ตอนที่ 741 ไม่มีใครเข้าใจการ์ตูนบาสเกตบอลได้ดีกว่าผม
ช่วงสายวันรุ่งขึ้น
หลินเยวียนมุ่งหน้าไปยังบริษัท
ขณะที่รอลิฟต์ ก็บังเอิญพบกับเจิ้งจิงและหยางจงหมิงซึ่งเดินทางมาด้วยกัน
“เพลงใช้ได้เลยนะ”
หยางจงหมิงมองหลินเยวียน เผยรอยยิ้มที่หาได้ยาก
การเรียนดนตรีทั้งหมดของหลินเยวียนล้วนมาจากภาพเสมือนจากการ์ตัวละครหยางจงหมิง จึงให้ความรู้สึกเป็นมิตรโดยธรรมชาติ เขาปฏิบัติต่ออีกฝ่ายในฐานะอาจารย์จริงๆ และให้ความเคารพมาโดยตลอด
“ขอบคุณครับลุงหยาง”
เจิ้งจิงซึ่งอยู่ด้านข้างกลับตอบสนองได้เกินจริงกว่ามาก “เหมาหกอันดับแรก เสี่ยวอวี๋เก่งจริงๆ คุณทำสิ่งที่ลุงหยางไม่เคยทำได้!”
“โชคดีน่ะครับ”
หลินเยวียนตอบไปตามจริง “ในสถานการณ์แบบเดียวกัน ลุงหยางก็ทำได้เหมือนกันครับ”
ทั้งหมดล้วนอาศัยโอกาสกอบโกย
หยางจงหมิงแลดูภาคภูมิใจ เขายกยิ้มมุมปาก พยักหน้าเล็กน้อย
เจิ้งจิงเบ้ปาก “แต่เขายังทำไม่ได้ ฉันเห็นยอดดาวน์โหลดของเพลงแล้ว น่าจะได้มาไม่น้อยเลย คราวหน้าคุณเป็นคนเลี้ยงคงไม่เกินไปล่ะมั้ง!”
“ได้ครับ”
หลินเยวียนและพ่อเพลงทั้งสองในบริษัทสนิทสนมกันมาก
“ชั้นเก้า?”
เมื่อเดินเข้าไปในลิฟต์ เจิ้งจิงเอ่ยถาม
หลินเยวียนตอบ “ชั้นบนสุดครับ”
เจิ้งจิงหยอกล้อ “ไปปล้นใบชาจากประธานอีกแล้วหรือ?”
เธอว่าพลาง ช่วยหลินเยวียนกดปุ่มขึ้นไปชั้นบนสุด
สนทนากันเล็กน้อย ก่อนที่ทั้งสองคนเดินออกจากลิฟต์ไป ส่วนหลินเยวียนเดินออกจากลิฟต์ชั้นบนสุดไปเคาะประตูห้องทำงานของหลี่ซ่งหวา
“เชิญเข้ามา”
หลินเยวียนเดินเข้าไปในห้อง
หลี่ซ่งหวากล่าวกลั้วหัวเราะ “มาหาผมมีเรื่องอะไรหรือ?”
“นักเรียนประถมแห่งความตาย นินจาจอมคาถา ราชาโจรสลัดจะทำแอนิเมชันครับ ถ้าบริษัทตั้งแผนกแอนิเมชัน ลิขสิทธิ์ทั้งหมดผมจะให้บริษัท ถ้าบริษัทไม่มีแผนนี้ ผมจะไปร่วมมือผลิตกับบริษัทแอนิเมชันข้างนอก…”
หลินเยวียนพูดเข้าประเด็นทันที
หลี่ซ่งหวาตอบโดยไม่ลังเล “อยู่ที่นี่แหละ อีกสักพักบริษัทจะก่อตั้งแผนกแอนิเมชันให้คุณ!”
ล้อเล่นหรือเปล่า
ความนิยมของนักเรียนประถมแห่งความตาย นินจาจอมคาถา และราชาโจรสลัดน่ากลัวจนแทบคาดเดาได้เลยว่าถ้าหากดัดแปลงเป็นแอนิเมชันจะทำกำไรได้มากแค่ไหน เบื้องหลังของเหลียนเหมิงคือสตาร์ไลท์ นายทุนอย่างหลี่ซ่งหวามีหรือจะยอมมอบผลประโยชน์มหาศาลเช่นนี้ให้กับผู้อื่น?
