Dragon Emperor Martial God จักรพรรดิ์เทพมังกร 413

[ติดตามข่าวสารได้ที่เพจ : จักรพรรดิ์เทพมังกร ]

บทที่ 413: หญิงบริการ!

“เอาล่ะ.. กลับกันก่อนดีกว่า! คอยให้พวกมันเป็นฝ่ายดูบริษัทนี้ตกเป็นของฉันจะดีกว่า! อีกไม่นานหรอก!” ถังเมิ่งพูดออกมาอย่างโมโหพร้อมกับดึงร่างของตี้เสี่ยวอู๋ให้ออกมาจากบริษัทชิงหยุนโปรดักชั่น

ใบหน้าของตี้เสี่ยวอู๋ยังคงบูดบึ้งและผิดหวังยิ่งกว่าถังเมิ่ง ในใจของเขาเต็มไปด้วยความเดือดดาลที่ไม่พบหวงเฟยหยาง และไม่สามารถจับตัวมันได้

แต่หลิงหยุนกลับยิ้มและพูดขึ้นว่า “ฉันว่าพวกนายสองคนควรจะดีใจมากกว่าโมโหไม่ใช่เหรอ?! เพราะอย่างน้อยบริษัทชิงหยุนโปรดักชั่นก็ยังคงเปิดทำงานตามปกติ นี่นับว่าเป็นข่าวที่ดีที่สุดเลยก็ว่าได้!”

“พวกนายลองคิดดูว่า.. ถ้าพวกเรามาถึงแล้วพบว่าบริษัทได้ปิดกิจการไปแล้ว ไม่มีพนักงานแม้แต่คนเดียว ถึงตอนนั้นพวกนายจะไปทวงหนี้จากใครได้?”

“อีกอย่าง.. เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ก็โด่งดังไปทั่วทั้งจิงฉู ถ้าคนอย่างหวงเฟยหยางไม่รีบไปหาที่มุดหัว มันก็น่าจะเป็นคนที่โง่มากเลยทีเดียว!”

ทั้งถังเมิ่งและตี้เสี่ยวอู๋ต่างก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาทันทีหลังจากที่ได้ฟังคำพูดของหลิงหยุน ถังเมิ่งยกมือขึ้นลูบหัวโล้นของตัวเองพร้อมกับถามขึ้นอย่างกังวลใจ

“พี่หยุน.. แล้วจะทำยังไงต่อดี?!”

หลิงหยุนแตะบ่าถังเมิ่งเบาๆ พร้อมกับพูดขึ้นว่า “มีคำพูดว่า.. มังกรที่แข็งแกร่ง ย่อมไม่รังแกสัตว์เดียรัจฉานอย่างงู! ตอนนี้พวกเราก็ไม่ต่างจากมังกรที่ยิ่งใหญ่ จะมีประโยชน์อะไรที่จะใช้พละกำลังที่แข็งแกร่งเข้าทำลายบริษทเล็กๆอย่างชิงหยุนโปรดักชั่น!”

มีหรือที่หลิงหยุนจะไม่รู้ว่าบริษัทหลิงหยุนโปรดักชั่นนั้นถูกเปิดขึ้นมาเพื่อใช้ทำเรื่องชั่วช้าสามานย์ ภายนอกสร้างภาพว่าเป็นบริษัทที่ดี และทำทุกอย่างถูกต้องตามกฏหมาย หลิงหยุนไม่คิดที่จะปราณีพวกมันอยู่แล้ว ไม่ว่าใครจะขึ้นมาเป็นผู้จัดการทั่วไปก็ตาม!

และเป้าหมายของหลิงหยุนนั้นก็คือ การทำให้บริษัทชิงหยุนโปรดักชั่น กลับมาทำธุรกิจด้านภาพยนต์และโทรทัศน์โดยไม่มีเบื้องหลังโสมม และใช้บริษัทนี้สร้างผลกำไรให้กับตัวเขาเอง แทนที่จะทำลายมันทิ้งโดยเปล่าประโยชน์!

