หลังมื้อเย็น
เผยเชียนให้คนขับรถไปส่งอาจารย์เฉียวเหมือนครั้งที่แล้ว แต่ตัวเขายังนั่งอยู่ในห้องส่วนตัว กำลังรอคุยกับหลินชั่นหรง
เผยเชียนรู้สึกเครียดเล็กน้อยที่ต้องคุยเรื่องนี้
ครัวส่วนตัวหมิงหยุนดังขึ้นมาก ตอนนี้สายไปแล้วที่เขาจะแก้ไขอะไรได้ เผยเชียนทำได้แค่สั่งการหลินชั่นหรงเพิ่มเติมเพื่อไม่ให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปกว่านี้
หลังจากเคลียร์จานอาหารบนโต๊ะเรียบร้อย หลินชั่นหรงก็นั่งลงตรงข้ามเผยเชียน ใบหน้าของเขาแต้มไปด้วยรอยยิ้ม
ช่วงที่ผ่านมาหลินชั่นหรงยุ่งมาก
ตั้งแต่ครัวส่วนตัวหมิงหยุนดังขึ้นมา ร้านก็ถูกจองเต็มยาวไปถึงสองสัปดาห์หน้า ทั้งมื้อเที่ยงและมื้อเย็น
ก่อนหน้านี้เขาได้แต่นั่งแกร่ว แต่ตอนนี้กลับต้องทำงานเหนื่อยสายตัวแทบขาด
เขาต้องสั่งวัตถุดิบทุกวันตามรายการอาหารที่จองไว้ และเตรียมจานชามกับการตกแต่งภายในให้เข้ากับลูกค้าแต่ละกลุ่ม แถมยังต้องคุยกับพนักงานให้มั่นใจว่าพวกเขารู้วิธีจัดการกับสถานการณ์เฉพาะหน้าต่างๆ…
โชคดีที่ครัวส่วนตัวหมิงหยุนมีเชฟหลายคน ส่วนพนักงานก็ผ่านการอบรมมาอย่างดี เขาจึงไม่ต้องลำบากมากนัก
ถึงจะยุ่งแต่หลินชั่นหรงก็มีความสุขมาก เขารู้สึกว่าในที่สุดก็ได้แสดงความสามารถจริงๆ ของตัวเองบ้างสักที
บอสเผยอุตส่าห์ไว้ใจให้ดูแลร้านดีๆ ขนาดนี้ ย่อมเป็นธรรมดาที่เขาจะต้องไม่ทำให้บอสผิดหวัง ต้องทำให้ร้านประสบความสำเร็จยิ่งขึ้นไปอีก ได้ขึ้นเป็นภัตตาคารอันดับหนึ่งในเมืองจิงโจว!
ถึงจะมีลูกค้าเพิ่มขึ้นมาก แต่ด้วยที่นั่งภายในร้านที่มีจำกัดจึงทำให้ดูแลให้บริการลูกค้าได้อย่างทั่วถึง
ในจุดนี้หลินชั่นหรงรู้สึกทึ่งกับวิสัยทัศน์อันกว้างไกลของบอสเผยมาก
ก่อนหน้านี้ตอนที่ครัวส่วนตัวหมิงหยุนยังเงียบเชียบปราศจากลูกค้า บอสเผยบอกให้เขาใส่ใจเรื่องการให้บริหารร้านมากกว่าการโฆษณา
ภายในเวลาสองสัปดาห์ร้านก็ดังขึ้นมาเป็นพลุแตก!