ไม่ใช่เพราะเรื่องอื่นใด
ลำพังกระแสของการ์ตูนซึ่งสร้างปรากฏการณ์สามเรื่องนี้ได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ เขามีความจำเป็นต้องก่อตั้งแผนกแอนิเมชัน เช่นเดียวกับที่เขาเคยก่อนตั้งแผนกซีรีส์สำหรับซีรีส์เรื่องบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ!
ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึง…
อิ่งจือ เซี่ยนอวี๋ และฉู่ขวงล้วนเป็นตัวตนของหลินเยวียน และเดิมทีหลินเยวียนก็เป็นลูกรักของสตาร์ไลท์!
ในความเป็นจริง
ต่อให้ไม่มีการ์ตูนสามเรื่องนี้ออกมา เขาก็จะเข้าไปมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมนี้อย่างแน่นอน เพื่อไม่ให้ลิขสิทธิ์การ์ตูนของอิ่งจือในอนาคตเล็ดลอดไปถึงคนนอก
“เกรงว่าจะรอไม่ไหวครับ”
หลินเยวียนพูด “ถ้าจะก่อตั้งแผนกแอนิเมชัน จำเป็นต้องก่อตั้งทันทีครับ หรือไม่ก็เข้าซื้อกิจการโดยตรง เพราะผลงานเรื่องต่อไปของอิ่งจือจะเผยแพร่ในรูปแบบแอนิเมชันและการ์ตูนพร้อมกัน และทางที่ดีคือให้ทันบลูเกมส์เริ่มต้นครับ”
ถูกต้อง
หลินเยวียนหมายถึงเรื่อง ‘สแลมดังก์’
เมื่อวานหลังจากได้รับข่าวเกี่ยวกับทางปู้ลั่ว เขาก็สั่งผลิตการ์ตูนคลาสสิกเรื่องนี้กับระบบโดยไม่ลังเล
ตอนนี้จึงวางแผนปล่อยการ์ตูนและแอนิเมชันอย่างไม่หยุดหย่อน!
สงครามระหว่างเหลียนเหมิงและปู้ลั่วยังไม่สิ้นสุดลง
ปัจจุบันนี้ปู้ลั่วการ์ตูนยังคงมีส่วนแบ่งการตลาดเป็นอันดับหนึ่งในอุตสาหกรรม
เหลียนเหมิงจำเป็นต้องแข่งขันกับพวกเขาเพื่อแย่งชิงส่วนแบ่งการตลาด
อย่างไรก็ตาม หลินเยวียนทำเช่นนี้ไม่ใช่เพียงเพื่อเผชิญหน้ากับปู้ลั่ว และไม่ใช่เพราะปู้ลั่วช่วงชิงสมญานามบุคคลอันดับหนึ่งของวงการการ์ตูนกีฬา…
เรื่องเหล่านี้ถือได้ว่าเป็นเหตุผลรองเท่านั้น
เหตุผลที่แท้จริงคือ หลินเยวียนยังกอบโกยจากบลูเกมส์ไม่มากพอ!
เมื่อก่อนเขาไม่เคยคิดว่าที่แท้การ์ตูนก็สามารถกอบโกยได้มากเช่นนี้!
โชคดีที่ปู้ลั่วการ์ตูนคิดออก
หลิงคงคิดออก!
ถ้าสามารถปล่อยการ์ตูนหรือแม้แต่แอนิเมชันแนวกีฬากีฬาระดับยอดพีระมิดอย่างสแลมดังก์ระหว่างบลูเกมส์ได้ ผลลัพธ์มีหรือจะเหมือนในช่วงเวลาปกติ
หลินเยวียนถึงขั้นต้องขอบคุณปู้ลั่วด้วยซ้ำไป!
การเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันของปู้ลั่วทำให้เขาได้รู้ว่า ที่แท้บลูเกมส์ก็ยังมีโอกาสให้กอบโกยอีก!
ส่วนเรื่องจะโจมตีปู้ลั่วไปพร้อมกัน เดิมทีก็เป็นการยินปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
“พูดให้ชัดเจน”
สีหน้าของหลี่ซ่งหวาเคร่งขรึมขึ้นมา
และเป็นเช่นนั้น
ทั้งสองพูดคุยกันในห้องทำงานประมาณหนึ่งชั่วโมง
สุดท้ายแล้วหลินเยวียนยังหยิบเนื้อหาเรื่องสแลมดังก์สามสี่ตอนจากซึ่งเขาทำงานล่วงเวลาเมื่อคืนนี้จนเสร็จ
ในท้ายที่สุด หลี่ซ่งหวาก็ถูกล่อลวงโดยสมบูรณ์!
