ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษเล่มที่ 13 บทที่ 387 ลงโทษพวกขยะ

เล่มที่ 13 บทที่ 387 ลงโทษพวกขยะ

“มือ​ข้าง​ใด​?”

หลิน​เมิ้งห​ยา​ถามเน้น​ทีละ​คำ​ น้ำเสียง​เคร่งขรึม​ดุดัน​

ทั้งที่​นาง​เป็น​สตรี​รูปร่าง​ผอมบาง​ แต่กลับ​กด​บุรุษ​รูปร่าง​กำยำ​เอาไว้​อยู่หมัด​ ซ้ำใบ​หน้านวล​ยัง​เผย​ความโหดเหี้ยม​อำมหิต​

ดวงตา​สีนิล​กลม​โต​ฉายแวว​ดูแคลน​ ยิ่ง​มอง​ยิ่ง​รู้สึก​หวาดหวั่น​

ไม่มีใคร​อยาก​เชื่อ​ว่า​แววตา​เช่นนี้​จะเป็น​ของ​คุณชาย​ท่าทาง​อ่อนแอ​ผู้​นี้​

“ปล่อย​ข้า​เดี๋ยวนี้​! คิด​ว่า​เจ้าเป็น​ใคร​กัน​ ข้า​เป็น​ผู้มีชื่อเสียง​ใน​เมืองหลวง​แห่ง​นี้​! ไอ้​เด็กเมื่อวานซืน​ ระวัง​ข้า​จะสั่งให้​คน​จับ​เจ้ามาเผา​ทั้งเป็น​!”

อันธพาล​ตรงหน้า​ยังคง​ตะคอก​ถ้อยคำ​ไม่รื่นหู​ออกมา​อีก​หลาย​คำ​ คน​บริเวณ​รอบ​ๆ ล้วน​มองดู​อย่าง​มีความหวัง​

แต่​ดูเหมือน​ชาย​คน​นี้​จะหา​ใช่คน​มีสัมพันธไมตรี​ที่​ดี​ต่อ​ผู้อื่น​ คน​ที่​เคย​ถูก​เขา​รังแก​ต่าง​กู่​ร้อง​สมน้ำหน้า​ใน​ใจ แต่กลับ​ไม่กล้า​ส่งเสียง​ออกมา​เพราะ​ยัง​เกรงกลัว​อำนาจ​ของ​เขา​

“ข้า​ถามว่า​เจ้าใช้มือ​ข้าง​ไหน​!”

ความอดทน​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​กำลังจะ​หมด​ลง​

แม้นาง​จะมีเรี่ยวแรง​เพียง​น้อย​นิด​ แต่​มือ​ของ​นาง​กลับ​แข็งแกร่ง​พอ​จะกด​ร่าง​ชาย​คน​นี้​เอาไว้​ เวลา​ผ่าน​ไป​เพียง​ไม่นาน​ หยาดเหงื่อ​เริ่ม​ผุด​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​

“ไม่พูด​ใช่หรือไม่​? เช่นนั้น​ข้า​จะตัด​อุ้งเท้า​ของ​เจ้าออก​ทั้งสอง​ข้าง​!”

ไม่มีใคร​คาดคิด​ว่า​คุณชาย​ท่าทาง​เป็นมิตร​จะมีจิตใจ​โหดเหี้ยม​อำมหิต​เช่นนี้​

นาง​หยิบ​ตะเกียบ​บน​โต๊ะอาหาร​ขึ้น​มา ก่อน​จะแทง​ลง​บน​มือ​ที่​แบ​ออก​บน​โต๊ะอาหาร​ของ​อันธพาล​หื่น​กาม​คน​นั้น​

โลหิต​สีแดงสด​ไหล​ทะลัก​ออก​มาจาก​ฝ่ามือ​ขาว​อวบอ้วน​ของ​เขา​

ชาย​คน​นั้น​ร้อง​โหยหวน​ด้วย​ความเจ็บปวด​ วิธีการ​อัน​แสน​โหดเหี้ยม​ทำให้​กลุ่มคน​โดยรอบ​ตกใน​อยู่​ใน​ความ​เงียบ​

“ไอ้​คน​ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง​! ข้า​จะบอก​อะไร​เจ้าให้​ว่า​พี่ใหญ่​ของ​กู้​ชิงคน​นี้​คือ​ผู้ช่วย​ของ​กลุ่ม​หลิว​เย่…​อ้า​ก.​..”

