บทที่ 602 ค่อนข้างมีชื่อเสียง (1)
บทที่ 602 ค่อนข้างมีชื่อเสียง (1)
หลังจากถังซวงได้ยินสิ่งที่เฟ่ยไห่ชางพูด เธอก็หันมองเขาด้วยความประหลาดใจ “มีงานรักษาความปลอดภัยแล้วหรือคะ?”
เฟ่ยไห่ชางพยักหน้ารับ “ครับ มีสินค้าที่จะถูกส่งจากเมืองเผิงไปที่เมืองหยาง ในตอนนั้นเราจำเป็นต้องใช้กำลังคนจำนวนมาก เลยให้คนที่ติดตามท่านผู้นำโถงไปทำงานนี้ จะได้คุ้นเคยกันด้วย”
“อื้ม”
ถังซวงพยักหน้ารับ
หลังจากฉีเสียนและโจวต้าจู่ได้ยินแล้ว พวกเขาไม่มีข้อโต้แย้งพร้อมตอบกลับหนักแน่น “ครับหัวหน้า พวกเราจะปกป้องสินค้าชุดนั้นให้ดีที่สุด”
แน่นอนว่าถังซวงเชื่อมือพวกเขา แต่เธอยังอดกล่าวเน้นย้ำไม่ได้
“ต้องใส่ใจความปลอดภัยของตัวเองให้มากที่สุด จำไว้ให้ดีว่าไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตของคุณเอง ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นยังไง จงเอาชีวิตรอดกลับมาให้ได้”
ได้ยินถังซวงพูดอย่างนั้น ฉีเสียนและโจวต้าจู่ถึงกับรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมา พยักหน้ารับ “ไม่ต้องห่วงครับ พวกเราจะดูแลตัวเองอย่างดี”
“เอาละ ไปกับคุณเฟ่ยได้แล้ว”
หลังจากฉีเสียนและคนอื่น ๆ ออกไปพร้อมกับเฟ่ยไห่ช่าง ถังซวงกับพานลี่ฮวาก็ไปจดทะเบียนร้านค้าทันที
ทั้งสองคนวุ่นวายอยู่กับการจดทะเบียนร้านค้าของบริษัทพักใหญ่
เพราะนโยบายนี้เพิ่งเปิดใช้งานเสรี ทั้งสองคนจึงจัดการทำสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดาย
“เฮ้อ… ในที่สุดก็เสร็จสักที”
พานลี่ฮวาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก “ไม่คิดเลยว่าเราจะจัดการทุกอย่างเสร็จสิ้นในครึ่งเดือน”
ถังซวงเองก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “โชคดีที่ทุกอย่างเสร็จสักทีค่ะ”
แต่ตอนนี้เธออดไม่ได้ที่จะกังวล ฉีเสียนและคนอื่น ๆ ติดตามเฟ่ยไห่ชางไปนานกว่าครึ่งเดือนแล้ว แถมยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับ
และเหมือนพานลี่ฮวาจะทราบถึงความกังวลของถังซวง เธอรีบกล่าวปลอบ “ซวงเอ๋อร์ไม่ต้องกังวลหรอก เราต้องวางใจคุณเฟ่ย คงไม่มีปัญหาร้ายแรงหรอกจ้ะ อาจจะมีเรื่องผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ป้าคิดว่าพวกเขาจัดการได้แน่จ้ะ”
ถึงถังซวงจะได้ยินอย่างนั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ
“อย่างนั้นหนูจะรออีกสองวันแล้วกันค่ะ ถ้าพวกเขายังไม่กลับมา หนูจะไปหาพวกเขา”
พานลี่ฮวาอยากจะกล่อมหลานสาวอีกสักหน่อย แต่เมื่อเห็นสายตาแน่วแน่ เธอก็เข้าใจว่าคงไม่สามารถพูดอะไรได้อีก เพราะหลานสาวของเธอเป็นคนตัดสินใจเด็ดขาด
สองวันต่อมา ถังซวงกำลังจะเดินทาง แต่ทว่าเฟ่ยไห่ชางก็กลับมาพร้อมกับฉีเสียนและคนอื่น ๆ
เมื่อเห็นว่าพวกเขากลับมาแล้ว ถังซวงรีบก้าวไปหาและถามไถ่ “คุณเฟ่ย เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมถึงไปนานขนาดนี้?”
พูดจบ ถังซวงก็เห็นว่าฉีเสียนหน้าซีดเซียว “ฉีเสียน คุณได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า?”
ฉีเสียนรีบตอบกลับ “เจ้านาย ไม่ต้องกังวลหรอกครับ มันไม่ได้ร้ายแรงอะไร”
ส่วนเฟ่ยไห่ชางหันมองถังซวง “ท่านผู้นำโถง เข้าไปคุยกันข้างในเถอะครับ”
“อื้ม”
หลังจากทั้งหมดเข้ามา เฟ่ยไห่ชางก็เล่าถึงการขนส่งสินค้าของพวกเขา
“ท่านผู้นำโถง พวกเราโดนดักซุ่มโจมตีขณะเดินทาง ฉีเสียนกับพี่น้องหลายคนของเราได้รับบาดเจ็บ”
ถังซวงขมวดคิ้วเครียด
“แล้วมีใครบาดเจ็บสาหัสบ้างไหม?”
เฟ่ยไห่ชางส่ายศีรษะ “ท่านผู้นำโถงไม่ต้องกังวลครับ มีแค่พี่น้องคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่คนอื่น ๆ ได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย ส่วนคนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสนอนพักฟื้นอยู่ในโรงพยาบาลเมืองหยางแล้ว อีกทั้งผมยังให้พี่น้องอีกสองคนคอยดูแลความปลอดภัยเขาด้วย”
ถังซวงได้ยินอย่างนั้นก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย
เฟ่ยไห่ชางกล่าวขึ้นอีกว่า “ท่านผู้นำโถง ฉีเสียนกับคนอื่น ๆ มีทักษะที่น่าประทับใจจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขา เราคงไม่สามารถทำงานเสร็จสิ้นได้”
ฉีเสียนที่ได้ยินคำชม อดไม่ได้ที่จะเขินอาย
“หัวหน้าเฟ่ยกับคนอื่น ๆ ก็แข็งแกร่งเหมือนกันครับ ลูกน้องของพวกคุณก็เก่งกาจด้วย”
แม้คนพวกนั้นจะไม่ค่อยมีระเบียบวินัย แต่พวกเขาก็มีความแข็งแกร่งพอสมควร จึงทำให้ได้เปรียบในการต่อสู้
ทันทีที่ถังซวงได้ยินว่าทั้งสองพูดคุยกันอย่างไร เธอยกยิ้มก่อนจะกล่าวขึ้นว่า “เอาละ หยุดชมกันก่อนเถอะ พวกคุณไปทำงานนานมากแล้ว กลับไปพักผ่อนก่อน แล้วถ้ามีเรื่องอะไร ก็มาคุยกับฉันได้โดยตรง”
“ทำไมถึงไม่เรียกฉันว่าหัวหน้าบ้างล่ะ?”