เขาตบโต๊ะ ตัดสินใจเรื่องนี้ในทันที
บริษัทเตรียมการเข้าซื้อกิจการบริษัทผลิตแอนิเมชันในทันที
และผลงานชิ้นแรกซึ่งปล่อยออกมาหลังจากซื้อกิจการคือสแลมดังก์ที่หลินเยวียนพูดถึงนั่นเอง
ในแง่ของลำดับการผลิตแอนิเมชัน ความสำคัญของการ์ตูนเรื่องนี้ถึงขั้นเหนือกว่านักเรียนประถมแห่งความตาย นินจาจอมคาถา และราชาโจรสลัดเป็นการชั่วคราว!
สตาร์ไลท์เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว!
……
และในโลกภายนอก
ความขัดแย้งในหมู่ผู้อ่านที่เกิดขึ้นจากข้อความโปรโมตเมื่อวานโดยปู้ลั่วซึ่งกล่าวว่าเหอต้าจวิ้นคือ ‘บุคคลอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูนกีฬา’ กลับปะทุขึ้นอย่างรวดเร็วในชั่วข้ามคืน!
ทั่วทั้งอินเทอร์เน็ตต่างพูดคุยกันถึงเรื่องนี้ขึ้นมาในชั่วพริบตา!
ส่วนเหตุผลที่เรื่องนี้ดึงดูดความสนใจได้เป็นวงกว้างนั้นช่างเรียบง่าย
ฃปัญหาซึ่งเกี่ยวโยงถึงใครคือ ‘บุคคลอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูนกีฬา’นั้น มักกระตุ้นให้เกิดความขัดแย้งจากความเห็นที่แตกต่างกันของแต่ละฝ่ายได้ง่ายมาช้านาน กอปรกับความแค้นหลายประการระหว่างเหลียนเหมิง ปู้ลั่ว และบล็อก รวมไปถึงกระแสของอิ่งจือในปัจจุบัน จึงเป็นเรื่องยากที่ข่าวประเภทนี้จะไม่เป็นที่สนใจ!
ฃส่วนเนื้อหาของการถกเถียงกันของชาวเน็ต อันที่จริงก็ค่อนข้างเหมือนกับเมื่อวาน
ไม่มีอะไรมากไปกว่าการยกผลงานและอิทธิพลในวงการของเหอต้าจวิ้น มาเรียบเทียบกับเจ้าชายลูกสักหลาดของอิ่งจือ เพื่อแสดงทัศนะของแต่ละคนว่าสถานะบุคคลอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูนกีฬาควรใช้เกณฑ์ใดในการตัดสิน
และประเด็นที่แฟนคลับเหอต้าจวิ้นโจมตีมากที่สุดคือลักษณะพิเศษของอิ่งจือในเรื่องเจ้าชายลูกสักหลาด!
ถึงอย่างไรไม่ว่าใครก็ตามที่พอจะเข้าใจเรื่องนี้เพียงเล็กย่อมรู้ดี
ว่าถึงแม้เจ้าชายลูกสักหลาดจะได้รับความนิยมเป็นอันดับหนึ่งในแวดวงการ์ตูนกีฬา แต่เนื้อหาในโครงเรื่องของการ์ตูนเรื่องนี้มาจากปลายปากกาของฉู่ขวง
นั่นต่างจากผลงานในภายหลังของอิ่งจือ
ในเวลานั้น ถึงแม้อิ่งจือจะสร้างชื่อได้จากการ์ตูนเรื่องนี้ในทันที แต่กลับด้วยสถานะนักวาดบริสุทธิ์
กล่าวโดยสรุปคือ
ทุกคนต่างมีความเห็นเป็นของตัวเอง
สิ่งที่โลกภายนอกไม่รู้ก็คือ หลิงคงพึงพอใจเป็นอย่างมากกับผลกระทบของเรื่องนี้!
เพราะเขาบรรลุเป้าหมายในการโปรโมต ‘หัวใจบาสเกตบอล’ ในขั้นแรกไปแล้ว!
