ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษเล่มที่ 14 บทที่ 419 ที่แท้ก็เป็นกลลวง

เล่มที่ 14 บทที่ 419 ที่แท้ก็เป็นกลลวง

ทั้งสอง​กลับ​ไม่ปล่อย​ผ่าน​ไป​ในทันที​ แต่​มอง​ขึ้น​ลง​อยู่​หลาย​หน​เพื่อ​สำรวจ​หงอ​วี้​และ​หลิน​เมิ้งห​ยา​

“ถอด​ผ้าคลุม​ออก​”

ชาย​ซึ่งยืน​อยู่​ทาง​ด้าน​ขวา​เอ่ย​ขึ้น​

เอา​แล้ว​ไงเล่า​ หัวใจ​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​บีบ​ตัว​เข้าหา​กัน​ หรือ​พวกเขา​ต้อง​ตรวจสอบ​ว่า​เป็น​คน​ของ​หุย​ชุน​ฟางหรือไม่​? แม้มั่ว​ฉิน​จะช่วย​แต่งหน้า​ให้​นาง​แล้ว​ แต่​ถึงกระนั้น​นาง​ก็​เป็น​คนแปลกหน้า​อยู่ดี​

“พวก​เจ้าทั้งสอง​เพิ่ง​มาใหม่​อย่างนั้น​หรือ​? พวก​นาง​เป็น​สินค้า​ใหม่​ที่​ข้า​นำมา​มอบให้​แขก​ผู้มีเกียรติ​สูงสุด​ พวก​เจ้าคิด​ว่า​ตัวเอง​เป็น​ใคร​กัน​?”

มั่ว​ฉิน​เอ่ย​เสียง​เย็น​ ท่าทาง​แข็งกร้าว​

ทั้ง​สามจงใจแสดงท่าที​สงบนิ่ง​ แต่​ถ้าหาก​ถูก​จับได้​เช่นนั้น​ก็​…หนี​!

หลังจาก​ได้​เห็น​ห้องมืด​และ​สวน​ปลอม​ หลิน​เมิ้งห​ยา​พอ​จะเดา​ได้​ว่า​เจ้าของ​สถานที่​แห่ง​นี้​เป็น​คน​มีไหวพริบ​

หาก​วันนี้​ถูกจับ​พิรุธ​ได้​ คาด​ว่า​พวก​นาง​คง​มิอาจ​หนี​ออก​ไป​จาก​ที่นี่​ได้​อีกแล้ว​

“พวก​ข้า​มิได้​อยาก​ทำให้​พวก​เจ้าต้อง​ลำบาก​ แต่​นี่​เป็น​คำสั่ง​ของ​นาย​ท่าน​ ฉะนั้น​พวก​ข้า​ต้อง​ตรวจสอบ​ให้​ดี​จึงจะปล่อย​ผ่าน​เข้าไป​ได้​”

ชายฝั่ง​ซ้ายมือ​เอ่ย​ขึ้น​มาทันใด​

แม้มั่ว​ฉิน​จะเอ่ย​วาจา​ไม่ไว้หน้า​ แต่​พวกเขา​กลับ​มิได้​แสดง​ความไม่พอใจ​ออกมา​เลย​แม้แต่น้อย​

ทว่า​สายตา​เย็นชา​ระคน​สงสัย​กลับ​จ้อง​ทาง​หลิน​เมิ้งห​ยา​นิ่ง​

กำหมัด​แน่น​ นาง​คง​ต้อง​เสี่ยง​ดู​สัก​ครา​

โชคดี​ที่​เรือนร่าง​ของ​นาง​มีความ​อ่อนเยาว์​ของ​สาวน้อย​แรก​แย้ม​ หาก​อ้างว่า​เป็น​คน​ใหม่​ บางที​อาจจะ​สามารถ​เข้าไป​ได้​

มั่ว​ฉิน​ยัง​คิด​อยาก​จะโต้เถียง​ ทว่า​สัญชาตญาณ​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​กลับ​รับรู้​ได้​ถึงแววตา​มุ่งร้าย​จาก​พวกเขา​

นาง​รีบ​รั้ง​มั่ว​ฉิน​เอาไว้​ ก่อน​จะจงใจเอ่ย​เสียง​อ่อนหวาน​

“พี่​มั่ว​ฉิน​ เหตุใด​ต้อง​สร้าง​ความ​ลำบากใจ​ให้​พวก​พี่ชาย​ทั้งสอง​ด้วย​เล่า​ ใน​เมื่อ​เป็น​เช่นนี้​ เช่นนั้น​ข้า​เผย​ใบหน้า​ให้​พวกเขา​เห็น​ก็ได้​”

มั่ว​ฉิน​หัน​กลับมา​มอง​นาง​ด้วย​แววตา​สงสัย​ แม้แต่​หงอ​วี้​เอง​ก็​นึก​ฉงน​

เด็ก​คน​นี้​คิด​จะทำ​อะไร​?

