ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi 240 กลับมาเจอคุณหญิง

ตอนที่ 240 กลับมาเจอคุณหญิง

 

 

–มุมมองเอเกอร์–

คฤหาสน์ราเฟน

「หนูขอโทษ หนูไม่รู้」

「อย่างนั้นเหรอ พี่คิดว่าหนูน่าจะรู้」

ผมวางแอ่งคู่ที่ส่องแสงอ่อนๆสีแดงไว้บนโต๊ะและถอนหายใจ

ถ้าแม้แต่อลิสไม่รู้ ถ้าอย่างนั้นผมไม่มีเงื่อนงำเหลือไว้หาเหตุผล

มันไม่ได้มีผลไม่ดีกับดาบ แทนที่จะไม่ดีมันรู้สึกคมขึ้นกว่าเก่า ดังนั้นมันไม่ใช่ปัญหาจริงๆหรอก

「หนูขอโทษที่หนูไม่ช่วยอะไรเลย」

อลิสคำนับ ผมลูบหัวเธอแล้วบอกเธอว่าอย่ากังวล

「มาเลิกคุยและกลับไปที่เราทำค้างไว้ต่อเถอะ」

「ได้ค่ะ…… อ๊าา…… มันเข้าไปแล้ว…… โอ้…… โอออออออออ้!! อ่ะโออออออออ๊!!」

ผมใส่เอ็นเข้าไปในตูดอลิสตอนเธอนั่งตักผม

บรรยากาศหดหู่เปลี่ยนและอลิสร้องเหมือนสัตว์ร้อง

ผมแยกเส้นผมแดงแล้วจูบคอเธอระหว่างแทงตูดเธอจากข้างหลัง

「โนนนน๊! น๊าาาา! นื้ออออ!」

แค่เมื่อผมคิดว่าเธอดังไปหน่อยแล้วยัดนิ้วใส่ปากเธอ

「เอเกอร์ซามะ ทุกคนได้ยิน แม่บ้านแอบดูจากทางเดินใหญ่……」

คนที่มาคือนนน่าที่เหลือกตาหมุนตอนเธอเห็นผมและอลิสแนบกันอีกครั้ง  แต่จากนั้นเธอแข็งไป

「น-น่ะ-นั่น……!」

ผมไม่คิดว่าการที่ผมซั่มตูดอลิสเป็นอะไรสักอย่างที่เธอต้องตกใจมาก

「แอ่งคู่! แอ่งคู่!!」

อาา เธอตกใจที่แอ่งคู่เปลี่ยนสี

แน่นอนเธอจะกังวลเมื่อบางอย่างสำคัญขนาดมรดกเปลี่ยนไปไม่ว่าแบบไหน

แต่ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไรผมเลยตอบเธอไม่ได้จริงๆ

「พี่เอาไปยัดมันตรงนั้นใช่มั้ย! พี่เอาไปแทงตูดใช่มั้ย!?」

「พูดอะไรน่ะ?」

นนน่ามองผมอย่างโกรธเคือง

「นั่นท่านั่งหลังชนหน้า และดาบสีแดงชัก! บอกหนูมาตรงๆ พี่เอาดาบไปยัดตูดใช่มั้ย!?」

แน่นอนว่าไม่ใช่…… พี่จะไม่ทำบางอย่างอมนุษย์ขนาดเอาดาบไปยัดหรอกน่า……

「เอามรดกไปยัดตูดสาวอื่นมันเหมือนเอาชื่ออิเล็คตร้ายัดไปในนั้น! พร้อมรับผลตอบแทนเธอ」

นนน่ากระโดดมาข้างหน้าโดยเริ่มวิ่งก่อน บินเหมือนธนูพุ่งมากระโดดหัวโขก

「กุโอ้!」

「คย๊าาาาาาาาาาาา!!」

ผมไม่ได้หนีออก ระหว่างผมยังแทงอลิสดังนั้นหัวโขกโดนเต็มๆ

มันทำให้ผมใส่เอ็นยิ่งลึกเข้าไปในตูดอลิส

เสียงร้องเธอก้องทั่วทั้งคฤหาสน์

「มีอะไร!? อื้ม พวกเธอทำอะไร?」

นนน่าฮึ่มใส่และหันหน้าเต็มน้ำตาหนี

ผมพยายามอธิบายกับผู้หญิงพองแก้ม

อลิสดิ้นในความเสียวจากการรับเอ็นสุดโคนใส่ตูด

เหมือนหัวเราะฉากน่าขำขัน แอ่งคู่ส่องแสงสีแดง

 

