Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น 700

EG บทที่ 700 แผนการ

หลังรับประทานอาหารกลางวัน วิกเตอร์ยังไม่ทันจะพูดอะไร ศาสตราจารย์หวังก็เสนอแนะให้เล่นไพ่ต่อ นี่คือสิ่งที่วิกเตอร์คิดอยู่ในใจ แต่เขาก็อายที่จะพูดออกมา

ศาสตราจารย์หวังอยากชนะและได้เงินคืน เขาโชคไม่ดีในตอนเช้า และโชคของเขาอาจจะดีขึ้นในตอนบ่ายก็ได้ แต่น่าแปลกที่ตอนเช้าเขาไม่ได้ไพ่ดีๆ บ้างเลย แม้ว่าเขาจะได้ 20 แต้มแต่เจ้ามือก็ได้ 21 แต้ม โชคไม่เข้าข้างเขาจริงๆ

ล่ามและหัวหน้าบอดี้การ์ดก็โชคร้ายมากเช่นกัน โชคของเฝิงหยู่ก็อยู่ในระดับกลางๆ แม้ว่าเขาจะเสียเงินไปเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงเล่นต่อได้อย่างมีความสุข ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลยกับการเสียเงินไปหลายหมื่นดอลลาร์สหรัฐ

วิกเตอร์เป็นผู้ชนะในตอนเช้า และผู้ช่วยของเขาก็ชนะบ้าง

เมื่อศาสตราจารย์หวังกับคนอื่นๆ ที่เหลือเสียเงินไปกว่า 100,000 ดอลลาร์สหรัฐ เฝิงหยู่ก็รู้สึกว่าควรจะพอแล้ว แถมไม่มีไพ่สำรับใหม่บนกระดานอีกแล้วด้วย

“ทุกคนดูเหนื่อยแล้วนะครับ เราพักกันก่อนดีกว่า มีแล็ปท็อปอยู่บนโต๊ะ พวกคุณจะเล่นวิดีโอเกม ดูทีวี หรืองีบหลับก็ได้นะครับ ลูกเรือจะโทรหาคุณเมื่ออาหารเย็นพร้อมเสิร์ฟ”

วิกเตอร์เห็นด้วย เขาชนะมามากพอแล้วและอยากเลิกเล่น หลังจากที่ชนะมามากขนาดนี้ เขากลัวที่จะเสียเงินที่ชนะมาได้ไปหมด ผู้ช่วยของวิกเตอร์ไม่ได้โชคดีเท่าวิกเตอร์ เขาชนะเพียงเล็กน้อย ได้เงินมาแค่ 10,000 ดอลลาร์สหรัฐ วิกเตอร์ชนะเงินมากกว่า 300,000 ดอลลาร์สหรัฐ!

เขาชนะได้มากขนาดนี้จากการเดิมพันแค่ 400 ดอลลาร์สหรัฐต่อเกมเท่านั้น แค่นี้ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าวิกเตอร์โชคดีขนาดไหน!

แต่วิกเตอร์โชคดีจริงๆเหรอ? ไม่ใช่แน่นอน ทั้งหมดนี้เป็นเพราะผู้แจกไพ่ต่างหาก

ผู้แจกไพ่คนนี้ไม่ได้เป็นผู้แจกไพ่จริงๆ เขาเป็นนักมายากลที่มีความเชี่ยวชาญในเรื่องการเล่นไพ่ เฝิงหยู่บอกเขาเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าปล่อยให้วิกเตอร์ชนะไปและให้ศาสตราจารย์หวัง ล่ามและหัวหน้าบอดี้การ์ดแพ้ รวมถึงตัวเขาเองก็ต้องแพ้ด้วยเหมือนกัน

ทั้งหมดนี้คือแผนการ ซึ่งเป็นกับดักสำหรับวิกเตอร์

วิกเตอร์ชมภาพยนตร์บนแล็ปท็อปยี่ห้อเลอโนโวรุ่นล่าสุดอย่างมีความสุข นี่เป็นแล็ปท็อปที่ผลิตโดยคนจีนหรอ? ประเทศจีนก้าวหน้าไปมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? วิกเตอร์นึกว่านี่เป็นแล็ปท็อปของ IBM เสียอีก! ประเทศจีนกำลังพัฒนามากขึ้นเรื่อยๆ

ใบหน้าของศาสตราจารย์หวังกระตุก เขาไม่คิดว่าโชคของเขาจะแย่ขนาดนี้ในตอนบ่าย แม้ว่าเฝิงหยู่จะบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินคืนเฝิงหยู่ แต่ถ้าเขาชนะได้ เขาก็สามารถเก็บเงินที่ชนะไว้ได้ ทำไมเขาถึงโชคร้ายแบบนี้? แบล็คแจ็คนี้ควรเป็นเกมที่เกี่ยวกับความน่าจะเป็นและโชค แม้ว่าเขาจะผ่านการฝึกฝนในวิชาเคมี แต่เขาก็เก่งในเรื่องคณิตศาสตร์มากกว่าคนทั่วไป

