บทที่ 670 ลู่หยวนคือโอกาสอันดี!
บทที่ 670 ลู่หยวนคือโอกาสอันดี!
เบื้องหน้าร่างของลู่หยวนเลือดสาดกระเซ็นออก เขาใช้มือขวาออกแรงผลักหอกยาวก็ถูกยกขึ้นตาม ร่างของซ่งชิงที่ถูกแทงก็ถูกขึ้นมาในทันที!
รัศมีแห่งพลังเทพอันเจิดจ้าก็ถูกทำลายสิ้นในชั่วขณะนี้ สลายไปในโลก!
ลู่หยวนเงยหน้าขึ้น โลกที่ดับสูญไปก็จุดประกายความหวังขึ้นอีกครั้งฟื้นคืนอย่างรวดเร็วด้วยพลังของเขา!
เบื้องบนเก้าสวรรค์ เมฆหมอกปกคลุมเป็นชั้น ๆ เห็นเพียงร่างเงาหลายคนซ่อนกาย บ้างนั่ง บ้างยืน บ้างร่างกำยำ บ้างผอมบาง!
สิ่งที่น่าสนใจคือ หลังร่างเงาเหล่านั้นล้วนมีพลังชนิดเดียวกันสั่นสะเทือนไม่หยุด แสงเทพอันเจิดจ้าฉายออกมาจากด้านหลังพวกเขา แสดงถึงความแตกต่างในสถานะของแต่ละคน
พลังชนิดนี้ก็แผ่พลังข่มขวัญออกมาจากด้านหลังลู่หยวนเช่นกันราวกับประกาศให้โลกรู้!
นี่ก็คือ พลังแห่งบัลลังก์เทพ!
ซ่งชิงถูกแทงอยู่บนปลายหอก ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อแต่เขาไม่อาจถามอะไรได้อีก จิตวิญญาณในร่างก็ถูกดูดออกไปอย่างต่อเนื่องโดยหอกยาว
เพียงชั่วพริบตาซ่งชิงก็สิ้นลมหายใจ…
ลู่หยวนโบกมือขวาอย่างไม่ใส่ใจร่างไร้วิญญาณของซ่งชิงก็ถูกโยนทิ้งลงสู่ห้วงลึกอันไร้ขอบเขต
ทันใดนั้นเอง!
จากฟากฟ้าเบื้องบน โซ่ตรวนนับชั้นแตกสลายสิ่งของหลายสายพุ่งตกลงมาสู่พื้นดินราวกับดาวตก!
เพียงชั่วลมหายใจเดียว พลังอันแปลกประหลาดหลายสายก็มาถึงตกลงไม่ไกลจากเบื้องหน้าลู่หยวน!
เมฆหมอกสลายไปในพริบตา เผยให้เห็นเหล่ามหาจักรพรรดิแห่งแดนเซียน!
มหาจักรพรรดิจิ่วเทียนเป็นผู้นำ ทันทีที่เห็นหน้าลู่หยวนก็คิดในใจว่าเป็นไปตามสถานการณ์ที่วิถีสวรรค์กำหนดไว้จริง ๆ ลู่หยวนชนะแล้ว!
แต่มหาจักรพรรดิจิ่วเทียนไม่ได้เอ่ยปากพูด พวกเขาย่อมรับรู้ถึงพลังที่แผ่ออกมาจากร่างของลู่หยวนนั่นคือพลังที่อยู่เหนือกฎเกณฑ์!
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เขาหวาดหวั่นยิ่งกว่านั้นคือพลังอำนาจอันน่าเกรงขามที่สามารถทำลายฟ้าดินได้อีกหลายสายที่มาจากที่อื่น!
มหาจักรพรรดิจิ่วเทียนเงยหน้ามองไปด้านข้างก็เห็นร่างหลายร่างที่แฝงตัวอยู่นอกขอบฟ้านั่นคือเหล่าเทพ!
บรรดามหาจักรพรรดิท่านอื่น ๆ ต่างยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่กล้าลงมือโดยพลการ
สถานการณ์ในตอนนี้ตกอยู่ในภาวะชะงักงันชั่วขณะ
ลู่หยวนยืนอยู่เหนือห้วงอากาศ รอบกายมีกระแสพลังเคลื่อนไหวเป็นชั้น ๆ แผ่ซ่านความน่าเกรงขามและพลังชีวิตที่ไม่เคยมีมาก่อน!
เบื้องหลังของเขาบัลลังก์เทพได้ก่อตัวขึ้นแล้ว!
ภายใต้สายตาของผู้คนมากมาย ลู่หยวนชี้นิ้วไปยังห้วงอากาศร่างพุ่งทะยานขึ้นไปจากนั้นก็ทรุดกายลงนั่งบนบัลลังก์เทพอันยิ่งใหญ่เบื้องหลัง!
