[นิยายแปล(WN)] โลลิเฮดช็อต TS shitakara kakurete danjon ni mogutteta boku ga aidoru-tachi ni mi bare shite yūmei haishin-sha ni naru hanashi 77 『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของโลลิจัง』３

ตอนที่ 77 『การไลฟ์สดพูดคุยไร้สาระครั้งแรกของฮารุจัง』３

 

「ทุกคนค่ะ、ต้องขอโทษด้วยนะคะ　การพูดคุย……ยุ่งเหยิงมากจนสคริปต์ที่ฉันเตรียมไว้ล่วงหน้าไม่มีประโยชน์……」

 

 

【เอมิจัง、น่าสงสาร……】

【ท้ายที่สุดแล้ว เอมิจังก็คนปกติ】

【สมเป็นเอมิโอก้าซังที่คอยดูแลรุรุจังล่ะ】

【ตอนนี้ก็ยังต้องดูแลฮารุจังด้วยน๊า】

 

เอมิซังเข้ามาขัดจังหวะพวกผม เพราะเธอไม่สามารถสนทนาคนเดียวได้

 

ผมตอนนี้ ติดกับอยู่

 

ลิลี่ซังทางขวา、เอมิซังทางซ้าย

รุรุซังอยู่ข้างหลัง

 

มันเป็นรูปแบบที่สมบูรณ์แบบมากเน๊ะ

 

แต่……ทำไมกัน？

 

【รู้เลยว่าเป็นแบบนี้เพราะฮารุจัง】

【รู้ดีเลย】

【เครือข่ายปิดล้อมฮารุจัง】

【ยูริ！！！！】

【อ้า……นี่คือสวรรค์สินะ】

 

 

【สาวน้อยแสนสวยที่โดนแซนวิชอยู่กลางสาวสวย×２＆เด็กน่ารัก】

【แต่ลิลี่จังโอเคไหม？　เนื่องจากเธอเป็นคนธรรมดา、ก็น่าจะมีข้อจำกัดที่ไม่เปิดเผยตัวตนในกลุ่มระดับสูงใช่ไหม？】

【ก็มีเขียนไว้ในส่วนสรุปไง？　「ได้รับการตัดต่อจนไม่สามารถระบุได้เพื่อปกป้องความเป็นส่วนตัว」น่ะ】

【จริงด้วย、จ๊างั้นก็ไม่เป็นไรที่จะรักเธอแบบนี้ต่อไปสิน๊า】

 

 

【ถึงอย่างงั้น เลเวลอยู่ในระดับไร้คู่แข่งในการไลฟ์สดโดยเฉลี่ยเลยล่ะนะ】

【สำหรับข้าแค่นั้นก็เพียงพอแล้ว】

【อ้า……ล้ำค่ามากจนฉันใจสั่น】

 

 

【อย่าพึ่งรีบร้อนน๊า、คุณสามารถคาดหวังการพัฒนาที่รุนแรงกว่านี้ได้】

【อยากเชียร์เลย】

【ตอนนี้ก็ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว】

【พวกนี้รีบด่วนสรุปกันเกินไป】

【คุสะ】

 

แต่นั่นเป็นเรื่องจริงเน๊ぇ

 

ก่อนออกอากาศมีการอธิบายสคริปต์ให้ผมฟัง ผมได้รับหัวข้อต่าง ๆ มากมายไว้สำหรับพูดคุย และยังมีโน้ตอยู่ในมือด้วย แต่จะคิดเกี่ยวกับมันก็ไม่ได้ใช้ทั้งหมดอยู่ดี

 

「มุกิ๊ว」

 

 

「……รุรุ、ฮารุจะถูกบี้แล้วน่ะ」

 

「ไม่ใช่ว่าเอมิจังหนักไปหรอกเหรอ？」

 

「ห๊าっ！？」

 

「ฉันกำลังดีใช่ไหมคะ？　ฮารุซามะ？」

 

 

「อาโน๊、ยังไงผมก็ตัวเล็กนิดเดียวนะครับ ไม่ว่าจะทางไหนก็เหมือนถูกบี้อยู่ดีครับ」

 