เสียง​แผด​ร้อง​ด้วย​ความ​ทรมาน​ดัง​ขึ้น​อีกครั้ง​ เหตุ​เพราะ​หลิน​เมิ้งห​ยา​แทง​ตะเกียบ​ลง​บน​มือ​อีก​ข้าง​ของ​เขา​เข้ากับ​โต๊ะอาหาร​

ไม่มีใคร​คาดคิด​ว่า​หลิน​เมิ้งห​ยา​จะมีแรง​มาก​ถึงเพียงนี้​

ขณะเดียวกัน​ ท่าน​กัว​ลอบ​ส่งสายตา​ให้​ลูกน้อง​ทั้งสอง​เข้าไป​ช่วย​แก้ไข​สถานการณ์​

แน่นอน​ว่า​เขา​แอบ​ส่งสัญญาณให้​สอง​คน​นั้น​ไป​ขวาง​กีดขวาง​สายลับ​ที่​กำลังจะ​ออก​ไป​ส่งข่าว​

ดวงตา​คมกริบ​จ้องมอง​ชายหนุ่ม​ซึ่งกำลัง​บัน​ดาลโทสะ​ใส่ศัตรู​

ลงมือ​ได้​อย่าง​เฉียบขาด​รวดเร็ว​ เด็กหนุ่ม​คน​นี้​ไม่ธรรมดา​เลย​จริงๆ​

ตกลง​เขา​เป็น​ใคร​กัน​เล่า​ เหตุใด​จึงมีวิธีการ​โหดเหี้ยม​เช่นนี้​ หาก​เป็น​เพียง​พ่อค้า​ธรรมดา​ เช่นนั้น​ก็​น่าเสียดาย​

“กลุ่ม​หลิว​เย่อ​ย่าง​นั้น​หรือ​? พวก​ลูก​หมา​ข้าง​ถนน​เหล่านั้น​มิได้​อยู่​ใน​สายตา​ของ​ข้า​เลย​แม้แต่น้อย​ พี่ใหญ่​ของ​พวก​เจ้าหา​ได้​พ่ายแพ้​ต่อ​ข้า​เป็นครั้งแรก​ จงกลับ​ไป​บอก​พี่ใหญ่​ของ​พวก​เจ้าว่า​ข้า​จะรอ​เขา​ หาก​วันใด​ข้า​ทำ​ธุระ​กลับมา​แล้ว​ วันนั้น​จะเป็น​วัน​ตาย​ของ​เขา​!”

กลุ่ม​อันธพาล​กลุ่ม​นี้​ถูก​กำจัด​ไป​มากมาย​เพราะ​การ​สูญเสีย​อำนาจ​ของ​ไท่จื่อ​ใน​ช่วงนี้​

หลิน​เมิ้งห​ยา​ยังคง​ยุ่ง​วุ่นวาย​กับ​เรื่อง​ใน​วัง​ ฉะนั้น​จึงไม่มีเวลา​เก็บกวาด​พวก​คน​เหล่านี้​

เหตุ​เพราะ​ทุกที่​ย่อม​มีกฎ​เป็น​ของ​ตนเอง​ หาก​โลก​นี้​ไม่มีกฎ​ก็​มิอาจ​อยู่​ร่วมกัน​ได้​

