ตอนที่ 2342: ต่อสู้เพื่อมรดก
เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงในสภาพแวดล้อมเร่งรีบไปรวมตัวกันเป็นวงกลมขนาดใหญ่รอบเจี้ยนเฉินพร้อมกัน พวกเขาทั้งหมดจ้องมองเขาในขณะที่เขายังคงทำความเข้าใจแผนภาพภายใต้การปกป้องของศิลาจารึก
ในขณะนั้นเจี้ยนเฉินได้กลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจ
เดิมทีเจี้ยนเฉินไม่ได้โดดเด่นเลยท่ามกลางเหล่าราชาเทพธาตุแสงเพราะเขามีแกนวิญญาณเพียง 2 สี จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้รับความสนใจเลย เขาเป็นคนที่ไม่มีนัยสำคัญซึ่งอาจถูกลืมโดยไม่ได้ตั้งใจ
แต่ตอนนี้ทุกคนจดจ่ออยู่กับเขา
“ชายคนนี้คือใคร ? เขามีแกนวิญญาณเพียง 2 สีเท่านั้น แต่เขาไม่ได้ถูกพลังของศิลาจารึกผลักออกมา ความสามารถของเขานั้นยิ่งใหญ่กว่าของพวกเราทุกคนหรือ ? ”
“นั่นเป็นไปไม่ได้ เจียงหยางถูกทดสอบว่าเป็นอัจฉริยะ 1 ดาวเท่านั้น เขาจะเก่งเกินเราได้อย่างไร?…”
“มีอัจฉริยะ 9 ดาวมากมายในหมู่พวกเราที่นี่ แต่เราทุกคนถูกพลังของศิลาจารึกผลักออกมา มีเฉพาะเจียงหยางเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในสภาพการบ่มเพาะ พรสวรรค์ของเจียงหยางนั้นใหญ่กว่าของพวกเราทุกคนจริง ๆ หรือ ? ”
“เจ้ากำลังจะบอกว่าเจียงหยางเหนือกว่าอัจฉริยะ 9 ดาวหรือ ? – นี่…”
…
เหล่าเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงพูดคุยกัน หลายคนจ้องมองเจี้ยนเฉินตาไม่กระพริบ
ตงหลินหยานเซว่ยืนอยู่ข้างตงหลินฉินชุย ขณะที่นางมองดูเจี้ยนเฉินอย่างมุ่งมั่นด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย
ภายในโถงเซียนธาตุแสง นางเป็นคนเดียวที่รู้เกี่ยวกับพรสวรรค์ที่แท้จริงของเจี้ยนเฉิน นางเชื่อว่าเจี้ยนเฉินมีสิทธิ์ที่จะได้รับมรดกมากที่สุด
เป็นผลให้นางเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่แปลกใจที่เป็นพยานในเรื่องนี้ ตามจริงแล้ว นางก็เชื่ออยู่แล้วว่าสิ่งนี้จะต้องเกิดขึ้น
“ข้าแน่ใจว่าข้าได้ประเมินเจียงหยางต่ำเกินไป” ตงหลินฉินชุยถอนหายใจด้วยความประหลาดใจ
“หืม เขาจะได้รับมรดกของจอมปราชญ์สูงสุดได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร แน่นอนว่าเขายังคงทำความเข้าใจแผนภาพ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะได้รับมรดกอย่างแน่นอน…” ราชาเทพธาตุแสงจากภายในฝูงชนดูถูกเขาอย่างชัดเจน
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาพูดจบ พลังป้องกันก็หายไปอย่างเงียบ ๆ ในขณะนั้น ตอนนี้เจี้ยนเฉินก็เหมือนทุกคน เขาสูญเสียการป้องกันของศิลาจารึก
ราชาเทพธาตุแสงหลายคนแสดงให้เห็นถึงการถอนหายใจโล่งอกเมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนั้น โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาเชื่อว่าเจี้ยนเฉินเหมือนกันกับพวกเขา พวกเขาคิดว่าเขาล้มเหลวและถูกพลังของศิลาจารึกบังคับให้ออกมา
