EP.463 ทะเลปราณระเบิด
“ตูม!”
กระบี่วิญญาณมังกรฟาดฟันพลังปราชญ์แห่งปีศาจอย่างรุนแรง ขณะเดียวกันลำแสงพลันแยกออกจากคมกระบี่พุ่งเข้าใส่หน้าอกอีกฝ่ายจนระเบิดออก เลี่ยนไห่ประมาทคู่ต่อสู้จนเป็นเหตุให้โดนโจมตีได้อย่างง่ายดาย
อย่างไรก็ตามพลังยุทธ์ของเลี่ยนไห่แข็งแกร่งมาก แหวกรังสีจึงสร้างความเสียหายเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ขณะที่หลินมู่อวี่ยังไม่ทันได้ถอยหนี เลี่ยนไห่ก็คำรามก้องพร้อมปลดปล่อยพลังปราชญ์แห่งปีศาจที่เท้าขวา เขาเตะออกไปอย่างรุนแรง ก่อนจะหมุนตัวฟาดฟันดาบยาวในมือ!
หลินมู่อวี่ไม่คาดคิดว่าปีศาจเฒ่าตนนี้จะตอบโต้อย่างรวดเร็ว เขายกเข่าที่ปกคลุมไปด้วยกำแพงน้ำเต้าสีทองขึ้นป้องกันลูกเตะอีกฝ่าย ขณะเดียวกันก็รีบตวัดกระบี่วิญญาณออกไป
“เคร้ง!”
คมดาบกระทบกันรุนแรงจนหลินมู่อวี่ถอยหลังไปหลายก้าว พลังปราชญ์แห่งปีศาจทรงพลังมาก แม้ว่าชายชราตรงหน้าจะมีพลังยุทธ์ด้อยกว่าเฉียนเฟิงเล็กน้อยก็ตาม
“เจ้าเป็นใครกันแน่!?” หลินมู่อวี่กล่าวคำเบา ขณะที่โคจรพลังดวงดาวและโซ่เทวะรอบกายราวกับมังกร
เลี่ยนไห่ตอบกลับ “หนึ่งในสมาชิกผู้อาวุโสของเผ่าเทพ…เลี่ยนไห่ ข้าได้รับคำสั่งพิเศษจากจอมพลเฉียนเฟิงให้ทำการตรวจสอบว่าองค์หญิงทั้งสองอยู่ในค่ายทหารมนุษย์หรือไม่”
“ดูเหมือนเจ้าไม่ได้ตรวจสอบ แต่ตรงเข้ามาหาข้าโดยตรง”
เลี่ยนไห่ยิ้ม “ถูกต้อง ข้าวางแผนจะปลิดชีพเจ้าก่อน แล้วจึงตามหาองค์หญิงทั้งสอง”
“เช่นนั้นเจ้าคงต้องผิดหวัง”
กระบี่ของหลินมู่อวี่สั่นเล็กน้อยขณะที่ปราณยุทธ์พวยพุ่งออกมา เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม “ทุกคนห้ามเข้ามา ข้าต้องการจัดการปีศาจเฒ่าตนนี้เอง เว่ยโฉวและซือตู่เซินห้ามยิงธนู เว้นแต่ข้าจะพลาดท่าและพ่ายแพ้ เจ้าทั้งสองจึงสามารถยิงได้”
เว่ยโฉวง้างคันศรกลืนปีศาจและพยักหน้ารับ “ผู้บัญชาการจัดการมันเถิด ปีศาจตนนี้คงไม่ต้องการมีชีวิต จึงบังอาจบุกเข้ามาในค่ายกองทัพมังกรผงาด ขณะนี้เราล้อมรอบสามชั้น และศรเศวตรมณีถูกเตรียมไว้แล้วที่ด้านนอกสุด”
“อืม”
หลินมู่อวี่หรี่ตาลง เขารู้ดีว่าศรเศวตรมณีไม่สามารถจัดการปีศาจระดับสูงได้ง่ายดายนัก โดยเฉพาะเลี่ยนไห่ผู้ครอบครองพลังปราชญ์แห่งปีศาจ พายุหมุนที่เขาสร้างสามารถบิดเบือนวิถีของลูกศรได้แม้ว่าจะเป็นศรเศวตรมณีก็ตาม
แสงสีฟ้าของดวงดาวปรากฏขึ้นบนกระบี่วิญญาณมังกร ขณะเดียวกันพลังเจ็ดประทีปควบแน่นบนเท้า ทันใดนั้น! หลินมู่อวี่เคลื่อนไหวดั่งแสงดาวพุ่งไปถึงร่างเลี่ยนไห่ ก่อนจะตวัดดาบออกไปอย่างรุนแรง…ดาราปรากฏ!