ล่ามและบอดี้การ์ดยังคงแสดงสีหน้าผิดหวังในขณะที่ดูภาพยนตร์ ล่ามถึงขนาดต้องหลบไปสูบบุหรี่ที่มุมห้องก่อนที่จะงีบหลับ

วิกเตอร์แอบสังเกตพวกเขา ดูเหมือนว่าผู้คนรอบๆ ตัวเฝิงหยู่ก็ชื่นชอบเงิน

แต่เฝิงหยู่ปฏิบัติต่อพวกเขาเป็นอย่างดี จากน้ำเสียงของเฝิงหยู่ เขาไม่ได้ดูเหมือนว่าจะขอให้คนพวกนั้นจ่ายเงินคืนให้เขา แต่พวกเขาทั้งหมดจะเป็นหนี้บุญคุณเฝิงหยู่ แต่ละคนเสียเงินไปมากกว่า 100,000 ดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งไม่ใช่เงินจำนวนน้อยๆ เลย

บางทีผมอาจใช้ประโยชน์จากพวกเขาเพื่อทำให้รู้ว่าคุณเฝิงต้องการอะไรกันแน่ก็ได้

วิกเตอร์ยิ้ม

หลังอาหารเย็น ทุกคนกลับไปนั่งพักประจำที่นั่งของตัวเอง แอร์โฮสเตสปลุกพวกเขาเมื่อเครื่องกำลังจะลงจอด

กว่าพวกเขาจะออกจากสนามบินก็เป็นเวลาเที่ยงคืนพอดี แม้ว่า เฝิงหยู่จะไม่ได้มีบริษัทในนิวยอร์ก แต่ตระกูลฟู่มีบริษัทอยู่ที่นั่น นี่คือเหตุผลที่ทำให้มีคนมารับเขาที่นั่น พนักงานในนิวยอร์กดำเนินการจัดแจงทุกอย่างตามความต้องการของเฝิงหยู่ เฝิงหยู่ต้องการดูแลที่ดีที่สุด

วิกเตอร์คิดว่าเฝิงหยู่มีเส้นสายกับพวกมาเฟียในสหรัฐอเมริกา มีคนมารอรับเขาที่สนามบินจำนวนมาก ขนาดซีอีโอของไฟเซอร์ก็ยังไม่ได้รับการดูแลแบบนี้เลย

“ผมจะไปพักที่โรงแรมฮิลตัน ผมหวังว่าจะได้พบกับผู้รับผิดชอบฝ่ายวิจัยและพัฒนาของคุณในบ่ายวันพรุ่งนี้นะครับ” เฝิงหยู่พูดกับวิกเตอร์

“ไม่มีปัญหาครับ ถ้าซีอีโอของเราไม่ได้ไปประจำการที่ไหน เขาจะต้องมาพบคุณอย่างแน่นอน ผมจะติดต่อคุณอีกทีพรุ่งนี้เช้านะครับ” ซีอีโอไม่ได้อยู่ต่างประเทศ เขาแค่เพียงรู้สึกไม่ค่อยอยากเจอเฝิงหยู่สักเท่าไหร่ เพราะที่ผ่านมาพวกเขาพยายามที่จะโกงเฝิงหยู่

หากลูกน้องของเขาสามารถจัดการทุกเรื่องได้ และเมื่อมีอะไรเกิดขึ้น เขาก็จะปล่อยให้ลูกน้องเป็นคนรับผิดไป แต่ถ้าซีอีโอพบกับเฝิงหยู่เอง ทุกอย่างจะแตกต่างกันเลย เมื่อมีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม ราคาหุ้นจะลดลงและชื่อเสียงของบริษัทจะได้รับผลกระทบ

ที่โรงแรมฮิลตัน เฝิงหยู่เรียกศาสตราจารย์หวัง ล่าม และหัวหน้าบอดี้การ์ดให้มาหาเพื่อเตือนพวกเขาถึงสิ่งที่ต้องระวัง

การเดินทางครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อซื้อสูตรยา เรื่องอื่นๆ ไม่สำคัญเลย ตราบใดที่พวกเขาได้สูตรนี้ไป มันคือความสำเร็จ พวกเขาทุกคนจะได้รับรางวัล แต่ถ้าพวกเขาไม่ได้สูตรยากลับไปด้วย เฝิงหยู่จะโมโหมาก พวกเขาจะเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์!

