บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ! 615 ภาคีแมวดำคืนข้างขึ้น!

กลุ่มลับกำลับจัดโปรพิเศษอยู่นะครับ ทักมาถามได้เลยยย

SGS บทที่ 615 – ภาคีแมวดำคืนข้างขึ้น!

ยัยนี่…..เป็นประเภทตัดสินคนจาก ‘รูปลักษณ์ภายนอก’ งั้นเรอะ!?

มองสาวน้อยที่แดงเขินอายตัวม้วน บนหัววู่หยานก็ปรากฏเครื่องหมายคำถามขึ้นหลายอัน แต่ไม่นานเขาก็ทำหน้าเหนื่อยใจ

“เอาล่ะๆ ต่อให้ฉันไม่ใช่คนเลว แต่เธอมั่นใจได้ไงว่าฉันสามารถทำให้เธอมีชีวิตรอดได้น่ะ?”

วู่หยานยกมือกอดหน้าอกตัวเอง สายตามองตรงเข้าไปยังนัยน์ตาเธอ “ฉันก็บอกแล้วไงว่าไม่ใช่เบต้าเทสเตอร์ นี่เธอไม่เชื่อเลยหรือไง?…..”

“มะ-ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ….” สาวน้อยยกนิ้วชี้ทั้งสองจิ้มกันไปมาดูกังวลสุดๆ “การที่สามารถมีอุปกรณ์ชั้นเลิศแบบนี้ได้ ถึงคุณจะไม่ใช่เบต้าเทสเตอร์ก็ต้องเป็นคนที่เก่งมากแน่ค่ะ เพราะงั้นไม่วาคุณจะเป็นหรือไม่คุณก็สามารถช่วยฉันได้แน่นอนค่ะ!”

การวิเคราะห์เป็นขั้นเป็นตอนของเด็กสาวได้ทำให้วู่หยานยกคิ้วประหลาดใจ “แล้วเธอเอาอะไรมามั่นใจว่าฉันจะพาเธอไปด้วย?…..”

“….ฉันไม่มั่นใจหรอกค่ะ” สาวน้อยก้มหน้าลง “ก็แค่ฉันไม่มีหนทางอื่นแล้ว….”

“ตัวฉันมันอ่อนแอเกินไป ฝีมือต่อสู้ก็ต่ำต้อย นานๆครั้งถึงจะเล่นเกม ดังนั้นเลยไม่มีใครรับฉันเข้ากิลด์เลยค่ะ……”

“ไม่มั้ง?….” วู่หยานยกมือกุมหน้าผากตนแล้วกัดฟันพูด “นี่มันอยู่ในยุคไม่นิยมสาวสวยกันหรือยังไง? ทำไมมันไม่มีใครรับเด็กคนนี้เลยล่ะ……”

สาวน้อยยิ้มกระอักกระอ่วนไม่รู้จะพูดอะไรดี ไม่ใช่แค่เธอวู่หยานเองก็เช่นกัน

พูดตามตรง ถ้าเขามีคนติดสอยห้อยตามมาด้วย ถึงเขาจะสามารถรับประกันความปลอดภัยได้แน่ๆ แต่มือเท้าเขามันจะเหมือนถูกโซ่ล่ามไว้……

เวลานี้คือช่วงเวลาแห่งการแข่งขัน ต้องรีบเก็บเลเวลและเก็บไอเทมมีค่าก่อนคนอื่น วู่หยานไม่ได้เหลิงขนาดที่คิดว่าตนแค่อยู่เฉยๆก็จะสามารถเก่งเหนือกว่าทุกคนได้ อย่าลืมว่าในโลกนี้ยังมีเทพทรูเดินได้ที่กำลังเร่งเก็บเวลไล่หลังเขามาอยู่…..

ดังนั้น ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่อาจพาผู้หญิงตรงหน้าไปด้วยได้…….

“….เธอสามารถอาศัยอยู่ในเมืองได้นะ” วู่หยานพยายามแนะนำ “ในเมืองไม่มีอันตรายอะไร ถ้าเธอขยันฝึกฝนสกิลสายทั่วไปหน่อยเช่น ทำอาหาร ฉันว่าเรื่องเงินก็ไม่ต้องห่วงเลยนะ เพราะงั้น…ทำไมเธอถึงต้องออกมาเสี่ยงอันตรายด้วย?”

“ตะ..แต่ว่า สกิลของหนูคือปรุงยา….” สาวน้อยทำหน้าขื่นขม “นักปรุงยาจำเป็นต้องมีวัตถุดิบหลายอย่าง แล้วหนูก็ไม่มีเงินด้วย ดันนั้นหนูเลยไม่สามารถฝึกฝนสกิลได้….ไปไม่รอดหรอกค่ะ….”

