Kill the Hero 033-2
– ช่วงเวลาที่คุณสบตากับเหยื่อ คือเมื่อเหยื่อตกอยู่ภายใต้ความเมตตาของธนูคุณ
มีชายคนหนึ่งในความทรงจำของปาร์คอียอน
คนที่ปรากฏตัวนั้น อายุประมาณ 30 ปลาย ๆ เขาเป็นชายที่มีรูปร่างเพรียว ใบหน้าหล่อเหลา และมีเครา
– ไล่ตามเหยื่อเท่านั้น ไม่ต้องสนใจอย่างอื่น
ข้างหน้าของชายคนนั้น มีคน 10 คน สวมเครื่องแบบกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่น ยืนตัวตรงเหมือนหุ่น และกำลังฟังชายคนนั้นอยู่
– อย่ายึดติดกับเหยื่อของคุณ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเหยื่อเป็นมนุษย์ อย่ายึดติดกับคุณค่าของชีวิตพวกเขา
– สิ่งที่สำคัญที่สุดในการล่า …
ชายคนนั้นสอนปาร์คอียอนแบบนั้น
‘คืออย่าถูกล่าซะเอง’
และเขายังเป็นคนที่สอนคิมวูจินอีกด้วย
‘โนดะ’
เทพนักธนู ฮิจิโระ โนดะ
เขาเป็นผู้ชายที่มีคุณสมบัติครบถ้วนพอที่จะเรียกว่า อาจารย์ ของคิมวูจิน
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม คิมวูจินถึงเต็มใจแสดงข้างหลังให้เขาเห็น (TL : แสดงข้างหลัง ประมาณว่า ไว้ใจให้ระวังข้างหลังให้)
เขาเชื่อในความมุ่งมั่นของอาจารย์ที่จะยุติเกมเพื่อกอบกู้โลก เชื่อในความเชื่อของเขา และเชื่อมั่นในทักษะของเขา
‘งั้นคุณก็อยู่ฝั่งเขามาตลอด’
แต่ตอนนี้ ในที่สุดคิมวูจินก็ได้รู้ว่าทั้งหมดนั่น มันเป็นแค่เรื่องโกหก
‘เขาเข้าร่วมหลังจากก่อตั้งสมาคมเมสสิอาห์มาแล้ว 1 ปี …มันเกินว่าจะที่ฉันจะคาดเดาได้’
คิมวูจินเข้าใจแล้วว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร
ฮิจิโระ โนดะ ตื่นขึ้นมาในฐานะผู้เล่น เมื่อปี 2020 และได้กลายเป็นผู้เล่นที่ดีที่สุดของญี่ปุ่น โดยพุ่งไปข้างหน้าด้วยไอเทมในตำนานของเขา ธนูของอคิลลีส เขามักจะติดอันดับ 1 ใน 5 ของเลเวลสูงสุดในญี่ปุ่น
เมื่อเขาเข้าร่วมกับสมาคมเมสสิอาห์ ในปี 2021 โลกก็ปรบมือให้กับการเลือกของเขา แต่ก็มีบางคนตั้งคำถามเช่นกัน
ทำไมเขาถึงรอเข้าร่วมกับสมาคมเมสสิอาห์ในปี 2021?
ถ้าเขาเห็นด้วยกับค่านิยมของสมาคมเมสสิอาห์จริง ๆ ทำไมเขาถึงไม่เข้าร่วมตั้งแต่ตอนที่เขากลายเป็นผู้เล่นล่ะ? ทำไมเขาถึงเข้าร่วมหลังจากรอมาแล้ว 1 ปี?
