องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!บทที่ 748 จุดเริ่มต้นของความอัปยศ!

จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ไม่​ควร​ได้รับอนุญาต​ให้​อยู่​ต่อ

แต่​เขา​ก็​ไม่​สามารถ​ปล่อย​ให้​เขา​ตาย​ได้​เช่นกัน

เพราะ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ตั้ง​ข้อสงสัย​กับ​ตระกูล​หนี​ของ​พวกเขา​ต่อหน้า​ทุกคน​ ​ดังนั้น​ถ้าหาก​เขา​ตาย​ขึ้น​มา​อย่างกะทันหัน​ ​ตระกูล​หนี​จะ​ต้อง​ตกเป็น​ผู้ต้องสงสัย​เป็นแน่

เขา​วางแผน​ให้​คน​ของ​เขา​ช่วย​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ต่อหน้า​ทุกคน

ส่วน​เขา​จะ​ทำ​อะไร​กับ​เขา​หลังจาก​ช่วยชีวิต​เขา​ได้​ย่อม​เป็น​อีก​เรื่อง​หนึ่ง​ ​ในเวลานี้​เขา​ไม่​ควร​แม้แต่​จะ​ขยับ​ได้​สัก​นิ้ว​เดียว​ ​และ​ยัง​ไม่​สามารถ​ขัดขวาง​แผนการ​ของ​เขา​ได้​อีกด้วย

การ​ปล่อย​ให้​เขา​มีชีวิต​อยู่​ไม่ใช่​แค่​จะ​พิสูจน์​ให้​โลก​ได้​เห็น​ว่า​ตระกูล​หนี​ไม่ได้​มี​เจตนาร้าย​ ​แต่​ยัง​ทำให้​พวกเขา​เอาชนะ​ใจ​ผู้คน​ได้​อีก​เป็น​จำนวนมาก

มัน​ยัง​สามารถ​ทำหน้าที่​เตือน​ให้​คน​จาก​ตระกูล​จู​เก​่​อรู​้​ได้​อีกด้วย​ว่า​ตระกูล​หนี​ไม่ใช่​คนที​่​พวกเขา​จะ​สามารถ​ท้าทาย​ได้​ ​และ​คงดี​กว่า​หาก​ในอนาคต​พวกเขา​ประพฤติ​ตัว​ให้​ดีขึ้น​!

ต่าง​จาก​หนี​เปียว​ ​หนี​หู่​ไม่​สามารถ​ซ่อน​อารมณ์​ของ​ตัวเอง​เอาไว้​ได้​ ​เขา​ยังคง​มีสี​หน้า​ของ​ ​’​ผู้ชนะ​’​ ​อยู่​บน​ใบหน้า​ ​เขามอง​ไป​ที่​ด้านหลัง​ด้วย​ความ​ดูถูก​พร้อมกับ​พูดว่า​ ​“​พวกเรา​มาถึง​แล้ว​ ​แต่​พวก​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นก​ลับ​ยัง​ไม่​มา​ ​ใคร​จะ​ไปรู​้​ว่า​พวกเขา​จะ​มาถึง​กัน​เมื่อใด​ ​อย่า​ต้อง​ให้​พวกเรา​รอกัน​จนถึง​พรุ่งนี้​เลย​ ​ข้า​คง​ไม่มี​ความอดทน​มาก​พอ​ถึง​เพียงนั้น​”

“​ข้าว​่า​พวกเรา​ควร​เข้า​สุสาน​หลวง​กัน​ไป​ก่อน​ ​ใคร​จะ​ไปรู​้​เล่า​ว่า​พวกเรา​ต้อง​รอกั​นอีก​นาน​แค่ไหน​”​ ​ใครคนหนึ่ง​เสนอ​ขึ้น

หนี​เปียว​แสร้ง​ส่ายหน้า​ ​แล้ว​เล่น​ละคร​เป็น​ผู้อาวุโส​ผู้​มาก​ด้วย​สติปัญญา​ ​“​กว่า​ทุกคน​จะ​มาถึง​ที่นี่​ได้​ย่อม​ไม่ใช่​เรื่อง​ง่าย​ ​ยิ่งกว่านั้น​ ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นก​็​ยัง​เป็น​บุตรชาย​เพียง​คนเดียว​ของ​ตระกูล​จู​เก​่อ​ ​รอ​พวกเขา​สักหน่อย​ก็​คง​ไม่เป็นไร​กระมัง​ ​อย่างไร​ฟ้า​ก็​ยัง​ไม่​มืด​เลย​”

ไม่เคย​มี​ใคร​กล้า​ทำให้​เขา​อับอายขายหน้า​เหมือน​เจ้า​เด็ก​พวก​นั้น​มาก​่อน​ ​เขา​จะ​ต้อง​ตอบแทน​ความอัปยศ​นี้​คืน​กลับ​ไป​ให้​พวกเขา​ให้​จง​ได้​!