เหตุ​เพราะ​เกรง​ว่า​จะยิ่ง​ทำให้​พวกเขา​สงสัย​ หลิน​เมิ้งห​ยา​จึงลด​ผ้าคลุม​หน้า​ลง​

ใบหน้า​เรียว​เล็ก​รูปไข่​งดงาม​เพริศพริ้ง​ปรากฏ​ต่อ​สายตา​ทุกคน​

สายตา​ทั้งสอง​คู่​จดจ้อง​อยู่​ที่​ใบหน้า​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​ มุมปาก​กระตุก​ยิ้ม​น้อย​ๆ นาง​พยายาม​หวน​นึกถึง​ภาพ​ความ​เย้ายวน​ของ​หงอ​วี้​และ​จื่อ​หยุ​น​

ทว่า​ท่าทาง​ส่งสายตา​เย้ายวน​ของ​นาง​เสมือน​คน​ตา​เป็น​ตะคริว​เสีย​มากกว่า​ จาก​ที่​เคย​คิด​ว่า​จะเผย​ความใส​ซื่อ​ไร้เดียงสา​ให้​อีก​ฝ่าย​ได้​เห็น​ กลับ​กลายเป็น​ว่า​นาง​ส่งสายตา​รังเกียจเดียดฉันท์​ให้​พวกเขา​ไป​แทน​เสีย​นี่​

ยาม​เฝ้าประตู​ทั้งสอง​มอง​ซ้าย​แล​ขวา​ ก่อน​จะผลัก​ประตู​เปิด​ออก​เพ​ี่อ​ปล่อย​ให้​ทั้ง​สามเข้าไป​

“ขอบใจ​”

กว่า​จะผ่าน​เข้ามา​ได้​ไม่ง่าย​เลย​แม้แต่น้อย​ หลิน​เมิ้งห​ยา​รีบ​คลุม​ผ้า​อีกครั้ง​

คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​ที่นี่​จะมีการ​ตรวจสอบ​อย่าง​เข้มงวด​ เมื่อ​ครู่​หัวใจ​ของ​นาง​เกือบจะ​กระดอน​หลุด​ออก​ทาง​เบ้าตา​แล้ว​

“เฮ้อ​ อันตราย​ยิ่งนัก​ ยัง​ที่​พวกเขา​ได้​เห็น​ชุด​ของ​เจ้าจึงเชื่อ​ไป​แล้ว​กึ่งหนึ่ง​”

หงอ​วี้​ตบ​หน้าอก​ตนเอง​พลาง​กระซิบ​เสียง​เบา​

ทันทีที่​พวก​นาง​เข้ามา​ ประตู​ก็​ถูก​ปิด​ลง​อีกครั้ง​

คาด​ว่า​ห้อง​กว้างขวาง​แห่ง​นี้​จะต้อง​เป็น​ห้อง​รับรอง​แขก​อย่าง​แน่นอน​ ไม่ว่า​พรม​ขน​แกะ​หนา​นุ่ม​หรือ​เครื่องเรือน​หรูหรา​เหล่านั้น​ล้วน​แสดง​ให้​ถึงฐานะ​มั่งคั่ง​ของ​เถ้าแก่​แห่ง​หุย​ชุน​ฟาง

หลิน​เมิ้งห​ยา​ที่​ได้​เห็น​ทั้ง​ทอง​และ​หยก​ทาง​ด้านนอก​กลับ​มิได้​แสดงท่าทาง​หลงใหล​ใน​สิ่งของมีค่า​ให้ได้​เห็น​

มั่ว​ฉิน​มิได้​เดิน​นำ​พวก​นาง​เข้าไป​ภายใน​ ท่าทาง​ของ​นาง​เสมือน​คน​กำลัง​กลัด​กลุ้มใจ​อย่างไร​อย่างนั้น​

“มาถึงที่นี่​แล้ว​แท้ๆ​ พี่​มั่ว​ฉิน​ยัง​คิด​ไม่ตก​เรื่อง​ใด​อีก​หรือ​?”

