ยานแม่เสบียงมิหวาดหวั่นสามารถให้เสบียงและบำรุงรักษายานได้เกือบทุกแบบ; จากยานขนาดเล็กถึงยานประจัญบานและยานลาดตระเวนขนาดใหญ่ มันถูกคิดว่าเป็นยานกลยุทธ์เพราะความสามารถทำหน้าที่สำคัญ
มันก็พิจารณาได้ด้วยว่าเป็นปัจจัยป้องกัน ป้อมปืนจำนวนมากสามารถรับมือกับศัตรูที่เข้าหายานได้ด้วยพลังการยิงท่วมท้น และมันมียานขับไล่อีก ทำให้มิหวาดหวั่นนั้นน่าเกรงขาม
ยานขับไล่อวกาศค่อนข้างเล็ก ปรกติแล้วขนาดครึ่งเดียวของยานอวกาศขนาดเล็กถ้ามันไม่ได้เล็กกว่านั้นอีก
แม้อย่างนั้น พลังการยิงโดยรวมของมันยังเทียบได้กับยานอวกาศต่อสู้ขนาดเล็กและความคล่องตัวมันดีมากกว่าหลายเท่าด้วย
อย่างไรก็ตาม เพราะขนาด มันเป็นไปไม่ได้ที่มันจะมีเครื่องส่งโล่พลังงานทรงพลัง และเกราะก็บางด้วย ดังนั้นเองยานอวกาศต่อสู้ขนาดเล็กจะทนกว่าเยอะ
แม้ว่ามีข้อเสียแบบนี้ ยานขับไล่ยังเทียบได้คร่าวๆกับยานต่อสู้ขนาดเล็ก
มิหวาดหวั่นสามารถส่งยานขับไล่แบบนั้นได้จำนวนมาก แต่ผมไม่รู้จำนวนตรงๆ
“ยานขับไล่ถูกส่งออกมากี่ลำเหรอ?”
“อืมม…… รวม 180 หน่วย”
“นั่นเยอะจริงๆ เธอคิดว่าพวกเขาส่งยานขับไล่ทั้งหมดเหรอ?”
“พวกเขาน่าจะเก็บไว้บางลำเพื่อปกป้องยาน ดังนั้น…… บางทีเขาส่งแค่ครึ่งเดียวมั้ง?”
เราออกยานออกจากมิหวาดหวั่นก่อนหน้า และตอนนี้เรากำลังดูยานขับไล่ถูกส่งออกมาจากมิหวาดหวั่นทีละลำตามๆกัน มันดูเหมือนมิหวาดหวั่นมีเครื่องดีดยานขับไล่หกเครื่อง หรือท่อออกยานหกท่อ และภาพของยานขับไล่อวกาศหกลำยิงออกมาจากมันพร้อมกันเป็นภาพที่น่าประทับใจ มันใช้แค่ไม่ถึงนาทีที่ยานขับไล่ 180 ลำจะถูกส่งออกมา มันเป็นความสามารถส่งยานที่เยอะจนไร้สารถ
“ทหารรับจ้างใช้แค่ยานต่อสู้ขนาดเล็กเท่านั้นนี่ใช่มั้ยคะ? ทำไมพวกเขาไม่ใช้ยานขับไล่อวกาศล่ะท่านลอร์ด?”