เลี่ยนไห่ผงะชั่วครู่ เขาไม่คาดคิดว่าหลินมู่อวี่จะเคลื่อนไหวเร็วถึงเพียงนี้ อีกทั้งพลังบนคมกระบี่แข็งแกร่งมากจนไม่สามารถประมาทได้ เขาพลันยกแขนขึ้นและตะโกนเสียงทุ้มต่ำ “น้ำแข็ง!”
ทันใดนั้น! พลังลึกลับควบแน่นบนใบดาบอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นกรวยน้ำแข็งและรับการโจมตีของกระบี่วิญญาณมังกร
“เปรี้ยง!”
พลังระเบิดออก ขณะที่คมดาบทั้งสองปะทะกันอย่างสูสี แต่หลินมู่อวี่ที่ลอยอยู่บนอากาศส่งลูกเตะเข้าก้านคอเลี่ยนหงซึ่งมันเต็มไปด้วยพลังอันแข็งแกร่ง…สามประทีปทรกรรมชีวี!
แม้เลี่ยนไห่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะเตะ แต่เขาไม่คาดคิดว่ามันจะทรงพลังถึงขนาดทำให้พลังปราชญ์แห่งปีศาจของเขาแตกกระจาย เลี่ยนไห่ถือเป็นจอมยุทธ์ที่มีพลังสูงสุดของเผ่าเทพ แม้แต่จอมพลอย่างเฉียนเฟิงและเหล่ยฉงก็ยังสู้กับเขาอย่างยากลำบาก แต่หลังจากมาเยือนดินแดนมนุษย์ เขากลับต้องเจอคู่ต่อสู้ที่ยากจะเอาชนะอย่างหลินมู่อวี่! พระเจ้า…เหตุใดลูกเตะนี้จึงรุนแรงนัก!
เลี่ยนไห่เป็นลูกหลานของมนุษย์โบราณ เขากบดานอยู่ในหุบเขาสูงมาหลายหมื่นปี แม้จะรู้จักชื่อเสียงของราชาปีศาจเจ็ดประทีป แต่ก็ไม่เคยมีโอกาสได้เรียนรู้วิทยายุทธ์เจ็ดประทีปนี้เลย
“วิ้ง!”
เกิดประกายไฟสว่างวาบ แต่เลี่ยนไห่ไม่ได้ถอยหนีหลังจากถูกโจมตี
“ชิ้ง!” เขากลับชักดาบออกมาฟาดฟันเกือบร้อยครั้งอย่างต่อเนื่อง ขณะที่หลินมู่อวี่ทำได้เพียงพึ่งพากำแพงน้ำเต้าและกระบี่วิญญาญมังกรสกัดกั้นคมดาบอันทรงพลังของอีกฝ่าย เพลงดาบของปีศาจระดับสูงไม่ธรรมดาจริงๆ ซึ่งมนุษย์แผ่นดินใหญ่ไม่อาจเทียบเทียมได้เลย แม้แต่ผู้สอนเพลงดาบให้หลินมู่อวี่อย่างผู้เฒ่ากระบี่ก็ยังด้อยกว่าเผ่าปีศาจมาก
การโจมตีของปีศาจระดับสูงเป็นเสมือนมือคู่ใหญ่ที่คว้ากระบี่วิญญาณมังกรและขว้างออกไป “เคร้ง!” กระบี่พุ่งเข้าใส่กำแพงที่อยู่ไม่ไกลจากกระโจมหลัก
“พระเจ้า…ท่านผู้บัญชาการ...”
ซือตู่เซินเปล่งเสียงออกมาแผ่วเบา ขณะที่ดาบยาวเต็มไปด้วยพลังกลยุทธ์พลิกหัวใจ แม้แต่ซือตู่เฉว่ก็ชักมีดคู่ออกมาพร้อมเป็นกำลังเสริมทุกเมื่อ
แต่หลินมู่อวี่ไม่ได้วางแผนจะเผด็จศึกแต่อย่างใด ไม่เช่นนั้นเขาคงสั่งให้ทหารยิงธนูใส่อีกฝ่ายแล้ว ไม่ง่ายเลยที่จะได้เจอคู่ต่อสู้ที่เก่งกาจอย่างเลี่ยนไห่ เขาจึงฉวยโอกาสนี้ลองต่อสู้กับผู้ที่แข็งแกร่งกว่าตนเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่ค่อยได้สัมผัส กระนั้นก็ไม่ได้มีกฎเกณฑ์ตายตัวอยู่บนโลกนี้ เช่นเดียวกับการมีพลังที่แตกต่างกัน ท้ายที่สุดผู้ที่อยู่รอดก็คือผู้ชนะ และมักจะเป็นเช่นนี้เสมอ อีกทั้งพลังที่แข็งแกร่งก็อาจพ่ายแพ้ต่อประสบการณ์ที่โชกโชนได้…เนื่องจากพลังเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน
“วิ้ง!”