ทุกคนรับทราบและบอกว่าพวกเขาจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยเฝิงหยู่ แต่ทุกคนไม่เข้าใจว่าทำไมเฝิงหยู่จึงต้องการให้พวกเขาเตรียมตัว แต่เฝิงหยู่บอกพวกเขาว่าอาจมีใครบางคนเข้าหาพวกเขาเพื่อมาติดสินบน เขาขอให้พวกเขายอมรับสินบนพวกนั้นและมาบอกให้เขารู้ เฝิงหยู่จะมีคำแนะนำให้พวกเขาว่าต้องทำอย่างไรต่อไป

สำหรับสาเหตุที่จะมีคนอยากมาติดสินบนพวกเขานั้น บางคนก็รู้เหตุผล แต่บางคนก็ไม่เข้าใจ คนที่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องมีคนมาติดสินบนเขานั้นก็คือศาสตราจารย์หวัง

……

8 โมงเช้า วิกเตอร์ไปที่บริษัทของเขาเพื่อพบกับซีอีโอ ตั้งแต่กลับมาเขาไม่ได้มีเวลากอดกับภรรยาของเขาเลย

หากข้อตกลงนี้ประสบความสำเร็จ เขาจะมีเวลากอดภรรยาได้อย่างเต็มที่ทั้งวันเลย

“คุณจอร์จครับ คุณเฝิงและทีมของเขามาถึงแล้ว แต่น่าแปลกที่คุณเฝิงพามาแต่ทีมบอดี้การ์ด ทีมนักวิจัยทางการแพทย์ และทีมล่าม เขาไม่ได้พาทีมเจรจาต่อรองมาด้วย” วิกเตอร์รายงาน

แบบนี้มันดูไม่ปกติสำหรับการเจรจาตกลงทางธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับเงินจำนวนมาก โดยปกติแล้ว ทีมเจรจาต่อรองต้องมีสมาชิกอย่างน้อย 4 ถึง 5 คน หรือว่าคุณเฝิงต้องการเจรจาต่อรองข้อตกลงด้วยตัวเอง?

เป็นไปได้อยู่ เฝิงหยู่ไม่ได้มีทีท่าเหมือนคนร้อนเงิน และก็มีความเป็นไปได้ที่ล่ามของเขาและผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์จะร่วมเป็นส่วนหนึ่งในทีมเจรจาของเขาด้วย

“ความเป็นไปได้ที่เขาจะซื้อสูตรของเราจากการเดินทางมาครั้งนี้เป็นยังไงบ้าง?” จอร์จถาม

“สูงมากครับ เขาถึงขนาดเช่าเครื่องบินเหมาลำและพาคนจำนวนมากมาด้วย หากเขาไม่อยากซื้อ เขาคงไม่เสียเวลามาถึงนิวยอร์กหรอกครับ ผมมั่นใจว่าเขาจะซื้อข้อมูลการวิจัยของเราแน่นอนและเราสามารถขายข้อมูลพวกนั้นได้ในราคาสูงด้วย!” วิกเตอร์ตอบด้วยความมั่นใจ

“ดี ผมจะบอกให้คนที่เหลือปฏิบัติตามคำสั่งคุณ แต่คุณต้องแน่ใจว่านะว่าข้อตกลงครั้งนี้จะสำเร็จ ชื่อเสียงของเราจะได้รับผลกระทบหากคนอื่นรู้ว่าเราขายผลิตภัณฑ์ที่ล้มเหลวของเราให้คนอื่น” จอร์จตอบ

วิกเตอร์ก็รู้ว่าถ้าเฝิงหยู่รู้ความจริง เขาจะต้องเป็นคนรับความผิดนี้เอง แต่เขามั่นใจว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เมื่อขายสูตรแล้ว เขาจะได้รับผลประโยชน์มากขึ้น

ตอนนี้วิกเตอร์ต้องการเพียงแค่ให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาด และเมื่อเฝิงหยู่นำข้อมูลการวิจัยและสูตรกลับมาที่จีน ไฟเซอร์สามารถปฏิเสธที่จะยอมรับทุกเรื่องได้ มันเป็นปัญหาของคุณหากยาที่คุณผลิตจากข้อมูลของเรานั้นไร้ประโยชน์ ตอนที่เราขายสูตรพวกนี้ให้กับคุณ เราได้บอกคุณแล้วว่ามันเป็นผลิตภัณฑ์กึ่งสำเร็จรูป

“คุณจอร์จวางใจได้เลยครับ ผมแน่ใจว่าข้อตกลงนี้จะดำเนินไปได้อย่างราบรื่น ผมมั่นใจครับ!” วิกเตอร์ยังจำสีหน้าของศาสตราจารย์หวังและคนอื่นๆ ที่เหลือตอนที่พวกเขาเสียเงินบนเครื่องบินได้อยู่เลย หากทุกอย่างล้มเหลว เขาสามารถติดสินใครสักคนหนึ่งหรือทั้งสองคนก็ได้!