบได้ ฉันก็น่าจะสามารถช่วยให้พวกเขากลับคืนสู่ร่างมนุษย์ได้

“จริงเหรอ?”

“น่าจะเป็นไปได้ ฉันจะลองดู”

“อืม-ฮึม” ตังเสี่ยวซีเป็นเด็กสาวที่ใจดี และทันทีที่เธอเห็นหลินมู่หยู เธอก็โอบกอดเขาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มู่ของฉันดีที่สุด…”

ไป่หยินแตะจมูกของเขา รู้สึกว่าทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้ากำลังอวดความรักของพวกเขา และไม่สนใจความรู้สึกของคนโสดอย่างเขาเลย มันช่างไร้มนุษยธรรมจริงๆ!

Please provide the text you would like to have translated into Thai.

แม้ว่าคอริดอร์ชั้นสามจะมืดและเย็น แต่หลินมู่ยูก็ยังสามารถรับรู้ถึงออร่าที่ชั่วร้ายอย่างยิ่งที่ลอยอยู่รอบๆ ด้วยเทคนิคการเต้นของจิตวิญญาณของเธอ ระยะทางใกล้เกินไป และเทคนิคการเต้นของจิตวิญญาณไม่สามารถระบุสถานที่เฉพาะได้

ไม่นานก่อนหน้านี้ มีเสียงน้ำไหลเอื่อยๆ
“ที่จริงแล้วมีน้ำอยู่ลึกใต้ดิน” ไป่ยินขมวดคิ้ว

หลินมู่หยูก้มมองขึ้นไป และบนกำแพงหินนั้นมีรูปปั้นหินของท้าวเทียน สัตว์โบราณเหล่านี้มีสีหน้าดุร้าย และพวกมันมองไปทางหลุมศพด้วยความเป็นศัตรู ราวกับว่าพวกมันกำลังเฝ้าระวังหลุมศพหิน อย่างไรก็ตาม พวกมันเป็นเพียงรูปปั้นหินเท่านั้น และแม้ว่าจะสามารถใช้เพื่อหลอกหลอนผู้คนได้ แต่ก็ไม่มีความหมายที่แท้จริง

หลังจากเลี้ยวรอบกำแพงหิน พวกเขาก็พบกับทะเลสาบใต้ดินที่ไหลไม่หยุดอยู่เบื้องหน้า

“ไม่มีทางไปข้างหน้า” หลินมู่หยูกล่าวอย่างใจเย็น

ไป่หยินจับดาบเหล็กแน่น และกล่าวว่า: “อาจจะเป็นไปได้ว่าหลุมฝังศพถูกทำลาย น้ำใต้ดินจึงไหลเข้าไป และในที่สุดทางไปชั้นสี่ก็ถูกน้ำท่วม” เราจะทำอย่างไรดี?

ตังเซียวซีรู้สึกสับสน: “ฉันจะไปรู้ได้ยังไง?”

ไป่หยินกล่าวว่า: “ถ้าเราไม่ยอมแพ้ เราก็แค่สามารถว่ายน้ำไปชั้นสี่ได้เท่านั้น”

“เราไม่สามารถยอมแพ้ได้” หลินมู่ยู่กำหมัดแน่นและกล่าวว่า: “ข้ามาที่นี่เพื่อหาหนังสือ Divine Seal ของอาจารย์ Qin Bing แล้วข้าจะพอใจกับหนังสือ Diamond Protection ได้อย่างไร…”

ตังเสี่ยวซีหัวเราะ: “งั้นเราก็ดำน้ำต่อกันเถอะ”

“ไม่”

หลินมู่ยูกวัดมือของเธอและหรี่ตามองที่ก้นทะเลสาบแล้วกล่าวว่า: “น้ำทะเลสาบที่นี่แตกต่างจากผิวน้ำ และมีบางสิ่งรอเราอยู่ในน้ำทะเลสาบ”

“มันคืออะไร?” ไป่หยินไม่สามารถหยุดสั่นได้

“ไม่รู้สิ แต่พลังงานไม่อ่อนเกินไป เราลองทดสอบดูได้”

“โอเค”

ตังเซียวซีพูดด้วยความกังวล: “แล้วมู่ เธอต้องระวังตัวด้วยนะ!”