แสงส่องประกายออกจากถุงสรรพสิ่ง หลินมู่อวี่คว้าทวนดอกหลีฮวาออกมาพร้อมแสงเย็นปรากฏขึ้น เขาถือทวนด้วยสองมือและกวัดแกว่งแผ่วเบาขณะที่ปลดปล่อยพลังออกไปจนเสื้อคลุมปลิวไสว เมื่อซือตู่เซินเห็นดังนั้นก็อ้าปากค้างและยืนตะลึงงัน “ท่วงท่าการใช้ทวนของผู้บัญชาการช่าง…สง่างาม”
เว่ยโฉวแตะจมูก “เขาเป็นเช่นนั้นเสมอ”
แต่ใบหน้าเลี่ยนไห่กลับประดับด้วยรอยยิ้ม ขณะที่กล่าวคำเบา “จะใช้ทวนสู้กับข้างั้นรึ? เจ้าหนุ่มรนหาที่ตายชัดๆ รู้หรือไม่เพลงดาบของเผ่าเทพเน้นการฝึกทักษะหอก?”
“อย่างน้อยข้าก็รู้ว่ายายของเจ้ามีขา!”
หลินมู่อวี่แทงทวนออกไปโดยตรง…ทักษะหอกพันธะมังกรรูปแบบทะลวง!
เลี่ยนไห่ชะงักครู่ครึ่งก่อนจะรีบถอยเพื่อหลบ เขาพลันตบปลายทวนด้วยฝ่ามือที่เต็มไปด้วยพลังลึกลับ ขณะเดียวกันก็พลิกฝ่ามือคว้าด้ามทวนไว้แน่นและหัวเราะเสียงดัง “เจ้ามันรนหาที่ตายเสียจริง!”
หลินมู่อวี่หัวเราะ ทันใดนั้น! “เปรี้ยง!” ทวนดอกหลีฮวาพุ่งออกไปพร้อมระเบิดเป็นพายุพลังจนกระแทกฝ่ามืออีกฝ่ายอย่างรุนแรง…รูปแบบอสนี!
“ไอ้บัดซบ!”
เลี่ยนไห่ระเบิดโทสะด้วยความอับอาย เขาฟาดฟันดาบที่เต็มไปด้วยแสงเยือกเย็นอย่างรวดเร็ว
หลินมู่อวี่พลิกข้อมือจนทำให้ทวนดอกหลีฮวาบิดดั่งอสรพิษพันธนาการดาบของเลี่ยนไห่…รูปแบบหอกปิดกั้น! และก่อนที่อีกฝ่ายจะได้โต้กลับ พลังเจ็ดประทีปในร่างกายหลินมู่อวี่ก็ระเบิดออกอย่างรวดเร็วพร้อมควบแน่นบนคมทวนเช่นเดียวกับโซ่เทวะ จากนั้นเขาส่งทวนดอกหลีฮวาพุ่งเข้าใส่หน้าอกเลี่ยนไห่โดยตรง…รูปแบบถล่มภูผาผนวกพลังห้าประทีปทะลายแปดทิศ!
“ตูม!!”
เกิดระเบิดรุนแรงจนกลายเป็นพายุหมุน ร่างกายเลี่ยนไห่สั่นสะท้าน ขณะที่พลังปราชญ์แห่งปีศาจแตกสลายกลายเป็นฝนเย็นยะเยือก เขาเอ่ยถามด้วยใบหน้าซีดเผือด “เจ้าเป็นใคร? แล้วนั่นพลังอะไรกัน?”