 

【ฮารุจังโอชิคุระมันจู*】

(*เกมที่เด็กๆยืนล้อมวงอยู่ในวงกลมโดยเอาหลังชนกัน แล้วผลักกันให้คนอื่นๆหลุดออกจากเส้นวงกลม https://www.japan-sports.or.jp/portals/0/acp/shidousya_saddlepress.html

https://www.japan-sports.or.jp/portals/0/acp/img/sports/oshikuramanzyu.png

)

【สวรรค์นี่มันอะไรกัน】

【３สาวกำลังแข่งกันเพื่อแย่งฮารุจัง……！】

【สวรรค์ยูริ】

【มีช่องว่างสำหรับโอเน่โชตะของฮารุคิ๊ว！！！】

【โอ้、ลูกพี่หญิงฟื้นคืนชีพแล้ว】

 

ผมสามารถเห็นแขนและคางของรุรุซังจากเหนือหัว อยากให้มีหน้าอกด้วยจัง

 

ที่ทางขวา ลิลี่ซังที่มีน้ำหนักพอเหมาะ กลิ่นหอมหวาน และผมสีเงินแสนนุ่ม

ที่ทางซ้ายคือ ของแสนนุ่มนิ่มของเอมิซัง

 

อืม

 

……อืม

 

 

【เลียเลียหน้ประหลาดใจของฮารุจัง】

【จากความรู้สึกในเสียง ฉันก็คิดมาตลอดว่าเธอต้องมีหน้าตาแบบนี้】

【มองมาที่ตูข้าด้วยตาปรือ ๆ……ฟู๊ว……】

【เปิดเผยข้อมูล？】

【ลูกพี่หญิงนิ่ง】

 

ผมกำลังดูความคิดเห็นที่ถูกเลือกมา แต่ตอนนี้พอคิดดูแล้ว นี่เป็นการไลฟ์สดที่โชว์ใบหน้าของผมใช่ไหมเน๊ะ？

 

นั่นคือความตั้งใจของพวกเราตั้งแต่เริ่มต้น

 

ม๊า ด้วยการประมวลผลของAI และสกิลปกปิดตัวตนของผม ทำให้เห็นเป็น「ใครสักคนที่หน้าตาคล้ายกันมาก ๆ」เท่านั้น

 

นั่นคือสิ่งที่ผมถูกขอให้ทำในครั้งนี้ รวมถึงขอความร่วมมือจากลิลี่ซังด้วย ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาอะไรเป็นพิเศษล่ะมั้ง

 

 

◇

 

 

「……นั่นสินะครับ　ในวันที่ไม่มีอะไรทำผมก็จะอ่านหนังสือครับ」

 

 

「แต่ว่าฮารุจังมักจะหลับบ่อย ๆ ไม่ใช่เหรอ？」

 

「อ่านหนังสือก่อนนอนดีมากนะครับเพราะง่ายต่อการจดจำ　และยังช่วยเปลี่ยนอารมณ์ได้ด้วย」

 

 

「เมื่อวันก่อนฉันได้เห็นชั้นวางหนังสือในแท็บเล็ตของคุณแล้ว……คุณกำลังอ่านตัวเลขที่น่าทึ่งอยู่ใช่มั้ยคะ、ฮารุซัง」

 

ต้องขอบคุณเอมิซังที่เข้ามารับผิดชอบตั้งแต่ช่วงกลาง เนื้อหาจึงกลายเป็นการพูดคุยอย่างสมบูรณ์แบบ

 

ยังไงก็ตาม ด้วยเหตุผลบางอย่าง ลิลี่ซังที่นั่งข้างผม และกดน้ำหนักลงบนตัวผม ไม่ค่อยพูดอะไรมากนัก ทำแค่ยิ้มเท่านั้น

 

ผมสงสัยจังว่าทำไม……ม๊า ช่างเถอะ

ผมเดาว่าเธอแค่ชอบเป็นผู้ฟังเรื่องราวของผู้คน แน่นอน

 

