[นิยายแปล(WN)] สาวดุ้นตัวร้าย ผมที่กลับชาติมากเกิดใหม่เป็นตัวร้าย ♂ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้กับการＴＳหรอก 56 หน้าที่สาวดุ้น และ การยืนยันโลลิ

ตอนที่ 56 บทบาทและการยืนยัน

สิ่งนี้、เธอดูเหมือนเด็กสาวที่มีผมสีหยก

แขนขาบาง ผิวขาวบริสุทธิ์

แทนที่จะเรียกว่าเป็นมนุษย์ บางทีอาจจะดีกว่าหากจะเรียกว่าเป็นงานศิลปะที่ถูกสร้างขึ้นโดยเลียนแบบมนุษย์

แม้เวลาที่มองจากรูปลักษณ์ภายนอกแล้วจะให้ความรู้สึกเหมือนเด็ก ทว่าเมื่อประกอบการเคลื่อนไหวที่แข็งกระด้างราวกับเครื่องจักร、คุณสามารถบอกได้ทันทีว่านี่ไม่ใช่มนุษย์

ตัวตนแห่งความสำเร็จหมายเลขสองของแผนดีมอน――ชิเอล

เดิมทีนี่เป็นดีมอนเกียร์ที่กำลังหลับใหลอยู่ในส่วนลึกสุดของโรงเรียนสหศึกษา เฟกตอม

「สถานการณ์วันนี้ฉันจะคุยกับคุณอีกครั้ง」

ชิเอลพูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์

แม้นี่จะเป็นวันที่สามแล้ว แต่มิโรคุก็ยังคงรู้สึกแปลก ๆ อยู่เล็กน้อยกับเสียงน่ารักราวกับนกที่กระโดดบนคีย์บอร์ดของเธอ กับสไตล์การพูดของเธอก็ห่างไกลกัน

ยังไงก็ตาม、โชคดีเนื่องจากรูปร่างหน้าตาของเธอ ฉันสามารถปฏิบัติต่อเธอในฐานะเด็กสาวที่อายุน้อยกว่าตัวเองได้

「ขอฝากตัวด้วยเน๊、นานะจัง」

「……ฉันคือชิเอล คุณใช้ชื่อผิด」

「เธอพูดเองไม่ใช่เหรอจ๊ะ ว่าเป็นเวอร์ชัน７」

「ใช่ ฉันปรับปรุงมาแล้วหลายครั้ง เหตุนี้ตอนนี้ฉันปรับปรุงมามากกว่าพี่สาวน้องสาวคนไหนเลย」

ฟุซุ、ชิเอลเชิดหน้าอกขึ้น

แม้ว่าสีหน้าของเธอจะไม่เปลี่ยนแปลวง แต่นี่เป็นพฤติกรรมของเด็กสาวอย่างแน่นอน

「ถ้าอย่างงั้น、มือ」

「จ๊ะ」

มิโรคุยื่นมือออกไปให้ตามคำพูดของชิเอล

「……มีอะไรเหรอจ๊ะ？」

「บุคคลเป้าหมายก่อนหน้าจนถึงตอนนี้ต่างก็แสดงอารมณ์เชิงลบต่อฉัน เช่น ความกลัว ความตื่นตระหนก และความรุนแรง อย่างน้อยก็จนถึงวันที่สอง นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคนยื่นมือออกมาอย่างเชื่อฟังเหมือนที่คุณทำ」

「ฉันแค่อยากจะคุยกับนานะจังจ๊ะ เพื่อสิ่งนั้นฉันต้องจับมือเธอไว้」

「ไม่กลัวอย่างงั้นเหรอ？」

เมื่อได้ยินคำพูดของชิเอล、มิโรคุก็เงียบไปราวกับกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น จากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า「ไม่เลยเน๊」

「ฉันเบื่อที่นี่ เลยอยากคุยกับเธอจ๊ะ นอกจากนี้ ฉันกลัวมากขึ้นว่าจะไม่สามารถทำหน้าที่ของฉันที่นี่ได้สำเร็จ」

「อย่างงั้นเหรอ เช่นนั้น、เหตุผลจับมือ」

ชิเอลพูดพร้อมกับคว้ามือมิโรคุไว้

ในทันใด ความรู้สึกไม่สบายอันน่าสยดสยองก็เข้าปกคลุมร่างกายของมิโรคุ

「อึก、ก๊า……ฮา」

ฉันรู้สึกเหมือนเลือดในตัวเดือด แต่ขณะเดียวกันความหนาวเย็นก็เพิ่มขึ้นจากส่วนลึกภายในร่างกายของฉัน

แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่การจับมือ แต่ความเจ็บปวดนั้นเกินกว่าจินตนาการได้

เหนือสิ่งอื่นใด、อาการปวดหัวอย่างรุนแรงที่ดูเหมือนจะคงอยู่ตลอดไปได้ครอบงำโลกของมิโรคุจนเธอไม่สามารถคิดได้อย่างเป็นระเบียบ

「……っ！」

มิโรคุ、ในสภาวะสติที่มึนงง ฉันหยิบเข็มฉีดยาออกมาด้วยมือซ้ายที่ว่างอยู่ และกระแทกมันปักเข้าที่คอโดยไม่ลังเล

เมื่อฉีดสารทั้งหมดในเข็มฉีดยาเข้าไปในร่างกายเสร็จแล้ว、ความรู้สึกไม่สบายในร่างกายก็ลดลงจนถึงจุดที่ฉันสามารถทนได้หากอดทนซะหน่อย

「เท่านี้、ไม่เป็นไรแล้ว」

「อย่างงั้นเหรอ เช่นนั้น、เหตุผลพูดคุย」

ชิเอลนั่งลงข้างฉันโดยที่ยังคงจับมือไว้อยู่

เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ของเธอแล้ว、ความรู้สึกไม่สบายบางอย่างก็รู้สึกดีขึ้นจริง ๆ

「วันนี้จะคุยเรื่องอะไรกันดีจ๊ะ นานะจัง、มีเรื่องที่อยากจะคุยบ้างไหม？」

「ในวันแรกบุคคลเป้าหมายแนะนำตัวเอง เมื่อวานบุคคลเป้าหมายคุยเรื่องราวเกี่ยวกับโรงเรียน เช่นนั้นแล้ว、เหตุผลตอนนี้สมเหตุสมผลสำหรับฉันที่จะพูดเกี่ยวกับตัวเอง」

「เรื่องของนานะจังเหรอจ๊ะ？ ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมจ๊ะ」

เมื่อมิโรคุพูดแบบนั้นด้วยรอยยิ้ม ชิเอลก็พยักหน้าและเปิดปากเล่า

「ฉันเป็นตัวตนแห่งความสำเร็จหมายเลขสองของแผนดีมอน ชิเอล บทบาทของฉันคือการคำนวณในแผนการดวงดาว และ、เหตุผลยุติบทบาทเสียงกระซิบแห่งดวงดาวซึ่งทำหน้าที่จนลุล่วงแล้ว」

「เห้、สุดยอดเลยเน๊ ……เรื่องนี้ถูกต้องแล้วใช่ไหมจ๊ะ？？？มีคำบางคำที่ฉันไม่เข้าใจเลย ฉันก็เลยไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดีเลยจ๊ะ」

「ถูกต้องแน่นอน ฉัน、เหตุผลมีพลังการประมวลผลสูงสุดในบรรดาดีมอนเกียร์」

ชิเอลเชิดอกตัวเองขึ้นอีกครั้ง

จากนั้นพื้นที่ก็เต็มไปด้วยความเงียบ

หลังจากนั้นไม่นาน มิโรคุก็ถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

「อาโน……แค่นี้เหรอจ๊ะ？ อย่างอื่นล่ะ、อย่างงานอดิเรก、หรือสิ่งที่ชอบ？」

「เหตุผลไม่มี」

「อะ、เข้าใจแล้วจ๊ะ……หรือว่าบางที、จะจบแล้ว？」

「ใช่」

「……อย่างงั้นเหรอจ๊ะ」

มิโรคุสงสัยว่าทำไมเธอถึงเลือกที่จะเล่าเรื่องของตัวเอง、แต่ก็หยุดตัวเองเอาไว้ 

มิโรคุเคยจัดการกับคู่ต่อสู้แนวนี้มาก่อน

（ให้ความรู้สึกเหมือนกับตอนที่พยายามติดต่อกับมิซูฮิคนเก่าเลย ดังนั้นจะขาดความรอบคอบไม่ได้）

「มีอะไร、ที่อยากจะทำบ้างไหมจ๊ะ」

「เหตุผลไม่มี」

มิโรคุขมวดคิ้วกับคำพูดที่ชัดเจนนั่น

จากคำพูดของเด็กสาว、มีความว่างเปล่าเล็กน้อยบางอย่างเกี่ยวกับคำเหล่านั้น

「ต่างจากฉันเลย、นานะจังในสักวันหนึ่งก็จะต้องออกไปข้างนอก、จึงเป็นความคิดที่ดีที่จะเริ่มคิดถึงสิ่งที่อยากจะทำตั้งแต่ตอนนี้ ฉันแน่ใจว่าจะต้องสนุกแน่นอน」

