บทที่84 คนรวยคนนั้นอยู่ในแผนกเรา
หนึ่งร้อยล้าน!
เห็นข้อความที่ส่งมาจากผู้ดูแล
จริงเหรอ!
ทุกๆคนถึงกับงงกันไปหมด
ทางด้านซู่เฉียวเฉียวกำลังปลอบใจตัวเองอยู่ กำลังคิดจะอ้อนให้พี่จ้วงหยวนส่งของให้เธออีก
ยังไงการต่อสู้เมื่อแต่กี้ พี่จ้วงหยวนก็เพิ่งจะให้เธอแค่หมื่นห้าเอง
รวมกับของขวัญทางนี้ ยังไม่ถึงสามหมื่นเลย
แต่ว่านะ ผิงผันให้มาเลยหนึ่งแสน
แถมในเวลานี้ ยังเป็นคุณผิงผันอีกที่ให้เงินสนับสนุนแอพถ่ายทอดสดอีกหนึ่งร้อยล้าน
คุณชายผิงผันคนนี้ยังโดนผู้ดูแล@หาโดยตรงอีก นอกจากผิงผันที่โดนเธอเตะออกจากห้องถ่ายทอดสดคนนั้นแล้วยังจะมีใครอีก!
หน้าของซู่เฉียวเฉียวแทบจะเขียวอยู่แล้ว ถือว่าเขานั่นเป็นคนรวยตัวจริงเลย
เมื่อกี้เขาเข้ามาดูช่องถ่ายทอดสดของเธอ คงเพราะว่าถูกใจในหน้าตาของเธอแน่ๆ ดังนั้นก็เลยคอยขอให้เธอแสดงความสามารถให้ดู
แต่ว่าทำไมกันนะ?
ทำไมตัวเองจะต้องพูดด่าเขาว่าตาบอดด้วย เขาชอบเธอแท้ๆ ถึงได้ขอให้เธอแสดงความสามารถ
และที่เสียดายมากกว่าก็คือ ต่อให้ด่าเขาไปแล้ว เขาก็ยังไม่ไป ตัวเองกลับเตะเขาออกไปอีก? เตะคนที่เป็นคนรวยมีเงินจริงๆ!
ซู่เฉียวเฉียวเสียดายจนไม่รู้ว่าจะเสียดายยังไงแล้ว!
แถมทางฝั่งแฟนคลับของเธอก็ไม่มีใครพูดอะไรเลยสักคน จริงๆเลย โดนเอาคืนครั้งนี้ ไม่ต่างอะไรกับโดนมีดที่คมกริบแทงเข้ากลางหน้าอกพวกเขาอย่างจังเลยสักนิด
แถมยังเยาะเย้ยเขาอีก? ไม่ดูตัวเองเลยว่าเป็นใคร?
ส่วนเมิ่งไฉ่หรู ก็แค่ตะลึงไปกับตัวเลขหนึ่งล้านที่กำลังโชว์หราอยู่
เธอคิดไม่ถึงว่าคนที่คอยสนับสนุนหานเฟยเอ๋ออยู่ตลอด เป็นเจ้าสัวร้อยล้าน ไม่ใช่สิ อาจจะเป็นเจ้าสัวหมื่นล้านเลยก็ได้
จ่ายเงินได้ฟุ้งเฟ้อสุดๆ
พูดจริงๆ ตอนนี้แม้แต่นักเรียนของตัวเองเมิ่งไฉ่หรูก็อิจฉาแล้ว
ตัวเองสวยขนาดนี้ สวยกว่าหานเฟยเอ๋อแถมยังมีความเป็นผู้หญิงมากกว่าหานเฟยเอ๋ออีก ทำไมถึงไม่ได้รับความสนใจจากคนรวยพวกนี้บ้างนะ?
โถ่ๆๆ แค่คิดก็รู้สึกว่าชีวิตไม่ยุติธรรม!