แม้​คนอื่นๆ​ ​จะ​ไม่เข้าใจ​ความคิด​ของ​หนี​เปียว​ ​แต่​หนี​หู่​ผู้​เป็น​ลูก​ย่อม​เข้าใจ​มัน​ได้​อย่างชัดเจน​ ​เขา​จึง​หัวเราะ​ออกมา​อย่าง​อวดดี​ ​“​ข้าว​่า​พวกเรา​ควร​เชื่อฟัง​คำพูด​ของ​ท่าน​พ่อ​ ​รอ​พวกเขา​สักหน่อย​ก็แล้วกัน​”

“​นายท่าน​หนี​และ​นาย​น้อย​หนี​ช่าง​เปี่ยม​ไป​ด้วย​ความยุติธรรม​ยิ่งนัก​”​ ​ใครคนหนึ่ง​ยกนิ้ว​พร้อมกับ​เอ่ย​ชม​พวกเขา​ ​“​ข้า​ไม่​อยาก​เชื่อ​เลย​ว่านาย​ท่าน​หนี​จะ​ยัง​แนะนำ​ให้​พวกเรา​รอ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นอยู​่​ ​ทั้งที่​เขา​สงสัย​ตระกูล​ท่าน​มาก​ถึง​เพียงนั้น​แท้ๆ​”

“​ต่อให้​พวกเรา​รอ​ไป​ ​พวกเขา​ก็​ไม่​ชนะ​อยู่ดี​ ​รวมพวก​เรา​ที่อยู่​ที่นี่​ก็​มี​คน​อยู่​ตั้ง​สิบสอง​กลุ่ม​แล้ว​ ​ในเมื่อ​มีส​อง​กลุ่ม​ขอ​สละสิทธิ์​จาก​การแข่งขัน​ด้วยความสมัครใจ​ ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​จะ​ต้อง​มาถึง​เป็นอัน​ดับ​สุดท้าย​อย่างแน่นอน​”

ขณะที่​บรรดา​ผู้ขับ​ไล่​วิญญาณ​ร้าย​กำลัง​พูดคุย​กัน​อยู่​นั้น​ก็​มี​ร่าง​ร่าง​หนึ่ง​เดินลง​มาจาก​ภูเขา​ ​ร่าง​นั้น​ไม่ใช่​ใคร​อื่น​แต่​เป็น​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นนั​่น​เอง​ ​เขา​ดู​ผ่อนคลาย​อย่าง​คาดไม่ถึง​ ​อีกทั้ง​ยัง​ใช้​กระบี่​ไม้​ท้อ​ของ​ตัวเอง​จับ​ปลา​มาด​้วย​ถึง​สาม​ตัว

“​โอ้​ ​ในที่สุด​นาย​น้อย​อวิ​๋​นก​็​มาถึง​แล้ว​!​”​ ​ลูกศิษย์​ของ​ตระกูล​หนี​เรียก​เขา​ว่านา​ยน​้อ​ยอ​วิ​๋น​ ​แต่​อันที่จริง​พวกเขา​กลับ​กำลัง​เยาะเย้ย​เขา​อยู่​ ​“​สหาย​ทั้งสอง​ของ​ท่าน​ล่ะ​ไป​ไหน​เสีย​แล้ว​หรือ​ ​พวกเขา​คง​ไม่ได้​สิ้นใจ​ระหว่างทาง​มาที​่​นี่​จน​ไม่​สามารถ​ขึ้น​มาบ​นนี​้​พร้อม​ท่าน​ได้​หรอก​ใช่ไหม​”

“​แค่​มอง​ก็​รู้​แล้ว​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​ ​นาย​น้อย​อวิ​๋น​ ​ท่าน​ใช้เวลานาน​ทีเดียว​กว่า​จะ​มาถึง​ที่นี่​ได้​ ​พวกเรา​อยู่​นี่​มาค​รู่​หนึ่ง​แล้ว​ก่อนที่​ท่าน​จะ​ปรากฏตัว​ขึ้น​ ​ในเมื่อ​ท่าน​มาถึง​เป็น​คน​สุดท้าย​ ​ดังนั้น​ท่าน​จึง​หมด​สิทธิ์​แข่ง​ต่อ​!​”