“พื้นฐานมันเป็นปัญหาเรื่องการอยู่อาศัยกับความสามารถเดินทางระหว่างระบบดาวน่ะ มันก็มีปัญหาที่ไม่มีพื้นที่พอเก็บของด้วย โอกาศรอดยานขับไล่ก็ค่อนข้างน้อยกว่า และคนใส่กระสุนจริงเช่นกระสุนชุดปืนใหญ่และมิสไซล์ค้นหากับมันได้ไม่เยอะเมื่อเทียบกับยานต่อสู้ มันน่าจะทำได้ถ้าเธอใช้มันคู่ไปกับยานแม่เหมือนบัวดำ แต่ทหารรับจ้างยังเห็นว่ายานต่อสู้ขนาดเล็กง่ายและใช้สะดวกกว่า”
“ส่วนใหญ่ยานขับไล่มันทำได้แต่หน้าที่ต่อสู้และเพราะมันค่อนข้างเล็ก เซ็นเซอร์มันก็ไม่แรงด้วย”
『พวกมันก็ขาดไปนิดนึงที่จะไว้ใช้ในงานทหารรับจ้างน่ะ』
เอลม่าเข้ามาสนทนาด้วยโดยระบบสื่อสาร
เมื่อทำงานเป็นทหารรับจ้าง คนจะต้องเดินทางอย่างต่อเนื่องระหว่างระบบดาว และภายในยานคนนั้นจะกลายเป็นบ้าน
แม้ว่าคนล่าโจรสลัดแล้ว คนนั้นจะได้เงินไม่พอสำหรับความต้องการทั้งหมดถ้าพึ่งรางวัลค่าหัวอย่างเดียว ดังนั้นเองคนนั้นต้องเก็บของ ในบางครั้ง คนอาจเขาไปต่อสู้ยาวนาน ยานคนนั้นก็เลยต้องสามารถใช้งานและต่อสู้ได้ยาวนาน แน่นอน การรอดออกมายังสำคัญที่สุด คนนั้นเลยต้องเน้นกับการป้องกันและความไวในการตรวจจับศัตรูเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง
ยานขับไล่อวกาศเป็นหน่วยต่อสู้ที่สร้างมาเพื่อส่งตรงเข้าไปในเขตต่อสู้ที่ต่อสู้อยู่
มันขาดความสามารถไล่ตามและขับไล่โจรสลัดไปทั่วระบบดาว เหมือนที่มีมี่พูดไว้ พื้นฐานแล้วยานขับไล่มันใช้งานแค่หน้าที่ต่อสู้
“เข้าใจแล้ว……”
หลังฟังคำอธิบายผมและมีมี่ คูกิแสดงท่าทางครุ่นคิด
มีอะไร? เธอคิดขับยานขับไล่ในอนาคตหรือ? แน่นอนมันเป็นไปได้ที่เราจะใช้ยานขับไล่เพราะมีพื้นที่พอในโรงจอดเล็กของบัวดำ แต่ตอนผมคิดความเป็นไปได้ของความคิดนี้ เราได้รับการสื่อสารมาจากมิหวาดหวั่นแจ้งเราว่าเริ่มปฏบิติการ มันเป็นการแจ้งเตือนผ่านข้อความ
การสื่อสารมันรวมเวลาเริ่มปฏิบัติการและข้อมูลพิกัดของระบบดาว
“มันดูเหมือนปฏิบัติการณ์เริ่มแล้ว”
『ทราบค่ะท่าน อย่าถูกยิงร่วงล่ะ』
“นั่นมันคำพูดฉันหรอก”
เอลม่าตัดจากระบบสื่อสาร ตอนนี้ เราเริ่มด้วยเหมือนกันดีกว่า
“มีมี่ พี่ใจปล่อยเรื่องการตั้งค่าการเดินทางให้หนูนะ”
“ค่ะ หนูก็จะตั้งเวลาไปถึงด้วย”
มีมี่ใส่ข้อมูลลงใส่ระบบเดินทางอัตโนมัติเพื่อทำอย่างนั้น เราจะวาร์ปออกพิกัดเป้าหมายทันทีเมื่อปฏิบัติการณ์เริ่ม
เพราะการวาร์ปออกจากการเดินทางครส.มันส่งสัญญาณพลังงานแรงอยู่ตลอด พื้นฐานแล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำการโจมตีไม่ทันตั้งตัวโดยไม่ได้ถูกตรวจจับ ดังนั้นในบางกรณี การจู่โจมไม่ทันตั้งตัวขนาดใหญ่หรือการโจมตีเหมือนปฏบิติการณ์นี้ ใช้วิธีที่ใส่พิกัดและเวลาวาร์ปล่วงหน้าและวาร์ปออกทีเดียวพร้อมกันใกล้ตำแหน่งฐานศัตรูจากนั้นโจมตีทันที
กลยุทธ์วาร์ปออกนอกระยะเซ็นเซอร์ฐานศัตรูและจากนั้นเข้าหาแอบๆใกล้ๆอย่างช้าๆก็ใช้ได้ด้วย แต่มันตัดสินว่าปฏิบัติการวันนี้จะเป็นการต่อสู้สั้นๆเพื่อตัดสินโดยใจพลังการยิงและจำนวนมาก ดังนั้นกลยุทธ์แอบไม่ไม่เหมาะ
“เริ่มเลยมั้ย?”
““ค่ะ!””