 

「พี่ดีใจที่เราแก้ความเข้าใจผิด」

「มันเพราะพี่มีเซ็กส์ระหว่างชักดาบนั่นแหละ!」

เพื่อเป็นการลงโทษที่ทำให้เธอเข้าใจผิด นนน่าให้ผมทำหน้าที่เป็นหมอนตัก

ก่อนผมรู้ ข้างเธอมีผู้ช่วยสองคนอุ้มลูกแฝดนนน่าและเราทั้งหมดมีความสุขกับเวลาของผัวเมีย

เพื่อพูดถึง เอ็นผมเข้าลึกไปในตูดอลิสและเธอปวดอีกครั้ง

เมื่อเธอไปหาหมอ สิ่งแรกเธอหมอถาม “เอาอะไรไปยัดตูดอีกล่ะเธอ?”

เห็นได้ยัดว่า การไปหาหมอหลังเจ็บตูดมันปรกติ

ผมลูบเส้นผมสวยๆของนนน่าระหว่างกระซิบคำรักใส่เธอ

เธอชอบชุดและเครื่องอัญมณีต่างๆกัน แต่ยังดูแลผิวและผมแบบดีที่สุด

เมลก็ดูแลตัวเองด้วย แต่เธอพึมพำว่า “ฉันล่ะเกลียดความเด็ก……”

「การสวยเป็นหน้าที่ของภรรยา มันเพื่อให้สามีดีใจและรักษาความเหนื่อยล้าของเขา」

นนน่าหรี่ตาตอนเธอฝั่งหน้าใส่ต้นขาผม

มีคนสวยขนาดนี้มันอดไม่ได้

แน่นอน มันทำให้ผมอยากซั่มเธอ แต่ก็มีความรู้สึกอบอุ่นที่แตกหน่อในผมด้วย

「หนูสวยนะนนน่า นนน่าที่รักของพี่」

「เอเกอร์ซามะ…… สามีที่รักของหนู」

ทันทีที่นนน่ามองขึ้นมาและก่อนปากเราสัมผัสกัน มีการเคาะประตูและแม่บ้านเข้าห้องมา

「อืม ขออภัยค่ะ」

「「「……มีอะไร?」」」

แม่บ้านหน้าเกร็ง เมื่อนนน่าและผู้ช่วยทั้งสองจ้องสุดคมใส่เธอ

เธอออกห้องดูเหมือนกำลังจะร้องไห้โดยไม่พูดอะไรสักอย่าง

「เอเกอร์ซามะ」

「นนน่า」

ริมฝีปากมาใกล้อีกครั้ง

「……อ-อืมม」

แม่บ้านมาอีกครั้ง

「……เธอ บอกชื่อเธอมา」

「ฮฮฮฮฮิ๊」

สาวถอยตอนนนน่าขู่เธออีกครั้ง

อีกครั้ง เวลาหวานกลับมาแล้ว

「ทำอะไร เอเกอร์มีแขก หยุดจีบกันแล้วมาได้มั้ย?」

มันดูเหมือนแม่บ้านเรียกคาร์ล่า

นนน่าพองแก้มและหน้าบูด

คาร์ล่าทำให้แก้มเรียบและมันเปลี่ยนเป็นศึกจับแก้ม

ผมสงสัยว่าแขกคือใคร

「หนูทำความสะอาดหน้าทางเข้าอยู่และพวกเธอเรียกหนูบอกว่าพวกเธอรู้จัก

นายท่านและพวกเธอเพิ่งมาถึงหลังเดินทางไกล」

「……เข้าใจล่ะ」

ผมถอนหายใจเบาๆในแบบที่แม่บ้านไม่เห็น

ผมไม่ได้จำได้ว่านัดกับใครสักคนและมันอาจไม่ใช่แขกสำคัญถ้าเซบาสเตียนไม่ได้เตรียมไว้

บางทีมันเป็นพ่อค้าแม่ค้าพยายามขายการเลื่อนตำแหน่งลูกชายคนที่สองของบ้านให้ผมจ้าง

ปรกติแล้ว ไม่ก็เป็นบางคนที่ผมจะจัดการตรงๆ

「หนูถูกตะโกนใส่อย่างอันตรายให้ไปเรียกนายท่านมา…… หนูไม่รู้ว่าต้องทำอะไร」

ปรกติพวกเขาจะถูกไล่ไปโดยไม่ได้เจอผม แต่แม่บ้านจะถูกตตะโกนใส่ถ้าเธอรบกวนเวลาที่เป็นหนึ่งเดียวกันระหว่างนนน่าและผมด้วยเหตุผลที่ไม่มีค่า

