[นิยายแปล(WN)] 狂乱令嬢ニア・リストン คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน 267 เรื่องโลลิตัดสินใจแน่นอนแล้ว

267 เรื่องนั้นตัดสินใจแน่นอนแล้ว

“――ไม่……เรื่องนั้น ขอโทษด้วย “

“――ไม่ยกโทษค่ะ เพราะไม่ได้โกรธค่ะ”

เมื่อสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่า ผู้คุ้มกันของฮิเอโร่ซึ่งรออยู่ในห้องแยก ต่างก็กระโดดเข้ามา ใบหน้าของพวกเขาค่อนข้างซีดเนื่องจากความกระหายเลือดของฉันที่ไม่สามารถควบคุมได้ บางทีคงรุนแรงมากเกินไป

「ไม่มีอะไร เราจะกลับแล้ว」ฮิเอโร่พูดพร้อมกับลุกขึ้นจากที่นั่ง ――คิดว่าบางทีการตัดสินใจแยกย้ายกันเร็วกว่าที่ต้องการจะเป็นการดีกว่า แทนที่จะพูดถึงเรื่องนี้ต่อที่นี่

ฉันเข้าใจ

เพราะฉันก็คิดแบบเดียวกันอยู่

และจากนั้น ฮิเอโร่ขอโทษต่อริโนกิสที่จ้องมองเขาอีกครั้งด้วยสายตาอันตรายที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า ถือเป็นการแสดงออกถึงความไม่พอใจโดยตรง

อาจเป็นเพราะภายในใจริโนกิส เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของราชวงศ์และขุนนางอีกต่อไป

“……ไว้เราจะมาหาอีก”

นั่นคือทั้งหมดที่ฮิเอโร่พูดทิ้งไว้ และเขาก็รีบจากไปพร้อมกับผู้คุ้มกัน

――ซ้า

“ริโนกิส”

ฉันกับริโนกิสทิ้งห้องรับแขกไว้เบื้องหลัง

มีช่วงเวลาแห่งความเงียบงัน ในห้องปิดซึ่งอบอวลไปด้วยจิตสังหารของฉัน――ฉันเป็นคนทำลายความเงียบ

“ฉันไม่คิดว่าฉันทำอะไรผิดหรอกนะ”

“เรื่องนั้นทราบค่ะ”

จนถึงตอนนี้ ฉันไม่ได้โกรธที่ไม่ได้พูดถึงเรื่องทาสในหมู่เกาะโจรสลัดอากาศ ริโนกิสเป็นผู้คุ้มกันของฉัน ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่จะเลือกทางที่จะไม่ปล่อยให้ฉันตกอยู่ในอันตราย การที่ไม่พูดจึงเป็นสิ่งที่เข้าใจได้

ฉันไม่ตำหนิเธอสำหรับเรื่องนั้น

ทว่า ยังไงก็ตาม

“ในฐานะลูกศิษย์หมายเลขหนึ่งของฉัน ฉันต้องพูดแบบนี้ ฉันเคยพูดหลายครั้งแล้วใช่ไหมว่า หน้าที่ของลูกศิษย์คือรับฟังสิ่งที่อาจารย์ต้องการมากที่สุดใช่ไหม？”

“……”

“แต่ฉันก็เข้าใจได้ทำไมถึงไม่ยอมบอก เธอเป็นทั้งผู้คุ้มกันและลูกศิษย์ สองตำแหน่งที่ยากต่อการตัดสินใจ”

“――ต่อให้ดิฉันไม่ใช่ผู้คุ้มกัน หรือลูกศิษย์ แต่ดิฉันก็อยากจะปกป้องคุณหนูให้พ้นจากอันตรายอยู่ดีค่ะ”

งั้นเหรอ

“เป็นความรักที่หนักแน่นเช่นเคยเน๊ะ”

“ดิฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องปกติค่ะ”

“คิดว่าฉันจะแพ้ให้กับโจรสลัดอากาศรึไง？　มันก็ไม่ต่างอะไรกับแมลงวันที่บินได้เลย เธอคิดว่าของแบบนั้นอันตรายและต้องหลีกเลี่ยงจากพวกมันงั้นเหรอ？　ไม่คิดว่านี่คือความรักที่ปกป้องมากเกินไปเหรอ？”

“ในการต่อสู้จริง คุณไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณอาจจะตายโดยบังเอิญก็ได้จริงไหมคะ”

ดูถูกกันจังเน๊

ฉันต้องการที่จะต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนชีวิตตกอยู่ในอันตรายแม้เพียงชั่วครู่ก็ดี ไม่สำคัญว่าจะเกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือไม่ก็ตาม

“แล้ว？　ทีนี้ฉันก็รู้แล้ว ไม่คิดว่าจะจบแบบนี้ใช่ไหมเน๊ะ？”

“……”