【ฮารุจัง、สาวน้อยนักอ่าน】

【สาวน้อยนักอ่าน……นอนอยู่บนเตียง……ฟู๊ว……】

【เผลอหลับไป……ฟู๊ว……】

【เอกลักษณ์ของฮารุจังไม่เยอะเกินไปหน่อยเหรอ？】

【ไม่ชอบรึ？】

【ชอบมากแต่ว่า？】

 

 

สำหรับคอมเม้นต์เอง、เหมือนกับที่สำนักงานซังบอกไว้ตอนแรกว่า「เพราะจะมีเรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นมา」

 

ถือว่าสะดวกดีที่ได้รู้มาก่อนเน๊ะ

 

【อ่านหนังสือประเภทไหน？】

 

 

「ก็แบบ、ฮารุจัง」

 

「หนังสือสินะครับ？　เอ๊ะโตะเน๊ะ」

 

อ้าー、สะดวกー

 

เพราะมีทุกคนทำให้ทุกอย่างเลยสะดวกจริง ๆ

ถ้าจากนี้ไลฟ์สดเป็นแบบนี้ต่อไป……มะ、ไม่ไหว น่ารำคาญเกินไป ดังนั้นเฉพาะแค่ครั้งนี้เท่านั้น

 

ผมเหมาะกับการแอบอ่านหนังสือหนา ๆ ตรงมุมโรงเรียนมากกว่า ไม่ต้องพูดถึงมุมชั้นเรียนเลย

 

「ประมาณนี้แหละครับ」

 

「ฮารุจังนั่นอีรีดเดอร์ใช่ไหม？」

 

「ครับ　เป็นรุ่นไฮเอนด์เลย」

 

「สมาร์ทโฟนก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ」

 

「ไม่เมื่อยตาเวลาใช้สมาร์ทโฟนเหรอครับ？」

 

 

【เมื่อยล่ะ】

【เข้าใจเลย】

【เฉพาะนักเรียนเท่านั้น、ที่ยังมีดวงตาที่แข็งแรง】

 

 

【แต่ว่าชอบอ่านหนังสือมากจริง ๆ เลยน๊า】

【＜URL＞เครื่องอ่าน e-book ของฮารุจัง、มีราคาแพงมาก ประมาณ 30,000 ได้】

【แต่ขอโทษน๊า、หน้าจอมันเล็กมากจนฉันมองไม่เห็นอะไรเลย】

 

 

「อะ、โดยทั่วไปแล้วจะเป็นหนังสือที่อยู่บนท็อปของอันดับยอดขายของเดือนที่แล้วครับ」

 

「อย่างงั้นเหรอค่ะ、นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมถึงได้อ่านหนังสือหลากหลายประเภทที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง、อย่าง นิยาย มังงะ หรือแม้แต่หนังสือธุรกิจสินะคะ」

 

「รวมทุกอย่างไว้ด้วยกันเน๊ะ」

 

 

「คุณสนใจในหลาย ๆ อย่างเน๊ะ」

 

「ไม่หรอกครับ、ผมจะอ่านหนังสือทั้งหมดจบในเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นหลังจากนี้ก็จะซื้อต่ออีกครับ　แม้ว่าหนังสือเล่มนี้จะไม่เหมาะกับผม ผมก็จะยังคงอ่านมันอยู่ดีครับ」

 

 

【โลลิคนนี้、ชอบอ่านหนังสือมาก】

【โลลินักอ่าน】

【เด็กสาววรรณกรรม】

【เด็กชายวรรณกรรม……】

【นั่นคือเหตุผลที่ฉันบอกให้คุณทำสิ่งที่คุณชอบถ้าคุณเป็นแฟนโชตะ】

【ลูกพี่หญิงมีภาวะซึมเศร้าสองขั้ว(ไบโพล่า)อย่างรุนแรง คุสะ】

 

 

