ตอนที่ 68 การประชุมปฐมกาล Ⅳ
ห้องประชุมชั้นใต้ดินถูกสร้างขึ้นอย่างหรูหรา……คงเป็นความคิดที่ไม่ดีเลยที่จะมีของประดับตกแต่งที่ไร้ประโยชน์มากมายขนาดนี้
ผู้ใหญ่ดูใจดีจำนวนหนึ่งกำลังรวมตัวนั่งอยู่รอบโต๊ะกลมสุดหรู จ้องมองไปที่หน้าจอขนาดใหญ่จนดูงี่เง่า
ที่ฉายอยู่คือ
「อือぅ……」
รูปลักษณ์ของ「ผู้เป็นที่ชื่อชอบ」ของพวกเขาที่กำลังขยี้ตาอย่างง่วงนอน
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ มีพวกนิสัยเสียจำนวนหนึ่งกำลังถ้ำมองดูสาวน้อยผมบลอนด์ที่ง่วงนอนในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยอย่างเกียจคร้าน
『……อ้า、ดีย์』
『บริสุทธิ์……』
『ถึงภายในจะเป็นนั่น……』
『ก็ยิ่งดีย์เลยไม่ใช่เรอะ?』
『อุมุ』
『แน่นอน』
『นั่นมันโชตะชัด ๆ……ฮารุคิ๊วเป็นผู้ชื่นชอบวรรณกรรมรุ่นเยาว์ ดังนั้นอายุจิตใจจึงต่ำม๊ากมาก เขาดูรู้หลายสิ่งหลายอย่าง และสงบนิ่ง แต่เพราะเขาไม่มีประสบการณ์มากนัก เขาจึงดูเหมือนกับเด็กประถมหรือมัธยมต้นเมื่อพูดพฤติกรรมตามปกติที่เขาไม่ได้ตั้งสติคิดถึงไว้ ไม่ว่าจะเป็นคำพูด หรือการกระทำในแต่ละวัน』
『คุ……รู้ละเอียดจังเลยเน๊ะ、ลูกพี่หญิงซัง ……』
『เครสเซินท์จังเป็นสายโลลิใช่ไหมล่ะ?』
『เอ๊ะっ』
『ม๊าม๊า เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า เราจะไม่ปฎิเสธตัวตนเพื่อนของเราที่นี่』
『เอ๊ะ อะ、ค่ะ……』
เอมิได้รับการยอมรับว่าเป็นสมาชิกในครอบครัวเดียวกันโดยไม่รอให้ตอบกลับ
――เธออยากจะปฎิเสธ……แต่ว่า、เธอจะบอกแบบนั้นได้ยังไง หลังจากที่โดนฮารุซังซังเหยียบแล้วเธอส่งเสียงร้องครางแบบนั้น……!
『เช่นนั้น、กลับมาที่หัวข้อก่อนหน้าที่ว่าพรินเซสเป็นผู้บริสุทธิ์หรือไม่เน๊ะ』
ทันทีที่เสียงหวานของฮารุที่เกิดขึ้นเวลาที่ง่วงหรือเหนื่อยล้าหยุดลง น้ำเสียงของเขาก็กลับมาดั้งเดิม แม้ว่าเขาจะเพ่งความสนใจไปที่หน้าจออยู่ก็ตาม
『ฮารุจังอยู่ในตำแหน่งที่ตกเป็นเป้าหมาย เพราะฮารุจังน่ารักมาก……เป็นเพราะฮารุจังน่าร๊ากม๊ากมาก、นอกเหนือจากนั้นคือการที่มีพลังพิเศษที่ผิดปกติด้วย』
『นั่นสิเน๋ー แล้วจะทำยังไง? คุณจะจ้างคนที่มีทักษะมากกว่าตอนนี้มาดูแลไหม、จะให้การรักษาความปลอดภัยในระดับที่รู้ว่าจะทำให้ผู้คน สาธารณชนรู้สึกไม่สบายใจหรือเปล่า?』
『เราจะใช้สิ่งนั้นเป็นทางเลือกสุดท้าย……แต่ก็ไม่อยากให้ไปถึงระดับนั้นเลยน๊า……』
『ถ้าฮารุจังเองรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาล่ะก็ เขาคงเฉาตายแน่เลย』