แม้จะรู้จัก​กัน​ไม่นาน​ แต่​ใน​สายตา​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​ มั่ว​ฉิน​เป็น​คน​แบ่งแยก​ความรัก​และ​ความชัง​อย่าง​ชัดเจน​

หลังจาก​ต่อสู้​กับ​ความคิด​ของ​ตนเอง​อยู่​ครู่หนึ่ง​ มั่ว​ฉิน​ส่ายหน้า​ก่อน​จะตอบ​

“เจ้าไม่ควร​มาที่นี่​เลย​ แม้ข้า​จะไม่รู้​ว่า​เจ้าเป็น​ใคร​ แต่​ใบหน้า​ของ​เจ้าจะทำให้​เจ้าต้อง​เดือดร้อน​”

ความหวาดระแวง​ใน​ใจยิ่ง​ทวีคูณ​ หลิน​เมิ้งห​ยา​ยังคง​ไม่รู้​ว่า​มั่ว​ฉิน​หมายความว่า​อย่างไร​

“เจ้าคิด​ว่า​ทำไม​ข้า​จึงพา​เจ้ามาที่นี่​กัน​เล่า​? อันที่จริง​ข้า​ทำ​เพื่อ​แลกเปลี่ยน​ชีวิต​ของ​ใคร​บางคน​ นาย​ท่าน​เคย​ให้​ภาพวาด​ใบ​หนึ่ง​กับ​หัวหน้า​ทุก​คนใน​หอ​นางโลม​ เขา​บอ​กว่า​จะต้อง​ตามหา​คนใน​ภาพ​ให้​เจอ​ เจ้าอย่า​โทษ​ข้า​เลย​ หาก​จะโทษ​จงโทษ​ตัวเอง​ที่​มีหน้าตา​เหมือน​คนใน​ภาพวาด​เถิด​”

ติดกับ​จนได้​!

หัวใจ​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​พลัน​เย็นเฉียบ​ แต่ไหนแต่ไร​มานาง​มัก​หวาดระแวง​พวก​คนชั่ว​อยู่​เสมอ​ ไม่รู้​ว่า​สาเหตุ​มาจาก​ความใส​ซื่อ​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​คน​เดิม​หรือไม่​ ดังนั้น​นาง​จึงหลงผิด​ไว้ใจ​มั่ว​ฉิน​อย่าง​ง่ายดาย​

“เจ้าคิด​จะทำ​อะไร​? มั่ว​ฉิน​ ข้า​ขอร้อง​เจ้า เจ้าอย่า​ทำร้าย​ชิงเก​อ​เลย​ นาง​เป็น​ผู้บริสุทธิ์​ เรื่อง​ทั้งหมด​ล้วน​เป็น​เพราะ​ข้า​อยาก​ช่วยเหลือ​น้องสาว​ของ​ข้า​เอง​ ดังนั้น​เรื่องราว​จึงเป็น​เช่นนี้​”

หงอ​วี้​มีท่าทาง​กระวนกระวาย​อย่าง​เห็นได้ชัด​ มือ​เล็ก​เอื้อม​ไป​คว้า​มือ​ของ​มั่ว​ฉิน​พลาง​ส่งเสียง​วิงวอน​

“เลิก​แสดงละคร​ได้​แล้ว​ หรือ​เจ้าไม่ได้รับ​ภาพวาด​จาก​นาย​ท่าน​? อย่า​ได้​บอก​ข้า​เลย​ว่า​เพียง​เพื่อ​ช่วย​น้องสาว​ของ​เจ้า เจ้าจึงตาม​ข้า​มาที่นี่​ นับตั้งแต่​วันที่​เจ้ามาที่​หุย​ชุน​ฟาง เจ้าเอง​ก็​ตามหา​ผู้หญิง​ใน​ภาพวาด​มาตลอด​มิใช่หรือ​?”

ราวกับ​โดน​สายฟ้า​ฟาด​ หัวใจ​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​เย็นเยียบ​ดุจ​น้ำแข็ง​

แต่ไหนแต่ไร​มานาง​มิเคย​คิด​ทำร้าย​ผู้อื่น​ง่ายๆ​ มาก่อน​ แต่​คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​นาง​จะตกหลุมพราง​ถึงสอง​หน​ใน​คราว​เดียว​

“นั่น​มัน​….”