“นั่นก็แค่ช่วงแรกเท่านั้นน่า….” วู่หยานพยายามกล่อมสุดใจขาดดิ้น “รออีกสักหน่อย เดี๋ยวราคาวัตถุดิบก็จะตกลงมาเอง สกิลเธอก็จะค่อยๆสูงขึ้น ถึงตอนนั้นก็ไม่มีปัญหาแล้วนี่?….”

ได้ยิน สาวน้อยก็ทำหน้างุนงง แล้วถามคำถามที่สำคัญที่สุด “แล้วหนูจะเอาชีวิตรอดจนถึงตอนนั้นได้ยังไงล่ะคะ?”

วู่หยานลิ้นจุกปากพูดไม่ออกรู้สึกเหมือนโดนตบหน้า

สาวน้อยเองก็รู้ตัวว่าตนเองขอร้องมาเกินไป มันดีแค่ไหนแล้วที่เขายอมอยู่คุยกับเธอดีๆจนถึงตอนนี้ ด้วยความละอายใจเธอจึงก้มหน้าลงด้วยแววตามืดมนจิตตก ทางวู่หยานก็ไม่ได้ดีไปกว่าเธอเลย เขาเองก็รับมือไม่ถูกเหมือนกัน

จังหวะนี่เองก็มีคน5คนเดินออกมาจากหมู่บ้านพอดี

“เอ๊ะ?….” ผู้เล่ยชายคนนึงหันมาเห็นวู่หยานก็เบิกตาขึ้นเล็กน้อย จากนั้นแววตาเขาก็ลุกโชน

“นั่นเขานี่! เบต้าเทสเตอร์!”

“เบต้าเทสเตอร์?”ผู้ชายอีกคนที่ถือค้อนได้หันมามอง “ชะ-ใช่จริงด้วย!”

“ถ้าเป็นเขาล่ะก็บางที…..” ผู้ชายคนแรกได้ทำหน้ามุ่งมั่น

“หัวหน้า!” คนที่ถือค้อนรีบพูดขึ้น “อย่าบอกนะว่านายคิดจะ….”

“ใช่!ฉันอยากจะเชิญเขาเข้าร่วมกิลด์พวกเรา!”

“เข้ากิลด์?” คนอื่นๆมองหน้ากันไปมา “แต่เขาเป็นเบต้าเทสเตอร์…..”

คนที่เป็นหัวหน้าดูลังเล ก่อนจะกลับมามุ่งมั่นอีกครั้ง “ไม่ได้ อย่างน้อยก็ต้องลองเข้าไปคุยดูก่อน…..”

คนอื่นพยักหน้ายอมเออออด้วย ภายใต้การเดินนำของหัวกิลด์ พวกเขาก็เดินมาหาวู่หยานทำลายโลกที่มีเพียงแค่สองเราของ วู่หยานก็เด็กสาว

“คือว่า….”

วู่หยานหันไปมองตามเสียง “นายคือ?…..”

หัวกิลด์ทำใจกล้าเดินขึ้นหน้ามา “สวัสดีครับ ฉันเป็นหัวหน้าของกิลด์ ‘ภาคีแมวดำคืนข้างขึ้น’ เคย์ตะ!”

วินาทีที่ได้ยินชื่อ ภาคีแมวดำคืนข้างขึ้น ตัววู่หยานก็สั่นเทิ้มลูกตาหดลง เมื่อเขากวาดสายตาไปเห็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม วู่หยานก็อ้าปากกว้างหลุดเรียกชื่อเธออกมา “ซาจิ!”

“ซาจิ?”สมาชิกกิลด์ภาคีแมวดำทั้งห้าตกใจ เคย์ตะพูดขึ้น “คุณรู้จักซาจิด้วย?….”

วู่หยานที่รู้ตัวว่าพลาดไปก็รีบหัวเราะกลบเกลื่อนเปลี่ยนเรื่อง เขาไม่คิดเลยว่าตัวเองจะได้มาเจอกับ ภาคีแมวดำคืนข้างขึ้น เร็วขนาดนี้ โดยเฉพาะ ซาจิ ตัวละครที่ทำผู้คนมากมายโศกเศร้าเสียใจให้กับจุดจบของเธอ

“….พวกนายมีอะไรล่ะ?” วู่หยานข่มกลั้นอารมณ์ที่พุ่งพล่านแล้วพูดขึ้น

เคย์ตะพูด “คือว่า…พวกเราก็แค่อยากเห็นเบต้าเทสเตอร์ในตำนาน….”

“ในตำนาน? ฉันเนี่ยนะ?” วู่หยานส่ายหน้าไปมา “ฉันไม่รู้นะว่าข่าวมันมั่วไปถึงไหนแล้ว แต่ฉันไม่ใช่ตำนานหรือเบต้าเทสเตอร์หรอกนะ…..”

“แต่ว่าคุณ….”สายตาเคย์ลดไปมองอุปกรณ์บนตัววู่หยาน ความหมายมันชัดเจนมาก

เห็นแบบนี้วู่หยานก็ถอนหายใจ “….ฉันก็แค่โชคดีน่ะ”

“งะ..งั้นเหรอ…” เคย์ตะลังเล แต่ไม่นานเขาก็ตัดสินใจพูด “ในเมื่อคุณไม่ใช่เบต้าเทสเตอร์ ฉันก็อยากจะเชิญคุณเข้าร่วมกับพวกเรา!”