『อะ、นั่นมันไม่ได้สิน๊า』
『ไม่ดีสิเน๊ะ』
『กองกำลังของพรินเซสล่ะเป็นไง? ถึงจะมีไม่มากแต่ก็เรียกได้ว่าเป็นทีมรักษาความปลอดภัยใช่ไหมล่ะ?』
『ค่ะ、ฉันเพิ่งมาจากประเทศบ้านเกิดของฉัน หากมีเพียงฉันและคนอื่น ๆ อีกสองสามคนที่ได้รับการคุ้มครอง ก็ถือว่ามีเพียงพอทั้งในด้านจำนวนและคุณภาพค่ะ――แต่ แต่ว่า、ถ้าพวกเขาใช้มาตรการที่เข้มงวด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง、ฉันคิดว่ามันอาจนำไปสู่ประเด็นทางการทูตได้หากบุคคลทั่วไปถูกใช้ในขณะที่ไลฟ์สด……』
『อ้าー ควรจะเป็นเพียงแค่「ลิลี่จังเป็นเพียงชาวต่างชาติ」、ต้องเป็นอย่างงั้นเน๊ぇ……』
ไม่จำกัดเพียงดันเจี้ยน โลกปัจจุบันเป็นสังคมของการไลฟ์สด
ไม่ว่าจะเป็นนักเรียนที่เดินตามปกติ หรือใครก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะพูด หรือไม่ก็ตาม ก็ไม่น่าแปลกใจสักนิดที่พวกเขาจะคาเมร่าON และไลฟ์สดตลอด――เป็นไปไม่ได้ทางกายภาพที่จะตำหนิพวกเขาทุกคน
นอกจากนี้ ภายในดันเจี้ยน ตามมารยาทแล้ว ห้ามแสดงใบหน้าของบุคคลอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตแต่ เรื่องแบบนั้นใช้ไม่ได้กับคนธรรมดา
『ถ้าอย่างงั้นคิดว่าต้องทำยังไงดีล่ะ――พรินเซสซัง?』
『ค่ะ เพราะอย่างงั้นแล้ว ที่ฉันดึงดูดผู้คนก็เป็นเพราะตัวตนถูกเปิดเผยต่อสาธารณะผ่านการไลฟ์สด』
――ดึงดูดผู้คน?
แล้วมันหมายความว่ายังไงกันล่ะ
『เหล่าคนที่ดูอยู่น่าจะรู้จักชื่อและหน้าตาโดยประมาณของเธอว่าเป็นยังไงแล้วเน๊ー』
『ค่ะ อาจจะ、บางทีเหล่าคนกลุ่มเล็ก ๆ ที่รู้ตำแหน่งของฉัน……น่าจะสังเกตเห็นบ้างแล้วค่ะ』
『คุณหมายถึงที่ใช้ประโยชน์จากตำแหน่งของคุณในฐานะ「พรินเซส」?』
『ค่ะ ยังไงก็ตามน่าจะคิดกันว่าเป็นขุนพลเงาค่ะ แต่ว่า、จากมุมมองของผู้ที่ตกเป็นเป้าหมาย ฉันยังคงคิดว่านี่เป็นเรื่องที่ยุ่งยากเกินไปค่ะ ต้องคิดว่านี่อาจจะกลายเป็นประเด็นทางการทูตได้ ดังนั้นก็คงจะเป็นการยากที่จะใช้มาตรการที่เข้มงวดค่ะ』
『ถึงข้อมูลจะหลุดรั่วไปกว่าครึ่งแล้วงั้นเหรอ……ถึงจะเป็นเรื่องซีเรียสแต่ว่า、ม๊า ถือว่าเป็นการลงโทษที่ได้เล่นกับฮารุจังแบบนั้นแล้วกัน』
『ใช่ ถูกต้องเลยน๊า』
『ถูกต้อง』
『ม๊าー、ถ้าจำไม่ผิด「ลิลลี่」เป็นชื่อเล่นสมัยเด็กถูกต้องไหม? คนทั่วไปคงไม่รู้หรอก、ดังนั้นอาจจะไม่เป็นไรหรอกเน๊ะ คนที่รู้จักอยู่แล้วก็รู้จักล่ะนะ แต่สำหรับคนอื่น ๆ คุณเป็นเพียง「ลิลี่จัง」』