“ไม่ต้องกังวลนะ ฉันมีร่างป้องกันเพชร”

“พวกนายยังไม่เคยฝึกฝนร่างป้องกันเพชรเลย แล้วมาบอกว่าตัวเองเก่ง!”

“…”

หลินมู่ยู่ยึดถือดาบยาวไว้ทีละก้าว และเมื่อผ้ากางเกงของเธอเปียกน้ำจากทะเลสาบ จู่ๆ ก็มีออร่าทรงพลังพุ่งเข้ามาจากไกล และคลื่นกระเพื่อมปรากฏบนผิวน้ำ ตามที่คาดไว้ สิ่งที่อยู่ก้นทะเลสาบไม่ใช่สิ่งดีๆ! ในเวลาเดียวกัน เธอรีบหันหลังกลับ และในเวลาเดียวกันก็เปิดใช้งานชุดเกราะต่อสู้และโล่เลือดมังกร!

“พฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

ในความมืด ปลาแบล็คฟิชขนาดประมาณสามสิบเซนติเมตรพุ่งออกมาจากน้ำและเปิดปากที่มีฟันแหลมคมเพื่อกัดนิ้วชี้ของหลินมู่หยู่ในอากาศ แต่ด้วยเสียง “ปัง” ฟันของปลาแตก แต่หลินมู่หยูกลับรู้สึกเจ็บเล็กน้อย ปลานี้แข็งแรงมาก และฟันของมันก็แหลมคมมาก!

คชา …
ดาบดาวพุ่งแสงออกมา และปลาถูกตัดเป็นสองท่อน แต่ร่างกายของมันยังคงกระโดดไปมาบนพื้น และดูเหมือนว่าจะยังไม่ตายในเร็วๆ นี้

ตังเสี่ยวซีตกตะลึง “ปลาอะไรน่ากลัวจัง …”

“ปลาฟันผี!” ไป๋หยินพูดด้วยสายตาที่ดุร้าย มีข่าวลือว่ากลุ่มปลาฟันผีสามารถกินเต่าดำได้ในพริบตา เต่าดำ…

เขามองไปที่ปลาฟันผีที่อยู่บนพื้นซึ่งถูกตัดครึ่ง และทันใดนั้นก็พบเส้นทองสองเส้นบนหัวของปลา เขาไม่สามารถหยุดสั่นได้ มันเป็นสัตว์ภูติที่มีอายุ 2,000 ปี น่ากลัวมาก…

ในขณะนี้ ปลาฟันผีตัวแล้วตัวเล่ากระโดดออกจากน้ำ ตรงไปที่หลินมู่หยู่ และแกล้งทำเป็นจะกินเนื้อของเขาทุกตารางนิ้ว

กรุณาให้ข้อความที่ต้องการแปล

กลุ่มปลาบินอยู่ในอากาศ!

หลินมู่หยูจู่ๆ ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา นี่เป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยมมาก เขารีบพูดว่า “เสี่ยวซี, ไป่หยิน, ถอยออกไป” ให้ฉันจัดการเอง ถึงเวลาที่จะได้แสดงฝีมือดาบที่แท้จริงแล้ว!

ดาบสเตลลาร์ส่องแสงเจิดจ้า และในอีกชั่วขณะหนึ่ง หลินมู่หยูก็เข้าสู่สภาวะบ้าคลั่งของการโจมตีด้วยดาบ เขาหันหลังกลับและโบกมือเป็นสิบครั้ง คำรามและด่าทอ แสงดาบฟันอย่างรุนแรง ทันใดนั้น มีเพียงเงาและดอกดาบอยู่เบื้องหน้าเขา และในเวลาเดียวกัน ร่างของปลาฟันผีตกลงสู่พื้นดิน มันเหมือนกับเวอร์ชันที่พัฒนาขึ้นของ Fruit Ninja!