เฉินเกอดูหน้าจอ ก็ยิ้มขึ้นบางๆ
กลับไม่มีความรู้สึกใดๆ
ถ้าให้บอกว่ามีความรู้สึก ก็คงจะเป็นความรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ประหลาดใจที่ว่าสั่งให้หลี่เจิ้นกั๋ววางเงินลงทุน ทำไมเขาถึงวางลงไปตั้งหนึ่งร้อยล้าน?
คิดไปคิดมาก็เข้าใจ ไม่ต้องพูดถึงพี่สาวของตัวเอง เกรงว่าในสายตาของหลี่เจิ้นกั๋วเงินร้อยล้านคงจะเป็นเงินจำนวนน้อยมากใช่ไหม!
ช่างมัน ลงทุนไปแล้วก็ลงทุนไปแล้ว ต่อไปแพลตฟอร์มถ่ายทอดสดอันนี้ก็ต้องปรับเปลี่ยนนิดหน่อย ไม่แน่ว่าอาจจะทำเงินได้จำนวนมากก็ได้ หนึ่งร้อยล้านอาจจะเปลี่ยนเป็นสองร้อยล้าน!
ต่อจากนั้น แอพสตูดิโอถงเฉิงก็เปลี่ยนเป็นครึกครื้นขึ้นมา
ทั้งในคอมเม้นเอย ในกะทู้ต่างๆเอย ข่าวที่มีเจ้าสัวคนหนึ่งให้เงินสนับสนุนก็โดนพูดต่อๆกันไป
ส่วนหานเฟยเอ๋อก็เพราะสถานการณ์ตรงหน้าที่เปลี่ยนแปลงไป คนที่มาชมช่องถ่ายทอดสดของเธอก็มากขึ้นเรื่อยๆ เยอะจนระเบิดอยู่แล้ว
ตอนแรกแอพสตูดิโอถงเฉิงแค่มีคนดูหมื่นคนก็คือว่าเป็นคนดังแล้ว
ตอนนี้นะเหรอ คนดูของหานเฟยเอ๋อเกือบจะห้าหมื่น!
หานเฟยเอ๋อที่กำลังถ่ายทอดสดดีใจจนกระโดดโลดเต้น
จนแทบจะบ้าแล้ว
พี่ใหญ่ของเธอพี่ผิงผัน ตอนนี้กลับกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของแอพสตูดิโอถงเฉิง เกียรติยศนี้ ยิ่งใหญ่มากมายจริงๆ!
“พี่ผิงผัน พี่เป็นนักศึกษาคณะวรรณคดีห้องไหนคะ? ขอชื่อได้ไหม!”
“เชี้ย คิดไม่ถึงว่าคณะวรรณคดีของพวกเราจะมีเถ้าแก่อยู่ด้วย? เป็นใครกัน?”
เพราะว่าเฉินเกอเคยบอกไปในช่องถ่ายทอดสดตั้งแต่แรกๆแล้วว่าตัวเองกับหานเฟยเอ๋ออยู่คณะเดียวกัน ภาควิชาวรรณคดี
ตอนนั้นยังให้หานเฟยเอ๋อลองทายดูตั้งนานแน่ะ แต่ว่าก็เดาไม่ถูก
แต่ว่าในตอนนี้ล่ะ ความดังในตอนนี้ก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว
ตกลงว่าผิงผันเป็นใคร! เป็นคนในคณะวรรณคดี ยังคงเป็นหัวข้อที่คนทั้งโรงเรียนกำลังเดากัน
เขาน่าจะยังเรียนอยู่แน่ๆ กลับมีเงินลงทุนตั้งหนึ่งร้อยล้าน
“ใช่แล้วใช่แล้ว ทุกคนยังจำรถแลมโบกินีคันละสิบแปดล้านหน้าประตูโรงเรียนคันนั้นได้ไหม ทุกคนว่า รถคันนั้นจะเป็นของผิงผันหรือเปล่า?”
“ใช่ๆๆ ต้องใช่แน่!”