และการโปรโมตในครั้งนี้ เจตนาดั้งเดิมของเขาคือการจุดประเด็นใส่ความอิ่งจือ!
ตอนนี้คุณกำลังรุ่งโรจน์จากกระแสของความตายนินจาโจรสลัดที่โด่งดังเป็นพลุแตกไม่ใช่หรือไง?
คุณได้รับการยกย่องจากผู้อ่านไม่ใช่หรือ?
ทางนี้ก็ยืมกระแสของคุณมาใช้ซะเลย
แม้จะได้รับการละเว้นโทษสถานหนัก ทว่าชีวิตของหลิงคงก็ไม่ง่ายเลยนับตั้งแต่สามสหายแตกหักกับปู้ลั่ว
เขาจำเป็นต้องงัดผลงานออกมาเพื่อปิดปากแต่ละแผนก!
เหอต้าจวิ้นคือท่าไม้ตายสุดท้ายที่หลิงคงเก็บไว้นานกว่าสุดท้ายจะงัดออกมา!
จะว่าไปแล้ว เขาได้แรงบันดาลใจมาจากเซี่ยนอวี๋เพื่อนรักของอิ่งจือ
เมื่อเห็นว่าระยะนี้เซี่ยนอวี๋กอบโกยสารพัดรูปแบบจากบลูเกมส์ เหอต้าจวิ้นจึงคิดได้ว่าจะใช้บลูเกมส์เพื่อดันเหอต้าจวิ้น
แน่นอนว่าฝีมือและชื่อเสียงของเหอต้าจวิ้นก็ควรค่าที่ปู้ลั่วจะดันเช่นกัน
ไม่เช่นนั้นต่อให้หลิงคงมีความคิดบรรเจิดก็เปล่าประโยชน์
บางทีเรื่องของอิ่งจืออาจทำให้หลิงคงจำฝังใจ
ตอนนี้ท่าทีที่เขามีต่อนักเขียนการ์ตูนจึงดีขึ้นไม่น้อย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับนักวาดการ์ตูนเหอต้าจวิ้นที่แผนกกำลังวางแผนจะโปรโมตอยู่ในขณะนี้ เขามาถึงก็ยกยอปอปั้นอีกฝ่าย “การ์ตูนเรื่องใหม่ของอาจารย์ต้าจวิ้นจะต้องได้โบยบินอย่างแน่นอนครับ สำหรับผมคุณคือบุคคลอันดับหนึ่งของวงการการ์ตูนกีฬาอย่างแน่นอนครับ!”
เหอต้าจวิ้นข่มกลั้นความกระหยิ่มใจ หัวเราะอย่างถ่อมตัว
“หัวหน้าหลิงชมเกินไปแล้ว”
“อาจารย์ต้าจวิ้นไม่ต้องถ่อมตัวหรอกครับ เดี๋ยวพวกเรายังมีงานแถลงข่าวอีก จุดประสงค์หลักแน่นอนว่าคือการโปรโมตการ์ตูนเรื่องใหม่ของคุณ นักข่าวอาจถามคำถามเกี่ยวกับอิ่งจือ…”
“ไม่ต้องกังวล ผมรู้ว่าควรตอบอย่างไร”
รอยยิ้มของเหอต้าจวิ้นจางลงเล็กน้อย “ผมไม่ชอบรุ่นน้องคนนั้นเหมือนกัน”
หลิงคงนึกสงสัย “พวกคุณเคยรู้จักกันมาก่อนเหรอครับ?”
เหอต้าจวิ้นส่ายหน้า “ไม่รู้จัก แต่คุณอย่าลืมว่าผมเป็นคนฉู่”
หลิงคงชะงักไปเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ถึงเหตุการณ์ในวงการการ์ตูน
เหมือนว่าอิ่งจือจะเคยมีความแค้นกับชาวฉู่เมื่อเขาปล่อยเรื่องสมุดมรณะ
ชาวฉู่บางคนปล่อยวางเรื่องนี้ไปแล้ว ทว่ามีชาวฉู่บางคนยังคงไม่พอใจ
แบบนี้ก็ยิ่งดี!
พวกเรามีศัตรูร่วมกันสินะ!
