I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง 1002 ล้มล้าง

เกิดความเงียบงันบนอัฒจันทร์ ทุกคนต่างจ้องมองการต่อสู้ในสนามประลอง

นี่อาจเรียกได้ว่าต่อสู้ไม่ได้อีกแล้ว แทบจะเหมือนเด็กท้าสู้กับยักษ์ แม้ว่ายักษ์จะยืนอยู่นิ่งๆ เด็กก็ไม่ทําอันตรายยักษ์ได้

อย่างที่โจเซฟพูดนี่ดูเหมือนจะเป็นช่องว่างของความแข็งแกร่งอย่างแท้จริง

“ทําไม… ทําไม… ทําไมฉันถึงทําไม่ได้แม้แต่สร้างรอยขีดข่วน…. ” โจเซฟเปลี่ยนใช้สกิลต่างๆ และต้องการทําลายชุดเกราะ ของโจวเหวิน

แต่มันก็ไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์ ไม่ว่าสกิลไหนที่เขาใช้ มันก็ถูกเกราะป้องกันโดยชิงไห่ครัสเตเซียน

ความคิดของโจเซฟจมลงสู่เหวลึก เขาไม่คาดคิดเลยว่าเขาจะแพ้โจวเหวิน และไม่เชื่อว่าถ้าเขามีผู้พิทักษ์ เขาจะไม่ สามารถเอาชนะมนุษย์ที่ไม่มีผู้พิทักษ์

แต่ความจริงอยู่ตรงหน้าเขา หัวใจของเขาสั่นและมือของเขาก็สั่น เพราะเขาไม่เห็นความหวังในชัยชนะแม้แต่น้อย ตอนนี้โจเซฟรู้สึกเสียใจ เสียใจที่ว่าทําไมเขาถึงท้าทายโจวเหวินและทําไมโจวเหวินถึงมีสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งมากมาย “ฉันไม่สามารถฆ่าแกได้ และแกไม่สามารถฆ่าฉันได้ ดูเหมือนว่าเราไม่จําเป็นต้องต่อสู้อีกต่อไป พวกเราเสมอกัน ” โจ เชฟพูดขึ้นทันที และเขาต้องการรักษาศักดิ์ศรีอันน้อยนิดของเขาไว้

คําพูดนี้ของเขา แม้แต่คนในเมืองที่เคยสนับสนุนเขามาก่อนก็รู้สึกไม่อยากได้ยิน และพวกเขาทั้งหมดก็รู้สึกร้อนผ่าวบน

ใบหน้าของพวกเขา

“แพ้ก็คือแพ้ ทําไมไม่ยอมแพ้แบบลูกผู้ชาย” ผู้ชายที่ไม่พอใจบนอัฒจันทร์ตะโกน

นี่ก็เป็นความคิดในใจของใครหลายคนเช่นกัน พวกเขาคิดว่าโจเซฟต่อสู้อย่างดุเดือดจนถึงที่สุด แม้ว่าเขาจะแพ้ เขาจะไม่

อับอายแบบนี้

โจวเหวินมองไปที่โจเซฟโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ แต่เรียกชุดเกราะชิงให้ครัสเตเซียนและดาบฟินิกส์ทองแดงกลับ ถือดาบ ไม้ไผ่และกล่าว “ฉันจะไม่ใช้สัตว์อสูรที่มี ฉันจะใช้แต่ดาบไม้ไผ่นี้เท่านั้น นายกล้าที่จะต่อสู้ไหม “

ชั่วขณะหนึ่ง ผู้คนในที่แห่งนี้เงียบลง และผู้คนต่างสงสัยว่าหูของพวกเขามีอะไรผิดปกติหรือไม่ หรือโจวเหวินบ้าไปแล้ว

ระดับสูงสุดของมนุษย์เป็นเพียงระดับมหากาพย์ หากคุณไม่ใช้สัตว์เลี้ยงในตํานาน แสดงว่าคุณไม่มีคุณสมบัติที่จะต่อ