หงอ​วี้​เห็น​สีหน้า​เย็นชา​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​ นาง​จึงรีบร้อน​อธิบาย​

“มัน​คือ​อะไร​กัน​เล่า​? หาก​มิใช่เพราะ​ต้องการ​ช่วย​น้องสาว​ของ​เจ้า เจ้าจะยินยอม​สับเปลี่ยน​หมุนเวียน​ตัวเอง​ไป​ทั่ว​ทุก​หอ​นางโลม​กระนั้น​หรือ​? อย่า​ลืม​สิว่า​เจ้ากลายเป็น​นางโลม​เลื่องชื่อ​แห่ง​ต้า​จิ้น​ตั้งแต่​เมื่อ​สามปีก่อน​แล้ว​ ฮึ ตอนนี้​เจ้าจำยอม​อยู่​ที่นี่​และ​เป็นที่​รองรับ​อารมณ์​ของ​จื่อ​หยุ​นค​น​นั้น​!”

ราวกับ​มั่ว​ฉิน​มิอาจ​ทน​ดูท่าทาง​ใสซื่อ​ของ​หงอ​วี้​ได้​อีกต่อไป​ ฉะนั้น​นาง​จึงพยายาม​ไล่ต้อน​อีก​ฝ่าย​

ร่างกาย​หงอ​วี้​สั่นเทิ้ม​ ฟันบน​กัด​ริมฝีปาก​ล่าง​แน่น​ แม้แต่​สายตา​ของ​นาง​เอง​ก็​มิกล้า​หัน​กลับมา​มอง​ หลิน​เมิ้งห​ยา​จึงเข้าใจ​ต้นสายปลายเหตุ​แล้ว​

เพราะเหตุนี้​นาง​จึงเจอ​ทั้งสอง​ใน​หุย​ชุน​ฟางง่ายๆ​ อย่างนั้น​สินะ​

ที่แท้​ทั้งหมด​ก็​เป็น​กลลวง​

“ใช่ ข้า​ยอมรับ​ นับตั้งแต่​ตอนที่​ชิงเก​อ​ก้าว​เท้า​เข้ามา​ใน​ตำบล​ซื่อ​ฟาง พวกเรา​เหล่า​นางโลม​ที่​เคย​เห็นภาพ​วาดภาพ​นั้น​ล้วน​พยายาม​ทำ​ทุก​วิถีทาง​เพื่อ​ชักนำ​นาง​มายัง​ที่​หุย​ชุน​ฟาง แต่​ข้า​หา​ได้คิด​อยาก​ทำร้าย​นาง​ไม่ ข้า​จะพา​ชิงเก​อ​ไป​ประเดี๋ยวนี้​ มั่ว​ฉิน​ ข้า​ขอร้อง​เจ้า ได้​โปรด​ช่วย​ข้า​ด้วย​เถิด​”

หยาด​น้ำตา​ริน​ไหล​ออกจาก​ดวงตา​ของ​หงอ​วี้​ นาง​ส่งเสียง​วิงวอน​มั่ว​ฉิน​ แต่​ไม่ว่า​น้ำตา​ของ​นาง​จะริน​ไหล​มากมาย​เพียง​ไหน​ ใน​สายตา​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​ มัน​เป็น​เพียง​น้ำ​ตาจระเข้​ จอมปลอม​ ไร้​ความจริงใจ​

“เอาล่ะ​ เลิก​แสดงละคร​ได้​แล้ว​ ใน​เมื่อ​นาง​มาถึงที่นี่​ นั่น​ก็​เป็น​เพราะ​โชคชะตา​ของ​นาง​กำหนด​ ชิงเก​อ​จงฟังให้​ดี​ นี่​เป็น​คำแนะนำ​ครั้งสุดท้าย​ของ​ข้า​ คน​ที่นี่​หา​ใช่คน​ไม่ พวกเขา​ล้วน​เป็น​ปีศาจ​ หาก​เจ้าอยาก​มีชีวิตรอด​ เช่นนั้น​จงรักษาตัว​ให้​ดี​ หลังจาก​หา​เพื่อน​ของ​เจ้าพบ​แล้ว​ เจ้าจงรีบ​ออก​ไป​จาก​ที่นี่​เสีย​”

มั่ว​ฉิน​ชัก​สาย​ตากลับ​ แม้จะยังมี​ความ​อาลัยอาวรณ์​อยู่​บ้าง​ แต่​ถึงกระนั้น​นาง​ก็​หมุนตัว​ไป​อีก​ทาง​แล้ว​เดิน​เข้าไป​ภายใน​