「ที่สำคัญแบตเตอรี่ของเครื่องนี้สามารถใช้งานได้ประมาณ２วันแม้ว่าจะอ่านอย่างต่อเนื่องก็ตามครับ ดังนั้นจึงสะดวกกว่าสมาร์ทโฟนมาก　นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมทุกครั้งที่ลงไปนอนในดันเจี้ยน、ผมถึงได้ซื้อหนังสือเล่มใหม่มาทุกครั้ง　อะ、ถ้าเอาที่ชาร์จลงไปด้วยก็รู้สึกว่าน่าจะอยู่ได้ประมาณ １ สัปดาห์ได้สบาย ๆ เลยล่ะมั้งครับ？」

 

 

【คุสะ】

【เอ๊ぇ……】

【ฮารุจังที่มองอย่างพอใจ น่าร๊าก】

【ทำไมคุณถึงมองอย่างภูมิใจอย่างนั้นล่ะ……】

 

 

【ต้องมีจุดภาคภูมิใจที่ไหนสักแห่งแหละมั้ง……เป็นอะไรที่พวกเราไม่มีทางเข้าใจล่ะ】

【อ้า、ความรู้สึกของฮารุจังมีเอกลักษณ์มากจนฉันไม่เข้าใจมันจริง ๆ……】

【คุสะ】

 

 

「ก็บอกแล้วไงครับว่าเป็นการไปปิคนิคน่ะ」

 

 

「ขอโทษน๊า、เค๊าไม่เข้าใจความรู้สึกนั้นเลย……」

 

「ขอโทษนะคะ、ฉันเองก็……」

 

 

「เอ๊ー」

 

 

【มีแต่คนตบมุข คุสะ】

【เข้าใจเลย……สามัญสำนึกของพวกเรายังเป็นเรื่องปกติ……】

 

 

「อะ、ว่าไปแล้วก็นึกขึ้นได้ หนังสือเล่มนี้ครับ　เป็นเล่มที่อ่านยากนิดหน่อย เพราะมันเขียนโดยอาจารย์นักวิชาการ、แต่ระบบนิเวศของมอนสเตอร์ถูกเขียนไว้อย่างละเอียด ดังนั้นคุณจะสามารถเรียนรู้ได้มากมายครับ」

 

 

【จู่ ๆ ฮารุจังก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาเมื่อพูดถึงหนังสือและดันเจี้ยน】

【น่าร๊าก】

【ปกติเธอจะพูดช้า ๆ、แต่ก็น่ารักเหมือนกันที่จู่ ๆ ก็พูดรัว ๆ ในเวลาแบบนี้】

 

 

「……ฮารุ……พอเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับดันเจี้ยนก็เป็นแบบนี้เสมอเน๊……」

 

「พวกเอมิซังเองก็ต้องค้นคว้าเพื่อวางกลยุทธ์จริงไหมล่ะครับ？」

 

「นั่นก็ใช่อยู่หรอกค่ะ แต่ว่า……」

 

 

「ฮารุจังสุดยอดเลยเน๊ะ　ที่อ่านหนังสือได้เป็น １ ชั่วโมง ２ ชั่วโมงแบบนั้นโดยไม่ต้องกังวล　ถ้าเป็นเค๊าคงเผลอหลับไปก่อนที่จะรู้ตัวซะอีก」

 

 

【ฉันไม่สามารถตามอัจฉริยะผู้หลงใหลในการวิจัยได้】

【นึกว่าเธอจะเป็นสัมผัสแค่ผิวเผิน แต่ที่จริงก็เป็นนักทฤษฎีที่จริงจังเช่นกัน……？】

【ไม่ต้องกังวล、ในไลฟ์สดครั้งก่อน、ด้วยพลังแห่งการอธิบายของฮารุจังปรากฏว่าไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต】

【อ้า……！】

 

 

【เพราะคำอธิบายเป็นการสร้างคำเลียนเสียงใหม่ทั้งหมด】

【มะ、ม๊า、นั่นคือองค์ประกอบของสาวน้อยไง……เน๊ะ？】

【โฮร่า、นั่นคือลักษณะแห่งอัจฉริยะไงล่ะ……】

 

 

「แต่ฮารุจัง？　ชอบอาบน้ำนิดเดียวเอง……」

 

「การอาบน้ำครึ่งตัวดีต่อร่างกายครับ」

 

 