สู้กับการ์เดี้ยน

พวกเขายอมรับว่าสัตว์อสูรของโจวเหวินนั้นแข็งแกร่งมาก และมันก็ไร้เทียมทาน โดยปราศจากการช่วยเหลือของทรราช เบม่อน เขาสามารถเอาชนะใจเชฟที่มีผู้พิทักษ์ได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาเชื่อว่าโจวเหวินซึ่งไม่ใช้สัตว์อสูรมีความสามารถพอที่จะต่อสู้กับโจเซฟ “คุณแน่ใจใช่มั้ยว่าเขาไม่มีปัญหาทางสมอง” หลี่เป็นยูก็ตกตะลึงเช่นกัน เขายังคงรู้สึกขอบคุณสําหรับชัยชนะของโจวเห วิน แต่ใครจะรู้ว่าโจวเหวินจะพูดคําบ้าๆ แบบนั้น

หลานผีจ้องที่โจวเหวินด้วยดวงตาที่ร้อนรุ่ม เขารู้ว่าโจวเหวินต้องการทําอะไร เพราะเขาเองก็ต้องการทําเช่นกัน แต่

เขาท่าไม่ล่าเรืจ

“แน่นอน เขาไม่ได้บ้า เขาแค่ต้องการพิสูจน์ว่าผู้พิทักษ์ไม่มีอะไรดี มนุษย์เองก็สามารถเอาชนะผู้พิทักษ์ได้ด้วยกําลังของ เราเอง” เซตี้พูดอย่างประชดประชัน

แม้ว่ามันอาจฟังดูน่ากลัวเล็กน้อย แต่โจวเหวินสามารถหามันได้ เซดี้ไม่แปลกใจมากนัก

“แต่… มนุษย์สามารถเอาชนะผู้พิทักษ์ได้จริงเหรอ?” หลี่เป็นยูไม่อยากเชื่อ

หลี่เป็นยี่รู้สึกไม่อยากเชื่อเช่นกัน เขาพึมพํากับตัวเอง “เป็นไปได้ไหมที่จะเอาชนะผู้พิทักษ์ด้วยร่างกายมนุษย์?”

ในเมืองนํ้าแข็ง นอกจากหลี่ชวน เฟิงชิวเยียนและอยาเอ๋อ เกรงว่าคงจะไม่มีใครเชื่อว่าโจวเหวินสามารถเอาชนะผู้พิทักษ์

ได้

มนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดก็อยู่ในระดับมหากาพย์เช่นกัน นอกจากนี้มีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างระดับเร้นลับและผู้พิทักษ์

ช่องว่างระหว่างมหากาพย์และผู้พิทักษ์จึงดูยิ่งใหญ่ผู้คนมองไม่เห็นความหวังที่จะชนะ

“เขาบ้าหรือเปล่า ถ้าไม่มีสัตว์อสูร เขาก็เป็นแค่ระดับมหากาพย์ จะไปสู้กับผู้พิทักษ์ได้ยังไง?”

“ชัยชนะทําให้คนตาบอด”

“ฉันคิดว่าชัยชนะมันทําให้เขาบ้ามากกว่า”

ผู้คนบนอัฒจันทร์กลับมาที่การวิเคราะห์และพูดคุยกันทั้งหมด เห็นได้ชัดว่าพวกเขายังรู้สึกว่าโจวเหวินโลกหวังชัยชนะ

“นายไม่ใช้สัตว์อสูรต่อสู้กับฉันจริงๆ เหรอ?” โจเซฟมองโจวเหวินอย่างสงสัย เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าคนอย่างโจวเหวินจะ การตัดสินใจทีปัญญาอ่อนแบบนี้

“ถ้าฉันใช้สัตว์อสูร แม้ว่ามันจะเป็นระดับมหากาพย์ ฉันก็จะยอมแพ้ทันที” โจวเหวินพูดทันที “แต่ฉันมีเงื่อนไข”

“เงื่อนไขอะไร?” โจเซฟคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ และโจวเหวินก็ไม่ใช่คนงี่เง่าแบบนี้

“แม้ว่าฉันจะแพ้ แต่ก่อนที่ฉันจะยอมรับความพ่ายแพ้ การต่อสู้นี้ไม่สามารถจบได้ นายกล้าที่จะต่อสู้กับฉันไหม” โจวเห วินคอยสังเกตความสามารถของผู้พิทักษ์จอมโกหก