ในขณะนี้แสงเทพอันเจิดจ้าหมื่นจั้งพร้อมจะปะทุขึ้น ความน่าเกรงขามแผ่ซ่านไปทั่วฟ้าดิน ก่อตัวเป็นลำแสงเทพพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า!
รอบกายของลู่หยวนมีรัศมีเรืองรองเป็นชั้น ๆ ห่อหุ้มร่างของเขาจนโปร่งใส เมื่อรัศมีจางหายไป ร่างกายของลู่หยวนก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ระหว่างคิ้วของเขายังคงเป็นเยาวชนผู้เหิมเกริม ไม่เกรงใจผู้ใดเช่นเคย แต่ดวงตาที่ทอดมองลงมานั้นกลับลึกล้ำดั่งห้วงเหว ยามนี้สายตาของเขาจับจ้องไปยังบรรดามหาจักรพรรดิแห่งแดนเซียนราวกับกำลังมองมดปลวกในโลกเหยียดหยามทั่วหล้า!
บรรดามหาจักรพรรดิต่างเห็นการเปลี่ยนแปลงของลู่หยวนอย่างชัดเจน ทุกคนต่างระแวดระวังสีหน้าของตน
เบื้องหลังมหาจักรพรรดิจิ่วเทียน มหาจักรพรรดิเหลยอวี้เอ่ยเสียงต่ำ “บัลลังก์เทพตกเป็นของลู่หยวนแล้ว หากเข้าไปยุ่งเกี่ยวอีกเกรงว่าคงไม่มีผลดี ไม่สู้…”
เสียงพูดยังไม่ทันจบ มหาจักรพรรดิเหยาจีที่อยู่ข้าง ๆ ก็หัวเราะเบา ๆ “เจ้าอยากถอย? งั้นก็ถอยไปสิ”
มหาจักรพรรดิเหลยอวี้กวาดตามองบรรดาจักรพรรดิทั้งหลาย แม้ใบหน้าของแต่ละคนจะแสดงความระแวดระวัง แต่ในดวงตากลับเต็มไปด้วยความทะเยอทะยานที่ไม่อาจมองข้าม
แม้ว่าตอนนี้ลู่หยวนจะทำให้ทุกคนเกรงกลัว แต่ก็เป็นโอกาสที่ทุกคนจะได้รับโชคลาภอันยิ่งใหญ่!
มหาจักรพรรดิเหลยอวี้เป็นผู้ที่ขึ้นครองบัลลังก์ช้าที่สุดในบรรดาจักรพรรดิทั้งหลาย เมื่อขึ้นครองบัลลังก์แดนเซียนและสามพันโลกร่องรอยของเทพก็สูญสิ้นไปแล้ว
แน่นอนว่าเขาไม่เข้าใจว่าลู่หยวนใช้วิธีการเช่นนี้ขึ้นครองบัลลังก์ หมายความว่าอะไรกันแน่!
มหาจักรพรรดิเจียนเตาผู้อยู่ลำดับสุดท้ายในบรรดาจักรพรรดิทั้งหลาย อธิบายให้มหาจักรพรรดิเหลยอวี้ฟังว่า “เหลยอวี้ หากเจ้าจากไปตอนนี้ ก็เท่ากับพลาดโอกาสที่ดีที่สุดแล้ว!”
“ไอ้หนูลู่หยวนนี่กล้าหาญไม่น้อย กล้าสังหารเทพเพื่อขึ้นครองบัลลังก์ในยามที่เหล่าเทพเจ้ากำลังจะลงมาเยือนโลก! แต่ว่าเขาก็มีเพียงวิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้น!”
มหาจักรพรรดิเหลยอวี้ได้ยินดังนั้นก็หันกลับมามองมหาจักรพรรดิเจียนเตาดวงตาเต็มไปด้วยความสับสน “หมายความว่าอย่างไร?!”
มหาจักรพรรดิเจียนเตากอดกระบี่จ้องมองลู่หยวนตาเขม็งราวกับจะจดจำทุกการเคลื่อนไหวของเขาไว้ในดวงตา!
“เบื้องหลังของซ่งชิงมีบัลลังก์เทพปรากฏอยู่ตลอด ในช่วงสุดท้ายที่บัลลังก์เทพกำลังจะกลับคืนสู่ที่ซ่งชิงก็นับว่าเป็นกึ่งเทพแล้ว! เมื่อการลงทัณฑ์ของเทพมาถึง ตามหลักการแล้วทั้งซ่งชิงและลู่หยวนจะต้องสูญสิ้นไปภายใต้การลงทัณฑ์ครั้งนี้!”