【●REC？】

【หมายถึงอาบน้ำในอ่างอาบน้ำสินะ……】

【ฉันเข้าใจความรู้สึกน่ะ　ข้าอ่านหนังสือมือสองเหมือนกัน】

【เพียงแค่ต้องระวังอย่าเทน้ำร้อนมากเกินไปเน๊ะ！】

【แต่ว่ารุรุจังรู้ได้ยังไงกัน？　หรือว่า……】

【อะ、จะว่าไปแล้ว……】

 

 

「อะ、นึกออกแล้ว」

 

 

【รอก่อน】

【กำลังมาอีกครั้งぉ……？（คาดหวัง】

 

 

「รุรุซัง、กรุณาอย่าเข้าห้องอาบน้ำโดยไม่ได้รับอนุญาตนะครับ　เอมิซังก็ด้วย ลิลี่ซังก็ด้วย」

 

 

「んなっ！？」

 

「ม๊า……」

 

「เดี๋ยวก่อนสิฮารุจัง！？　นี่ไลฟ์！　ก็บอกว่าไลฟ์！！」

 

 

【นี่คือแชงกรีล่าสินะ】

【นี่ม๊านอาร๊ายก๊าน……（ความสุข】

【มั่นใจได้เลยว่าไม่ใช่ยูริทางธุรกิจ　　　ฮารุจังปุริ】

【อ้า、ไม่มีทางที่ฮารุจังจะทำอะไรที่ซับซ้อนแบบนั้นได้น๊า！】

 

 

【แม้ว่าจะสามารถควบคุมฮารุจังได้？】

【ฮารุจังเป็นเด็กก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเธอในขณะนั้น、ไม่มีทางที่คุณจะทำเชิงธุรกิจได้】

【ไม่มีทางที่ฮารุจังจะโกหกน๊า！】

【ไม่ไหว、เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน】

【ความไว้วางใจของฮารุจังต่ำเกินไป แต่มั่นคง】

【คุสะ】

 

 

「ถ้าอายที่ทุกคนจะได้ยิน、ถ้างั้นแล้วทำไมถึงเข้ามาจู่โจมในอ่างอาบน้ำของผมกันครับ　จริงไหมล่ะครับ」

 

「ระ、ช่วยรอเดี๋ยวก่อน」

 

 

【เธอโกรธขนาดไหนกัน ฮารุจัง！？】

【ฮารุจังโกรธมาก คุสะ】

【สไตล์การโกรธของเธอก็ยังน่ารักเกินไป คุสะ】

 

 

【อ้า、เพราะว่าเข้ามาขัดจังหวะการอาบน้ำในขณะที่กำลังอ่านหนังสือคนเดียวอย่างเงียบ ๆ ไง……】

【ใช่เลยล่ะ！！】

【เข้าใจล่ะ】

【พูดถึงการไลฟ์สดก่อนหน้านี้、ก็ไม่มีใครรู้จุดเดือดของฮารุจังเลย】

【ช่างเป็นเรื่องบังเอิญเสียนี่กระไร、พวกตูข้าก็ด้วย】

 

 

【แต่จะดีเหรอ？　ที่พูดแบบนั้นไป】

【ก็เหมือนกับว่าเมื่อคุณคิดว่าแมวของคุณอารมณ์ดีแล้วจู่ ๆ ก็กัดคุณนั่นแหละน๊า】

【อ้า……（ปีติยินดี】

【กัดเล่นก็ดีเช่นกันเน๊ะ……】

【ถ้าถูกกัดมากก็เลือดออก、ก็แค่นั้นแหละ】

【เข้าใจเลย】

 

 

【ยังไงซะเธอก็เป็นประเภทแมวเน๊ะ、ฮารุจัง】

【แมวจรจัด ฮารุจัง】

【ตอนนี้เป็นแมวเลี้ยงแล้วล่ะมั้ง？】

【ความดุร้ายฝังแน่นอยู่ในตัว ดังนั้นบางครั้งก็เลยแอบมอง】

 

 

【ว่าแล้ว ฮารุจังมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากเกินไปเน๊ะ】