ตอนนี่เมื่อผมดูหน้าเธอ หน้าสาวยังมีร่องรอยความกลัวง่ายอยู่

เธอต้องถูกจ้างใหม่แน่เพราะหน้าไม่คุ้นและผมรู้สึกผิดถ้าเธอถูกตะโกนใส่เร็วมาก

ผมว่าผมจะไปเจอแขกคนนี้

ถ้าผมแสดงความใจดีตอนนี้ เธออาจให้ผมเอาขึ้นเตียงไม่นานจากตอนนี้

ฟุ่ฟุ่ฟุ่ สาวคนนี้ดูค่อนข้างไร้เดียงสา เธออาจซิงด้วย

「อืม…… มือพี่……」

นนน่ามองขึ้นมาหาผมพร้อมหน้ามีปัญหา

ไม่ดีแล้ว มือผมเริ่มลูบตูดน่ารักของเธอเอง

ช่างเป็นมือที่ให้อภัยไม่ได้ มันไม่ใช่เวลาที่ดีสำหรับนั่น

ผมเคาะประตูห้องแขกและเข้าโดยไม่รอตอบ

ราชาหรือรัฐมนตรีไมได้อยู่ข้างในและพวกเขาควรรู้ว่าผมไม่ใช่คนสุภาพ

「ฉันฮาร์ดเลตต์ มีธุระอะไร…………」

ขณะผมคิด่าผมได้ยินเสียงผู้หญิงสวย บางอย่างติดหน้าผมต่อมาทันที

「อับบ่ะบ่ะ อะไร-!」

「โอ้…… โอ้…… โออออ้……」

วัตถุอุ่นๆที่ติดแน่นกับผมดูเหมือนจะกระโดดมาจากโซฟา

ผมไม่มีเวลาตอบสนองการโจมตีกระทันหัน

มีสองคนที่นั่งอยู่บนโซฟาและพวกเธอคนหนึ่งกระโจนใ่ผม

「กลิ่นผู้หญิง…… มันกลิ่นหวาน」

「โอออออ้…… ที่รัก…… ในที่สุด… ในที่สุด!」

สิ่งที่มาติดกับผมคือร่างผู้หญิง

เมื่อได้ยินเสียงคุ้นและรู้สึกกลมๆหนักๆ ที่มาถึงหลังจากเดินทางไกล ผมคิดได้แค่คนเดียว

ผมลดคลอเดียที่มาติดหน้าผมและจากนั้นผนึกริมฝีปากเพื่อจูบ

「พี่กังวลเกี่ยวกับหนูนะ มันดีที่พวกหนูทั้งสองไม่ได้บาดเจ็ม คลอเดีย คลาล่า」

「ยกโทษให้เรานะที่ไม่ได้ส่งจดหมายในเวลาวุ่นวายและมาหาพี่กระทันหัน」

คาร่าคำนับต่ำๆ

ผมได้ยินมาว่าเมืองอัลเบนถูกทำลาย

บริเวณตะวันออกของสหพันธรัฐมันไกลเกินไปดังนั้นทั้งหมดที่ผมทำได้คือภาวนาว่าพวกเธอทั้งสองไม่เป็นอะไร

มันต้องเป็นการเดินทางที่ยากสุดขีด เพราะคลาร่าดูเหนื่อยแล้ว แต่เธอยังยิ้มเต็มที่

เธอไม่ต้องกังวลแล้วเพราะตอนนี้เธออยู่นี่

「มว้าาาา! หนูร้ากพพพพี่!!」

และคลอเดีย…… หนูอ้วนและอวบเท่าครั้งสุดท้ายที่พี่เห็นหนูเลย

พูดตรงๆ คอพี่เจ็บเมื่อหนูเกาะหน้าพี่

แต่พี่ดีใจที่หนูปลอดภัย

「มันทำให้พี่เจ็บปวดใจที่พี่เห็นระหว่างหนูดูผอมสุดขีดหลังเดินทางนาน แต่หนูรั้งความรู้สึกที่อยากเจอเร็วที่สุดไม่ได้! อาา หนูจะให้พี่เห็นหนูดูเหมือนกระดูกได้ยังไง」

「หนูพูดว่า…… ผอมสุดขีดเหรอ?」

คลาร่าผอมจริง

คนเห็นกระดูกผ่านผิวคอและแขนเธอได้

แต่คลอเดียกลับกัน…… คนจะไม่เห็นคุณหญิงอ้วนเท่านี้แม้ว่าในงานเลี้ยงทานอาหาร

「แม้อย่างนั้น คุณหญิงลดไปครึ่งนึงนะ」

เธอมากกว่านี้…… สองเท่าหรือ?