อย่างไรก็ตามก่อนที่พวกเขาจะสามารถเฉลิมฉลอง พลังบรรพกาลที่หนักหน่วงและโบราณก็ปรากฏขึ้นและล้อมรอบไปทั่วทุกทิศ
หัวใจของราชาเทพธาตุแสงทุกคนสั่นคลอนภายใต้อิทธิพลของพลังบรรพกาล พวกเขาต่างหรี่ตามอง
ทันใดนั้นลูกบอลเรืองแสงก็เปล่งประกายออกมาจากใต้ศิลาจารึก มันมีขนาดเท่ากำปั้น แต่มีพลังแห่งการมีอยู่ของกฎของโลก มันส่องแสงพราวไปทั่วสถานที่
“นี่เป็นมรดกของจอมปราชญ์สูงสุด …”
“สวรรค์โปรด มันเป็นตราประทับของจอมปราชญ์สูงสุดจริง ๆ ด้วย …”
…
มันไปโดยไม่บอกว่าเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาที่ได้มารวมตัวกันที่นี่รู้ว่าลูกบอลแห่งแสงคืออะไร. อย่างไรก็ตามพลังของกฎนั้นหนาแน่นเกินไป ทันทีที่มันปรากฏขึ้น มันก็แทรกแซงกฎในสภาพแวดล้อม มันส่งผลกระทบต่อระบบที่นั่น ปรากฏการณ์ต่าง ๆ แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่านี่เป็นตราประทับของจอมปราชญ์สูงสุด
ทันใดนั้นดวงตาของทุกคนก็กลายเป็นสีแดงเลือดขณะที่หัวใจของพวกเขาเต้นแรง ทันใดนั้นเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาที่พ่ายแพ้ต่อความโลภก็พุ่งออกมาและพวกเขาก็บินไปสู่มรดกของจอมปราชญ์สูงสดโดยเร็วที่สุด
จอมปราชญ์สูงสุดเป็นราชันของโลกที่ไม่มีใครโต้แย้งได้ พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุด ดังนั้นมรดกของพวกเขาจึงมีพลังมากที่สุดและน่าสะพรึงกลัวที่สุด มันเป็นโชคลาภที่จะเปลี่ยนชะตากรรมของบุคคล ไม่มีใครสามารถต้านทานสิ่งล่อใจนี้ได้
ในขณะนี้ ไม่มีใครสนใจเจี้ยนเฉินอีกต่อไป และไม่มีใครพิจารณาว่าทำไมตราประทับของจอมปราชญ์สูงสุดจึงปรากฏขึ้น ความคิดเดียวที่เหลืออยู่ในหัวของพวกเขาคือการได้มาโดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่ต้องแลกเปลี่ยน
อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาพุ่งเข้าหาตราประทับโดยไม่คำนึงถึงเรื่องใด ๆ มันก็กลายเป็นแสงและมาถึงข้างหน้าเจี้ยนเฉิน เหมือนระยะห่างระหว่างพวกเขาที่ไม่เคยมีมาก่อน มันลอยอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ด้วยแสงพราว
ดวงตาของเจี้ยนเฉินก็เปิดขึ้นอย่างช้า ๆ เช่นกัน เขายืนขึ้นอย่างมั่นคงและจ้องมองเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาที่บ้าคลั่งอย่างไม่แยแส เขาจับตราประทับอย่างเรียบง่าย
มรดกของจอมปราชญ์สูงสุดเป็นตราประทับที่มีเศษเสี้ยวของความเข้าใจ มันมีข้อมูลที่ถูกทิ้งไว้โดยเจ้านายคนก่อนหน้าของหอคอยธาตุแสง
เมื่อเจี้ยนเฉินจับตราประทับ เขาสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าข้อมูลจำนวนมหาศาลถูกเก็บไว้ในนั้น