ชิเอลส่ายหัวเงียบ ๆ ให้กับคำพูดของมิโรคุ

「เหตุผลฉันเป็นเครื่องมือที่ได้รับหน้าที่ เครื่องมือ、ทำงานเป็นเครื่องมือเท่านั้น」

「……อย่างงั้นเหรอจ๊ะ」

มิโรคุตระหนักดีว่าไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรไปมากกว่านี้

ไม่สิ、ก่อนหน้านั้นคำพูดของคนที่กำลังจะตายอาจจะไม่ดังก้องพอ

「……มีอะไร、ฉันพูดอะไรกวนใจเธอหรือเปล่า ฉัน、เหตุผลฉันคำนวณหัวใจของมนุษย์ไม่ได้」

「ไม่จ๊ะ、ไม่มีปัญหาอะไรหรอกจ๊ะ」

มิโรคุพยายามยิ้มและมองไปที่ชิเอล

「ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนี้แต่、ฉันดีใจที่ดีมอนเกียร์ที่ฉันได้คุยด้วยเป็นเธอจ๊ะ」

ชิเอลเอียงศีรษะราวกับว่าไม่เข้าใจความหมายของคำเหล่านั้น

「ฉันเอง、ก็มีความคิดแบบเดียวกับนานะจังจ๊ะ ฉันจะต้องทำหน้าที่ของฉันให้สำเร็จให้ได้」

ผู้คนมีบทบาทของตน

นี่เป็นหนึ่งในหลักการของโลกนี้ที่มิโรคุเข้าใจมาตลอดชีวิตของเธอ

ไม่มีมนุษย์ที่ไม่มีบทบาทของตน

ถ้าเป็นเช่นนั้น、บทบาทของหญิงสาวที่ชื่ออาโอโฮชิ มิโรคุคืออะไร

「บุคคลเป้าหมายเอง、มีหน้าที่ด้วยหรือไม่」

「จ๊ะ ฉันมีหน้าที่ในการเสียสละตัวเองเพื่อช่วยรักษาโรงเรียนไว้ เป็นเรื่องมหัศจรรย์เดียวที่มีเพียงฉันเท่านั้นที่สามารถทำได้」

การเสียสละตนเองที่เกินกว่าการอุทิศตน

ด้วยเหตุนี้ หน้าที่ของมิโรคุจะเสร็จสมบูรณ์

มิโรคุ、มอบหน้าที่ดังกล่าวให้กับตัวเอง

（นี่คือทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้、เพราะฉันไร้ซึ่งพลัง）

อาจกล่าวได้ว่านี่เป็นวิธีเดียวที่มิโรคุจะได้รับการยอมรับภายในเมืองแห่งโรงเรียนแห่งนี้ซึ่งมีอำนาจครอบครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของโลก

「ดังนั้นโปรดอยู่กับฉันจนถึงที่สุดทีเน๊ะ นานะจัง」

「แน่นอน เหตุผลนั่นคือหน้าที่」

ชิเอลพยักหน้าอย่างไม่แยแส

ตอนนี้ความหนาวเย็นกลับทำให้รู้สึกสบายตัว

「ถ้างั้น、คราวหน้า เรามาพูดถึงเรื่องอาจารย์ของฉันกัน――อักกะ、อะ……อึก！？」

วิสัยทัศน์ของฉันพลิกกลับทันที

ในตอนที่เข้าใจว่ากำลังจะล้มลง、มิโรคุก็กำลังนอนอยู่บนพื้นไปแล้ว

ผลของยาก็หมดไปแล้ว

「อี、อ้า……กั๊ก」

ด้วยมือที่สั่นเทา ฉันค้นหาไปรอบ ๆ บริเวณที่กระเป๋าเอกสารอยู่อย่างสิ้นหวัง

ยังไงก็ตาม、เธอไม่สามารถคิดได้อย่างถูกต้อง และไม่สามารถขยับมือข้างใดข้างหนึ่งได้ตามต้องการ

「っ、อา」

มิโรคุยังคงหายใจแทบไม่ออก และขณะที่เธอยังคงยื่นมือออกไปค้นหา อาการเจ็บปวดเฉียบพลันก็แล่นผ่านคอ

หลังจากนั้นไม่นาน ความผิดปกติที่ปกคลุมทั่วร่างกายของเธอก็ค่อย ๆ จางลง

ก่อนอื่นให้หายใจเข้า、แล้วเธอก็เห็นเท้าเล็ก ๆ ที่เข้ามายื่นมองลงมาที่ตัวแอง

「ไม่เป็นไรใช่ไหม」

「――จะ、จ่ะ ขอบคุณ、มากเลย……นะจ๊ะ」

「ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ เหตุผลนี่คือหน้าที่ของฉันด้วย」