「และ…… ดู! เด็กคนนี้คือรักเราที่ตกผลึก」

คลอเดียอุ้มเด็กที่นอนอยู่ข้างคลาร่า

「หนูต้องเลี้ยงเขาเป็นลูกสามีหนูแต่เด็กคนนี้เป็นน้ำเชื้อพี่แน่อน นี่เป็นการพิสูจน์รักเรา!」

「อ-อย่างนั้นเหรอ? ทำได้ดีนะที่คลอดเด็ก」

เมื่อผมดูหลังผม ผมเห็นแม่บ้านก่อนหน้าปิดปากที่เปิดอ้าของเธอด้วยความตกใจ

พี่จะขึ้นเงินเดือนนิดหน่อยทีหลังดังนั้นอย่าเปิดเผยข่าวนี้ไปที่ไหนล่ะ

「พี่แน่ใจว่ามันเป็นการเดินทางที่ยาก โปรดใช้เวลาพักตามสบาย」

มันเป็นไม่กี่เดือนแล้วตั้งแต่อัลเบนพ่ายไป และการต้องใช้เส้นทางที่เดินทางเป็นทวีปจากตะวันตกของสหพันธรัฐถึงที่ราบกลางจะเป็นการเดินทางที่แสนเหนื่อยล้า

ไม่ต้องพูดถึงว่ามันควรอยู่ระหว่างเปลี่ยนฤดูและมันคววรเป็นฤดูหนาวแล้วตอนพวกเธอมาที่นี่

「ขอบคุณมากๆ อย่างไรก็ตาม ถ้าพี่พูดถึงความหรูหรา…… หนูอาบน้ำก่อนหน้านั้นได้มั้ย」

คลาร่าพูดอย่างเขินอาย

「อาบน้ำไม่ได้ตลอดการเดินทาง ฝุ่นทั้งหมด…….. และกลิ่น……」

「ฮ่าฮ่าฮ่า แน่นอน อาบน้ำร้อนเถอะ」

มันคือบางอย่างที่ผู้หญิงขาดไม่ได้

ความสะอาดนั้นเป็นสิ่งดี

กลิ่นคลาร่าไม่ได้รบกวนผมตั้งแต่แรก

แต่มันเป็นเพราะการรับรู้กลิ่นมันพังไปเพราะกลิ่นของเหงื่อตั้งแต่คลอเดียกอดผมตอนเริ่ม

 

 

「หนูเสร็จแล้ว」

คลอเดียมาห้องนอนหลังอาบน้ำให้เกลี้ยงในห้องน้ำ

คลาร่าเอาเด็กไปนอนในห้องแขกที่เตรียมไว้ห้องถัดไป

มันเป็นการเดินทางยาวไกลแสนเหนื่อยหน่ายสำหรับคลอเดียดังนั้นคนจะคิดว่าสิ่งแรกที่เธออยากทำไม่นอนก็กิน……

「พูดอะไรน่ะ? ในที่สุดก็ได้เจอพี่สักทีที่รัก ตอนนี้หนูกลืนเอ็นใหญ่ๆได้ แล้ว…… ไม่ หนูพูดอะไรเนี่ย?」

ในฐานะผูชาย ผมถอยไม่ได้หลังเธอพูดนั่นกับผม

คลอเดียอาจอ้วนนิดหน่อย แต่ผมก็ชอบผู้หญิงอวบด้วย รอยพับไขมันเลยไม่ได้เหมือนทำผมไม่มีอารมณ์

(นี่คือฟักทอง 1 กำลังดูเป้าหมายอยู่ เปลี่ยน)

ครึ่งขวาเคซี่ออกมาจากกำแพง ตัดสินจากพายทำใหม่ๆที่มีควัน ผมว่านนน่าแลกกันให้เธอมาทำตัวเป็นสายลับ