หาก​มีกลุ่ม​ที่​แข็งแกร่ง​แต่​มีความประพฤติ​ดีกว่า​กลุ่ม​หลิว​เย่​ เช่นนั้น​นาง​ก็​พร้อม​ที่จะ​ช่วย​สนับสนุน​

แต่​คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​นาง​จะหา​กลุ่ม​เช่นนั้น​ไม่เจอ​ ใน​เมื่อ​เป็น​เช่นนี้​ นาง​ก็​จะกวาดล้าง​พวกเขา​ให้​สิ้น​

“เจ้า….ไอ​ห​ยา​ มือ​ข้า​! เจ้ารอ​ก่อน​เถิด​ สักวันหนึ่ง​เจ้าและ​แม่นาง​คน​นั้น​จะต้อง​ร้องขอ​ชีวิต​แทบ​เท้า​ข้า​ทั้ง​น้ำตา​!”

พวก​ขยะ​ย่อม​ไม่มีคุณค่า​ใน​สายตา​ พวกเขา​ทำ​เพียง​หา​ที่พึ่ง​และ​กลั่นแกล้ง​รังแก​ผู้อ่อนแอ​เช่น​สตรี​

แต่​เขา​ไม่รู้​เลย​ว่า​บุรุษ​ตรงหน้า​คือ​คน​ที่​ทำให้​แม้กระทั่ง​พี่ใหญ่​ของ​กลุ่ม​หลิว​เย่​รู้สึก​ปวดหัว​เป็น​อย่างยิ่ง​

ตอนนี้​สมาชิก​กลุ่ม​หลิว​เย่​ล้วน​รู้ดี​ว่า​คน​ที่​พวกเขา​ไม่ควร​เข้าไป​ยุ่ง​ด้วย​มาก​ที่สุด​คือ​ชายา​อวี้!​

เหตุ​เพราะ​อาการ​บาดเจ็บ​ ใบหน้า​ของ​อันธพาล​หื่น​กาม​จึงซีดเผือด​ สุดท้าย​ตา​ทั้งสอง​ข้าง​พลัน​เหลือก​ขึ้น​ฟ้า ก่อน​จะสลบ​ไป​

แม้หลิน​เมิ้งห​ยา​ยัง​ระบาย​โทสะ​ออกมา​ไม่หมด​ แต่​นาง​รู้​ตัวดี​ว่า​ตนเอง​ไม่ควร​หาเรื่อง​ใส่ตัว​มาก​ไป​กว่า​นี้​

ปรายตา​มอง​ชาย​คน​นั้น​อีกครั้ง​ ก่อน​จะเดิน​ไป​ทาง​ท่าน​กัว​แล้ว​ทำท่า​คารวะ​เพื่อ​ขออภัย​ ทว่า​ท่าน​กัว​กลับ​จับ​แขน​ของ​นาง​เอาไว้​

“ท่าน​กัว​ เรื่อง​นี้​ข้า​เป็น​คน​ก่อ​ ข้า​จะรับผิดชอบ​เอง​”

หลิน​เมิ้งห​ยา​เอ่ยปาก​ขออภัย​ ทว่า​ท่าน​กัว​กลับ​เผย​รอยยิ้ม​ชื่นชม​

“ทั้ง​กล้าหาญ​และ​วิธี​การเยี่ยม​ยุทธ​ เจ้าเป็น​คน​ยอดเยี่ยม​ยิ่งนัก​ หาก​แม้แต่​ผู้หญิง​ของ​ตน​ยัง​ไม่อาจ​ปกป้อง​เอาไว้​ได้​ เช่นนั้น​จะนับว่า​เป็น​บุรุษ​ได้​อย่างไร​ ข้า​ชื่นชม​เจ้านัก​ วางใจ​เถิด​ ก็​แค่​กลุ่ม​หลิว​เย่​ตัว​กระจ้อย​เท่านั้น​ คนแก่​เช่น​ข้า​เดินทาง​มาเจ็ด​ย่าน​น้ำ​ แต่​ยัง​ไม่เคย​ก้มหัว​ให้​ผู้ใด​มาก่อน​ ไป​เถิด​ คน​ของ​พวกเรา​มากัน​ครบ​แล้ว​”

