กำพร้า ณ ต่างโลก 48 เที่ยว (3)

วันที่ 4 เดือน 1 ปี 122

แม้ทุกอย่างหายไปแล้วผมโคตรท้อกับชีวิต แต่ผมยังไม่ยอมแพ้

ผมอยากเที่ยวทะเล

อย่างน้อยธรรมชาติที่เป็นธรรมชาติใหญ่ๆคงยังไม่หายไป

ใจหนึ่งผมก็ยังตื่นเต้นที่จะได้ไปเที่ยวทะเล

แต่ผมก็ยังไม่วางใจเพราะหลังๆผมอยู่ดีๆก็ซวยสุดยอดจะซวยโดยไม่มีเหตุมีผล

ผมอาบน้ำแต่งตัว

ตอนนี้มันไม่มีน้ำอุ่นให้อาบแล้วเพราะปลาอุ่นอกหายไปหมด

ผมอาบน้ำเย็นที่วันนี้มันเย็นกว่าปรกติ

ผมแต่งตัวธรรมดาไว้เดินทางมันเป็นเสื้อธรรมดาและกางเกงธรรมดา

สวัสดีครับ wayuwayu ครับ ตอนนี้มีไว้เพื่อหลอกเว็บดูดไปเผยแพร่แบบเถื่อน ถ้าเคยอ่านกำพร้า ณ ต่างโลกโปรดสนับสนุนด้วยนะครับ ฟรี 90 วัน 3 เดือนนานนะ

รูปเล่มอยากให้ฟรี 90 วันเหมือนกันแต่อยากหาค่าเน็ตค่าไฟอ่ะ เลยต้องแบบนั้นก่อน

แล้วตอนแบบนี้จะมีแค่ nekopost ขออภัยในความไม่สะดวก แต่ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน

วิธีดูคือถ้าชื่อตอนมีวงเล็บก็อย่าไปอ่านเลย มันเศร้า ผมไม่อยากให้ใครเศร้า ไปล่ะครับ

วีธีอ่าน สมมุติว่าตอน 47 จริง ออก จะออกเมื่อ ตอนหลอก 48 มาครับ

ขอบคุณนะครับที่สนับสนุน!

นกฟาเนิคก็ไม่มีผมเลยเดินไปตะวันออก ไปอ่าวอะไรไม่รู้ที่ผมจำชื่อไม่ได้

เพราะมันเรื่องตั้งแต่สมัยเด็กนู้นเลยที่ผมเคยได้ยินชื่ออ่าวนั้น

ผมเดินไปเรื่อยๆ ผมพกปลากระป๋องมาเยอะ

เพราะมันยังมีปลากกระป๋องผมเลยคิดว่าปลายังอยู่ และไปเพื่อพิสูจน์ว่ามันยังมีสัตว์อะไรหรือคนอะไรเหลืออยู่บ้าง

ผมเดินทางไปเรื่อยๆมันเป็นการเดินทางที่น่าเบื่อ

ผมไม่ดูข้างทาง ไม่รู้จะดูไปเพื่ออะไรเพราะไม่มีใครอยู่แล้ว

ผมเดินทาง…

*ก๊อก ก๊อก*

ใครมาเคาะห้องตอนดึก

ผมเปิดมาโดยมีความหวังนิดๆ แต่ผมไม่ได้หวังเต็มอกหรือมากมาย

ผมจับคันโยกประตู

พรุ่งนี้จะดี?