แม้หลิน​เมิ้งห​ยา​จะรู้​แล้ว​ว่า​ตนเอง​ไม่อาจ​หนี​ออก​ไป​จาก​หลุมพราง​นี้​ได้​แล้ว​ แต่​นาง​จะต้อง​ช่วยเหลือ​อา​ซิ่ว​ให้ได้​ ฉะนั้น​ไม่ว่า​จะต้อง​บุกป่าฝ่าดง​ นาง​ก็​จะไป​

“หลังจาก​ช่วย​น้องสาว​ข้า​ได้​แล้ว​ ข้า​จะช่วย​เจ้าออก​ไป​ แม้จะต้อง​แลก​ด้วย​ชีวิต​ของ​ข้า​ก็ตาม​”

เสียง​มุ่งมั่น​ของ​หงอ​วี้​ดัง​ขึ้น​มาจาก​ทาง​ด้านหลัง​ แม้น้ำเสียง​จะมีความอ่อนแอ​อยู่​หลาย​ส่วน​ก็ตาม​

หลิน​เมิ้งห​ยา​ชะงัก​อยู่​ชั่ว​อึดใจ​ แต่​มิได้​เผย​สีหน้า​ใดๆ​ ออกมา​

บางที​นาง​อาจ​ให้อภัย​หงอ​วี้​ได้​ในอนาคต​ แต่​แน่นอน​ว่า​มิใช่ตอนนี้​

เดินผ่าน​ห้องโถง​กว้าง​ ไม่นาน​พวก​นาง​ก็​ได้ยิน​เสียงดัง​เอะอะ​ครื้นเครง​

กลิ่นหอม​นานา​ชนิด​กอปร​กับ​กลิ่น​ดินระเบิด​สมผสาน​เข้าด้วยกัน​จน​สีหน้า​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​เคร่งขรึม​ลง​กว่า​เดิม​

เพียง​เดิน​เข้าไป​ก็ได้​เห็น​ห้องโถง​ขนาดใหญ่​ซึ่งกำลัง​มีการแสดง​เต้นระบำ​

บน​พื้น​ปู​เอาไว้​ด้วย​พรม​ขน​แกะ​หนา​นุ่ม​ อุณหภูมิ​ภายใน​ห้อง​ค่อนข้าง​อบอุ่น​ พวก​ผู้ชาย​กึ่ง​นั่ง​กึ่ง​นอน​ ซ้ำยัง​สวมใส่​เพียง​เสื้อผ้า​ชั้นเดียว​

ทว่า​พวกเขา​กลับ​สวมหน้ากาก​หลาก​ชนิด​แตก​ต่างกัน​ ยิ่งไปกว่านั้น​ ข้าง​กาย​ของ​ผู้ชาย​เหล่านั้น​มีหญิงสาว​หน้าตา​งดงาม​เพริศพริ้ง​คอย​รับใช้​

ก่อน​เข้ามา​ที่นี่​ หลิน​เมิ้งหยาม​อง​พวกเขา​เป็น​เพียง​ภาพประกอบ​ใน​ตำราเรียน​เล่ม​หนึ่ง​

หาก​พวก​หมอ​ศัลยแพทย์​ต้อง​การนำ​พวกเขา​ไป​เป็น​อาจารย์ใหญ่​ก็​คง​มิใช่เรื่อง​ยาก​

ระบบ​เซินหนง​ยังคง​ทำงาน​เป็นปกติ​ใน​ระบบประสาท​ส่วนกลาง​ กลิ่น​ฉุนกึก​ตลบอบอวล​ที่นี่​ทำให้​ระบบ​เซินหนง​ส่งเสียงร้อง​เตือน​นาง​อย่าง​ต่อเนื่อง​ อีก​ทั้ง​ยัง​พยายาม​แจ้งความ​ไป​ยัง​ตำรวจ​

หลิน​เมิ้งห​ยา​รู้สึก​ฉงน​กับ​โหมด​การทำงาน​นี้​

คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​ระบบ​เซินหนง​จะเชื่อมต่อ​กับ​ระบบ​ของ​กรมตำรวจ​ แต่​ปัญหา​หลัก​ก็​คือ​ที่นี่​หา​ได้​มี Wifi ดังนั้น​จึงมิอาจ​แจ้งความ​ได้​อย่าง​แน่นอน​

มั่ว​ฉิน​และ​หงอ​วี้​ต่าง​ไม่เปิดเผย​ตัวตน​ของ​นาง​ กลับกัน​ พวก​นาง​นำ​หน้ากาก​มามอบให้​นาง​ใส่ หลังจาก​เดินผ่าน​ห้องโถง​แล้ว​ ทั้ง​สามจึงเดิน​ขึ้น​บันได​และ​เข้าไป​ใน​ห้อง​หนึ่ง​บน​ชั้นสอง​