‘ไม่น่าแปลกใจเลย’
คิมวูจินเองก็สงสัยในตัวเขาเช่นกัน
‘แต่ฉันก็จะรู้สึกรังเกียจไม่ได้’
ช่วงเวลาที่เขาเห็นมันด้วยตาของตัวเอง เขาไม่อาจป้องกันไม่ให้อารมณ์ของตัวเองเล็ดลอดออกมาได้ นอกจากนี้ฮิจิโระ โนดะ และปาร์คชินเฮก็ต่างกัน
พูดตรง ๆ เขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอมากนัก เขาแทบจะไม่เคยสู้ไปกับเธอในขณะที่เขาเสี่ยงชีวิตเลย
อย่างไรก็ตาม เขาได้เคลียร์ดันเจี้ยนจำนวนนับไม่ถ้วนกับเทพนักธนู
ในสมาคมเมสสิอาห์ การรวมกันของหมาล่าเนื้อกับเทพนักธนู ถือเป็นการรวมกันที่แข็งแกร่งที่สุด
เขาได้รับความช่วยเหลือมากมาย
คิมวูจินรู้สึกประทับใจเป็นพิเศษกับความมุ่งมั่นของเขา เมื่อเขาตัดสินใจที่จะสู้อยู่ด้านข้างของสมาคมเมสสิอาห์ แม้ว่าญี่ปุ่นจะแสดงความทะเยอทะยานที่มีต่อคาบสมุทรเกาหลีก็ตาม
เมื่อคิมวูจินได้เห็นดังนั้น คิมวูจินก็มั่นใจได้ว่าเทพนักธนูจะเต็มใจสละชีวิตร่วมกันกับเขา
‘แม่ง’
แต่นั่นเป็นแค่ความเข้าใจผิดของคิมวูจิน สำหรับเทพนักธนู คิมวูจินเป็นแค่หมาล่าเนื้อที่เขาจะกินมันหลังจากการล่าทั้งหมดจบลง
เขาคิดยังไงเวลามองหมาล่าเนื้อที่เขาสามารถกินได้ตลอดเวลา หมาที่เสี่ยงชีวิตเพื่อล่าเหยื่อให้เขา
แค่คิดก็ทำให้คิมวูจินอยากจะยิงเขาทิ้งทันที
แต่คิมวูจินก็ยับยั้งตัวเองเอาไว้
‘สิ่งที่สำคัญที่สุดในการล่า ไม่ใช่การถูกล่า’
เพราะเขาได้เรียนรู้โดยตรงว่ามันโง่แค่ไหน กับการยึดติดกับเหยื่อด้วยความโกรธ การพุ่งเข้าหาเหยื่อ โดยไม่มีแผน เป็นสิ่งที่เขาเรียนรู้ว่าไม่ควรทำจากคนที่กำลังทำให้เขารู้สึกแย่อย่างน่าสงสาร
เพราะเหตุนี้ อารมณ์ความรู้สึกของคิมวูจินจึงเย็นลง
เขาดับความโกรธภายในใจ
แทนที่จะโกรธ เขาคิดถึงสิ่งที่เพิ่งรู้มา
‘อย่างน้อย ฉันก็ได้ข้อมูลบางอย่างมา’
มูลค่าของข้อมูลที่เขาได้รับในครั้งนี้นั้น มีค่ามากกว่าความโกรธของเขา
เทพนักธนูเป็นตัวยืนยันว่ามีการเชื่อมโยงกันระหว่างสมาคมหัวกะโหลก และสหพันธ์ยามาโตะ
ปาร์คอียอนเป็นเหยื่อตัวใหญ่
เป็นปลาตัวใหญ่ ที่ทำให้ไม่ใช่แค่สมาคมหัวกะโหลกเคลื่อนไหว แต่ยังรวมไปถึงสหพันธ์ยามาโตะด้วย!