เฟ่ยไห่ชางตกตะลึง แต่เขาก็พยักหน้ารับ “ครับ หัวหน้า”
หลังจากฉีเสียนและคนอื่น ๆ ออกไปแล้ว เฟ่ยไห่ชางและถังซวงก็พูดคุยกันถึงการเตรียมตัวในคราวต่อไป
“หัวหน้าครับ บริษัทรักษาความปลอดภัยเป็นที่นิยมมาก ในอนาคตน่าจะมีงานมากขึ้น ผมคิดว่าเราควรจะก่อตั้งบริษัทให้เร็วที่สุด”
ถังซวงพยักหน้า “เรื่องนั้นอยู่ในแผนของฉันอยู่แล้ว และพรุ่งนี้เราจะเริ่มจดทะเบียนบริษัทกันเลย”
ขณะพูด เธอก็พูดถึงการจดทะเบียนบริษัทเครื่องสำอางและอีกมากมาย “อย่างนั้นฉันขอตัวก่อน”
“ครับ พรุ่งนี้ผมจะมาช่วยหัวหน้าแต่เช้า”
ถังซวงรู้สึกกังวลเกี่ยวกับบริษัทขนส่งของเฟ่ยไห่ชางในเมืองก่างเฉิง
“บริษัทขนส่งยังคงดำเนินการตามปกติ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรครับ ยกเว้นแต่ว่าตอนนี้บริษัทขนส่งของเรามีการรักษาความปลอดภัยสินค้ามาเพิ่มเติม พี่น้องของเราเลยยุ่งมากขึ้น และพวกเรายังขาดแคลนกำลังคนพอสมควร”
ในตอนท้าย เฟ่ยไห่ชางยังพูดถึงฉีเสียนกับคนอื่น ๆ
“หัวหน้าครับ ให้ฉีเสียนช่วยหาพี่น้องของเขามาเพิ่มได้ไหมครับ? พวกเขามีทักษะ แล้วยังมีระเบียบด้วย เป็นการดีถ้าหากว่าบริษัทของเราจะรับคนแบบพวกเขาเข้ามาทำงานอีก”
ถังซวงพยักหน้ารับ “อื้ม เดี๋ยวฉันจะคุยกับฉีเสียนดู”
หลังจากเฟ่ยไห่ชางกับถังซวงพูดคุยกันเสร็จแล้ว ถังซวงก็เดินไปหาฉีเสียน
“ไม่ต้องห่วงหรอกครับหัวหน้า ผมสบายดี”
ถังซวงพูดออกมาตามตรง “ขอฉันตรวจสอบชีพจรของพี่หน่อย”
พวกโจวต้าจู่หันมองถังซวงด้วยความประหลาดใจ
ส่วนฉีเสียนเหยียดมือออกไปอย่างไม่ลังเล เพราะรู้ดีว่าทักษะการแพทย์ของถังซวงยอดเยี่ยมแค่ไหน
หลังตรวจสอบชีพจรของฉีเสียนแล้ว ถังซวงก็ถอนหายใจออกมา
“โชคดีที่ไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรง”
หลังจากนั้นเธอเขียนใบสั่งยาและยื่นให้โจวต้าจู่ “ทำตามใบสั่งยานี้ และดูแลให้ฉีเสียนดื่มมันติดกันเจ็ดวันล่ะ”
โจวต้าจู่ลังเล เนื่องจากหัวหน้าของพวกเขายังเด็กมาก เขาไม่เชื่อเลยว่าอีกฝ่ายจะมีทักษะการแพทย์
แต่ฉีเสียนกล่าวขึ้นว่า “ขอบคุณครับหัวหน้า”
หลังจากถังซวงออกไปแล้ว ฉีเสียนบอกคนอื่น ๆ ถึงทักษะการแพทย์ของถังซวง
โจวต้าจู่ถึงกับประหลาดใจก่อนจะอุทานออกมา “หัวหน้าของพวกเรา… เก่งขนาดนั้นเลยหรือ”
ฉีเสียนพยักหน้ารับ “ใช่ เธอเป็นคนที่น่าทึ่งมากจริง ๆ”
จนถึงตอนนี้ เขายังมองถังซวงไม่ทะลุปรุโปร่ง
วันถัดมา ถังซวงและเฟ่ยไห่ชางไปเดินเรื่องจดทะเบียนบริษัท
แน่นอนว่าเธอค่อนข้างคุ้นเคยกับเรื่องนี้แล้ว ถังซวงจึงใช้เวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์สำหรับการจดทะเบียนบริษัทรักษาความปลอดภัยจงเฉิง
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