ผมไม่ได้ถือที่ถูกดู แต่ถ้าเธอจะซ่อน มันเป็นไปไม่ได้ที่เคซี่จะเป็นสายลับ

「อืม มันไม่มีอะไรต้องอาย มาลุยโดยไม่ยั้งเถอะ」

ผมยืนหน้าคลอเดียที่ยองลงที่กลืนน้ำลายเมื่อผมเปิดไม้เนื้อ

「มันใหญ่ขึ้นอีกแล้ว ไม่ใช่เหรอ」

「เพราะเวลาผ่านไปเยอะตั้งแต่ตอนนั้น」

เอ็นผมจะยิ่งโตขึ้นยิ่งนานไป

ผมได้ยินคุณหญิงกลืนน้ำลายตอนเธอจับลำแท่งและชักเอ็นช้าๆ

「เหลือเชื่อ…… ช่างเป็นเอ็นที่น่าทึ่ง…… อย่างคาด พี่เป็นสุดยอดชาย ได้โปรดให้หนูได้บริการ」

ผมยกตัวผมจากเตียงและจับผมบลอนด์คลอเดีย

เธอเปิดปากและหยุดขยับหลังเอาใส่แค่หัว

มันดูเหมือนเธออยากให้ผมดันเข้าไปลึกขึ้น

「พี่จะใส่สุดไปถึงคอนะ」

「นือ! หนึ่โก่ะ!」

ผมจับหัวและดันหัวเธอใส่ตัวผม แทงสะโพกไปข้างหน้าพร้อมกัน

ไม้ผมไหลลึกในปากและลงคอเธอ

「หนึ่โกกก้ ! นื้อออออ!」

เธอส่งเสียงไอเจ็บตอนลิ้นเธอคลานใส่เอ็นของผม หลังคอเธอกระตุ้นหัวเอ็น

ความเสียวเหมือนสัตว์เอากันจากการกดหัวและยัดเอ็นข้างในคู่กับความรู้สึกว่าเธอต้องการทำให้เอ็นผมยิ่งใหญ่ขึ้น

「อั่กเก่าะ…… นื้อออ……」

ผมคิดว่ามากกว่านี้มากไปสำหรับเธอ มันไม่ดีที่จะไปกดดันร่างกายเธอเมื่อเธอเหนื่อย

ผมดึงเอ็นออกจากปากเธอ

เพื่อตอบ เธอดูดแรงเหมือนไม่ให้ถอย แต่มันก็กระตุ้นผมมากขึ้นไปอีก

เอ็นผมยิ่งแข็งโป๊กหลังสีไปมากับข้างในปากลื่นๆของเธอ

ไม่ต้องพูดถึงน้ำลายหยดเปียกไปหมด มันเลยดูลามกสุดๆ

「พี่จะเลียหนูต่อ」

ผมกลิ้งคลอเดียนอนคว่ำบนเตียงและให้เธอยกตูด

……ตูดเธอก็เนื้อเต็มมันเลยเห็นจิ๊ยาก

「แหวกจิ๊ตัวเองให้พี่ดูหน่อย พี่จะลงลิ้น」

พร้อมไปกับตูดอวบอิ่มหน้าผม มันอดไม่ได้ที่จะอยากซั่มจะซั่มจัดๆ

คลอเดียไม่ได้ดูเหมือนถืออะไร แง้มแก้มก้นแหวกกันเพื่อเปิดอวัยวะเพศ

ผมแหกตู​ดด้วยสองมือและเอาหน้าแนบ เริ่มเลียรู

「อ๊าาาา หนูโดนเลีย หนูโดนเลียโดยชายที่หนูเอาไปฝัน!」

ลิ้นผมวนรอบคลิตอริสและจากนั้นผมรู้ว่าบางอย่างเมื่อมันเข้าไปในรูเธอ

「หนูเปียกมากไปแล้ว มีน้ำออกจากข้างในมากด้วย」

「อย่าพูดออกมาดังสิ มันยากสำหรับผู้หญิงเงี่ยนจัด!」

ผมเอาหน้าถอยห่างตูดที่เปิดและจากนั้นดันสะโพกใส่ก้นเธอ

ความรู้สึกเมื่อเอ็นสะกิดจิ๊ทำให้ทั้งตัวเธอสั่นสะท้าน

「เอาล่ะนะ」

「ในที่สุด เวลาก็มา…… โอออ้!」

ผมทับเนื้อทั้งหมดตอนเอ็นผมสอดใส่เข้าไปในจิ๊เธอ

ผมอุดปากด้วยนิ้วเพื่อให้เธอหยุดร้องวี้ดว๊ายและดันยิ่งลึกเข้าไปในเธอ

「โออ้…… นี่มัน-」

「อ๊าาอ้าาาาา!!」

มันรู้สึกดีกว่าที่ผมคิด

หลังคลอดลูก รูเธอขยายพอใส่เอ็นของผมแบบพอดีๆ บวกกันเข้ากับเนื้อที่ก้นก็พร้อมให้ผมง้างกระแทกสะโพกใส่