แม้ว่าตอนนี้เมื่อมองดูแล้วดูเหมือนว่าลู่หยวนผู้นี้จะรู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่า เหล่าเทพเจ้าเหล่านี้จะต้องลงมาสู่โลกมนุษย์อย่างแน่นอน ไม่สิ ควรจะกล่าวว่า ลู่หยวนผู้นี้ถึงขั้นคำนวณเวลาที่เหล่าเทพเจ้าจะลงมาลงโทษ พร้อมกับช่วงเวลาที่บัลลังก์เทพของซ่งชิงจะปรากฏขึ้นไว้อย่างแม่นยำ รวมถึงการที่พวกเขาซึ่งเป็นมหาจักรพรรดิแห่งแดนเซียนลงมายังเกาะสังหารเซียนด้วยตนเองด้วย ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อการลงโทษของเทพเจ้าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาได้คำนวณทุกอย่างไว้หมดแล้ว!”
“ในตอนที่เขาต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับซ่งชิง เขาได้สงวนพลังไว้ปิดบังความจริงที่ว่าตนเองก็มีบัลลังก์เทพปรากฏอยู่เบื้องหลังเช่นกัน ทุ่มเทการโจมตีทั้งหมดไปที่การสังหารกึ่งเทพในช่วงสุดท้ายเพื่อบังคับให้บัลลังก์เทพของตนเองได้รับการยืนยัน!”
เสียงของมหาจักรพรรดิเจียนเตาทุ้มลงเล็กน้อย “วิธีการสังหารกึ่งเทพเช่นนี้ แม้จะสามารถยืนยันบัลลังก์เทพของตนเองได้จริง แต่นับตั้งแต่มีเทพเจ้ามาวิธีการเช่นนี้ก็ถูกเหล่าเทพมากมายรังเกียจ แม้จะไม่ได้กล่าวถึงโดยตรงแต่เหล่าเทพต่างก็เห็นพ้องต้องกันโดยปริยายว่า เทพที่ยืนยันตำแหน่งด้วยการสังหารกึ่งเทพจะถูกพวกเขารุมประณาม!”
“ไม่ว่าลู่หยวนจะแข็งแกร่งเพียงใด เมื่อเผชิญหน้ากับเทพเจ้ามากมายเช่นนี้ ก็คงไม่ได้รับผลดีอะไรมากนัก! หากลู่หยวนตาย บัลลังก์เทพที่เพิ่งสร้างขึ้นมาใหม่นี้ก็จะว่างลงอีกครั้ง แถวของเทพเจ้าก็จะขาดไปหนึ่งคน!”
เมื่อได้ยินถึงตรงนี้ มหาจักรพรรดิเหลยอวี้จะไม่เข้าใจได้อย่างไรว่าตรงหน้าข้าคือโอกาสอันยิ่งใหญ่!
เพียงแค่รอให้ลู่หยวนตาย บัลลังก์เทพอันสูงส่งก็จะอยู่ตรงหน้าพวกเขาซึ่งเป็นมหาจักรพรรดิแห่งแดนเซียนแล้ว!
การที่จะให้บัลลังก์เทพยอมรับ นอกจากพลังของตัวเองแล้วก็ยังมีสิ่งที่เรียกว่าโชคชะตาอันลึกลับอีกด้วย!
หากได้รับบัลลังก์เทพพวกเขาก็จะได้ก้าวขึ้นสู่สวรรค์อย่างแท้จริง!
ในดวงตาของมหาจักรพรรดิเหลยอวี้เผยความทะเยอทะยานที่ปิดบังไม่มิดจ้องมองลู่หยวนเขม็ง!
สายตาของเหล่ามหาจักรพรรดิจับจ้องลู่หยวนไม่วางตา ฝ่ายหลังมองลงมาจากเบื้องบนด้วยดวงตาเรียบเฉย!
ในยามนี้เสียงดังกึกก้องราวกับเป็นโองการจากสวรรค์ดังขึ้นบนท้องฟ้า “ลู่หยวนเจ้ากล้าดีอย่างไรถึงได้รับตำแหน่งโดยการสังหาร!”
เสียงแหลมอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นตามมา “ท่านทั้งหลายนับตั้งแต่กำเนิดบัลลังก์เทพ ผู้ที่สังหารเทพล้วนเป็นศัตรูคู่อาฆาตของพวกเรา! ตอนนี้เจ้าหนุ่มผู้นี้เพิ่งได้รับตำแหน่งและนี่ถือเป็นโอกาสอันดีที่จะสังหารมันเสีย!”
เมื่อเสียงนั้นจบลงแสงสว่างเจ็ดแปดสายพุ่งตัดผ่านฟ้าดินห่อหุ้มโลกมนุษย์ทั้งหมดไว้!
แม้แต่บรรดามหาจักรพรรดิเหล่านั้น เมื่อสัมผัสกับแสงสว่างเหล่านี้ต่างก็เกิดความรู้สึกยอมจำนนขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ!
ลู่หยวนเงยหน้าขึ้นมองไปยังเหล่าเทพบนท้องฟ้า มุมปากยกขึ้นด้วยท่าทีเหยียดหยามเอ่ยช้า ๆ ว่า “ข้าไม่ชอบเงยหน้าพูด พวกเจ้าจงลงมาโดยเร็ว!”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
