โตเกียว วันจันทร์ที่ 18 กรกฎาคม 8:30 น.
ทาคุมิ“…นี่เรากำลังจะตายงั้นหรอ”
เสียงพูดอันแผ่วเบาของทาคุมิที่นอนจมกองเลือดอยู่เนื่องจากถูกยิงที่ท้อง…
ทาคุมิ“…มิกิ มิกิอยู่ไหน”
เขาได้ใช้แรงเฮือกสุดท้ายหันหัวไปทางขวาเพื่อมองหญิงสาวที่เป็นเจ้านายของตน นอนจมกองเลือดเหมือนกับตน
มิกิ“…ทาคุมิ”
มิกิได้พยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายของตนในการคลานไปหาทาคุมิ
ทาคุมิ“(พูดไม่เป็นคำ)”
ทาคุมิที่พยายามบอกมิกิว่าอย่าขยับแต่เขาเสียเลือดมากเกินไปจนทำให้หน้ามืดตามัวไปหมด
มิกิ“เดี๋ยว(กระอักเลือด)ฉันไปหา”
ในระหว่างที่มิกิกำลังคลานไปหาทาคุมิได้มีชายถืออาวุธคนนึงเห็นเข้าและทำการวิ่งมาหาเธอทันที(เสียงปืนขนาด .38)เขาได้ใช้ปืน Smith And Wesson โมเดล 64 ยิงเข้าไปที่หลังหัวของมิกินอนแน่นิ่งทันที หลังจากนั้นชายคนเดิมได้เดินมาเช็คที่ทาคุมและได้เอาปืนจ่อที่หน้าผากของทาคุมิ
ทาคุมิ“…ไปตายซะ”
และเหนียวไก(เสียงปืนขนาด .38)
–
ตัวตนบางอย่าง“ตื่นเถิดทาคุมิ…ได้เวลาแล้ว”
ทาคุมิได้ลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องสีขาวที่ไม่มีจุดสิ้นสุดและพยายามหาต้นตอของเสียง
ทาคุมิ“ที่นี่ที่ไหน?…”
ทาคุมิได้พูดออกไปพร้อมกับลุกขึ้น
ตัวตนบางอย่าง“ที่นี่คือ The White Room หรือในอีกชื่อ Nothing บางคนก็พูดว่าที่นี่คือโลกหลังความตายแต่จริงๆแล้วมันไม่มีอะไรเลยนอกจากเรา…มองขึ้นมาด้านบน”
ทาคุมที่พยายามหาต้นตอของเสียงอยู่นั้นก็ได้หยุดหยุดลงแล้วมองขึ้น
ตัวตนบางอย่าง“ว่าไง จิฮิโระ ทาคุม”
ตัวตนบางอย่างที่ลอยตัวอยู่นั้นค่อยๆลงมาหาทาคุมิ ทาคุมิที่เห็นแบบนั้นค่อยๆถอยห่าง
ทาคุมิ“คุณเป็นใครเหรอ?”
ตัวตนบางอย่างได้ค่อยๆยิ้มออกมา
พระเจ้า“ฉันไม่มีชื่อหรอกแต่ว่าคนในโลกของเธอเรียกฉันว่าพระเจ้าน่ะ”
ทันทีที่เขาพูดจบก็ได้มีโต๊ะกับเก้าอี้โผล่ขึ้นมา
พระเจ้า“เอาเป็นว่าเรามานั่งคุยกันก่อนเถอะ“
ทาคุมิ“อา…ครับ”
หลังจากที่สองคนนั่งทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรเลยเป็นเวลา 3 นาที และสีหน้าของทาคุมิเหมือนจะกังวลอะไรสักอย่าง
พระเจ้า“มิกิสิ”
ทาคุมิ“ช-ใช่ครับเธอเป็นไงบ้าง!?”
พระเจ้า“เธอไม่เป็นไรหรอก ฉันกำลังให้ลูกน้องสัมภาษณ์เธออยู่น่ะ”
ทาคุมิก็ทำหน้าโล่งใจอยากเห็น
พระเจ้า“ทาคุมิถามอะไรหน่อยสิ เธอเชื่อเรื่องการเกิดใหม่ไหม?”
ทาคุมิมึนงงกับคำถามของพระเจ้า
ทาคุมิ“ก็..ก็นะ”
ทาคุมิลังเลเล็กน้อย
ทาคุมิ“ถ้ามาขนาดนี้แล้วก็คงมีแต่ต้องเชื่อเท่านั้นแหละ”
พระเจ้ายิ้มมุมปากเล็กนะก่อนที่จะลุกขึ้นไปเดินและหันหลังให้ทาคุม
พระเจ้า“ฉันมี 2 ตัวเลือกให้นายเลือก”
พระเจ้าหันหน้ากลับมาหาทาคุมิแล้วทำหน้าจริงจัง
พระเจ้า“1 คือเกิดใหม่ 2 ขึ้นไปใช้ชีวิตบนสวรรค์หรือเลือกม-”
ทาคุมิ“เกิดใหม่ครับ!”
พระเจ้าก็สะดุ้งเล็กน้อยหลังจากที่อยู่ดีๆทาคุมิก็พูดแทรกขึ้นมา
พระเจ้า“โอ้ นี่นายไม่…ช่างมันเถอะมันคือสิ่งที่นายเลือกฉันจะไม่ห้ามก็แล้วกัน”
ทาคุมิพยักหน้าตอบ
ทาคุมิ“ครับ”
หลังจากที่พระเจ้าได้รับรู้คำตอบของทาคุมิเขาก็ได้สะบัดมือ…
พระเจ้า“และนี่คือขั้นตอนต่อไป”
หลังจากที่พระเจ้าสะบัดมือเสร็จก็ได้มีแถบหน้าต่างเหมือนแถบหน้าต่างอะไรบางอย่างขึ้นมา
ทาคุมิ“นี่คือ…”
พระเจ้า“นี่คือหน้าต่างสร้างตัวละครหรือว่านายจะเลือกใช้ร่างกายเดิมจากโลกเก่าก็ได้…
หลังจากที่พระเจ้าเห็นสีหน้าแห่งความอยากได้อะไรบางอย่างของทาคุมิเขาก็ชะงักก็เล็กน้อย
พระเจ้า“แต่คงไม่ต้องถามสิ รีบทำให้เสร็จก็แล้วกันเดี๋ยวฉันมา”
หลังจากที่พระเจ้าพูดเสร็จก็ได้มีประตูบานหนึ่งผุดขึ้นมาจากพื้นแล้วพระเจ้าก็เดินเข้าไป…ก่อนประตูจะปิดนั้นพระเจ้าก็ได้หันมาหาทาคุมิแล้วก็พูดว่า
พระเจ้า“การกระทำเล็กๆน้อยๆ อาจจะส่งผลอย่างใหญ่หลวงในอนาคต จำไว้ด้วย”
แล้วประตูก็ปิด