『นอกจากนี้ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อยเนื่องจากคุณสมบัติในฟังก์ชั่นของไลฟ์สด ดังนั้นแล้ว ก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ชมทั่วไปในประเทศที่จะตระหนักถึงตัวตนที่แท้จริงของพรินเซสล่ะน๊า』
ตำแหน่งที่แท้จริงของพรินเซส
ขุนพลเงา
――ว่าแล้ว คน ๆ นี้……ไม่สิ ท่านผู้นี้……。
『แต่ว่า――』
ในขณะนั้นเอง พวกผู้หญิงรวมทั้งเอมิก็รู้สึกตัว
จนถึงเมื่อกี้ เธอทำตัวขี้อายเมื่ออยู่ต่อหน้าคนมากมาย แต่ตอนนี้เธอแสดงอารมณ์บางอย่างที่ราวกับแสดงความเหนือกว่า
『?』
『ลิ――พรินเซส?』
『อาโน、รู้ความหมายของโค้ดเนม……』
『เรื่องประมาณนั้น ฉันจะไม่มอบให้หรอกนะคะ』
เธอบอกบางอย่างที่ทำให้บรรยากาศคุกรุ่นขึ้น
『ฉันต้องขออภัยทุกคนด้วยนะคะ、แม้จะรู้สึกเจ็บปวดใจก็ตาม』
『? พรินเซส、หมายความว่ายัง――』
『――ฮ๊า……มือของฮารุซามะที่โอบกอดฉันไว้ แขนที่อ่อนนุ่มของเขา และร่างกายที่มีกลิ่นหอมอันแสนวิเศษ』
เปรี้ยะ
รอยแตกปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า
『ฉันได้ชิมทุกส่วนก่อนทุกท่านส่วนใหญ่ในที่แห่งนี้ไปเสียแล้ว ใช่แล้ว、ความสุขของการถูกกอดอย่างดูดดื่มจากฮารุซาม๊า』
มีความรู้สึกเหนือกว่าอย่างชัดเจนบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอพูดแบบนั้น
『……อุฟุๆๆๆ♥』
ยกเว้นเธอ กับเอมิ、ลูกพี่หญิง ทุกคนต่างมีเจตนาฆ่า
――ก็นั่นสิเน๊ะ 、คนคนนี้ก็เป็นผู้หญิงเหมือนกันกับฉัน นอกจากนี้ เธอก็ได้รับประสบการณ์ในฐานะสมาชิกของชนชั้นสูงอย่างแท้จริงมาตั้งแต่วัยเด็ก ――นั่นคือ เธอมีความหนักแน่นจริงไหมเน๊ะ
「โอ้? ประกาศสงครามสินะ?」
「นั่นเป็นความประสงค์ของคุณใช่ไหม、เจ้าหญิงเอ๋ย」
「ฉันไม่รู้หรอกนะว่าปัญหาระหว่างประเทศมันเป็นยังไงเน๊ะ、ที่นี่และตอนนี้ขอโทษมาเลยเน๊」
「ฉันแน่ใจว่าทุกคนที่นี่เท่าเทียมกันในฐานะปฐมกาลใช่ไหม?」
「อ้า、ยังไงก็เถอะ เธอมีเลเวลที่สูงกว่าพวกเรา เป็นคนที่ไม่ควรไปมีปัญหาด้วยแม้ว่าจะเป็นเรื่องจริงจังก็ตาม」
「อย่างน้อยก็ขอสักดาบ……ไอ้ใบหน้านั่น、เดี้ยนจะเฉือนใบหน้านั่นให้เอง……!」
「ลงโทษแบบนั้นไม่ได้หรอกเน๊ะ」
「ให้ตายเถอะ ยังไงก็ต้องลงโทษเน๊ะ เป็นแค่สาวน้อยอย่าอวดดีไปหน่อยเลยนา」
ผู้ใหญ่ใจดีและอัจฉริยะลุกออกจากที่นั่ง ตัวสั่น
ได้แต่มองพวกเขาที่เป็นแบบนั้น
「เป็นเด็กที่น่าสนใจจริง ๆ ที่กล้าพูดแบบนั้นเน๊ー! อ้าー、ไวน์อร่อยเจ่งー」