จากนั้น​คน​จาก​ตระกูล​หนี​ก็​เริ่ม​หัวเราะเยาะ​ออกมา​เสียงดัง​ ​และ​ไม่มีใคร​พยายาม​ที่จะ​หยุด​พวกเขา​แม้แต่​คนเดียว

หนี​หู่​สงสัย​เหมือนกัน​ว่า​ทำไม​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ถึง​มาป​รากฏ​ตัว​ที่นี่​เพียงลำพัง​ ​ตาม​แผนการ​ที่​วาง​ไว้​ ​ท่าน​ลุง​ทั้งสอง​ควรจะเป็น​คน​พาทั​้ง​สาม​คนใน​สภาพ​เจ็บ​หนัก​มา​พร้อมกัน​มิใช่​หรือ​ ​แล้ว​ทำไม​เขา​ถึง​ไม่เห็น​ท่าน​ลุง​ทั้งสอง​ล่ะ

เป็น​เพราะ​พวกเขา​แยกกัน​ระหว่างทาง​หรือ​ ​หนี​หู่​มอง​สีหน้า​กังวล​ของ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ ​หลังจาก​ยืนยัน​การคาด​เดา​ของ​ตัวเอง​ได้​ ​เขา​จึง​เดิน​เข้าไป​หา​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นอย​่า​งอวด​ดี​ ​“​พี่​อวิ​๋น​ ​คนเรา​ไม่​ควร​ใจแข็ง​เกินไป​นัก​ ​เรา​ล้วนแต่​มี​ขีดจำกัด​ใน​สิ่ง​ที่​ตัวเอง​สามารถ​ทำได้​ ​ดังนั้น​ย่อม​ไม่มี​ประโยชน์​ให้​ต้อง​พูดจา​ใหญ่โต​ ​ท่าน​ว่า​เช่นนั้น​หรือไม่​ ​ดู​สิ​ ​สุดท้าย​คนที​่​ต้อง​เสียหน้า​ก็​เป็น​ท่าน​ ​ท่าน​ไม่จำเป็น​ต้อง​ทำให้​เรื่อง​เป็น​เช่นนี้​เลย​ ​ท่าน​ทำให้​เพื่อน​ใน​กลุ่ม​ต้องตาย​ ​แต่​ท่าน​ก็​ยัง​ไม่​สามารถ​เข้าไป​ใน​สุสาน​หลวง​ได้​ ​แต่​ผู้ขับ​ไล่​วิญญาณ​ร้าย​จาก​ต่างเมือง​พวก​นั้น​สิที​่​น่าหัวเราะ​ยิ่งกว่า​ ​พวกเขา​กล้า​พูด​ได้​อย่างไร​ว่า​พวกเขา​ต้องการ​ที่จะ​เอาชนะ​ตระกูล​หนี​ ​ช่าง​ไม่รู้​จัก​เจียมตัว​เอา​เสีย​เลย​!​”

“​ข้า​…​”​ ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นขมวด​คิ้ว​ ​แล้ว​ทำท่า​จะ​พูด​อะไร​บางอย่าง​ออกมา

แต่​หนี​หู่​กลับ​ไม่สน​ใจ​เรื่อง​นั้น​ ​แล้ว​หันไป​มอง​หนี​เฟิ​่ง​ ​“​ท่าน​พี่​ ​ทำไม​ท่าน​ไม่​บอก​เขา​ล่ะ​ขอรับ​ว่า​ท่าน​เป็น​คน​ปัก​ธง​สีแดง​ไว้​ที่นี่​ ​เขา​จะ​ได้​เข้าใจ​เสียที​ว่า​เขา​อยู่​ห่าง​จาก​ตระกูล​หนี​มาก​เพียงใด​!​”

“​ธง​สีแดง​หรือ​”​ ​หนี​เฟิ​่ง​เริ่ม​ไอ​ออกมา​เบา​ๆ​ ​ใบหน้า​สง่างาม​ของ​นาง​มี​ผ้า​สีขาว​ปิดบัง​เอาไว้​ ​นาง​ถาม​อย่าง​สับสน​ว่า​ ​“​ธง​สีแดง​อะไร​”

หนี​หู่​ชะงัก​ ​“​ธง​สีแดง​ที่​ปัก​อยู่​ครึ่งทาง​ขึ้น​เขา​นั่น​อย่างไร​ล่ะ​ขอรับ​!​ ​ท่าน​เป็น​คน​ปัก​มัน​ไว้​มิใช่​หรือ​”