หลังจากเหลียนเหมิงเปิดตัวนักเรียนประถมแห่งความตาย นินจาจอมคาถา และราชาโจรสลัด นี่เป็นครั้งแรกที่หลิงคงอารมณ์ดีเช่นนี้
……
20 นาทีต่อมา
หลิงคงนำเหอต้าจวิ้นไปในงานแถลงข่าวครั้งใหญ่!
ในงานแถลงข่าว
มีป้ายขนาดมหึมา เขียนด้วยตัวอักษรขนาดใหญ่ว่า ‘หัวใจบาสเกตบอล’
เหอต้าจวิ้นแขม่วพุงเบียร์ สวมชุดสูททางการซึ่งติดกระดุมอย่างยากเย็น พร้อมด้วยสีหน้าเปี่ยมรอยยิ้ม
การสัมภาษณ์เริ่มต้นขึ้น
นักข่าวถามเหอต้าจวิ้น “คุณมีความเห็นอย่างไรต่ออิ่งจือคะ?”
รอยยิ้มของเหอต้าจวิ้นอันตรธานไป “รุ่นน้อง อิ่งจือเป็นรุ่นน้องที่เก่งมากครับ”
รุ่นน้อง?
การเน้นย้ำนี้มีนัยลึกซึ้ง
นักข่าวถามต่อ “คุณรู้เรื่องที่ก่อนหน้านี้มีคนบอกว่าอิ่งจือคือบุคคลอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูนกีฬาไหมครับ?”
“เคยได้ยินครับ”
“คุณเคยอ่านเจ้าชายลูกสักหลาดไหมครับ? ”
“เคยครับ”
เหอต้าจวิ้นสีหน้าไร้อารมณ์
นักข่าวเริ่มสร้างเรื่อง “ขอทราบความเห็นของคุณเกี่ยวกับผลงานเรื่องนี้ได้ไหมคะ?”
เหอต้าจวิ้นเผยรอยยิ้ม ถึงขั้นยกนิ้วโป้งพร้อมทั้งกล่าวชมเชย
“โครงเรื่องตื่นตาตื่นใจมาก!”
นักข่าวมีสีหน้าแปลกพิลึก โครงเรื่องตื่นตาตื่นใจ?
มีใครไม่รู้บ้างว่าอิ่งจือเป็นคนเขียนเรื่องเจ้าชายลูกสักหลาด?
คุณไม่บอกว่าภาพเป็นอย่างไร เอ่ยถึงแต่โครงเรื่อง จะไม่ให้คนอื่นคิดมากได้หรือ?
“แล้วมีความเห็นอย่างไรกับความนิยมของเจ้าชายลูกสักหลาดครับ”
“คนรุ่นก่อนปลูกต้นไม้ คนรุ่นหลังได้ร่มเงา อันที่จริงผมดีใจมาก ที่นักเขียนรุ่นก่อนอย่างพวกเราได้บุกเบิกผืนดินอันอุดมสมบูรณ์ของการ์ตูนกีฬาไว้ และคนรุ่นหลังอย่างอิ่งจือได้ปลูกต้นไม้ใหญ่ในผืนดินที่พวกเราบุกเบิก พวกเขามีสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุดในการสร้างสรรค์ผลงาน นี่เป็นสิ่งที่พวกเราคนรุ่นก่อนไม่สามารถอิจฉาได้ แต่โชคดีที่เราได้สร้างคุณูปการไว้อย่างเหมาะสม!”
จุ๊ๆๆ !
ดูพูดเข้าสิ
นักข่าวถามคำถามเจ้าเล่ห์ “เช่นนั้นคุณจะตอบโต้ประเด็นถกเถียงเกี่ยวกับบุคคลอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูนกีฬาว่าอย่างไรคะ”
“บุคคลอันดับหนึ่ง?”
ทันใดนั้นเหอต้าจวิ้นมีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมา “ถ้าแข่งด้านการสร้างสรรค์การ์ตูนกีฬา นับตั้งแต่เปิดตัวมาผมก็ไม่เคยกลัวใคร และถ้ามันเกี่ยวข้องกับบาสเกตบอลโดยเฉพาะละก็ ผมบอกคุณแบบนี้ได้ด้วยซ้ำ”!
นักข่าวถามต่อตามสัญชาตญาณ “อะไรคะ”
“ไม่มีใครเข้าใจการ์ตูนบาสเกตบอลได้ดีกว่าผมอีกแล้ว!”