เมื่อ​เทียบ​กับ​ที่อื่น​ อากาศ​ใน​ห้อง​นี้​สะอาด​กว่า​มาก​ อย่าง​น้อย​ก็​ไม่มีกลิ่นหอม​ชวน​คลื่นเหียน​มากมาย​นัก​

มั่ว​ฉิน​ลังเล​ สุดท้าย​นาง​เคาะ​ประตู​ ไม่นาน​เสียง​เกียจคร้าน​เสียง​หนึ่ง​พลัน​ดัง​ขึ้น​

“นั่น​ใคร​?”

หลิน​เมิ้งห​ยา​ประหลาดใจ​ขึ้น​มาครามครัน​ นาง​ได้ยิน​เสียง​ของ​เด็กชาย​วัย​สิบ​กว่า​ขวบ​

หรือ​เจ้าของ​หุย​ชุน​ฟางจะเป็น​เด็กชาย​ที่​ยัง​ไม่โต​เป็นผู้ใหญ่​? หรือไม่​เด็ก​คน​นี้​ก็​ต้อง​มีตำแหน่ง​ค่อนข้าง​สูง

มั่ว​ฉิน​ที่​มักจะ​เป็น​คน​เย่อหยิ่ง​เสมอ​ลด​เสียง​ให้​เบา​ลง​ ก่อน​จะตอบ​ด้วย​ท่าทาง​นอบน้อม​

“มั่ว​ฉิน​และ​หงอ​วี้​ที่​ประจำการ​อยู่​ใน​หอ​นางโลม​ชั้นนอก​เจ้าค่ะ​ บังอาจ​ถามใต้เท้า​จูเหยียน​ว่า​นาย​ท่าน​พอ​จะมีเวลา​ให้​พวกเรา​เข้าพบ​หรือไม่​?”

ใต้เท้า​จูเหยียน?​ หลิน​เมิ้งห​ยา​ยิ่ง​ประหลาดใจ​มากกว่า​เดิม​ เด็ก​คน​หนึ่ง​ได้รับ​ความเคารพ​นบนอบ​จาก​มั่ว​ฉิน​ถึงเพียงนี้​เชียว​หรือ​?

ตกลง​เจ้าของ​หุย​ชุน​ฟางเป็น​เทพเจ้า​องค์​ใด​กัน​แน่​?

เงียบ​อยู่​ครู่หนึ่ง​ บางที​จูเหยียน​อาจจะ​กำลัง​ขอความเห็น​จาก​ผู้​เป็น​นาย​ ทั้ง​สามจึงยืน​สงบนิ่ง​อยู่​หน้า​ประตู​

เวลา​ผ่าน​ไป​ราว​สอง​นาที​ ในที่สุด​ก็​มีเสียง​หนึ่ง​ดัง​ขึ้น​

“เข้ามา​”

ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ

ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ

Score 10
Status: Completed

ชีวิตแรกของ “ซูซิงเกอ” จบลงในห้องทดลองที่เธอรัก..

เมื่อตื่นมาอีกครั้ง ซูซิงเกอจึงได้ชีวิตใหม่ในร่างของ “หลินเมิ้งหยา”คุณหนูสมองพิการ

ที่มีผู้ปองร้ายเป็นแม่เลี้ยงและน้องสาวของตนเอง!

มิหนำซ้ำนางกำลังจะถูกส่งตัวไปแต่งงานกับ “หลงเทียนอวี้” ท่านอ๋องแสนเย็นชา

ที่ต้องแต่งงานทางการเมืองกับนาง โดยที่เขาก็ไม่ได้เต็มใจ

ช่างเป็นการเกิดใหม่ ที่แสนวิเศษจริงๆ! เอาละ! จะปล่อยให้เป็นไปแบบนี้ไม่ได้

นางหาใช่คนที่จะปล่อยให้ชะตาชีวิตเป็นไปตามลิขิตอย่างหลินเมิ้งหยาเสียเมื่อไหร่

เพราะนางคือ..วายร้ายจอมแก้แค้นซูซิงเกอ

นางจะใช้ความรู้สารพัดพิษที่มี จัดการพวกมันเอง

เริ่มจากยัยน้องสาวตัวดีก่อนละกัน!

Options

not work with dark mode
Reset