“​เปล่า​ ​ข้า​ไม่ได้​ปัก​”​ ​หนี​เฟิ​่ง​ไม่ได้​สังเกตเห็น​เรื่อง​นั้น​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​เพราะ​ปัญหา​ทาง​ด้าน​ร่างกาย​ของ​ตัวเอง​ ​นาง​จึง​ขึ้น​มาที​่​นี่​เพียงลำพัง​โดย​ไม่มี​เพื่อน​ร่วม​กลุ่ม​ ​และ​นั่น​จึง​เป็นสาเหตุ​ที่​ทำให้​นาง​ไม่รู้​เรื่อง​ธง​สีแดง​ที่ว่า​นี้​ ​เพราะ​นาง​ไม่ได้​ฟัง​คำอธิบาย​จาก​ผู้ตัดสิน​ที่​มีคำ​สั่ง​ให้​ปัก​ธง​ลง​ที่​จุดนัดพบ​เมื่อ​พวกเขา​มาถึง

หนี​หู่​กลับ​ดู​งุนงง​ยิ่งกว่า​ทันทีที่​เขา​ได้ยิน​เช่นนั้น​ ​เขา​จึง​ถาม​ขึ้น​อีกครั้ง​ว่า​ ​“​ท่าน​มาถึง​ที่นี่​นาน​แล้ว​มิใช่​หรือ​ขอรับ​”

“​ใช่​ ​ข้ามา​ถึงที่​นี่​ก่อน​พวก​เจ้า​ทุกคน​ ​น่าจะ​สัก​ครึ่ง​ชั่ว​ยาม​เห็นจะ​ได้​”​ ​หนี​เฟิ​่ง​ยังคง​ไม่รู้​ถึง​กฎ​นั้น​ ​อีกทั้ง​ยัง​ไม่รู้​ด้วยว่า​มี​คนอื่น​ขึ้น​มาถึง​ที่นี่​ก่อน​นาง

หนี​หู่​งง​สุดขีด​หลังจาก​ได้​ฟัง​คำพูด​ของ​นาง​ ​“​ท่าน​กำลัง​บอกว่า​ท่าน​มาถึง​ที่นี่​ก่อน​พวกเรา​เพียง​ครึ่ง​ชั่ว​ยาม​หรือ​”

ผู้ขับ​ไล่​วิญญาณ​ร้าย​คนอื่นๆ​ ​มอง​มาทาง​นี้​ด้วย​ความ​สับสน​ไม่​แพ้​กัน​ ​“​นี่​มัน​ไม่​ถูกต้อง​ ​พวก​เจ้า​ดู​ธูป​ที่​จุด​อยู่​นั่นสิ​ ​ธง​สีแดง​ควรจะ​ถูก​ปัก​เอาไว้​อย่างน้อย​ก็​ตั้งแต่​เมื่อ​สาม​ชั่ว​ยาม​ที่ผ่านมา​แล้ว​!​”

“​เป็นไปได้​หรือไม่​ว่า​มี​คน​ขึ้น​มาถึง​ก่อน​คุณหนู​หนี​”​ ​ใครคนหนึ่ง​เริ่ม​ตั้งคำถาม​ขึ้น​อย่าง​ไม่​อยาก​เชื่อ

หนี​หู่​ขึ้นเสียง​ตอบโต้​ทันที​ว่า​ ​“​จะ​เป็นไปได้​อย่างไร​กัน​?​!​”

“​นาย​น้อย​หนี​ ​ท่าน​ก็​เห็น​เหมือนกัน​นี่​ ​ธูป​พวก​นั้น​ชี้ให้เห็น​กัน​อยู่​ว่า​มัน​อยู่​มามาก​กว่า​ครึ่ง​ชั่ว​ยาม​”​ ​ผู้ขับ​ไล่​วิญญาณ​ร้าย​สบตา​กัน​ ​“​ถ้า​คน​แรก​ที่​ขึ้น​มาถึง​ที่นี่​ได้​ไม่ใช่​คุณหนู​หนี​ ​แล้ว​จะ​เป็น​ใคร​ล่ะ​”

อันที่จริง​ ​มัน​จะ​สามารถ​เป็น​ใคร​ไป​ได้​หรือ

มี​คนที​่​เร็ว​ยิ่งกว่า​คุณหนู​หนี​ด้วย​รึ

ไม่มีใคร​เดา​ถูก​แม้แต่​คนเดียว​!