‘ถ้าเธอมีอาชีพแบบนี้ พวกเขาคงจะปกปิดเรื่องนี้ไว้ไม่ได้แล้ว’
เมื่อปลายักษ์ตัวนี้ตาย ไม่มีทางที่สมาคมหัวกะโหลกหรือสหพันธ์ยามาโตะจะนิ่งเฉย
‘ปาร์คยองวานก็จะสนใจปลาตัวใหญ่นี้เหมือนกัน’
และปาร์คยองวานที่ได้รับหลักฐานนี้มา ก็จะไม่นิ่งเฉยเช่นกัน
คิมวูจินไม่ได้ตั้งใจจะเก็บเอาไว้เงียบ ๆ
‘ถ้าอย่างนั้น ฉันคงต้องนัดบอดให้พวกเขา’
ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดสำหรับสมาชิกเจ้าหน้าที่สนับสนุนดันเจี้ยนคือ ตอนที่ผู้เล่นออกมาจากดันเจี้ยนเกทที่พวกเขาได้รับมอบหมาย
เจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุนจะได้รับเวลาพักรวมทั้งโบนัสสำหรับการดำเนินงาน เมื่อผู้เล่นออกมาหลังจากที่เคลียร์ดันเจี้ยนแล้ว
นั่นเป็นเหตุผลที่พัคฮุนมู เจ้าหน้าที่ทีมช่วยเหลือดันเจี้ยนรู้สึกไม่มีความสุขมากนัก
‘ให้ตายเถอะ วันนี้ไม่มีวี่แววว่าจะเคลียร์ดันเจี้ยนได้เลย’
นี่มันก็ 4 วันมาแล้ว หลังจากที่ผู้เล่นเข้าสู่ดันเจี้ยนไป
พัคฮุนมู มองไปยังบรรยากาศเงียบสงบรอบดันเจี้ยนเกท เขารู้สึกเหมือนเดจาวู
ความรู้สึกเดียวกันกับตอนที่ผู้เล่นคนก่อน ๆ เคลียร์ดันเจี้ยนไม่สำเร็จ
‘ฉันรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้’
พูดตามตรง เขาไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก
‘ฉันโง่มากที่คาดหวังว่ากลุ่มที่ถูกปฏิเสธจากหลายสมาคมจะทำสำเร็จ ในเมื่อคนจากสมาคมเดียวกันที่มีนิสัยดียังไม่อาจเคลียร์ได้เลย’
คงเป็นเรื่องแปลกที่จะคาดหวังสูงกับคนที่ถูกสมาคมตัวเองรังเกียจ ว่าจะสามารถเคลียร์ดันเจี้ยนที่มีกลุ่มคนล้มเหลวมาแล้วถึง 2 ครั้งได้
‘ไอ้พวกบ่มีไก๊ อย่าพยายามตั้งแต่แรกสิวะ’ (TL : บ่มีไก๊ เป็นภาษาจีนแต้จิ๋ว แปลว่า ไม่มีอะไร, ไร้ความสามารถ, ไร้น้ำยา ส่วนใหญ่ใช้ในความหมาย 2 คำหลังมากกว่า )
เขารู้สึกรำคาญ ตั้งแต่พวกนั้นพยายามจะทำแล้ว
‘ใครจะยอมมาเคลียร์ดันเจี้ยนที่ล้มเหลวมาแล้ว 3 ครั้งกัน? ’
ชัดเจนมากว่าดันเจี้ยนที่ผู้เล่นล้มเหลวถึง 3 ครั้ง จะได้รับการปฏิบัติอย่างไร
“ขาก!”
พัคฮุนมูมองไปยังดันเจี้ยน จากนั้นก็ทำราวกับว่าเขากำลังจะคายเสมหะออกมา
ตอนนั้นเอง
‘หือ? ‘
ชายคนหนึ่งออกมาจากดันเจี้ยนเกท
อึก!
พัคฮุนมูกลืนเสมหะลงไปโดยไม่รู้ตัว และวิ่งเข้าหาผู้เล่นที่ออกมาจากดันเจี้ยนเกท
“โอ้ ขอแสดงความยินดีที่เคลียร์ดันเจี้ยนได้นะครับ”
ก่อนอื่นก็แสดงความยินดีก่อน
ผู้เล่นพูดกับเขา
“…โปรด แจ้งสมาคม”
“ฮะ? คุณต้องการ…หื้อ!”
จากนั้นพัคฮุนมูก็เห็นว่าต้นขา ไหล่ และท้องของผู้เล่นถูกแทงด้วยลูกธนู
“รักษา คุณต้องได้รับการรักษา….”