หลิน​เมิ้งห​ยา​รู้​ได้​ทันที​ว่า​ตนเอง​ได้รับ​ความไว้วางใจ​จาก​ท่าน​กัว​แล้ว​

จอม​ยุทธ์​ใน​ยุทธ​ภพ​แบบ​พวกเขา​ล้วน​แยกแยะ​บุญคุณ​และ​ความแค้น​ออก​จากกัน​อย่าง​ชัดเจน​ การแสดง​ใน​ช่วง​เช้าของ​นาง​หา​ใช่การเสแสร้ง​ อีก​ทั้ง​ยัง​มิได้​มีท่าทาง​โอหัง​ดั่ง​เช่น​พวก​ผู้ดี​มีเงิน​แต่อย่างใด​ ดังนั้น​คนใน​ขบวน​พ่อค้า​จึงรู้สึก​ดี​ต่อ​นาง​

ยิ่ง​ตอนนี้​นาง​แสดงออก​ถึงความกล้าหาญ​ ทั้ง​ยัง​กล้าได้กล้าเสีย​ พวกเขา​จึงรู้สึก​เลื่อมใส​นาง​อย่างยิ่ง​

หาก​กล่าวว่า​ครา​แรก​คน​เหล่านั้น​มอง​นาง​เป็น​เพียง​เด็กน้อย​ เช่นนั้น​ตอนนี้​หลิน​เมิ้งห​ยา​ก็​กลายเป็น​คน​ที่​โดดเด่น​ที่สุด​ใน​ขบวน​พ่อค้า​เหล่านี้​

ทว่า​ท่าน​กัว​รู้ดี​ว่า​เด็ก​คน​นี้​หา​ใช่คน​วู่วาม​แต่อย่างใด​

แม้เขา​จะไร้​ซึ่งวิทยา​ยุทธ์​ แต่กลับ​สามารถ​ใช้ร่างกาย​และ​สายตา​ข่มขวัญ​ใน​การ​โจมตี​จุดอ่อน​ของ​อีก​ฝ่าย​ได้​

ไหวพริบ​เช่นนี้​หา​ใช่ใครก็ได้​ที่จะ​ทำได้​

“ขอบคุณ​ท่าน​กัว​มาก​ ผู้น้อย​นาม​ว่า​หยวน​หลิน​เดินทาง​มาจาก​หยุ​น​โจว​ ข้า​เป็น​คน​เถรตรง​ ไม่คิด​มีเรื่อง​กับ​ผู้ใด​ หาก​ใคร​มีปัญหา​ก็​สามารถ​มาหา​ข้า​ได้​ แต่​เรื่อง​นี้​ไม่เกี่ยวกับ​ผู้อื่น​”

พูด​จบ​ หลิน​เมิ้งห​ยา​สาวเท้า​ยาว​ๆ ออก​ไป​

ใช่ว่า​นาง​มองไม่เห็น​สายตา​หื่น​กระหาย​อยาก​ลองของ​เหล่านั้น​

พวก​ท่าน​กัว​ยัง​ต้อง​เดินทาง​บน​เส้นทาง​นี้​ ฉะนั้น​นาง​จึงจงใจเอ่ย​นาม​ของ​ตนเอง​ให้​ชัดเจน​

หยุ​น​จู๋เป็น​ผู้​คัดเลือก​ชื่อ​นี้​มาเอง​กับ​มือ​ เหตุ​เพราะ​หยุ​น​โจว​มีคู่สามีภรรยา​ซึ่งมีบุตรชาย​นาม​ว่า​หยวน​หลิน​อยู่​จริง​