นักข่าวเหมือนว่าตกตะลึง ผงะถอยกลับไปหนึ่งก้าว
พลังนี้น่ากลัวมากทีเดียว
แต่เหอต้าจวิ้นก็มีคุณสมบัติที่จะพูดเช่นนี้จริงๆ
ไม่ว่าจะเป็นที่ถกเถียงอย่างไรในโลกภายนอก แต่ถึงกระนั้นในเรื่องของการ์ตูนที่เกี่ยวข้องกับบาสเกตบอล ก็ไม่มีใครทัดเทียมเหอต้าจวิ้นได้!
ด้านข้าง
หลิงคงได้ยินประโยคนี้ ก็ฮึกเหิมลำพองใจขึ้นมา
“ถูกต้องครับ! ไม่มีใครเข้าใจการ์ตูนบาสเกตบอลได้ดีว่าอาจารย์เหอต้าจวิ้นอีกแล้ว! ต่อให้เป็นสมญานามบุคคลอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูนกีฬา ผมก็รู้สึกว่าสมศักดิ์ศรีของอาจารย์เหอต้าจวิ้น เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับความแค้นระหว่างอิ่งจือกับปู้ลั่ว”
หลิงคงขึ้นกล้องมาก
นี่เป็นครั้งแรกซึ่งเขาก้าวสู่เวทีในฐานะผู้รับปิดชอบปู้ลั่วการ์ตูน
หน้ากล้อง
เขาหล่อเหลาสะดุดตา ท่วงท่าสง่างาม กำลังคลี่ยิ้มบางให้กับกล้อง
“คำว่าหนึ่ง ในที่นี้หมายถึงทั้งผู้บุกเบิกและผู้ที่มีอิทธิพลมากที่สุด หัวใจบาสเกตบอลได้กลายเป็นความทรงจำของผู้คนในยุคสมัยหนึ่ง ทว่าแฟนการ์ตูนและแฟนแอนิเมชันรุ่นใหม่ต้องการเรื่องราวใหม่ๆ และนี่คือพันธกิจและความรับผิดชอบซึ่งการ์ตูนเรื่องใหม่ของอาจารย์เหอต้าจวิ้นต้องแบกรับ”
เหอต้าจวิ้นมีท่าทีเคร่งขรึมขึ้นมา
“ผมอยากอุทิศงานนี้ให้กับบลูเกมส์ครั้งที่สี่สิบสี่ และให้กับทุกคนที่รักบาสเกตบอลด้วยครับ!”
หลิงคงซึ่งอยู่ด้านข้างเอ่ยขึ้นตาม
“ผมรักบาสเกตบอล และรักผลงานของอาจารย์เหอต้าจวิ้น หวังว่าทุกท่านจะสัมผัสได้ถึงความรักของบาสเกตบอล และติดตามการเปิดตัวหัวใจบาสเกตบอลอย่างยิ่งใหญ่ของเรานะครับ!”
เพลงที่ออร์กาไนเซอร์เตรียมไว้ดังขึ้น!
ทั้งสองร้องเพลงร่วมกัน บรรยากาศงานแถลงข่าวแตะถึงจุดสูงสุด!
……
หลังจากงานแถลงข่าว วิดีโอที่เกี่ยวข้องและบทสัมภาษณ์ก็แพร่ไปทั่วทั้งโลกออนไลน์ในทันที ประเด็นถกเถียงเกี่ยวกับบุคคลอันดับหนึ่งของวงการการ์ตูนกีฬาเข้าถึงจุดปะทุ ผู้สนับสนุนเหอต้าจวิ้นทวีคูณขึ้นยิ่งกว่าเดิม!
‘เหอต้าจวิ้นเจ๋งโคตร!’
‘สมแล้วที่เป็นผู้บุกเบิกการ์ตูนกีฬา!’
‘พูดได้ดีมาก!’
‘คนรุ่นก่อนปลูกต้นไม้ คนรุ่นหลังได้ร่มเงา เหอต้าจวิ้นเป็นผู้ที่ก่อตั้งฐานผู้อ่านในวงการการ์ตูนกีฬา ในยุคที่เพลิงบาสเกตบอลปล่อยมา คนที่ชอบอ่านการ์ตูนกีฬามีน้อยมากจริงๆ แต่ในเมื่อเป็นแบบนี้ เหอต้าจวิ้นจึงจุดให้หมวดที่เฉพาะกลุ่มโด่งดังขึ้นมา!’