ด้วยความตกใจ พัคฮุนมูบอกให้ผู้เล่นรักษาตัวก่อน
ผู้เล่นบอกกับเขาอีก
“ได้โปรดแจ้งคำพูดของผมไปยังสมาคมแทนที่จะกังวลเรื่องการรักษา สมาคมหัวกะโหลกล่าผู้เล่น”
“คิมวูจินออกมาคนเดียวเหรอ?”
เลขาพยักหน้า และตอบว่า “ค่ะ” สำหรับคำถามของปาร์คยองวาน
“แล้วเขาก็บอกว่าสมาคมหัวกะโหลกโจมตีเขา? ”
เลขาตอบแบบเดียวกันในครั้งนี้
“แล้วปฏิกิริยาของสมาคมหัวกะโหลกเป็นยังไง?”
“เรายังไม่ได้แจ้งให้สมาคมหัวกะโหลกทราบค่ะ หัวหน้าสมาคมได้เรียกประชุมฉุกเฉินเร็ว ๆ นี้ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าสมาคมฟีนิกซ์จะทำอะไร ก็ไม่มีทางที่สมาคมหัวกะโหลกจะยอมรับเรื่องนี้”
“หลังจากแก้ตัวหลอก ๆ แล้ว? ”
“พวกเขาจะระมัดระวังตัวมากขึ้น เพราะไม่มีเหตุผลที่จะทำอะไรได้ ในเมื่อทุกคนกำลังสนใจพวกเขาอยู่ค่ะ”
ปาร์คยองวานคิดพลางหลับตาลงหลังจากได้ยินความคิดเห็นของเธอ
“มีกี่คนที่รู้เรื่องนี้?
“หัวหน้าทีมช่วยเหลือจองวูซอกที่ได้รับรายงานจากเจ้าหน้าที่ทีมสนับสนุนดันเจี้ยน รวมถึงหัวหน้าสมาคม กับคิมวูจินค่ะ”
ปาร์คยองวานพูด ขณะลืมตาขึ้นข้างหนึ่ง
“คุณปิดมันไว้ได้ไหม?”
เลขาพยักหน้าให้กับปาร์คยองวาน
“แม้ว่าจะไม่สามารถปิดบังได้ตลอดไป แต่ก็สามารถปิดไว้ได้สัก 3-4 เดือนค่ะ แต่อะไรคือประเด็นที่ต้องปกปิดไว้กันคะ?”
“ถ้าคุณปิดมันเอาไว้ พวกเด็ก ๆ ของสมาคมหัวกะโหลกจะส่งปลาที่ตัวใหญ่กว่านี้ไปฆ่าคิมวูจิน และยิ่งปลาที่เคลื่อนไหวตัวใหญ่เท่าไร ก็จะยิ่งมีเส้นทางที่พวกมันทิ้งเอาไว้ใหญ่ขึ้นเท่านั้น”
ปาร์คยองวานที่กำลังพูดหลับตาลงอีกครั้ง
“ฉันมีทักษะของทูตแห่งนรกกี่อย่างที่เก็บเอาไว้? ”
เลขาสาวรีบค้นหาโดยใช้ไอแพดในมือของเธอทันที
“มีทั้งหมด 54 รายการค่ะ”
“มีกี่รายการที่อยู่ในระดับยูนีค? “
“3 ค่ะ”
“ชื่อทักษะอะไร?”
“โกเลมไฟ พ่อมดโครงกระดูก และดูดเลือดค่ะ”
“เลเวลทักษะกำหนดไว้ที่เท่าไร?”
“เลเวล 60 หรือสูงกว่า สำหรับโกเลมไฟ เลเวล 80 หรือสูงกว่า สำหรับพ่อมดโครงกระดูก และเลเวล 20 หรือสูงกว่า สำหรับดูดเลือดค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้น ดูดเลือดก็น่าจะดี ห่อให้เรียบร้อย และเตรียมมันให้พร้อม”
“ห่อเหรอคะ?”
ปาร์คยองวานพูดกับเลขาด้วยรอยยิ้มที่ดูน่าประหลาดใจ
“ในเมื่อมันเป็นของเยี่ยมผู้ป่วย การห่อมันจะดูดีกว่าการยื่นให้เขาเฉย ๆ ไม่ใช่เหรอ?”