“ตามที่เจ้าชายฮิเอโร่พูดเมื่อกี้ ฉันเดาว่าหมู่เกาะโจรสลัดนั้นมีอุปสรรค เพราะทำเลที่ตั้งสินะ？　เขาบอกแบบนั้นเพราะอยากให้ฉันทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้

และฉันต้องการทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับทาส ――จริง ๆ แล้วฉันก็แปลกใจจริง ๆ ที่มีเรื่องแบบนั้นอยู่ด้วย”

ฉันได้เรียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ในชั้นเรียนที่โรงเรียน

ปัจจุบันนี้ อย่างน้อยก็ประเทศรอบ ๆ ที่เป็นมิตรกับอาร์ตัวร์ต่างก็ได้ยกเลิกทาส และไม่อนุญาตให้มีการค้าทาสอีกแล้ว

แม้ว่าจะผ่านมานานแล้ว แต่ในยุคนี้ การเป็นทาสยังไง？

ดูเหมือนว่าบางประเทศจะยังมีทาสจากคดีอาญา และทาสจากที่เป็นหนี้ แล้วทาสเด็กล่ะ？

อย่ามาล้อเล่น

“ไหน ๆ ก็รู้แล้ว？　ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะเงียบอีกแล้ว”

“……กะแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ นั่นเป็นเหตุผลที่ดิฉันไม่อยากให้คุณหนูได้ยินเรื่อพวกนี้ค่ะ”

หลังจากพูดแบบนั้น ริโนกิสก็ถอนหายใจยอมแพ้

“จ๊า ไปกันเลยไหม”

“เอ๊ะ ตอนนี้เลย？　ไม่ไม่ ไม่ได้เด็ดขาดค่ะ！　ต่อให้ดิฉันจะไม่สามารถหยุดคุณหนูไว้ได้！แต่ดิฉันก็ไม่ยอมให้รีบเร่งโดยไม่มีแผนการใด ๆ หรอกนะคะ”

เอ๊ะ？　ต้องมีกลยุทธ์ด้วยเหรอ？　แค่สู้กับคนตัวใหญ่เหมือนหนอนผีเสื้อบินได้เอง？

……ฉันอยากจะรีบเข้าไปให้เร็วที่สุด แต่ฉันสัญญาไว้แล้วว่าจะไม่เคลื่อนไหวด้วยตัวเอง ฉันควรฟังสิ่งที่เธอพูดที่นี่ไหม

ก่อนอื่น เป็นที่แน่นอนแล้วว่าหมู่เกาะโจรสลัดอากาศจะต้องถูกทำลายลง

ด้วยเหตุนี้ การเตรียมการเบื้องหลังจึงเริ่มต้นขึ้น

หากเป็นเพียงรังของคนร้าย ใครจะทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการกับมันได้เลย มันไม่สำคัญตราบใดที่ที่ไม่มารบกวนฉัน

ทว่า  หากได้ยินว่ามีเด็กถูกใช้เป็นสินค้า ก็ไม่มีทางที่ฉันจะเพิกเฉยได้

ผู้ใหญ่ขยะกลายเป็นขยะ นั่นก็เพราะวิถีชีวิตของตัวเอง แต่เป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้โดยสิ้นเชิงที่จะทำให้ผู้คน โดยเฉพาะเด็กที่ยังไม่มีพลังตัดสินใจใด ๆ ต้องตกอยู่ในสถานการณ์น่าขยะแขยง

“เอ๊ะ？　ให้บอกเรื่องเกี่ยวกับหมู่เกาะโจรสลัดอากาศงั้นเรอะ？　ม๊าย ม๊ายเอา～ฮ่าๆๆๆーข้าเป็นแค่กัปตันรูปหล่อเอง ไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับโจรสลัดอากาศหรอก、ครับ อะ รับทราบแล้วครับ อะ ครับ ……เรื่องนั้น ข้าจะสารภาพทุกอย่างเอง ขอแค่เรื่องไล่ออกเท่านั้น ช่วยบอกว่าจะยกโทษให้ที……ข้าพบคนรักที่อาร์ตัวร์ และก็กำลังคิดอย่างจริงจังที่จะแต่งงานแล้วด้วย ถึงเงินเดือนจะน้อยไปหน่อย แต่ข้าก็ไม่ได้ไม่พอใจกับชีวิตในปัจจุบันหรอกนะ～อะฮ่าๆๆๆ～……”

ก่อนอื่น เพื่อรวบรวมข้อมูล ฉันตัดสินใจถามกัปตันลิกเนอร์ อดีตโจรสลัดอากาศจากมาเวเลีย ที่รับหน้าที่มาติดต่อเป็นประจำเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ

อืม คราวนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาหนีไปจนกว่าฉันเรื่องจะจบลง