「เอาผู้หญิงอ้วนกว่าก็ไม่ได้แย่ ดูสิ ตัวหนูดึ๋งๆทุกครั้งที่พี่แทงเข้าไป!」

ผมจงใจยิ่งง้างไกลเพื่อให้เธอเห็นตัวเธอเด้ง

「อย่าแหย่หนูดิ! อ๊าาา มันไปสุด…… มันไปถึงที่ที่เจี๊ยวเบี้ยวๆคนนั้นไปไม่ถึง!」

เข่าคลอเดียสั่นตอนผมซั่มท่าหมา

ผมยังไม่จบ

「ขึ้นขี่ต่อเลย」

เราประสานมือด้วยกันตอนเราเปลี่ยนไปท่าหญิงขึ้นคร่อม

คลอเดียร้องทันทีเมื่อเราเข้าท่วงท่า

「ม่ายยย! มันจิ้ม…… เ​อ็นพี่จิ้มมดลูก!!」

「ฟุ่ฟุ่ฟุ่ มันเพราะหนูหนักน่ะสิ」

น้ำหนักตัวเธอเองดันร่างกายเธอลงล่างและให้เอ็นแทงยิ่งลึกเข้าไปในเธอ

เธอหมดแรงและหงายหลังจากความเสียวสุดแสน แต่ผมตามไป เปลี่ยนไปท่ามิชชันนารีและกระแทกสะโพกต่อ

「อ่ะฮฮ​ฮฮิ๊…… น- หนูไม่ไหวแล้ว……」

คลอเดียยิ่งเหนื่อยแม้ว่าผมสนุกเยอะอยู่

นิ้วเรารัดกันตอนผมเอียงตัวไปจูบเธอเบาๆ

「อา……」

เราบดใส่กันและจากนั้นผมแทงครั้งสุดท้าย

「อ๊าาาอ๊าาาาาาา!! อ๊าาาาาาาา…… อ๊ะ…… อ๊า……」

หลังคลอเดียครางนาน ตาเธอปิด

「กุ!」

หนึ่งจังหวะหลังเธอถึงจุดสุดยอดสลบ การน้ำแตกของผมเริ่ม เอ็นผมงัดเกร็งเป็นจังหวะไม่เลิกเมื่อผมฝังหน้าใส่ตัวนุ่มๆของเธอ

「มันจบแล้วเหรอ?」

คลาร่าเข้าห้องหลังยืนยันว่าเสียงครางเบาแล้ว

「ใช่ มันเยี่ยม เอาคนอวบไม่ได้แย่」

「หนูคิดว่าน่าจะเพราะ…… เธออยู่ในระยะยังเป็นมนุษย์ตอนนี้」

นั่นหมายถึงอะไร?

คลาร่านั่งหน้าผมบนเตียง เอาเอ็นผมใส่ปากเธอและเก็บน้ำด้วยลิ้น

「อยากเอากับพี่สักรอบด้วยมั้ย?」

「ไม่ล่ะขอบคุณ วันนี้หนูจะพัก หนูอาจดูเป็นอย่างนี้แต่จริงๆแล้วหนูค่อนข้างเหนื่อย หนูจจะทำให้พี่พอใจถึงๆไม่ได้」

ผมไม่อยากทำให้คลาร่าผอมทำงานหนักเกินไป

มันจะไม่สายไปถ้าผมซั่มเธอหลังให้เธอพักเอาแรงก่ออน

「ได้สิ หนูจะพาคุณหญิงไปห้องนอนถ้าอย่างนั้น」

「เธอหนักไป ให้พี่แบกเถอะ」

คลอเดียที่นอนสบายบนเตียงหนักเกือบเท่าคลาร่าสองคน

ผมไม่คิดว่าเธอจะอุ้มได้

「ไม่ หนูกวนพี่แบบบนั้นไม่ได้ นอกจากนี้ มันมีเหลี่ยมอยู่…… อ่ะลุก」

คลาร่าพับแขนขาคลอเดียเข้าด้วยกันและเอาเธอไว้ที่พื้น

「เฮ้ไม่เอาน่า」

ผมคิดว่าเธอจะตะโกนเมื่อเธอโดนพื้นแน่ แต่ทิ้งใส่พื้นคว่ำหน้า คลอเดียเด้งและหลับสบายต่อ