【ป่านนี้แล้วเนี่ยนะ】

【สายไปแล้วเน๊ะ】

 

 

【อืม……ฮารุจัง、ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ดำดิ่งเข้าไปในดันเจี้ยน และกำลังโลฟ์สดแชทหรือเล่นเกมอยู่ก็ตาม เธอก็คงยังคงสร้างข่าวฮือฮาที่ไหนสักแห่งได้เน๊……】

【อ้า……ท้ายที่สุดแล้ว นี่คือการรวบรวมความรู้สึกน๊า……】

【ปฐมกาลทั้ง１０ คนที่ทำให้รากฐานแข็งแกร่ง】

 

 

【เรียกรึ？】

【ตอนนี้ฉันยุ่งมาก ดังนั้นกรุณารีบหน่อย】

【ไม่ใช่สิ、ไม่ได้เรียก】

【เงียบซะ】

【จะปรากฏขึ้นทันทีที่คุณเขียนถึง、น่ากลัวไม่ใช่รึไง】

 

 

【คุสะ】

【ลมที่ปะทะปฐมกาลรุนแรงเกินไป คุสะ】

【ก็นั่นสิเน๊……เด็กที่มีคาแรคเตอร์แข็งแกร่งเกินไปจะดึงดูดผู้คนที่มีคาแลคเตอร์ที่แข็งแกร่งเกินไป……】

 

 

【อาเร๊ะ？　ว่าไปแล้วโนเนมจังล่ะ？】

 

 

【wtf?】

 

 

【โนเนมจังโนเนมจัง、หากคุณกำลังจะเรียนภาษา、ควรแยกแยะระหว่างภาษาที่เหมาะสมกับบทสนทนาที่ขาด ๆ หาย ๆ จะดีกว่า】

 

 

【thx】

 

 

【หืมー、ม๊า แค่เซพ？】

【นอกจากนี้ยังมีแนวคิดของคำสแลงและคำสแลงอินเทอร์เน็ตด้วยเน๊ะ】

 

 

【OK】

 

 

【คุสะ】

【โนเนมจังเริ่มตอบกลับเร็วกว่าปฐมกาลแล้ว】

【ก็แบบยังไงปฐมกาลก็ยังเป็นมนุษย์ แต่โนเนมจังเป็นโนเนมจังล่ะ……】

 

 

【เผื่อไว้ นี่มันอะไรกัน！？】

【ก็แบบเพราะพวกเขาคือ กลุ่มพวกนิสัยเสียที่เจอสาวน้อยและแอบชื่นชมเธอกันเองใช่ไหม？】

 

 

【ไม่ใช่แบบนั้น……แต่ก็ไม่แตกต่าง】

【ปฎิเสธไม่ได้เลย……】

【โอ๊ย、พวกเราสาบานว่าจะภูมิใจในสิ่งนั้นแล้วจริงไหม】

【ก็เป็นเช่นนั้น】

 

 

【เริ่มแตกแยกภายในปฐมกาล คุสะ】

【ปฐมกาลแตกแล้ว……อ้า、อิจฉาโนเนมจังจังเลย……】

 

 

【true?】

 

【แตกต่าง】

 

 

【คุสะ】

【ไม่ไหวล่ะ、ท้ายที่สุด แม้แต่โนเนมก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากเกินไป】

【เอมิจัง ขอโทษเน๊……แต่ดูเหมือนว่าสคริปต์จะไม่มีประโยชน์เลย……】

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 77

 

งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง

ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน（อิทธิพล）

 

“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”

“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”

 

หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ

https://ncode.syosetu.com/n1479ik/77/

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

โลลินีทไร้สาระ

ก่อนหน้านี้น้ำหนักลดลงเรื่อย ๆ แต่พุงไม่ค่อนจะลดเท่าไหร่ มาตอนนี้พุงก็ลดตามหายไปจนกางเกงหลาย ๆ ตัวก็หลวมแล้ว แม้แต่ตัวที่่เคยเย็บขอบให้พอดีแล้วคับใส่ไม่ได้มาตอนนี้ก็หลวมจนหลุดก้นแล้ว ฮา

Favorite