แต่​ได้ยิน​มาว่า​สกุล​หยวน​ร้ายกาจ​ยิ่งนัก​

หลิน​เมิ้งห​ยา​แสยะ​ยิ้ม​เย็น​ใน​ใจ ต่อให้​พวก​เลวทราม​เหล่านี้​ตาย​ไป​มากมาย​ก็​ไม่มีใคร​นึก​เสียดาย​ชีวิต​พวกเขา​หรอก​

ท่าน​กัว​เรียก​ทุกคน​ขึ้นรถ​ หลิน​เมิ้งห​ยา​กลับ​ไป​ยัง​รถม้า​ของ​ตนเอง​

ใบหน้า​ของ​ป๋า​ย​ซ่าว​แดงก่ำ​ ทว่า​ดวง​ตากลับ​มีหยดน้ำ​สีใสเอ่อ​คลอ​

ตั้งแต่​เด็ก​จน​โต​นาง​ยัง​ไม่เคย​รู้สึก​เจ็บใจ​เช่นนี้​มาก่อน​ แต่​ในขณะเดียวกัน​นาง​ก็​เป็นห่วง​นาย​หญิง​ของ​ตนเอง​

“เอาล่ะ​ เลิก​โศกเศร้า​ได้​แล้ว​ ข้า​สั่งสอน​เขา​แทน​เจ้าไป​แล้ว​ ขอโทษ​เจ้าจริงๆ​ ที่​ทำให้​ต้อง​เหนื่อย​”

หลิน​เมิ้งห​ยา​รู้สึก​ผิด​เป็นอย่างมาก​ ตอนแรก​นาง​อยาก​ให้​สาวใช้​ทั้ง​สามรอ​นาง​อยู่​ที่​จวน​

แต่​นาง​รู้ดี​ว่า​หาก​ไม่พา​พวก​นาง​มาสัก​คน​หนึ่ง​ เช่นนั้น​พวก​นาง​จะต้อง​แอบ​ติด​ตามมา​อย่าง​แน่นอน​

สู้นาง​พา​มาด้วย​สัก​คน​จะดีกว่า​ แต่​คิดไม่ถึง​เลย​ว่า​ยัง​ไม่ทัน​จะเดินทาง​ออกจาก​เมืองหลวง​ก็​เกิดเรื่อง​เช่นนี้​ขึ้น​

มอง​ท่าทาง​โศกเศร้า​ของ​ป๋า​ย​ซ่าว​ ดูเหมือน​มือสอง​ข้าง​ที่​พิการ​ของ​อันธพาล​ผู้​นั้น​จะเป็น​เพียง​โทษ​สถาน​เบา​เสียแล้ว​

ป๋า​ย​ซ่าว​หันหน้า​มอง​เจ้านาย​ก่อน​จะส่ายหน้า​

นาง​หา​ได้​รู้สึก​โกรธแค้น​ที่​ถูก​คนสารเลว​เช่นนั้น​ลวนลาม​เพียง​อย่าง​เดียว​ไม่ แต่​นาง​กำลัง​โกรธ​ตัวเอง​ต่างหาก​

“เรื่อง​นี้​ท่าน​ไม่ผิด​หรอก​เจ้าค่ะ​ ข้า​ไม่มีประโยชน์​เอง​ หาก​ข้า​เป็น​ชาย​ บางที​ข้า​อาจ​ปกป้อง​นาย​หญิง​ได้​”

หลิน​เมิ้งห​ยา​รู้ดี​ว่า​ใน​สังคม​เช่นนี้​ต่อให้​สตรี​เก่งกาจ​สัก​เพียง​ไหน​ แต่​ถึงกระนั้น​ก็​ยังคง​มีปมด้อย​ติด​อยู่​ใน​หัวใจ​

แม้แต่​หญิงสาว​เฉลียวฉลาด​อย่าง​ซ่างกวน​ฮุ่ย​เอง​ก็​พยายาม​ใช้ชีวิต​อย่าง​ดี​เพื่อ​เสริม​บารมี​แก่​วงศ์ตระกูล​มิใช่หรือ​?