“อีกอย่าง.. คนพวกนั้นต่างก็เป็นแค่พนักงานกินเงินเดือน เราไม่ควรไปสร้างความลำบากใจให้กับพวกเขา มันไม่มีประโยชน์อะไร! เอาล่ะ.. กลับกันได้แล้ว!”

ทันทีที่ประตูลิฟท์เปิดออก หลิงหยุนและหนิงหลิงยู่ก็เดินเข้าไปข้างในทันที ส่วนถังเมิ่ง ตี้เสี่ยวอู๋และคนอื่นๆ ต่างก็รอลิฟท์ตัวถัดไป

เมื่อลิฟท์ลงมาถึงชั้นที่หนึ่ง ประตูลิฟท์ก็ค่อยๆเปิดออก ขณะที่หลิงหยุนกับหนิงหลิงยู่กำลังจะเดินออกนั้น หลิงหยุนก็เห็นผู้หญิงสองคนที่ยืนอยู่ด้านนอกกำลังจ้องมองเข้ามาในลิฟท์พร้อมกับยิ้มกริ่ม!

ผู้หญิงทั้งสองคนนั้นดูเหมือนจะอายุยังน้อย และหน้าตาก็สะสวยทีเดียว อีกทั้งยังมีแรงดึงดูดต่อเพศตรงข้ามค่อนข้างสูง เสื้อผ้าที่พวกเธอสวมใส่นั้นเรียกได้ว่าค่อนข้างโป๊ เผยให้เห็นหน้าอกขาวนวลใหญ่โต แต่งหน้าค่อนข้างหนา และใส่น้ำหอมจนฟุ้งไปหมด

เพียงแค่เห็นหลิงหยุนก็จำได้ว่า ทั้งคู่เป็นนักเต้นโพลแด๊นซ์ที่เซ็กซี่ร้อนแรงของสถานบันเทิงที่ชื่อ SOS ซึ่งหลิงหยุนกับเกาเฉินเฉินเคยไปเต้นรำด้วยกัน คนหนึ่งชื่อหลิวหยาน ส่วนอีกคนชื่อจ้าวหยิง..

หลิวหยานจะตัวเล็กกว่าและสูงราวหนึ่งร้อยหกสิบห้าเซ็นติเมตร สวมเสื้อคอวีที่ลึกจนเผยให้เห็นหน้าอกขนาด 36E ที่กำลังตั้งเด่นเป็นสง่า และสั่นไปมา ส่วนกระโปรงสั้นและรัดตึง ก็เผยให้ก้นที่กลมใหญ่กระเพื่อมขึ้นลง จนไม่รู้ว่าได้สวมกางเกงชั้นในหรือมไม่?

จ้าวหยิงที่สูงหนึ่งร้อยหกสิบเก้าเซนติเมตรนั้น สวมชุดเดรสแขนกุดสีดำ และคอเสื้อก็เป็นคอวีลึกที่เผยให้เห็นหน้าอกที่มีขนาดเล็กกว่าหน้าอกของหลิวหยาน แม้หน้าอกของจ้าวหยิงจะมีขนาดเพียง 34D แต่มีขาที่เรียวยาว และเอวที่คอดซึ่งดูเหมือนจะมีแรงดึงดูดมากกว่า!

ทั้งหลิวหยานและจ้าวหยิงต่างก็ได้ข่าวว่า บริษัทชิงหยุนโปรดักชั่นได้แต่งตั้งผู้จัดการทั่วไปคนใหม่ และวันนี้พวกเธอก็ถูกเรียกตัวให้มาพบหลิวเจี้ยน และทั้งคู่ก็กำลังคุยกันว่าจะจัดการเผด็จศึกหลิวเจี้ยนภายในห้องทำงาน

แต่เมื่อประตูลิฟท์เปิดออก ทันทีที่ทั้งสองคนก็เห็นหลิงหยุนอยู่ในลิฟท์ พวกเธอก็ได้แต่จ้องมองด้วยแววตาเป็นประกาย!