มุมมองต่อโลกของตังเสี่ยวซีถูกพลิกกลับอย่างสิ้นเชิง เธอจับหน้าผากและพูดว่า “มู ไอ้โง่นี่ …”

ไป่ยินตกใจ เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นหลินมู่ยู่โจมตีด้วยดาบที่รวดเร็วเช่นนี้ ความร้ายแรงและความงดงามของมันนั้นไม่ควรมองข้ามจริงๆ มันยอดเยี่ยมที่สุดในโลก!

กรุณาให้ข้อความที่ต้องการแปล

ไม่นานก็ไม่มีปลาฟันผีมาหาตายอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ทะเลสาบยังคงมีคลื่นและยังมีปลาฟันผีจำนวนมากรอที่จะโจมตี

หลินมู่หยู่ส่ายแขนของเขา และใบมีดสั่นสะเทือน กระจายเลือดของปลาฟันผี เขายกมือขึ้นและสอดดาบเข้าฝัก ดูหล่อมาก

แล้วเราจะทำอะไรต่อไป? เรายังไปไม่ได้เลย… “ตังเซียวซีพูด

ไป่หยินหรี่ตามองและพูดว่า “ทำไมเราไม่ … ใช้ไฟล่ะ?” ด้วยเปลวไฟแห่งการต่อสู้ของพระราชา เราสามารถระเหยน้ำในทะเลสาบได้อย่างแน่นอน เมื่อถึงตอนนั้น ปลา Ghost Teeth จะเหมือนเป็ดที่ว่ายน้ำไม่ได้ และตามธรรมชาติจะไม่เป็นภัยคุกคาม

“เราได้ไหม?” ตังเซียวซีไม่รู้ว่าไอเดียนี้น่าเชื่อถือหรือไม่
หลินมู่หยูส่ายหัว “ไม่”

“ทำไม?” ไป๋หยินรู้สึกสับสนเล็กน้อย

หลินมู่ยูกล่าวว่า “ส่วนลึกของหลุมฝังศพนั้นเดิมทีถูกแยกออกจากโลกภายนอก และการระบายอากาศไม่ดี” ระดับออกซิเจนต่ำกว่าระดับบนผิวดินมาก ถ้าเราทำให้ทะเลสาบแห้ง ไม่ต้องพูดถึงไอน้ำว่าจะไปไหน แค่ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้นก็เพียงพอที่จะทำให้เราตายได้ ดังนั้นไม่ควรลองทำดีกว่า

“คาร์บอนไดออกไซด์?” ไป่หยินตกตะลึง

หลินมู่หยูตบไหล่เขาและพูดว่า “ไป่ยิน นายยังไม่ได้เรียนรู้มากนัก ดังนั้นนายจึงไม่เข้าใจหลักการนี้” ไม่ใช่ความผิดของคุณ

ไป่หยินยอมรับคำแนะนำอย่างเต็มใจและกำหมัดแน่น ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของท่านผู้บัญชาการ ฉันจะตั้งใจเรียน!

หลินมู่หยู่เกือบจะอยากอวยพรให้เขาสอบผ่าน แต่เธอก็ยั้งไว้และพูดว่า “เสี่ยวซี ถึงปลาฟันผีจะมีพลังมาก แต่ก็ไม่ได้มีพลังอย่างเด็ดขาด” เป็นอย่างนี้ไหม, ไป่หยินจะอยู่ข้างนอก และพวกเราสองคนจะใช้แรงกดดันจากโดเมนศักดิ์สิทธิ์ของเราแยกน้ำในทะเลสาบและเข้าสู่ชั้นที่สี่?

“อืม.” ตังเซียวซีพยักหน้า