「และจากนั้น พี่ทำแบบนี้…… เธอเล็กกว่าหน่อยแต่มันยังเป็นไปได้」

คลาร่าขดเท้าเธอและกลิ้งคลอเดีย

「หนูจะไปแล้วตอนนี้ ฝันดีค่ะ」

ผมพูดอะไรไม่ออก

「……ฝันดี」

คลาร่ากลิ้งคุณหญิงออกห้อง

ผมรู้สึกผ่อนคลายอย่างไรก็ไม่รู้

(ฟฟฟฟฟฟี้)

เมื่อผมดู เคซี่หลับในมุมห้อง

โอ้ใช่ เธอเกี่ยวเบ็ดระหว่างมองเราซั่มกันและจากนั้นผมว่าเธอหมดแรงหลังถึงจุดสุดยอดไปครั้งหนึ่ง

เวลาดีเลย ผมยังไม่รู้สึกพอ

(มุนย้ามึนย้า อ๊าา! พี่ทำอะไร!?)

ฟุ่ฟุ่ฟุ่ หนูเป็นผู้หญิงพี่ด้วยนี่

มันนานแล้วแต่พี่จะสอดใส่

(ม่ายย! ทำเดี๋ยวนั้นไม่ได้นะ อ๊าาาาพี่เพิ่งใส่!)

แสงที่ตัดชัดและความรู้สึกลมเยอะมันดีที่เปลี่ยนนานๆครั้ง

พี่จะเทน้ำใส่

(ว้าาาาาา หนูยังมีภารกิจ~)

เธอพูดถึงเหตุผลอะไรกัน เธอหลับหลังเกี่ยวเบ็ดตอนเธอสอดแนม

พี่จะเล่นท่ากามๆที่มีแต่หนูเท่านั้นที่ทำได้

(ฮฮฮฮฮฮฮฮี๊)

ผมคิดตอนผมเหวี่ยงสะโพกแบไม่เหมาะให้คนอื่นเห็น

เมื่อผมถามคลอเดียเกี่ยวกับมันเร็วๆ เธอพูดว่าเธอเสียตำแหน่งขุนนาง

แน่นอนมันไม่ได้สำคัญสำหรับผมเพราะผมจะทำให้เธอเป็นคนรัก แต่ความกังวลอยู่กับผู้หญิงอื่น……

โดยเฉพาะนนน่า

เธอทำหลายอย่างกับนนน่าที่เป็นเมียมาร์เควส

ความโกรธทั้งหมดของเธอเทออกมาทั้งหมดทีเดียว มันอาจคล้ายเวลาที่โยกุริถูกไล่

(ไม่เอาแย้ว หนูจะด้อง~~!)

ฟุ่ฟุ่ เราเอาหนูกลับหัวต่อได้เปล่า?

 

 

ตัวเอก: เอเกอร์ ฮาร์ดเลตต์ 23 ปี ฤดูใบไม้ร่วง

สถานะ: มาร์เกรฟอาณาจักรโกลโดเนีย เจ้าศักดินาผู้ยิ่งใหญ่ของบริเวณตะวันออก ราชาแห่งภูเขา เพื่อนของดวอร์ฟ เพื่อนของราชาแห่งอเลส

พลเมือง: 174,000  เมืองหลัก – ราเฟน: 25,000 ลินต์บลูม: 5000

เมืองพิเศษแวนโดเลีย: 9000

ครอบครัว: นนน่า (ระวังตัว), คาร์ล่า (ภรรยาน้อย), เมล (ระวังตัว), มิตี้ (ระวังตัว ท้อง), มาเรีย (ระวังตัว ท้อง), แคทเธอรีน (ระวังตัว ท้อง), คุ (ระวังตัว), รุ (ระวังตัว), มิเรล (คนรัก), ลีอาห์ (คนรัก), เคซี่ (หายไปหลังปฏิบัติการ), ริต้า (หัวหน้าแม่บ้าน), โยกุริ (นักแต่งบทละคร), ปีปี้ (คนรัก), อลิส (สาวน้อยเวทมนตร์)

มาร์เซลีน (คนรักที่ตั้งท้อง), ลูกสาว – สเตฟานี่ (ลูกเลี้ยง), บริดเจ็ต (ลูกเลี้ยง), เฟลิซี่ (ลูกเลี้ยง)