โชคดีที่หลินชั่นหรงเชื่อฟังคำสั่งเป็นอย่างดี เขาทุ่มแรงกายและแรงใจไปกับคุณภาพอาหารและการบริการ เพื่อให้มั่นใจว่าลูกค้าจะได้รับประสบการณ์การใช้บริการที่ยอดเยี่ยม จุดนี้เองที่ทำให้ครัวส่วนตัวหมิงหยุนรักษาชื่อเสียงและมาตรฐานระดับสูงไว้ได้
ครั้งนี้บอสเผยน่าจะมีคำแนะนำอะไรดีๆ ให้อีก
เผยเชียนจิบชาแล้วพูดขึ้นอย่างไม่ได้ใส่ใจ “ผมมีเรื่องจะพูดไม่มาก แค่อยากสั่งอะไรเพิ่มเติมนิดหน่อย
“เรื่องวัตถุดิบ ห้ามใช้ของคุณภาพต่ำเด็ดขาด อย่าไปคิดว่าลูกค้าไม่รู้แล้วลดคุณภาพวัตถุดิบลง ลูกค้าทุกคนต้องได้รับการดูแลเหมือนเป็นนักวิจารณ์อาหาร
“จำนวนที่นั่งให้ยึดตามนี้ ห้ามเปลี่ยนแปลงอะไร
“ห้ามเพิ่มกฎขึ้นมาเอง อย่างกฎห้ามนำเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เข้ามา กำหนดราคาขั้นต่ำในการจองห้องส่วนตัว หรือเก็บค่าทำความสะอาดและฆ่าเชื้อจานชามเพิ่ม
“ผมเคยบอกเรื่องพวกนี้ไปแล้ว แต่อยากจะย้ำให้ฟังอีกครั้ง
“อย่างที่คุณรู้ ทุกโปรเจ็กต์ของบริษัทรวมถึงครัวส่วนตัวหมิงหยุนจะใช้ระบบให้โบนัสตามชื่อเสียงของโปรเจ็กต์”
เผยเชียนคิดว่าควรย้ำเรื่องพวกนี้อีกครั้ง
ถ้าหลินชั่นหรงเกิดมีไอเดียอะไรขึ้นมา เช่น อยากจะเพิ่มที่นั่ง ออกกฎห้ามนำเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เข้าร้าน หรือกำหนดราคาขั้นต่ำในการใช้บริการห้องส่วนตัวขึ้นมา จะทำให้ร้านได้กำไรเพิ่มขึ้น
อีกเดือนกว่าๆ จะถึงวันปิดบัญชี แค่นี้ครัวส่วนตัวหมิงหยุนก็เป็นภาระให้เผยเชียนแล้ว จะปล่อยให้สถานการณ์แย่ลงไปกว่านี้ไม่ได้!
ถ้าคราวนี้ขาดทุนไม่ได้ เผยเชียนคงได้กระอักเลือดจริงๆ แน่
หลินชั่นหรงพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ได้ครับบอสเผย ผมรู้ว่าบอสกลัวว่าผมจะคิดเล็กคิดน้อยเรื่องต้นทุน จนกระทบกับชื่อเสียงของครัวส่วนตัวหมิงหยุน
“ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะจำทุกอย่างที่บอสบอกให้ขึ้นใจ ผมจะคำนึงถึงความคิดเห็นของลูกค้าเป็นอันดับแรก!”
เผยเชียนพยักหน้า “…โอเค”
ถึงหลินชั่นหรงจะไม่รู้ความหมายจริงๆ ที่แฝงอยู่ในคำพูดของเผยเชียน แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็เหมือนกัน…
ในเมื่อสถานการณ์ของครัวส่วนตัวหมิงหยุนเป็นแบบนี้แล้ว เผยเชียนก็ไม่มีวิธีดีๆ ในการกอบกู้มันอีก ขอแค่ไม่เลวร้ายไปกว่านี้เขาก็พอใจมากแล้ว
“เท่านี้แหละ ผมไม่กวนคุณแล้ว เดี๋ยวผมไปร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูต่อ”
เผยเชียนออกจากครัวส่วนตัวหมิงหยุนไป
ฟ้าเริ่มมืดแล้ว เผยเชียนหันไปมองครัวส่วนตัวหมิงหยุนแล้วรู้สึกเศร้าใจขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ
ปวดใจจริงๆ!
เผยเชียนถอนหายใจเงียบๆ เขาเตรียมตัวออกจากหมิงหยุนวิลล่า มุ่งหน้าไปยังร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเพื่อดื่มกาแฟสักแก้ว
ตอนนี้มีแค่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูอันเงียบสงบเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยาจิตใจให้เขาได้
พอออกเดินไปได้สองก้าวก็มีเสียงใครสักคนร้องทัก “บอสเผยรึเปล่าครับ”
เผยเชียนหยุดเดินแล้วหันไปมอง คนที่ร้องทักคือผู้จัดการชุยที่ไม่ได้เจอหน้ามาพักใหญ่
เขาเป็นผู้จัดการที่ดูแลเรื่องการซื้อขายภายในหมิงหยุนวิลล่า ตอนที่เผยเชียนซื้อวิลล่า ผู้จัดการชุยเป็นคนพาเขามาดูสถานที่
ผู้จัดการชุยดีใจมากที่ได้เจอเผยเชียน “บังเอิญจังเลยครับบอสเผย ในที่สุดก็ได้เจอกันสักที! ผมคิดอยู่ว่าอยากจะไปขอบคุณบอสเผยเป็นการส่วนตัว!”