“ตอนแรกทุกคนยังคงเดากันต่อ แต่ตอนนี้แน่ใจแล้ว คนๆนี้จะต้องมาจากคณะวรรณคดีของเราแน่ๆ แถมยังมีสิทธิ์ว่าจะเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สามของพวกเราด้วย!”
“หาๆๆๆ! ตกลงเป็นใครกันเนี้ย?”
และตอนนี้ยังมีนักศึกษาหญิงตะโกนลั่นอยู่ในหอ
ผู้หญิงพวกนี้ ส่วนมากมาจากคณะวรรณคดี ในคณะกลับมีคนรวยแบบนี้เสียได้
แถมไม่แน่ว่าอาจจะแอบซ่อนอยู่ในห้องของใครสักคนก็ได้ แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว!
ยิ่งกว่านั้นมีผู้หญิงบางคนเริ่มโทรหาแฟนของตัวเอง ถามคำถามเกี่ยวกับตระกูลของแฟนซ้ำไปซ้ำมา อยากจะรู้ว่าเขาเป็นผิงผันคนนี้หรือไม่!
ถ้าเกิดว่าใช่ อย่างนั้นต่อจากนี้ตัวเองก็สามารถ….
เสียดายที่ไม่คำถ้า!
ในมหาวิทยาลัย
“หวังหยาง พี่เวยเวย พวกพี่ได้ยินหรือยัง? คณะวรรณคดีของเรา มีเจ้าสัวด้วย!”
“เพิ่งจะได้ข่าว! แต่ว่าเขาจะเป็นใครกัน?” เจียงเวยเวยเองก็ร้อนใจเรียนนี้เหมือนกัน
อยากจะรู้ จนถึงตอนนี้เธอเองก็ยังโสด ถ้าเกิดว่ารู้จักกันก่อนที่เธอจะเรียนจบ จนถึงขนาดที่ได้รักกันยิ่งดี!
หวังหยางกอดอก มีท่าทางราวกับเถ้าแก่น้อย “เรื่องนี้พูดยากจริงๆ แต่ว่าเราก็สามารถหาข้อมูลเล็กๆน้อยๆได้จากชื่อบนอินเทอร์เน็ตของเขานะ เขาใช้ชื่อว่าผิงผัน! ดูแล้ว เขาคงชอบชีวิตเรียบง่าย สมมุติว่ารถคันนั้นเป็นของเขาจริง ถ้าไม่ได้ชอบใช้ชีวิตเรียบง่ายธรรมดาอย่างพี่ผิงผัน ก็คงจะเป็นแบบชอบขับรถอวดไปอวดมา ข้อมูลพวกนี้มากพอที่จะสามารถบอกได้ว่ารถแลมโบกินีคันนั้นจะต้องเป็นรถส่วนตัวของพี่ผิงผัน!”
“มีเหตุผลนี่หวังหยาง! ลองไปถามคนทั้งจิงหลิงดูไหมว่าใครที่ใกล้เคียงกันบ้าง?”
คนนั้นก็ถามขึ้นอีกครั้ง
หวังหยางยิ้มอย่างเหนื่อยหน่ายแล้วถอนหายใจ “เรื่องนี้ฉันเองก็ไม่แน่ใจ คนรวยที่ยังไม่ได้เปิดตัวก็ยังมีอีกเยอะ!”
เห้อ! สรุปที่รู้ตอนนี้ก็คือเจ้าสัวพี่ผิงผันคนนั้นอยู่คณะวรรณคดี ทุกๆคนเริ่มใจร้อนกันขึ้นมา
รวมถึงเมิ่งไฉ่หรูเองก็ไม่ต่างกัน
เฉินเกอนั่งข้างอยู่ใกล้ๆ เมิ่งไฉ่หรูถึงขั้นที่หลอกหานเฟยเอ๋อว่าเธออาจจะรู้จักผิงผันคนนี้ ก็เลยขอไอดีวีแชทที่เขาเคยให้หานเฟยเอ๋อเอาไว้ในตอนแรก
นี่มันช่างทำให้เฉินเกอไม่รู้จะทำยังไงดีจริงๆ
ผลลัพธ์เหรอ ชีวิตจริงก็คือชีวิตจริง มีเงินก็มีทุกอย่าง ไม่มีเงินไม่ว่าอะไรก็ผิด!