ใบหน้า​ของ​พ่อ​ลูก​ตระกูล​หนี​ดู​ไม่พอใจ​อย่างมาก​ ​หนี​หู่​พยายาม​อธิบาย​ว่า​ ​“​อย่างไร​ตอนนี้​ทุก​กลุ่ม​ก็​มา​อยู่​ที่นี่​แล้ว​ ​ถ้า​มี​คน​มาถึง​ที่นี่​ก่อน​ท่าน​พี่​ของ​ข้า​จริง​ ​ทำไม​พวกเขา​ถึง​ไม่อยู่​ที่นี่​ล่ะ​”

“​ใคร​บอกว่า​พวก​ข้า​ไม่ได้​อยู่​ที่นี่​หรือ​”​ ​น้ำเสียง​อัน​เกียจคร้าน​ดัง​ขึ้น​มาจาก​ทางเข้า​สุสาน​ ​พร้อมกับ​ร่าง​ของ​คน​สอง​คนที​่​เดิน​ออกมา​จาก​เงามืด​ ​ท่าทาง​เย็นชา​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยังคง​แผ่​บรรยากาศ​สันโดษ​ออกมา​ ​ทำให้​คนอื่นๆ​ ​ไม่กล้า​เข้าใกล้​เขา​เกินไป​นัก​ ​ส่วน​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ที่อยู่​ใน​ชุด​เสื้อคลุม​สีเขียว​สลับ​ขาว​กลับ​ดูเหมือน​เพิ่ง​ตื่น​ ​นาง​อ้า​ปาก​หาว​ ​ท่าทาง​นั้น​ทั้ง​ดู​หล่อเหลา​และ​เย้ายวน​ในเวลาเดียวกัน​ ​“​พวกเรา​มาถึง​เร็ว​เกินไป​ ​ก็​เลย​มองหา​ที่​เหมาะ​ๆ​ ​นอน​กลางวัน​รอต​่าง​หาก​ ​แต่​แล้ว​พวกเรา​ก็ได้​ยิน​ที่นา​ยน​้อย​หนี​ดูถูก​พวกเรา​เข้า​ ​ช่าง​เป็นการ​แสดง​ที่​น่าสนใจ​ดีที​เดียว​!​”

สีหน้า​บน​ใบหน้า​ของ​พ่อ​ลูก​ตระกูล​หนี​เปลี่ยนไป​ทันทีที่​พวกเขา​เห็น​หน้า​คน​ทั้งสอง​ ​ดวงตา​ของ​ทั้งคู่​เริ่ม​สั่น​ไหว​อย่างรุนแรง​เมื่อ​ได้ยิน​คำพูด​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย

เรื่อง​นี้​จะ​เป็นไปได้​อย่างไร

สอง​คน​นี้​ยัง​ยืน​อยู่​ที่นี่​โดย​ไร้​รอยขีดข่วน​ได้​อย่างไร

หนี​หู่​กำหมัด​แน่น​ ​แล้ว​ท่าน​ลุง​ทั้งสอง​ของ​ข้า​ล่ะ

อีก​อย่าง​…​ ​เมื่อครู่นี้​เขา​พูดว่า​อะไร​นะ

พวกเขา​มาถึง​ที่นี่​เร็ว​เกินไป​อย่างนั้น​หรือ​?​!

หนี​หู่​คำราม​ออกมา​เบา​ๆ​ ​แล้ว​หันไป​เยาะเย้ย​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ว่า​ ​“​เป็นไปไม่ได้​!​ ​ต่อให้​เจ้า​มาถึง​ที่นี่​ก่อน​พวก​ข้า​ ​แต่​เจ้า​ก็​คง​ไม่ใช่​คน​แรก​ที่มา​ถึงที่​นี่​แน่​!​”

“​ใช่​ว่า​จะ​เป็นไปไม่ได้​เสียหน่อย​ ​คนที​่​ปัก​ธง​สีแดง​เอาไว้​ก็​คือ​ข้า​เอง​”​ ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​หนักแน่น​มั่นคง​พร้อมกับ​ก้าว​ออกมา​ยืน​ตรงข้าม​กับ​หนี​หู่​ขณะที่​จับ​กระบี่​ไม้​ท้อ​ของ​ตัวเอง

หนี​หู่​หัวเราะเยาะ​เขา​ด้วย​ความขบขัน​ทันทีที่​ได้ยิน​เช่นนั้น​ ​“​พี่​อวิ​๋น​ ​เป็น​เพราะ​เจ้า​ได้ยิน​พี่สาว​ของ​ข้า​ปฏิเสธ​ว่านาง​ไม่ได้​เป็น​คน​ปัก​ธง​สีแดง​อันนั้น​ ​เจ้า​ก็​เลย​ตัดสินใจ​อ้างว่า​ตัวเอง​เป็น​คนที​่​ปัก​มัน​เอาไว้​แทน​หรือ​ ​ช่าง​เป็นความ​คิด​ที่​ยอดเยี่ยม​เสีย​จริง​!​”