「……ลูกพี่หญิงซัง、ไม่โกรธเหรอคะ……?」
「ม๊ายー、ฉ๊านเป็นสายโชตะ ฉันไม่รู้สึกมีกระตุ้นส๊ากนิ๊ด เว้นแต่จะใส่กางเกงขาสั้นเน๊ー」
「ฮะ、ฮ๊าぁ……」
「ไม่สิ รอก่อน? ว่าแล้ว ต้องเทศนาสักหน่อยว่าจะมาคิดว่าโชตะฮารุคิ๊วแต่งตัวข้ามเพศอยู่……ฉันเองก็จะไปด้วยสักเดี๋ยวล๊า ฉันจะแก้แค้นตามระดับเลเวลที่ฉันทำได้」
ปฐมกาล「สมาชิกทุกคน」ต่างสนิทสนมกันดี
――ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริงสิเน๊ะ……ทุกคนดูทะเลาะกันเหมือนเด็ก ๆ
ปกติแล้วทุกคนล้วนแต่มีตำแหน่งรัดตัว
ยิ่งกว่านั้น ถึงแม้ว่าบุคคลนั้น――จะเป็นบุคคลที่น่าทึ่งอีกด้วยก็ตาม
『อาร๊า、จะดีเหรอคะ? หากฉันได้รับบาดเจ็บขึ้นมา、แล้วฮารุซามะที่ฉันได้สัญญาไว้ว่าจะไปพบกันอีกครั้งรู้เรื่องนี้ขึ้นมา เขาจะทำยังไงกันน๊า? ฉันจะบอกอย่างแน่นอน? 「ฉันถูกรังแกโดยเหล่าปฐมกาลซามะ……」ไปพร้อมกับร้องไห้ล๊า♪』
「แม่นี้……!」
「อยากฆ่า……อยากจะฆ่าให้ด๊ายยยยยยยย……!」
「แม่นี้ยัยเสือดาวตัวเมีย……ยัยเสือดาวตัวเมีย……!」
『อุฟุๆๆๆ♥ ฉันไม่เข้าใจคำศัพท์เลยค๊า แต่、คุณเข้าใจสิ่งที่ฉันพยายามจะพูดใช่ไหมคะ? อ้า、ความอ่อนโยนของฮารุซาม๊า……!』
กร๊อด เสียงกัดฟันดังก้องไปทั่วห้อง
「มะーอิーย๊า、ยิ่งได้ดูก็ยิ่งสนุกมากขึ้นน๊าー อะฮ่าๆๆๆ ตลกดีー!」
――ฉันไม่สนใจจริง ๆ และฉันก็อยากจะหนีไปให้เร็วที่สุด……แต่ว่า ฉันไม่อยากดึงดูดความสนใจ เพราะฉันเป็นคนที่ได้เจอกับฮารุซังทุกวัน คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าประกายไฟลามมาถึงฉัน……!
ด้วยเหตุนี้เอง เอมิกับลูกพี่หญิงจึงได้นั่งดูเหล่าปฐมกาลเล่นกันเป็นกว่า 1 ชั่วโมง
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
ขอบคุณมากสำหรับการอ่านตอนที่ 68
งานนี้เดิมตั้งใจโพสต์หลายเรื่องพร้อมกัน จากนี้ไปจะโพสต์ประมาณ 3,000 ตัวอักษรวันละครั้ง
ฉันเริ่มเขียนเรื่องนี้เพราะต้องการอ่านเรื่องเด็ก TSไลฟ์สดในดันเจี้ยน(อิทธิพล)
“การไลฟ์สดในดันเจี้ยนควรจะได้รับความนิยมมากกว่านี้”
“อะไรก็ได้ อยากเห็นโลลิ TS”
หากคุณคิดเช่นนั้น เราจะยินดีอย่างยิ่งหากคุณสามารถเปลี่ยนการให้คะแนนด้านล่างจาก [☆☆☆☆☆] เป็น [★★★★★] และเปิดการแจ้งเตือนสำหรับบทล่าสุดโดยการบุ๊กมาร์ก ฉันยังขอขอบคุณความคิดเห็นที่สนับสนุนและติดตามของคุณ
https://ncode.syosetu.com/n1479ik/68/
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