แต่ว่าคงเพราะอยากเอาคืนเมิ่งไฉ่หรูละมั้ง
เฉินเกอล็อกอินเข้าไปในบัญชีใหม่ของเขาอย่างเบื่อๆ แล้วกดรับคำขอเป็นเพื่อนของเมิ่งไฉ่หรู
“นักศึกษาผิงผัน สวัสดีนะ ได้ยินมาว่าเธอเป็นนักเรียนในคณะของเราอย่างนั้นเหรอ ครูเป็นที่ปรึกษาของเฟยเอ๋อ แล้วก็เป็นคุณครูในคณะด้วย เธอเคยเจอครูหรือเปล่าจ๊ะ? อีโมจิแลบลิ้น”
แค่ยอมรับเพื่อน เมิ่งไฉ่หรูก็ส่งข้อความมาทันที
“เอ่อ เคยเจอครับ!”
“จริงเหรอ! ว้าวๆ น่าตื่นเต้นจังเลยนะ แหะๆ เธออยู่ห้องไหนอย่างนั้นเหรอ?””
เฉินเกอ “……??”
เมิ่งไฉ่หรู: “ไม่ๆๆ ครูลืมไป เธอบอกแบบสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ นี่ เธอรู้หรือเปล่า บางครั้งครูก็ถึงขั้นที่คิดว่าเธอเป็นนักศึกษาของห้องเราหรือเปล่า? ครูไม่เคยคิดเลยนะว่าห้องของครูจะมีนักเรียนเก่งขนาดนี้!”
เฉินเกอ “เอ่อ คุณครูเมิ่ง ผมคิดว่านักเรียนห้องครูก็เก่งๆดันทั้งนั้นนะครับ ผมก็แค่มีเงินเท่านั้นเอง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผมเรียนเก่งเลย!”
ถึงแม้ว่านี่มันจะน่าเบื่อ แต่ว่าเฉินเกอมีความคิดที่แปลกประหลาดอีกด้าน เขาคิดว่าเรื่องพวกนี้ก็น่าตื่นเต้นดีเหมือนกัน
“จริงนะ ไม่ได้หลอกเธอ ห้องของเรานะ ที่เรียนเก่งมากๆไม่มีเลย แล้วยิ่งคนที่รวยแล้วก็ถ่อมตัวแบบเธอนี่ก็ยิ่งไม่มี ส่วนพวกจนๆก็พอมีอยู่บ้างไม่กี่คน แล้วก็ยังมีคนจนมากๆอีกคนหนึ่ง! ฮ่าๆ…..”
“ถุย!”
เฉินเกออยากจะด่าเธอเสียสักยกหนึ่ง จนมากๆ จะต้องด่าตัวเองแน่ๆ
ตัวเองในใจของเมิ่งไฉ่หรู ไม่ใช่แค่เด็กบ้านจนเฉยๆแล้ว แม้แต่สติปัญญาก็คงต่ำไปด้วย สรุปก็คือจน!
เอาตามตรง ต่อให้ด่าแล้วเกิดด่าไปจริงๆ ไม่แน่เมิ่งใจหรูอาจจะดีใจจนขึ้นสวรรค์เลยก็ได้
แต่ว่าเฉินเกอคิดไปคิดมาก็คิดว่าช่างมันดีกว่า ตัวเขาจะทำเกินไปไม่ได้
“แปะ!”
ในตอนที่เขากำลังคิดอยู่ อยู่ๆ หัวของเขาก็โดนตบหนึ่งครั้ง……
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