“เข้ากิลด์?” วู่หยานตกใจ ก่อนจะทำหน้าแปลกๆ “คนอื่นเห็นฉันเป็นเบต้าเทสเตอร์ถึงชวนเข้า แต่นายพอเห็นฉันไม่ใช่เบต้าเทสเตอร์ถึงชวนเนี่ยนะ?”

เคย์ตะหัวเราะแห้งๆยกมือลูบหลังหัว

วู่หยานทบทวนความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับกิลด์ภาคีแมวดำ แน่นอนว่ารวมถึงภาพรอยยิ้มครั้งสุดท้ายของซาจิ และสีหน้าเหมือนโลกแตกของเคย์ตะก่อนฆ่าตัวตาย วู่หยานก็เม้มปากขมวดคิ้ว

“คือว่านะเคย์ตะ” วู่หยานโบกมือให้ “ขอโทษนะ ด้วยเหตุผลส่วนตัวทำให้ฉันเข้ากิลด์นายไม่ได้น่ะ….”

มองดูสีหน้าผิดหวังของเคย์ตะ วู่หยานก็ยกมือตบไหล่อีกฝ่ายแปะๆ ก่อนจะชี้นิ้วไปที่สาวน้อยที่คุยกันตนเมื่อกี้ “แต่ฉันหวังว่านายจะรับเธอเข้ากิลด์ได้นะ!”

สมาชิกภาคีแมวดำพร้อมใจกันหันไปมอง ‘เธอ’ ……

“เรื่องมันเป็นแบบนี้…..”

วู่หยานอธิบายเกี่ยวกับเด็กสาวให้พวกเคย์ตะฟัง พอได้ยินพวกเขาก็ทำสีหน้าโล่งอก หลังจากคิดครู่นึงเคย์ตะก็ตัดสินใจได้

“ตกลง ภาคีแมวดำของพวกเราก็มีกันแค่5คน ถ้าเธอต้องการ พวกเราก็ยินดีต้อนรับ!”

“จะ-จริงเหรอคะ?”บนใบหน้าสาวน้อยฉายแววความสุขเด่นชัด อารมณ์หม่นหมองของเธอถูกชำระล้าง สาวน้อยกระโดดขึ้นลงไปมาด้วยความดีใจดูน่ารักมาก ซาจิทำหน้าเหมือนเธอได้พบพี่น้องที่พลัดพราก

“ขอบคุณนะ รบกวนนายแล้ว…..” วู่หยานโล่งอก แล้วยื่นนิ้วออกมากรีดอากาศเปิดระบบส่งอุปกรณ์ชั้นดีและเงินอีกจำนวนมากให้

เคย์ตะผวาทันทีที่เห็น “นะ..นี่มัน…”

“คิดซะว่าเป็นของขวัญเจอกันครั้งแรกก็ได้…” วู่หยานหัวเราะ “มีอุปรกรณ์กับเงินพวกนี้ กิลด์นายต้องดีขึ้นแน่…..”

“พวกเราไม่มีเหตุผลที่จะรับของล้ำค่าแบบนี้ได้หรอก!” เคย์ตะลนลานพูดขึ้น จากปฏิกิริยาของเขาสามารถจินตนาการได้เลยว่าของที่วู่หยานให้มันดีขนาดไหน

“เหตุผลน่ะเหรอ? มีอยู่แล้ว!” วู่หยานเดินมาตรงหน้าซาจิ ภายใต้สายตางุนงงของเจ้าตัว เขาก็ยกมือลูบหัวเธอ “ฉันหวังว่าของขวัญเล็กๆน้อยๆนี่จะสามารถช่วยให้เธอแข็งแกร่งขึ้นได้นะ……”

ซาจิมองรอยยิ้มอบอุ่นของวู่หยานด้วยสายตาว่างเปล่า กว่าเธอจะรู้สึกตัวมือที่ลูบหัวอยู่ก็ได้เก็บกลับไป วู่หยานหันหลังเริ่มก้าวเท้าเดินจากไป

ด้วยจิตใต้สำนึก ซาจิตะโกนถาม “ชื่อของคุณ!”

“…วู่หยาน”

เวลานี้เอง สาวน้อยก็รู้สึกตัว เธอยกมือป้องปากแล้วตะโกนใส่วู่หยาน

“คุณคนดีคะ! หนูชื่อ ‘ชิออน’ น้า~~!”

เงาร่างที่เดินห่างไกลออกไปก็ชะงักเกือบสะดุดเท้าล้มให้กับฉายาคุณคนดี…….

กลุ่มลับกำลับจัดโปรพิเศษอยู่นะครับ ทักมาถามได้เลยยย