ขณะที่ทิ้งเข็มฉีดยายาเปล่าไป ชิเอลก็จับมือมิโรคุอีกครั้ง

จากนั้น、ด้วยความแข็งแกร่งที่ไม่อาจจินตนาการได้จากรูปร่างของเธอ เธอยกมิโรคุขึ้นมานั่งบนเก้าอี้อีกครั้ง

「คุณรู้สึกยังไงบ้าง เหตุผลถ้าคุณรู้สึกไม่ดีจะบอกศาสตราจารย์และขอพักสักหน่อยดีไหม」

「ไม่เป็นไรจ๊ะ、มาทำต่อกันเถอะจ๊ะ」

ถ้าฉันไม่พิสูจน์ความมีประโยชน์ของตัวเอง นักเรียนคนอื่นที่ยังอยู่ที่โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอมก็จะกลายเป็นเป้าหมายแทนฉัน

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม、มิโรคุถึงได้ตัดสินใจที่จะทุ่มทุกสิ่งทุกอย่างจนกว่าจะหมดสิ้นลมหายใจ

「ได้ เช่นนั้น、มาเริ่มกันต่อ」

แล้วในตอนที่ชิเอลกำลังพยักหน้า

『ขอโทษที แต่ขอระงับไว้ชั่วคราว มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นล่ะ』

ฉันได้ยินเสียงของศาสตราจารย์จากลำโพงที่อยู่ทั้งสี่มุมของห้อง

อีกด้านหนึ่งของกระจก ศาสตราจารย์มีสีหน้าบูดบึ้ง

『ยังไงดี、ดูเหมือนว่าจะมีคนบุกเข้ามาในอาคารนี้ ไม่รู้ว่าเป็นนักฆ่าจากโรงเรียนอื่นที่บุกมาขโมยดีมอนเกียร์ หรือเป็นพวกโง่ที่มารับตัวเธอคืนกันแน่ แต่ไม่ว่าในกรณีไหน ก็โปรดรอสักครู่จนกว่าเราจะกำจัดพวกมันได้』

「……งั้นเหรอคะ」

เมื่อถูกบอกว่าพวกเขามาช่วยเพื่อช่วยเธอ มิโรคุก็ปฏิเสธทันที

เธอไม่ได้ทิ้งข้อมูลใด ๆ ไว้ที่โรงเรียนสหศึกษา เฟกตอม

ต่อให้พวกเขาพยายามค้นหา、ก็ไม่มีทางที่จะพบได้ภายในเวลาแค่สามวัน 

ในกรณีนั้น、มีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะเป็นนักเรียนจากโรงเรียนอื่นที่มาขโมยชิเอล

「แล้วควรทำยังไง」

『ชิเอล โปรดกลับเข้าไปในแคปซูลอีกครั้ง หากจำเป็น ฉันจะเปิดใช้งานออร์โธรอสดังนั้นฉันต้องการให้เธอเป็นแหล่งพลังงานของมัน』

「เหตุผลเข้าใจแล้ว」

ชิเอลพยักหน้าและกลับไปที่แคปซูลที่เธออยู่มาจนถึงก่อนหน้านี้

หลังจากนั้นไม่นาน แท่นแคปซูลของชิเอลก็เชื่อมต่อกับขั้วต่อที่ยื่นออกมาจากผนัง

「แล้วฉันล่ะคะ ควรทำยังไงดี」

「เนื่องจากเราไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีเป้าหมายอะไร จะปลอดภัยที่สุดหากเธอจะอยู่ข้าง ๆ ออร์โธรอสกับชิเอล ฉันจะออกคำสั่งกับเจ้าหน้าที่จากที่นี่ด้วย ดังนั้นโปรดรอตรงที่ที่เธออยู่ อะไร เธอรออยู่ที่นี่มาเต็มที่ตลอดในช่วงสามวันที่ผ่านมาแล้ว เธอน่าจะคุ้นเคยกับมันแล้วจริงไหม？」

「……เข้าใจแล้ว」

มิโรคุกลับมานั่งบนเก้าอี้ของตัวเอง

จากนั้น เธอเล่นเข็มฉีดยาอยู่ในมือราวกับว่าได้รับมันมาเป็นเวลานานแล้ว

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

ขอบคุณ คุณนิรนามที่ฝากเข้ามาผ่านCDM มาก ๆ ครับ

ขอบคุณ คุณพันธวงศ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