อย่างไรก็ตาม เมื่อเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาทุกคนเห็นเจี้ยนเฉินคว้าตราประทับได้อย่างง่ายดาย พวกเขาก็ตกตะลึง อย่างไรก็ตามพวกเขาต่างก็ตะโกนออกมาหลังจากนั้นไม่นาน
“มอบตราประทับของจอมปราชญ์สูงสุดมาให้เรา…”
“ตราประทับของจอมปราชญ์สูงสุดไม่ใช่สิ่งที่เจ้าสามารถครอบครองได้ ส่งมอบมันมา …”
“เจียงหยาง ส่งสิ่งที่มีอยู่ในมือของเจ้ามาให้ข้า ข้าจะให้แหวนมิติแลกเปลี่ยนกับเจ้า มันมีความมั่งคั่งทั้งหมดที่ข้าสามารถสะสมได้ในสามแสนปีที่ผ่านมา … ”
…
เหล่าเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงทั้งหมดพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉินอย่างบ้าคลั่ง พวกเขาตั้งเป้าหมายไปที่ตราประทับซึ่งอยู่ในมือของเจี้ยนเฉินโดยตรง หลายคนถึงกับควบแน่นกระบี่ธาตุแสง และแกว่งไปทางแขนของเจี้ยนเฉิน พวกเขาพุ่งทะยานไปพร้อมด้วยจิตสังหารที่รุนแรง
บางคนถึงกับผนึกด้วยมือทั้งสองข้างควบแน่นมือใหญ่จากพลังเซียนธาตุแสงที่สะบัดลงมาใส่เจี้ยนเฉิน พวกเขาต้องการกำจัดเจี้ยนเฉินออกไป
นี่เป็นมรดกของจอมปราชญ์สูงสุด การได้รับมันจะหมายถึงการทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้า สิ่งล่อใจยิ่งใหญ่เกินไป เป็นผลให้ราชาเทพธาตุแสงเหล่านี้ทั้งหมดลืมไปแล้วว่ามันเป็นสิ่งต้องห้ามในการฆ่าศิษย์คนอื่น ๆ ในโถงเซียนธาตุแสง
ในขณะนี้,กฎแห่งศรัทธาที่มีพลังยิ่งกว่าสิ่งที่ราชาเทพธาตุแสงส่วนใหญ่มีได้ปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน โดยที่มันควบแน่นเป็นมืออันใหญ่โต มันพุ่งเข้าหาราชาเทพธาตุแสงกว่าหนึ่งโหลที่พุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉินด้วยความเร็วที่สูงกว่า
มือนั้นเป็นของผู้นำยอดเขาเพ่งนภา หนึ่งในเก้าสิบเก้ายอดเขาหลัก
เมื่อได้เห็นมรดกของจอมปราชญ์สูงสุด เขาก็ดิ้นรนต่อสู้กับสิ่งล่อใจ แต่เขาเองก็ทนไม่ได้จนต้องเริ่มลงมือ
“เจียงหยาง ส่งตราประทับของจอมปราชญ์สูงสุดมาให้ข้า ข้าจะรับรองความปลอดภัยของเจ้า” ตงหลินฉินชุยโผล่ออกมาเช่นกัน นางก็เป็นหนึ่งในหัวหน้ายอดเขาแห่งเก้าสิบเก้ายอดเขาหลักด้วย นางก่อกวนผู้นำยอดเขาเพ่งนภาให้ตึงมืออยู่ตลอดเวลา ขณะที่นางเดินเข้าไปหาเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว
“ฮึ่ม ตราประทับของของจอมปราชญ์สูงสุดเป็นของข้า” เสียงอันเย็นชาดังขึ้น ชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัยยี่สิบปีปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเจี้ยนเฉินเงียบ ๆ เขาเอื้อมมือไปด้วยความเร็วสูง เขามาใกล้เจี้ยนเฉินในครั้งเดียว
ชายหนุ่มนั้นแข็งแกร่งมากเช่นกัน นอกจากนี้เขายังเป็นหนึ่งในผู้นำเก้าสิบเก้ายอดเขาหลัก -ผู้นำยอดเขาตะวันเดือด ความแข็งแกร่งเฉพาะตัวของเขาไม่น้อยไปกว่าตงหลินฉินชุยหรือผู้นำยอดเขาเพ่งนภาเลย
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