หาก​นาง​มิได้​เกิด​ใน​สกุล​หลิน​ บางที​อาจ​มิได้รับ​ความ​คุ้มครอง​ดูแล​จาก​วงศ์ตระกูล​แต่อย่างใด​

ชีวิต​ของ​ป๋า​ย​ซ่าว​ทุกข์ระทม​กว่า​นาง​มาก​นัก​

หาก​ป๋า​ย​ซ่าว​มิได้​เข้ามา​ทำงาน​ใน​จวน​เพื่อ​รับใช้​นาง​แล้ว​ล่ะ​ก็​ เกรง​ว่า​นาง​อาจ​กลายเป็น​นางบำเรอ​ของ​ใคร​สัก​คน​หนึ่ง​

“ไม่ ต่อให้​เป็น​หญิง​ก็​เหมือนกัน​ พวกเรา​และ​ผู้ชาย​หา​ได้​แตก​ต่างกัน​ไม่”

หลิน​เมิ้งห​ยา​พลิก​มือ​ของ​ป๋า​ย​ซ่าว​ขึ้น​มากุม​เอาไว้​ ก่อน​จะเริ่ม​ปลูกฝัง​ความคิด​ที่ว่า​หญิง​ชาย​มีความเท่าเทียมกัน​เข้าไป​

“ข้า​เคย​เจอ​เรื่อง​หนึ่ง​ใน​ตำรา​กล่าวว่า​ผู้หญิง​แห่ง​เมือง​อัน​เล่อ​ทางทะเล​เหนือ​สามารถ​รับราชการ​ดูแล​บ้านเมือง​ได้​ พวก​นาง​ได้​ร่ำ​เรียนหนังสือ​เฉก​เช่นเดียวกัน​กับ​ผู้ชาย​ หาก​ผู้ชาย​ไม่ซื่อสัตย์​กับ​พวก​นาง​ เช่นนั้น​พวก​นาง​สามารถ​กำจัด​พวกเขา​ได้​”

ป๋า​ย​ซ่าว​ที่​ได้​ฟังถึงกับ​เบิกตา​กว้าง​อย่าง​ตกตะลึง​ราวกับ​ไม่กล้า​ที่จะ​เชื่อ​ว่า​บน​โลก​ใบ​นี้​มีสถานที่​เช่นนั้น​ด้วย​

“เมื่อ​หลาย​ร้อย​ปีก่อน​เมือง​อัน​เล่อ​เอง​ก็​มิต่าง​อัน​ใด​จาก​ต้า​จิ้น​ ผู้หญิง​เป็น​เพียง​ทรัพย์สมบัติ​ของ​ผู้ชาย​ แต่​ต่อมา​ผู้หญิง​จำนวนมาก​พยายาม​ต่อสู้​เพื่อประโยชน์ของ​ตนเอง​ ข้า​เชื่อ​ว่า​สักวันหนึ่ง​ต้า​จิ้น​เอง​ก็​จะเป็น​เช่นนั้น​ นั่น​หมายความว่า​ผู้หญิง​อย่าง​พวกเรา​มิได้​ด้อย​ไป​กว่า​ผู้ชาย​เลย​แม้แต่น้อย​”

คำพูด​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​เปรียบเสมือน​พระ​ราชโองการ​อย่างไร​อย่างนั้น​

นาง​ไม่ลังเล​เลย​ที่จะ​เชื่อ​คำพูด​ของ​หลิน​เมิ้งห​ยา​

ฝังกลบ​ปมด้อย​ของ​ตนเอง​ลง​ไป​ เมฆครึ้ม​ใน​หัวใจ​พลัน​สลาย​หาย​ไป​

ราวกับ​นาง​จับ​อะไร​บางอย่าง​ได้​ แสงประกาย​พลัน​สว่าง​วาบ​ใน​ดวงตา​ ความคิด​บางอย่าง​ที่​ไม่อาจ​อธิบาย​ได้​ค่อยๆ​ ผุด​ขึ้น​ใน​หัวใจ​