“เอ๊ะ？　อยากไปที่นั่น？　โอโจ้ซามะเนี่ยนะ？　เอ๊ะ？　ไม่ใช่แค่ข้าหรอกนะ นี่มันสามัญสำนึกทั่วไปเลยน๊า？　……ไม่สิ、ปกติมันไม่จำเป็นต้องมานั่งหาข้อโต้แย้งสำหรับการห้ามไปหมู่เกาะโจรสลัดอากาศเลยไม่ใช่รึไง……”

เมื่อฉันพาเขาไปร้านกาแฟ ลิกเนอร์ที่กำลังทานนิตเต้ชิ้นที่หกก็เล่าเกี่ยวกับหมู่เกาะโจรสลัดอากาศ

ทว่า ดูเหมือนว่าลิกเนอร์จะเน้นออกอาละวาดไปทั่วมาเวเลียมากกว่า ดังนั้นเขาจึงไปที่หมู่เกาะโจรสลัดอากาศเพียงสอง หรือสามครั้งเท่านั้น

ฉันก็ไม่ได้หวังว่าเขาจะรู้ทุกรายละเอียดอยู่แล้ว

“……อะ ใช่แล้วใช่แล้ว น่าจะใกล้ถึงช่วงเวลานั้นแล้วมั้ง อิย้าเน๊ จะมีวันหนึ่งที่สี่ราชาแห่งท้องฟ้าจะมารวมตัวกันที่หมู่เกาะโจรสลัดอากาศปีละครั้ง เอ๊ะ？　สี่ราชาแห่งท้องฟ้าคืออะไร？　พูดง่าย ๆ ก็มีแก๊งโจรสลัดอากาศที่โด่งดังอยู่สี่กลุ่มล่ะนะ หมู่เกาะจะกลายสภาพไปเป็นเหมือนมีงานเทศกาลที่โจรสลัดอากาศจากทั่วทุกมุมโลกมารวมตัวกันเพื่อมุ่งเป้าไปที่ชีวิตของสี่ราชาแห่งท้องฟ้าหรือผู้สืบทอดของพวกเขาล่ะนะ ม๊า ถึงพวกที่ไม่ได้เข้าร่วมจะเยอะเอาเรื่องเหมือนกัน”

ฉันได้ยินสิ่งต่าง ๆ มากมายเป็นครั้งแรก

ฉันหมายถึง ก็จริงที่การมีอยู่ของหมู่เกาะโจรสลัดอากาศนั้นมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่ก็มีคนเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน

อาจเป็นเพราะมีคนน้อยมากที่จะออกจากธุรกิจของโจรสลัดอากาศ และล้างมือมาทำงานสุจริตได้สำเร็จ เช่นเดียวกับลิกเนอร์

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงมีข้อมูลน้อยมากเกี่ยวกับผู้คนที่เคยเข้าไปในหมู่เกาะโจรสลัดอากาศ

“จะเข้าไปได้ยังไง？　ก็เป็นโจรสลัดอากาศไง……อ้า ใช่ใช่ ก็แน่นอนอยู่แล้วจริงไหมที่ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้นอกจากโจรสลัดอากาศน่ะ หากใครก็ตามที่ไม่ใช่โจรสลัดอากาศเข้าไปใกล้กับหมู่เกาะ พวกเขาจะถูกโจมตีโดยไม่มีคำถามใด ๆ ต่อให้จะเป็นพ่อค้าเรือที่ต้องการทำธุรกิจกับโจรสลัดอากาศก็ตามด้วย ด้วยการทำแบบนี้ เกาะนั้นจึงสามารถปะทะกับกองทัพอากาศของแต่ละประเทศได้อย่างต่อเนื่อง จนในที่สุดก็ได้รับชัยชนะและกลายเป็นแหล่งพบปะสังสรรค์ของโจรสลัดอากาศได้ในที่สุด――อะ พี่สาวใจดี๊ ขอนิตเต้ และชาอีกแก้ว นอกจากนี้ก็ขอเค้กปอนด์แห่งความทรงจำของฤดูกาลนี้ กับสโคนรสอ่อนโยนที่เชฟคัดสรรมาอย่างดีด้วย”

เรื่องราวของลิกเนอร์ช่วยได้มาก

ด้วยเหตุนี้ เราจึงได้วางแผนกลยุทธ์ในการบุกหมู่เกาะโจรสลัดอากาศ

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

ขอบคุณ คุณพันธวงษ์ กสิกรไทย X-2186 มาก ๆ ครับ

ขอบพระคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

ไร้สาระ

วันนี้ฝนตกตลอดวัน เย็นดีจริง แต่ออกไปโดนมาหน่อยเดียว ดึกมาร้อนจนเหงื่อท่วมหน้าผาก คอแห้งจัด ปวดเมื่อยแขนขา สงสัยตากฝนเมื่อวานจะทำไข้กินจริงๆแล้วสิ ฮา