หลังได้ยินมีมี่และคูกิตอบอย่างกระฉับกระเฉง ผมเปิดใช้งานระบบเดินทางอัตโนมัติ ถ้าอย่างนั้น มาเริ่มกันเถอะ
แสงของดาวที่รายล้อมไหลไปข้างหลังเหมือนเส้นแสงสว่างไสว จากนั้นเส้นแสงดาวหยุดกระทัน ณ เวลาเดียวกันที่เสียงบูมการวาร์ปออกก้องในยาน
『บัดซบ! ศัตูจำนวนมากวาร์ปออกจากข้างหลังเราเหรอ!?』
『อย่าเข้าไปในเขต! พวกแกจะถูกขยี้!』
『งั้นเราจะทำอะไรดีล่ะห้ะ!? นอนไปเรื่อยอยู่ข้างในเข็มขัดดาวเคราะห์น้อยเหรอ?! เราจะหนีไม่ได้นะถ้าแบบนี้!』
“มันดูเหมือนมันค่อนข้างดีนะตอนนี้”
“ใช่”
เรสตาเลียสและยานกองยานเคลื่อนที่ต่อต้านโจรสลัดอิสระที่เหลือเริ่มระดมยิงไปด้วยกันกับบัวดำแล้ว
โจรสลัดที่สามารถรอดการระดมยิงแรกเริ่มมุ่งหน้าลึกเข้าไปในเข็มขัดดาวเคราะห์น้อย มันดำเนินไปเหมือนที่วางแผนไว้
“เริ่มเชื่อมต่อข้อมูล…… พื้นฐานแล้วเราเห็นทุกอย่างด้วยนี่ได้”
“หน่วยสอดแนมมิหมาดหวั่นทำงานครบดีนะ”
เรดาร์กฤษณะบอกตำแหน่งยานโจรสลัดแแต่ละลำที่เคลื่อนที่อยู่ในเข็มขัดดาวเคราะห์น้อย
เมื่อเครื่องบินอวกาศสอดแนมจากมิหวาดหวั่นสอดแนมบริเวณนี้ พวกมันก็ใช้ดาวเทียมประดิษฐ์รวบรวมข่าวกรองที่ติดตั้งด้วยเรดาร์ล้ำหน้า ดาวเทียมเปิดใช้งานเวลาเดียวกันกับเมื่อการต่อสู้เริ่ม และผลของมัน ทุกการเคลื่อนไหวยานโจรสลัดตอนนี้พวกของเรามองเห็นได้หมด
“ท่านลอร์ด กาเตรียมใช้งานระบบรองเสร็จแล้วค่ะ”
“โอเค มาเริ่มกันเถอะ”
ผมใช้งานระบบอาวุธและขับกฤษณะลึกเข้าไปในเข็มขัดดาวเคราะห์น้อย
หน่วยยานขับไล่มีหวาดหวั่นเข้าลึกในเข็มขัดดาวเคราะห์น้อยแล้วและเริ่มสู้กับโจรสลัด เรามางานเลี้ยงช้าไปหรือ?
“เราเล็งไปที่ไหนดีล่ะ?”