‘ตอนนั้นมันยากมากเลยละ’
‘หัวหน้าที่ชื่อว่าหลิงคนคงนั้นของปู้ลั่วการ์ตูนหล่อมาก แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นสำคัญคือสิ่งที่เหอต้าจวิ้นพูดออกมาคือเสียงในใจของพวกเรา ทุกคน ยอมรับในความโด่งดังของเจ้าชายลูกสักหลาด แต่ยุคสมัยที่การ์ตูนเรื่องนี้เผยแพร่นั้นมีข้อได้เปรียบ แถมพล็อตของฉู่ขวงก็เขียนได้ดีมากอยู่แล้ว อิ่งจือจะเอาผลงานมาเทียบกับเหอต้าจวิ้นก็ออกจะเล่นไม่ซื่อไปหน่อยไหม’
‘นั่นสิ’
‘พูดให้ชัดคือ ความสำเร็จของเจ้าชายลูกสักหลาด อิ่งจือได้เครดิตแค่หนึ่งในสามเท่านั้น อีกหนึ่งในสามเป็นของฉู่ขวง และอีกหนึ่งในสามเป็นของบรรดารุ่นพี่ที่บุกเบิกการ์ตูนกีฬาอย่างเหอต้าจวิ้น’
‘…’
ชาวเน็ตซึ่งสนับสนุนอิ่งจือต่างตกตะลึง
‘ยังมีเครดิตอีกหนึ่งในสามเป็นของเหอต้าจวิ้นอีก คำพูดแบบนี้ผมนึกไม่ถึงเลยสักนิด!’
‘ตรรกะช่างน่าประทับใจ’
‘เพื่อสมญานามอันดับหนึ่งของวงการการ์ตูนกีฬา ถึงกับยอมหน้าไม่อายขนาดนี้ ไม่พูดไปด้วยเลยล่ะว่าเจ้าชายลูกสักหลาดเป็นของเหอต้าจวิ้น!’
‘สู้กับการ์ตูนแนวอื่นๆ ของอิ่งจือไม่ได้ ทั้งปู้ลั่วการ์ตูนโดนความตายนินจาโจรสลัดทุบเละหมด ตอนนี้เลยหยิบการ์ตูนกีฬามาสู้?’
‘ลองให้เหอต้าจวิ้นมาวาดเจ้าชายลูกสักหลาดดู ฉันก็อยากเห็นเหมือนกันว่าจะดังได้ไหม’
‘ตัวแทนจากปู้ลั่วการ์ตูนคนนี้ก็ตลก ยังจะมาบอกอีกว่าไม่เกี่ยวอะไรกับความแค้นกับอิ่งจือและเหลียนเหมิง ครั้งนี้มุ่งเป้าไปที่อิ่งจืออย่างชัดเจน ถ้าบอกว่าเหอต้าจวิ้นเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในวงการการ์ตูนบาสเกตบอล จะมีใครกล้าโต้แย้งพวกคุณ?’
‘…’
ขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังฟาดฟันกันอย่างไม่มีใครยอมใครอยู่นั้น หลินเยวียนเองก็ได้ดูวิดีโอสัมภาษณ์ช่วงนั้นเช่นเดียวกัน
ชอบบาสเกตบอลใช่ไหม?
เขาล็อกอินเข้าบัญชีบล็อกของอิ่งจือ หลังจากตรวจสอบโดยละเอียดแล้วว่าไม่ได้ล็อกอินผิดบัญชี จึงโพสต์ข้อความออกไป
‘แอนิเมชันเรื่องใหม่สแลมดังก์ อยู่ระหว่างการผลิต และฉบับการ์ตูนก็เปิดตัวในเหลียนเหมิงเร็วๆ นี้ นี่คือเรื่องราวของบาสเกตบอล เรื่องราวของวัยเยาว์ และเรื่องราวของความฝัน’
ในเวลานั้นทุกคนยังคงกำลังปะทะวาจา
และเมื่อโพสต์ของอิ่งจือเผยแพร่ออกไป ผู้สนับสนุนของอิ่งจือและเหอต้าจวิ้นก็เงียบลงพร้อมกัน คำพูดนี้ดังกึกก้องอยู่ในโสตประสาทของทุกคนประหนึ่งเสียงฟ้าคำราม
ชาวเน็ตล้วนอยู่ในสภาวะตกตะลึง!
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