เผยเชียนงง “ขอบคุณผมเหรอ”
ผู้จัดการชุยหัวเราะ “ใช่ครับ ต้องขอบคุณสุดๆ เลย!
“ดูสโลแกนโฆษณาของหมิงหยุนวิลล่าสิครับ”
ผู้จัดการชุยแตะมือถือสองสามครั้งเพื่อเปิดไฟล์ PDF ภาพโฆษณาตัวใหม่ของหมิงหยุนวิลล่า
เผยเชียนรับมือถือมาดูแล้วก็ต้องอึ้งไป
ก่อนหน้านี้ตอนซื้อวิลล่า เขาเคยเห็นโฆษณาของหมิงหยุนวิลล่ามาก่อน
ตัวโฆษณามีแค่ภาพวิลล่า พื้นที่รอบๆ และสโลแกน
ตัวอย่างเช่น ‘บรรยากาศธรรมชาติอันสวยสดงดงาม’
‘วิลล่ากลางหุบเขารายล้อมด้วยแม่น้ำ’
‘ใหม่ไม่ซ้ำใครกับวิลล่ากลางหุบเขา’
‘อาศัยอยู่ท่ามกลางสายลมและแสงแดด เชยชมทิวทัศน์สุดประทับใจ’ และอื่นๆ
รวมๆ แล้วเผยเชียนคิดว่าเป็นโฆษณาที่ชวนเชื่อ อวยวิลล่าของตัวเองสุดๆ จึงไม่ได้สนใจอะไรมาก
แต่โฆษณาใหม่ในมือถือของผู้จัดการชุยแตกต่างจากเดิมลิบลับ!
‘หมิงหยุนวิลล่า ย่านธุรกิจใหม่ในจิงโจว’
‘หลีกหนีจากความวุ่นวาย แต่ยังใกล้ชิดความเจริญ’
‘ภัตตาคารไร้ชื่ออยู่ใกล้แค่หลังบ้านของคุณ’
‘ลิ้มรสอาหารประจำถิ่น กระทบไหล่คนดังประจำจิงโจว’…
แถมรูปที่ใช้ก็ต่างจากเดิมอีก!
นอกจากรูปวิลล่าและบรรยากาศรอบๆ แล้ว ยังมีรูปครัวส่วนตัวหมิงหยุนกับย่านการค้าใกล้ๆ ด้วย!
รูปหนึ่งคือ ‘ย่านธุรกิจใหม่ในจิงโจว’
เป็นรูปร้านรวงในละแวกหมิงหยุนวิลล่า เช่น ร้านอินเทอร์เน็ต คาเฟ่บอร์ดเกม ร้านกาแฟ และอื่นๆ บรรยากาศดูคึกคักเลยทีเดียว
อีกรูปคือ ‘ภัตตาคารห้าดาวที่โด่งดังในอินเทอร์เน็ต ภัตตาคารไร้ชื่ออยู่ที่นี่!’
ในรูปมีหน้าข้อมูลหมิงหยุนวิลล่าในฉวนหมินรีวิว รวมถึงรูปด้านในครัวส่วนตัวหมิงหยุน
อีกรูปหนึ่งคือ ‘เป็นเพื่อนบ้านกับคนดังเมืองจิงโจว’
ภาพนี้เป็นบรรดารถหรูที่จอดอยู่ใกล้ๆ ครัวส่วนตัวหมิงหยุน มีรูปกลุ่มนักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จด้วย
เผยเชียนรู้สึกเวียนหัวขึ้นมา
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!
เพราะฟ้าที่เริ่มมืด ผู้จัดการชุยจึงไม่เห็นว่าบอสเผยหน้าซีดลง เขาพูดต่ออย่างตื่นเต้น “บอสเผยครับ โฆษณาพวกนี้ส่งไปหมดแล้ว อีกสักสัปดาห์สองสัปดาห์น่าจะได้เห็นผลลัพธ์กัน!