หลินมู่อวี่ไม่ได้กล่าวตอบสิ่งใด ก่อนจะตวัดทวนแทงอีกฝ่ายอีกครั้ง
เลี่ยนไห่กรีดร้องอย่างน่าเวทนาราวกับร่างกายกำลังแตกสลาย ดวงตาของเขาแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ พลังปราชญ์แห่งปีศาจพองตัวอย่างต่อเนื่อง ขณะที่เขตแดนพลังระเบิดออกรุนแรงจนทำให้แผ่นดินสั่นสะเทือน
“ตุบ”
หลินมู่อวี่ถอยห่างไปหลายสิบเมตรขณะที่ถือทวนในมือ เขาสัมผัสได้ว่าเขตแดนพลังนี้รุนแรงมากและจะเป็นการโจมตีครั้งสุดท้ายของเลี่ยนไห่ เขาจึงรีบออกคำสั่ง “ซือตู่เซิน เว่ยโฉว นำทุกคนถอยออกไปอย่างน้อยร้อยเมตร!”
“ขอรับ!”
เว่ยโฉวและคนอื่นๆ ปฏิบัติตามคำสั่ง
หากจอมยุทธ์ขอบเขตปราชญ์สองคนปะทะกันรุนแรง อาจทำให้เหล่าทหารธรรมดาได้รับผลกระทบจากเขตแดนพลังได้
หลินมู่อวี่กระชับทวนในมือขณะที่แสงดาวปกคลุมร่างกายจนทำให้เสื้อคลุมปลิวไสว เขตแดนพลังทะลุผ่านแรงกดดันของอีกฝ่ายอย่างง่ายดาย เมื่อเขาผายฝ่ามือ แสงสีทองส่องประกายกวาดไปรอบบริเวณราวกับคลื่นไร้ลักษณ์พร้อมปะกับเขตแดนพลังปราชญ์แห่งปีศาจของเลี่ยนไห่
“ตูม ตูม ตูม!!”
ภายใต้แรงกดดันมหาศาล ถังเก็บน้ำบริเวณใกล้เคียงระเบิดออกทีละถังจนน้ำสาดกระเซ็น ขณะที่หลินมู่อวี่ได้รับผลกระทบจากพลังลึกลับมากขึ้นเรื่อยๆ กระนั้นด้วยพลังโซ่เทวะซึ่งเป็นวิญญาณยุทธ์ประจำสายเลือดจักรพรรดิ มันจึงเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับเขตแดนพลังอย่างมาก
“อึก...”
ในที่สุดทะเลปราณที่บวมเป่งของหลินมู่อวี่ก็ถูกกระแทกจนต้องกระอักเลือด
แต่เลี่ยนไห่ทุกข์ทรมานยิ่งกว่า ใบหน้าของเขาซีดเซียว ขณะที่เลือดหลั่งไหลออกจากร่างกายอย่างต่อเนื่อง ขณะนี้เขาเสียใจและเกลียดตนเองที่ริอ่านต่อสู้กับชายผู้ทรงพลังเช่นนี้และกลับกลายต้องสูญเสียพลังปราชญ์แห่งปีศาจจนหมดสิ้น…
หลินมู่อวี่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่เย็นเยือก เขายังคงส่งปราณยุทธ์ที่แข็งแกร่งเข้าไปในเขตแดนพลังเรื่อยๆ
ความแข็งแกร่งแปดสิบเปอร์เซ็นต์…
ความแข็งแกร่งเก้าสิบเปอร์เซ็นต์…
ความแข็งแกร่งหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์…
…
ในที่สุดเลี่ยนไห่ก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก ขณะที่เสื้อผ้ากลายเป็นผุยผง แต่เขายังคงยืนหยัดปลดปล่อยพลังต่อสู้กับอีกฝ่าย
หลินมู่อวี่กัดฟันแน่นพร้อมส่งพลังเจ็ดประทีปหลั่งไหลเข้าสู่เขตแดนพลัง
หกประทีปชิงโลกา!
สิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์…
เลี่ยนไห่คร่ำครวญ แขนขวาของเขาถูกเขตแดนพลังบดขยี้จนเละ ก่อนที่ดาบยาวจะร่วงหล่นลงพื้น
หลินมู่อวี่เพิ่มพลังเจ็ดประทีปอย่างไร้ความปรานี จนทำให้พลังเพิ่มขึ้นสูงจนเกินระดับสูงสุด
สิบห้าเปอร์เซ็นต์…
“ตูม!”
ภายใต้แรงกดดันจากเขตแดนพลังที่แข็งแกร่ง เลี่ยนไห่กรีดร้องขณะที่ช่องท้องระเบิดอย่างรุนแรง
ขณะเดียวกันทะเลปราณก็ระเบิดออกเช่นกัน
……….……….……….……….