หญิงสาวทั้งสองคนไม่ได้สนใจมองหนิงหลิงยู่ที่ยืนข้างหลิงหยุนเลยแม้แต่น้อย ดวงตาของทั้งคู่ต่างก็จับจ้องอยู่ที่หลิงหยุนตลอดเวลา สายตาของพวกเธอไม่ต่างจากหมาป่าที่กำลังหิวโหย!

เพียงแค่เห็นการแต่งกายของหญิงสาวทั้งสอง หนิงหลิงยู่ก็รู้สึกไม่ชอบใจนัก และยิ่งได้เห็นสายตาหื่นกระหายที่จ้องมองหลิงหยุนอย่างเปิดเผย คิ้วคู่งามของหนิงหลิงยู่ก็ถึงกับขมวดเข้าหากัน แล้วรีบเกาะแขนหลิงหยุนไว้เพื่อจะพาเขาเดินออกจากลิฟท์

แต่กลับไม่คิดไม่ถึงว่า หลิวหยานและจ้าวหยิงจะเดินเข้ามายืนขวางประตูลิฟท์ไว้ และไม่ยอมให้คนทั้งคู่ออกมา

“นี่พ่อหนุ่มรูปหล่อ.. ที่แท้ก็เป็นเธอนี่เอง! พร้อมจะไปกับพวกเราไม๊?”

หลิวหยานจ้องมองใบหน้าที่หล่อเหลา และดวงตาที่มีเสน่ห์ของหลิงหยุน เธอค่อยๆเผยอริมฝีปากสีแดงออก ก่อนจะค่อยๆใช้ลิ้นลูบไร้ริมฝีปาก และบิดเอวด้วยท่วงท่ายั่วยวน!

ส่วนจ้าวหยิงนั้นรีบแขม่วท้องยืดอกพร้อมกับส่งยิ้มโปรยเสน่ห์ให้หลิงหยุน ก่อนจะพูดขึ้นว่า “สุดหล่อ! พบกันอีกแล้วนะ.. สนใจไปดื่มกาแฟกับฉันไม๊ ฉันเลี้ยงเธอเอง..”

ทั้งคู่ดูเหมือนจะชื่นชอบและต้องการหลิงหยุนมาก เมื่อได้พบกับหลิงหยุนอีกครั้งโดยบังเอิญเช่นนี้ มีหรือจะยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ พวกเธอจึงได้แต่ยั่วยวนหลิงหยุนและเปิดเผยความต้องการกับเขา

คิ้วของหนิงหลิงยู่ขมวดเข้าหากันแน่นเมื่อได้เห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า เธอแทบอยากจะดึงหลิงหยุนออกไปจากการขัดขวางของสองสาวทันที แต่พวกเธอดูเหมือนจะไม่ยอมให้หลิงหยุนออกไปง่ายๆ

หลิงหยุนตบบ่าหนิงหลิงยู่เบาๆ จากนั้นก็หันไปมองสองสาวพร้อมกับยิ้มมุมปากเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ของเขา และพูดขึ้นว่า

“อยากสิ.. แต่ตอนนี้ผมไม่ว่างจริงๆ จะให้ทำยังไง?”

ทันทีที่ทั้งคู่เห็นลักยิ้มที่แก้มซ้ายของหลิงหยุน พวกเธอก็ถึงกับแสดงอาการอยากได้ออกมาอย่างชัดเจน เรียกได้ว่าหากหนิงหลิงยู่ไม่อยู่ด้วย พวกเธอคงจะผลักหลิงหยุนเข้าไปในลิฟท์ และจัดการเขาอยู่ในนั้นอย่างแน่นอน!

หลิวหยานยิ้มยั่วยวนก่อนจะพูดต่อว่า “จะมีธุระอะไรมากมาย? สุดหล่อ.. ฉันเป็นคนชวนเธอไปดื่มกาแฟนะ เธอไม่ได้เป็นฝ่ายออกเงินสสักหน่อย อีกอย่าง.. เธอจะดื่มนานเท่าไหร่ก็ได้.. หรือจะกินอย่างอื่นด้วยก็ได้..”