“ตรงกลางเลย มาลุยกันเถอะ”
ผมไม่ได้รู้ชัดว่าหน่วยยานขับไล่มิหวาดหวั่นทรงพลังแค่ไหน แต่ตัดสินจากการตอบสนองของเรดาร์ มันดูเหมือนโจรสลัดถูกแอบยิง ถ้าเราล่าจากริมๆ เราจะไม่สามารถได้ผลลัพธ์น่าพอใจ
นั่นทำไมมันจะดีกว่าที่จะพุ่งใส่กลางการต่อสู้ระยะประชิดและอาละวาดให้เละ
ผมเปิดเครื่องขับดันและกฤษณะเร่งความเร็ว ผมรีบเดินทางระหว่างดาวเคราะห์น้อยที่ลอยอิสระในอวกาศ
“……”
อยู่ดีๆคูกิก็เงียบไป เธอเป็นอะไรมั้ย? ผมชำเลืองไปหาเธอวินาทีหนึ่งและเห็นบนหัวเธอนาบติดหัวขณะเธอหน้าเปลี่ยเป็นสีฟ้า มันก็ต้องให้มีมี่ใช้เวลาชินกับการเคลื่อนที่ความเร็วสูงในเข็มขัดดาวเคราะห์น้อยอยู่บ้าง
“จะปะทะศัตรูในไม่นาน”
“รับทราบ”
กฤษณะพุ่งไปหลังดาวเคราะห์น้อยที่ใหญ่กว่ามันสามเท่าและเข้าปะทะยานอวกาศโจรสลัดสีลำที่เดินทางอย่างช้าๆ ผมเล็งใส่พวกมันหนึ่งลำและยิงปืนใหญ่เลเซอร์ลำกล้องใหญ่ทั้งหมด
『หึ้!? อะไรเนี่ย!?』
โล่ยานอวกาศโจรสลัดดับทันทีและส่วนที่ใกล้ตรงกลางตัวถังระเบิด ผมไม่สามารถทำลายมันได้ในการยิงทีเดียวหรือ? โจรสลัดแถวนี้มันติดอาวุธดีกว่าจริงๆเมื่อเทียบกับพวกเดียวกันที่ออกล่าอยู่ในระบบดาวอื่น
『มันศัตรู! ยานทหารรับจ้าง!』
『บัดซบ! ขยี้มัน!』
การตอบสนองของพวกเขาค่อนข้างเร็ว ยานสามลำยกเว้นลำที่ได้รับความเสียหายสู้โดยใช้ป้อมปืนเลเซอร์และชุดปืนใหญ่
“อุ๊ย”
ใช้แรงส่งการพุ่งแรก ผมลอดผ่านช่องว่างระหว่างดาวเคราะห์น้อยที่โจรสลัดใช้ป้องกันและกระโดดไปข้างหลังดาวเคราะห์น้อยดวงใหญ่อีกดวงเพื่อหลบการโจมตี หืม? โล่เฉี่ยวนิดหน่อยแต่ไม่ได้ดูเหมือนนี่ได้ผล
“คูกิ เตรียมใช้เซลล์โล่”
“ค-ค่ะ”
กฤษณะกระโดดออกจากข้างหลังดาวเคราะห์น้อยและมุ่งตรงไปหายานอวกาศโจรสลัด ผมรีบยิงปืนใหญ่เลเซอร์ลำกล้องใหญ่สี่กระบอกและปืนใหญ่ซองสองกระบอก แน่นอน การถูกยิงมันเลี่ยงไม่ได้เพราะผมใช้งานการพุ่งใส่ตรงๆ แต่มันดีกว่าที่จะรีบขยี้ศัตรูแม้ว่าโล่กฤษณะได้รับความเสียหาย
『พลังการยิงไอ้บัดซบนี้…… อุว้าาาาาาา!?』
『กี๊–』
หลังจากกินปืนใหญ่เลเซอร์ลำกล้องใหญ่สี่กระบอกสองชุด ยานลำหนึ่งระเบิด และยานอีกลำห้องนักบินบู้บี้เพราะปืนใหญ่ซองยิงระยะประชิด
『เดี๋ยว เราขอยอม–』
『ห-หยุดด!!! ยานฉันขยับไม่ได้แล้–』
ยานที่ยังขับได้สามลำหยุดหลังเห็นยานสองลำถูกทำลายพร้อมกัน ผมทำลายมันไปด้วยกันกับยานที่เคลื่อนที่ไม่ได้เพราะการโจมตีแรก โทษที ฉันไม่มีความปรานีให้โจรสลัดเหมือนพวกนาย และฉันแข่งฆ่ากับยานขับไล่มิหวาดหวั่นอยู่เหมือนกัน ฉันไม่มีเวลารับมือกับพวกแกถ้าพวกแกยอมแพ้
“ไปเป้าต่อไปเถอะ”
“ค่ะ!”
เพราะยานลำสุดท้ายหยุดโจมตีก่อนหน้า ไม่มีความจำเป็นต้องใข้เซลล์โล่แล้ว ผมชำเลืองดูคูกิอีกครั้งเพื่อดูอาการเธอ และหูเธอกับสีหน้าเหมือนก่อนหน้านี้ มันดูเหมือนมันจะยังต้องใช้เวลาอีกเพื่อให้เธอชินกับทั้งหมดนี่
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
patreon (Ebook): patreon.com/wayuwayu
ได้โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ด้วยการช่วยเหลือของท่านจะทำให้แปลต่อไปได้เรื่อยๆ ขอบคุณครับ
ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: http://linktr.ee/wayuwayu