“ข้า​รู้​ว่า​เจ้ามิใช่ผู้หญิง​ธรรมดา​ ด้วย​ความสามารถ​ของ​เจ้าแล้ว​ เจ้าจะแพ้​ผู้ชาย​ได้​อย่างไรเล่า​? เชื่อ​ข้า​เถิด​ วันข้างหน้า​เจ้าจะต้อง​กลายเป็น​ผู้หญิง​ใน​อุดมคติ​ของ​ต้า​จิ้น​ เมื่อ​ถึงเวลา​นั้น​พวก​ผู้หญิง​ทั้งหมด​จะต้อง​เดิน​ตามรอย​ของ​เจ้า วันที่​ชาย​หญิง​มีความเท่าเทียมกัน​จะต้อง​มาถึงสักวันหนึ่ง​”

แม้จะเป็น​การต่อสู้​ที่​ยากลำบาก​ แต่​ป๋า​ย​ซ่าวก​ลับ​ถูก​เรื่องเล่า​ของ​เมือง​อัน​เล่อ​ดึงดูด​ราว​ต้อง​มนตร์​สะกด​

หาก​นาง​ไม่ใช่เพียง​ผู้หญิง​ที่​ถูก​ลิขิต​ให้​อยู่​แต่เพียง​ใน​เรือน​ บางที​ชีวิต​ของ​นาง​อาจจะ​แตกต่าง​ออก​ไป​จาก​ตอนนี้​ก็​เป็นได้​

ขณะ​ที่อยู่​ใน​จวน​อวี้​ แม้นาง​จะพึ่งพา​บารมี​ของ​นาย​หญิง​ แต่​ถึงกระนั้น​นาง​ก็​ดูแล​จัด​การงาน​ทุกอย่าง​โดย​มิขาดตกบกพร่อง​

ชีวิต​ที่​เคย​ขาดแคลน​เงินทอง​กลับมา​มีรายได้​อีกครั้ง​จาก​การทำงาน​ของ​นาง​

แม้แต่​พ่อบ้าน​เติ้ง​เอง​ก็​ต้อง​รอ​การตัดสินใจ​ของ​นาง​

นาง​ที่​เคย​มีความคิด​เป็น​ของ​ตนเอง​ อยู่​ๆ ก็​มีแสงสว่าง​วาบ​ขึ้น​ใน​หัวใจ​

ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ

ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ

Score 10
Status: Completed

ชีวิตแรกของ “ซูซิงเกอ” จบลงในห้องทดลองที่เธอรัก..

เมื่อตื่นมาอีกครั้ง ซูซิงเกอจึงได้ชีวิตใหม่ในร่างของ “หลินเมิ้งหยา”คุณหนูสมองพิการ

ที่มีผู้ปองร้ายเป็นแม่เลี้ยงและน้องสาวของตนเอง!

มิหนำซ้ำนางกำลังจะถูกส่งตัวไปแต่งงานกับ “หลงเทียนอวี้” ท่านอ๋องแสนเย็นชา

ที่ต้องแต่งงานทางการเมืองกับนาง โดยที่เขาก็ไม่ได้เต็มใจ

ช่างเป็นการเกิดใหม่ ที่แสนวิเศษจริงๆ! เอาละ! จะปล่อยให้เป็นไปแบบนี้ไม่ได้

นางหาใช่คนที่จะปล่อยให้ชะตาชีวิตเป็นไปตามลิขิตอย่างหลินเมิ้งหยาเสียเมื่อไหร่

เพราะนางคือ..วายร้ายจอมแก้แค้นซูซิงเกอ

นางจะใช้ความรู้สารพัดพิษที่มี จัดการพวกมันเอง

เริ่มจากยัยน้องสาวตัวดีก่อนละกัน!

Options

not work with dark mode
Reset