คำพูดของหลิวหยานนั้นสองแง่สองง่าม และบอกเป็นนัยๆว่า ตราบใดที่หลิงหยุนต้องการ เธอก็พร้อมยินดีที่จะให้บริการอย่างเต็มที่

ส่วนจ้าวหยิงนั้นรุกเข้าปะชิดตัวหลิงหยุนทันที เธอยื่นมือเรียวยาวออกไปโอบเอวหลิงหยุนไว้แล้วพูดขึ้นว่า

“พ่อรูปหล่อ.. ตอนนี้ยังไม่ว่างก็ไม่เป็นไร ขอชื่อกับเบอร์โทรของเธอให้พวกเราได้ไม๊?”

หนิงหลิงยู่ไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ใหนไร้ยางอายเช่นนี้มาก่อน เมื่อเห็นว่าสองสาวหน้าด้านสองคนกำลังยั่วยวนพี่ชายของเธออยู่ เธอจึงโมโหสุดขีดพร้อมกับร้องตะโกนไล่ทั้งคู่

“พวกคุณหลีกทางได้แล้ว ฉันกับพี่ชายจะออก!”

ในที่สุด หลิวหยานและจ้าวหยิงก็เหลือบไปมองหนิงหลิงยู่ และทั้งคู่ก็ถึงกับต้องตกใจในความสวยงามชวนฝันของหนิงหลิงยู่

“นี่น้องสาวของเธอเหรอ พวกเราคิดว่าเป็นแฟนของเธอซะอีก ถ้าอย่างนั้นก็ค่อยโล่งอกหน่อย! ถ้าอย่างนั้นพวกเราสองคนก็เป็นแฟนของเธอได้แล้วสิใช่ไม๊? เธอเลือกมาได้เลย พวกเราทั้งคู่พร้อมไปกับเธอได้ตอนนี้เลย!”

หนิงหลิงยู่ได้ยินก็ยิ่โมโห เธอไม่เคยเห็นใครพูดจาได้น่าเกลียดเท่าผู้หญิงสองคนนี้มาก่อน และตอนนี้ดูเหมือนหนิงหลิงยู่จะโกรธมากเสียด้วย

“ทำตัวเหมือนผู้หญิงอย่างว่า.. ไปให้พ้นเดี๋ยวนี้นะ!”

ขณะที่พูดหนิงหลิงยู่ก็ยกมือขึ้นเพื่อจะผลักจ้าวหยิงที่อยู่ตรงหน้าให้พ้นทางไป แต่หลิงหยุนรีบเอื้อมมือออกมาขวางไว้ เพราะไม่ต้องการให้หนิงหลิงยู่แตะต้องกายที่สกปรกของหญิงสาวทั้งสองคน จากนั้นจึงพูดกับสองสาวยิ้มๆ

“น้องสาวของผมโกรธมากแล้ว ขอทางให้ผมด้วย ผมยังมีธุระต้องไปทำอีกหลายอย่าง อย่าให้ต้องพูดซ้ำอีกครั้ง!”

พูดจบหลิงหยุนก็จูงหนิงหลิงยู่เดินออกจากลิฟท์

หลิวหยานกับจ้าวหยิงที่ยืนขวางประตูอยู่รีบกระโดดหลบ เพื่อหลีกหทางให้ทั้งคู่ทันที

พวกเธอเคยเห็นหลิงหยุนเตะคนของบริษัทชิงหยุนโปรดักชั่นจนกลายเป็นขันทีมาแล้ว เธอจึงรู้ดีว่าหลิงหยุนนั้นแข็งแรงแค่ใหน และไม่กล้าที่จะทำให้เขาขุ่นเคือง หรือแม้แต่รำคาญใจ

เมื่อเห็นหลิงหยุนเดินออกจากตึกที่หรูหราแห่งนี้ไปแล้ว หลิวหยานและจ้าวหยิงก็เข้าไปในลิฟท์ แล้วสองคนก็มองหน้ากันและระเบิดเสียงหัวเราะออกมา!