“รอบนี้บอสของพวกเราทุ่มหมดหน้าตัก เราซื้อพื้นที่โฆษณาบนหนังสือพิมพ์ ทีวี ป้ายตามตึก นิตยสาร บริการขนส่งสาธารณะ รวมถึงป้ายโฆษณาใหญ่ๆ ในเมืองจิงโจว!”
เผยเชียนรู้สึกอยากจะเป็นลม
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน
ซื้อพื้นที่โฆษณาอะไรเยอะแยะขนาดนี้
เดี๋ยวนะ ไม่ใช่ว่าพวกนายขายวิลล่าแถบนี้ไม่ได้หรอกเหรอ
ฉันอุตส่าห์ศึกษามาอย่างดีก่อนซื้อที่นี่ ไหนบอกว่าวิลล่าพวกนี้ไม่มีความคุ้มค่าแก่การลงทุนแถมราคาก็แพงเกินไปไง
ทำไมจู่ๆ มาโหมโฆษณากันแบบนี้ล่ะ
แล้วอยากจะโฆษณาอะไรกันก็ตามใจเลย แต่อย่าลากร้านฉันเข้าไปมีเอี่ยวด้วยสิ!
เผยเชียนเริ่มหวั่นใจขึ้นมา “ทุ่มเงินโฆษณากันเยอะเลยนะครับ ไม่กลัวเสียเงินฟรีเหรอ...”
ผู้จัดการชุยหัวเราะ “บอสเผยก็ว่าไปนั่น บอสน่าจะรู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับว่าเราจะเสียเงินฟรีจริงรึเปล่า
“เอาจริงๆ ตอนบอสมาขอซื้อวิลล่า ผมไม่ได้คิดอะไรมาก นึกว่าบอสจะซื้อมาไว้เป็นบ้านพักตากอากาศเฉยๆ
“แต่ก็ได้มารู้ทีหลังว่าบอสคืออัจฉริยะจริงๆ!”
ผู้จัดการชุยยกนิ้วโป้งให้
“ภัตตาคารไร้ชื่อของบอสกลายเป็นภัตตาคารที่ดังที่สุดในเมืองจิงโจว! ผมได้ยินมาว่าร้านถูกจองเต็มไปอีกสองสัปดาห์ ตอนนี้จองโต๊ะได้ยากมาก!
“ชาวจิงโจวหลายคนที่อยากมากินอาหารที่ร้านกันสักครั้งต้องจองล่วงหน้ากันหมดเลย!
“แต่มีเจ้าของบริษัทหลายคนรู้สึกว่าถ้าจะพาแขกมาเลี้ยงข้าวไกลถึงที่นี่ก็จะลำบากไปหน่อย ต้องพาแขกถ่อมาตั้งไกลเพื่อกินข้าวกันมื้อเดียว เสร็จแล้วก็ต้องนั่งรถกลับกันอีก
“เพราะอย่างนั้นบางส่วนเลยแวะมาดูวิลล่า พวกเขาอยากซื้อวิลล่าเก็บไว้สักหลังเพื่อต้อนรับแขกและอยู่อาศัยเป็นครั้งคราวด้วยเลย
“แน่นอนว่านั่นก็ไม่ใช่เหตุผลเดียวในการซื้อ พวกเขาหวังเรื่องมูลค่าอสังหาริมทรัพย์ที่จะเพิ่มขึ้นในอนาคตด้วย!
“ช่วงนี้แวดวงนักลงทุนเมืองจิงโจวพูดคุยกันว่า ละแวกนี้จะกลายเป็นย่านการค้าแห่งใหม่ในเมืองจิงโจว!
“หลายคนได้ยินข่าวลือ ร้านรวงที่ปิดบริการไปก็มีคนเข้ามาเช่าหรือไม่ก็ซื้อต่อกันยกใหญ่!
“เรียกได้ว่าเป็นสัญญาณที่ดีมาก พอทั้งเมืองจิงโจวหันมาสนใจละแวกนี้ ราคาวิลล่าของเราก็พุ่งขึ้น
“บอสของเราตัดสินใจขึ้นราคาวิลล่าที่ยังถือครองอยู่ ตอนนี้ขายถูกๆ ไม่ได้แล้วครับ!