เซบาสเตียน (พ่อบ้าน), โดโรเธีย (คนรัก ในเมืองหลวง), เมลิสซ่า (คนรัก ไปเมืองหลวง), อัลม่า (ไปเมืองหลวง)

คลอเดีย (ค่อนข้างอ้วน), คลาร่า (ผู้ช่วยหญิง)

ลูก: ซู, มิว, เอคาเทรีน่า, อมาต้า, อนาสตาเซีย (ลูกสาว); แอนโตนิโอ, คลอดด์, กิลบาร์ด, ไรเนอร์, บาร์โตโลม (ลูกชาย); โรส (ลูกสาวบุญธรรม), ??? (ลูกชาย?)

ไม่ใช่มนุษย์: แลมมี่ (คนรักที่เป็นงู), มิรูมิ (นางเงือก), อราวเน่ (กำลังโต)

ลูกน้อง (ชั่วคราว): ซีเลีย (ระวังตัว), กิโด้ (หน่วยติดตามคุ้มกัน), ครอล (พระขอทาน), อิริจิน่า (ผู้บัญชาการ), ลูน่า (ผู้บัญชาการ ), รูบี้, ไมล่า (เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย), โพลเต้ (ผู้จัดการฝึกหัด), เกรเทล (ผู้ฝึกทำกิจการภายใน), ลีโอโพลต์ (เจ้าหน้าที่ระดับสูง), อดอล์ฟ (เจ้าหน้าที่กิจการภายใน), ทริสตัน (เจ้าหน้าที่ระดับสูง B), แคลร์ & ลอรี่ (แม้ค้าอย่างเป็นทางการ), ชวาร์ซ (ม้า), ลิเลียน (ดาราหญิง), โตติป้า (เมียทุกคน)

กองทัพ: 7000 คน

ทหารราบ: 1200, ทหารม้า: 800, พลธนู: 500, ทหารม้าธนู 900, ทหารราบเบา (อาวุธชุดเกราะไม่เหมาะ): 3600 (ทหารม้าธนูและกองทัพสำรองกลับบ้านแล้ว)

กองทัพสำรอง: 3000 (ติดอาวุธไม่ครบ)

ปืนใหญ่:10 กระบอก, ปืนใหญ่มาก: 16 กระบอก

ทรัพย์สิน: 35,840 ทอง

คู่นอน: 288, ลูกเกิดแล้ว: 54 + ปลา 555 ตัว

 

แปลโดย: wayuwayu

tipme : tipme.in.th/wayuwayutl

patreon (Ebook): patreon.com/wayuwayu

ได้โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ด้วยการช่วยเหลือของท่านจะทำให้แปลต่อไปได้เรื่อยๆ ขอบคุณครับ

ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: ​http://linktr.ee/wayuwayu

ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi

ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi

Score 10
Status: Completed
ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi นี่เป็นเรื่องราวของนักสู้ทาสอายุน้อย ในสังเวียนใต้ดิน เขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเขา หรือเขาไปอยู่ที่ที่เขาอยู่ได้ยังไง, มีเพียงว่าชื่อเขาคือ เอเกอร์, และเขาแข็งแกร่ง วันหนึ่งเขาฆ่านายและหนีไปจากสังเวียน, เข้าร่วมกลุ่มของทหารรับจ้างในฐานะสมาชิกใหม่ ระหว่างภารกิจของเขา เขาได้พบกับแวมไพร์, ลูซี่, ผู้ที่สังหารหมู่กลุ่มของเขา ด้วยพลังเหนือมนุษย์ หลังจากที่ได้เรียนรู้ว่า เอเกอร์ รู้จักแต่การฆ่าเท่านั้น, ลูซี่ ให้เขาอยู่ที่บ้านของเธอ, สอนเขา และดูแลเขา สองปีผ่านไป, และในวันจากลาของเอเกอร์, พวกเขาสองคนแลกเปลี่ยนสัญญา ถ้าเอเกอร์เป็นราชา และปกครองแผ่นดินของป่าเอิร์ก, เขาสามารถมาเพื่อพาเธอไปในฐานะผู้หญิงของเขาได้ ทำสิ่งนั่นให้เป็นเป้าหมายในชีวิต, เอเกอร์ออกเดินทางเพื่อเป็นฮี่โร่, ราชา, และสร้างอาณาจักรของเขาเอง

Recommended Series

Options

not work with dark mode
Reset