นี่เป็นผู้พิทักษ์ที่แข็งแกร่ง แม้ว่าจะไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ความสามารถของมันนั้นพิเศษมาก

โจวเหวินมั่นใจว่าเขาสามารถเอาชนะโจเซฟที่มีผู้พิทักษ์จอมโกหกได้ แต่เขาไม่แน่ใจนักว่าเขาสามารถฆ่าผู้พิทักษ์จอม

โกหกได้ก่อนที่โจเซฟจะยอมแพ้

ดังนั้นโจวเหวินต้องการเกลี้ยกล่อมให้โจเซฟไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ และเขาต้องต่อสู้จนถึงที่สุด

ทุกคนมองไปที่โจวเหวินด้วยสีหน้าตกตะลึง และรู้สึกว่าเขาจะต้องบ้าแน่ๆ เงื่อนไขนี่คืออะไร? มันก็แค่การส่งตัวเองไปที่

โรงเชือ แถมยังยืนหัวไปให้

“อย่าโกหกละ แคแค่อยากจะบอกว่าจะสู้จนกว่าแกจะยอมแพ้ใช่มั้ย? ฉันทําให้แก่ได้ซึ้งถึงการสู้โดยไม่สามารถยอมแพ้ได้ แต่ถ้าแค่ใช้สัตว์อสูร แกก็จะแพ้ และฉันต้องการให้แก่ตัดสินใจด้วยตัวแกเอง” ดวงตาของโจเซฟเป็นสีแดง เสียงเต็ม

ไปด้วยความโกรธ

“ได้” โจวเหวินพยักหน้าเล็กน้อย

“คุณรู้ไหม ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลอันติเมท ฉันรับประกันได้ว่าเขาจะได้รับการปฏิบัติอย่างยุติธรรม” โจ เชฟพูดกับคนในห้องวีไอพีบนอัฒจันทร์ของสนามประลอง

ที่นั่น ขั้นบนสุดของตระกูลอันติเมทได้เฝ้าดูการต่อสู้

“ไม่มีใครสามารถผิดสัญญาที่นี่” ชายชราพูดอย่างใจเย็นขณะเดินไปที่อัฒจันทร์

เมื่อโจเซฟเห็นชายชรา เขาก็ดูพอใจในทันที ทําความเคารพ และหันไปหาโจวเหวินด้วยสีหน้าบูดบึ้ง “โจวเหวิน ชีวิตของ แก ฉันต้องการ”

จอมโกหกเปลี่ยนไปเป็นเกราะป้องกันให้โจเซฟ มีหมอกลึกลับปะทุออกมา และพุ่งไปหาโจวเหวิน

ในตอนนี้ โจวเหวินได้วิเคราะห์ความสามารถต่างๆ ของผู้พิทักษ์จอมโกหกอย่างชัดเจน และเขาได้คิดเกี่ยวกับมันแล้ว

เขาถือดาบไม้ไผ่ แต่ไม่ได้ดึงดาบไม้ไผ่ออกจากฝัก ร่างกายของเขาราวกับสายลมหลบหมอก เขาสะบัดคาบไปมา

ป้องกันการโจมตีที่แปลกประหลาดของโจเซฟครั้งแล้วครั้งเล่า

ทุกคนเห็นว่าโจวเหวินไม่ต้องใช้สัตว์อสูร และเขาต่อสู้กับโจเซฟด้วยกําลังของเขาเอง แถมโจเซฟไม่ได้เปรียบแม้แต่นิด

เดียว

ร่างกายที่ไหลลื่นของโจวเหวินราวกับเทพเซียน ได้ประทับอยู่ในใจของผู้คนมากมาย

“มนุษย์…พวกเราสามารถเอาชนะผู้พิทักษ์ได้จริงเหรอ?” คนที่เคยมีความคิดในแง่ลบมาก่อน เริ่มรู้สึกไม่แน่

ใจกับความคิดของตัวเอง

การกระทําของเขากําาลังล้มล้างความคิดของผู้คน