“วิลล่าของบอสเผยเองก็น่าจะราคาขึ้นเหมือนกัน จากหกล้านน่าจะพุ่งไปเป็นสิบล้านได้ง่ายๆ!”
เผยเชียนขาอ่อนแรง แทบจะทรุดลงไปกับพื้น
พุ่งขึ้นไปเป็นสิบล้าน
แบบนั้นฉันก็ฉิบหายน่ะสิ!
เผยเชียนแทบจะกระอักเลือดออกมา ใครกันที่ไปโพนทะนาว่าที่นี่จะเป็นย่านการค้าใหม่ของจิงโจว ไอ้นั่นมันเป็นใคร
ไหนล่ะไอ้ร้านที่ว่า ร้านพวกนั้นมันมาจากการที่ฉันไปหลอกบอสหลี่ไม่ใช่เหรอ
เดี๋ยวนะ บอสหลี่เหรอ...
เผยเชียนนึกถึงปัญหาหนึ่งขึ้นได้ หลี่สื่อคือเจ้าของบริษัทลงทุนฟู่หุย เป็นคนที่ค่อนข้างมีอิทธิพลในแวดวงการลงทุนในเมืองจิงโจว
ก่อนหน้านี้เขาเข้ามาลงทุนเปิดร้านรวงในละแวกหมิงหยุนวิลล่าอย่างบ้าคลั่ง
บอสหลี่น่าจะจับตาดูความสำเร็จของครัวส่วนตัวหมิงหยุนอยู่!
หมายความว่าบอสหลี่จะต้องคิดว่าเผยเชียนเป็นคนหนุนหลังครัวส่วนตัวหมิงหยุน และคิดว่าภัตตาคารของเขาคือกุญแจสำคัญในการทำให้หมิงหยุนวิลล่าเป็นที่นิยม!
ตามนิสัยของบอสหลี่แล้ว เขาต้องไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือและมุ่งลงทุนในละแวกนี้ต่อแน่ๆ…
เผยเชียนรู้สึกไม่สบายใจมากๆ
เขาคิดว่าความสำเร็จของครัวส่วนตัวหมิงหยุนคือข่าวร้ายที่สุดแล้ว แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่อย่างนั้น
ถ้าละแวกนี้เป็นที่นิยมขึ้นมาก็จะส่งผลต่อร้านอื่นๆ ในบริเวณและร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู
แถมมูลค่าของวิลล่าก็จะพุ่งสูงขึ้นไปอีก!
นี่มันคือ ‘เคราะห์ซ้ำกรรมซัด’ ที่เขาพูดกันใช่มั้ย…
เผยเชียนยื่นมือถือคืนให้ผู้จัดการชุยโดยไม่พูดอะไร เขายังคงตะลึงงันกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ผู้จัดการชุยไม่รู้ว่าบอสเผยกำลังช็อกกับเรื่องที่ได้ยิน เขาคิดว่าทุกอย่างน่าจะอยู่ในการคาดการณ์ของบอสเผยอยู่แล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ได้แสดงท่าทีอะไร
“บอสเผย บอสเราบอกว่าอยากมาพบคุณเป็นการส่วนตัวเพื่อขอบคุณ
“เรื่องโฆษณา เราจะโปรโมตหมิงหยุนวิลล่าไปพร้อมๆ กับภัตตาคารไร้ชื่อเพื่อให้คนรู้จักร้านของคุณมากขึ้น
“นอกจากนั้นแล้ว เราจะไม่เก็บค่าส่วนกลางกับค่าทำความสะอาดถาวร และลดค่าสาธารณูปโภคให้ครึ่งหนึ่ง
“เราให้ที่จอดรถคุณเพิ่มโดยไม่คิดค่าบริการด้วย
“แล้วก็เราจะจ้างทีมดูแลสวนมาดูแลสวนหลังวิลล่าคุณให้ด้วย จะมีคนเข้ามาจัดการเรื่องสวนให้เรื่อยๆ
“ทั้งหมดมันอาจจะเป็นเงินเล็กน้อยสำหรับคุณ แต่นี่คือสิ่งที่เราทำให้ได้เพื่อเป็นการขอบคุณ
“สรุปแล้วบอสเผยคือเจ้าของวิลล่าที่ยอดเยี่ยมที่สุดในหมิงหยุนวิลล่า คุณจะเป็นมิตรรักของหมิงหยุนวิลล่าตลอดไป!”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
