บทที่ 24 การล่าสังหารหน้าหมู่บ้าน
มีกลุ่มคน 20 ถึง 30 คนอยู่บริเวณนั้น นำมาโดยลอว์ก็อต
“คนที่มาหาเรื่องดูมส์เดย์ลีกไม่มีวันได้อยู่อย่างสงบสุข ไม่ว่าจะใครก็ตามก็ไม่มีข้อยกเว้น!”
“ไอ้หนูอย่าคิดว่าเจ๋งนักนะเว้ย คิดเหรอว่าแค่มีของดีๆ จะช่วยให้แกไร้เทียมทานน่ะ”
“ฉันจะสั่งสอนแกว่าถ้ามาหาเรื่องคนอื่นจะเป็นยังไง เตรียมตัวเตรียมใจไว้เถอะ!”
กลุ่มคนมีจำนวนเยอะมาก ทุกคนมีเลเวลราวๆ 5 บางคนก็เลเวล 6 แล้วก็ไม่ได้มีแค่สมาชิกของดูมส์เดย์ลีกเท่านั้น แต่มีพวกที่ไม่มีสังกัดอีกด้วย
ชุดของพวกเขาคล้ายกันจนเรียกได้ว่าเป็นเครื่องแบบ ถึงแม้ว่าจะเป็นชุดขาวล้วนก็ตาม
“ใจกล้าเหลือเกินนะ กล้าดียังไงมาต่อกรกับดูมส์เดย์ลีก พวกเราติดอันดับ 1 ใน 50 ของเขตฮัวเซียเลยนะ รู้ไหมว่าพวกเรามีกันเยอะขนาดไหน ลองคิดเอาเองสิ!”
คนที่ตะโกนสวนมาก็คือแอโรลว์
“ชีวิตแกจบลงแค่ตรงนี้แหละ ที่หมู่บ้านเริ่มต้นนี้ ถึงแกจะออกไปจากที่นี่ได้ ดูมส์เดย์ลีกก็จะไล่ล่าแกไม่ว่าแกจะอยู่ที่ไหนก็ตาม!”
“ฉันยอมรับว่าช่วงก่อนเลเวล 5 อุปกรณ์ของแกคงดีพอที่จะทำให้แกทำตัวอวดดีใส่เราได้ แต่แกคิดว่าแกจะอวดดีแบบนี้ไปได้ตลอดรึไง?”
ลอว์ก็อตเยาะเย้ย พวกเขาต้องการที่จะเอาอุปกรณ์ของราชาหมาป่าโลหิตจากเซียวเฟิง แต่พวกเขาที่มากัน 10 กว่าคนก็ถูกเซียวเฟิงจัดการไป เพราะอย่างไรก็ตามพวกเขาก็เป็นผู้เล่นใหม่เหมือนๆ กัน ไม่ว่าจะมีกันมากขนาดไหน มันก็ไม่สามารถต่อกรกับเซียวเฟิงได้
ลอว์ก็อตยอมรับว่าก่อนหน้านั้นประมาทมากไปหน่อย แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน พวกเขาไม่ได้เหนือกว่าแค่อุปกรณ์และเลเวลเท่านั้น ยังมีสกิลพื้นฐานด้วย และยิ่งไปกว่านั้น! พวกเขายังพัฒนาเลเวลจนได้สกิลมา ทำให้พวกเขามั่นใจมาก ผิดกับตอนที่พวกเขาต้องสู้กันคราวก่อน ที่ตอนนั้นพวกเขามีแค่อาวุธในมือเท่านั้นไม่ต่างอะไรกับการต่อยตีข้างถนน
ในสายตาของลอว์ก็อต เซียวเฟิงเป็นคนที่ไม่สามารถล้มได้ง่ายๆ นัก เพราะความได้เปรียบของอุปกรณ์สวมใส่
แต่ตอนนี้พวกเขาหลายคนมีสกิลแล้ว สถานการณ์จึงต่างกับก่อนหน้านี้มาก และคลาสของเซียวเฟิงคือนักบวช ถึงจะมีสกิลก็เป็นประเภทฟื้นฟูพลังชีวิตเท่านั้น นั่นคือเหตุผลที่ลอว์ก็อตมั่นใจขนาดนี้
“เฮ้อ พวกดูมส์เดย์ลีกรังแกผู้เล่นใหม่อีกแล้ว”
“พวกเขาเรียกตัวเองว่าเป็นกิลด์ใหญ่ แต่การกระทำทุเรศไร้ยางอายชะมัด พวกมันคือความขายหน้าของกิลด์ใหญ่เลยนะ”
“นี่ เบาหน่อย! เดี๋ยวพวกนั้นก็ได้ยินหรอก”
“จะกลัวอะไรกับมันเล่า? ถึงโดนฆ่าไปก็ไม่มีอะไรอยู่แล้วนี่นา พวกนั้นคงไม่ว่างพอที่จะมาไล่ฆ่าพวกเราทุกวี่ทุกวันหรอก อย่างมากก็หลังจากเปลี่ยนคลาสก็หลบๆ หน้าเจ้ากิลด์ชั้นต่ำนั่นก็พอ”
“พูดได้ดี! เจ้าพวกนั้นมันเป็นสวะ พวกเราไปเก็บเลเวลกันอย่างสบายใจจนกว่าพวกมันจะสามารถมีอิทธิพลมากกว่านี้ดีกว่า ถ้าตอนนี้พูดอะไรออกไปคงโดนเหมารวมไปด้วยแน่ๆ!”
“เห็นไหมล่ะ พวกผู้เล่นใหม่ก็ต้องมาเป็นคนที่ถูกพวกมันรังแก หน้าด้านเป็นบ้าเลย!” เป็นปกติของทางเข้าออกของหมู่บ้านที่จะมีคนเดินผ่านไปมาเป็นจำนวนมาก ตอนที่ลอว์ก็อตและคนของเขามาดักรอเซียวเฟิงก็เป็นที่ดึงดูดสายตาของคนที่เดินผ่านไปมาในทันที ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร คนของดูมส์เดย์ลีกก็ดูจะพอใจมาก ในสถานการณ์ที่คนรอบข้างไม่สามารถเข้ามาแทรกการกระทำหยาบช้าของพวกเขาได้ พวกเขาเลยยิ่งได้ใจขึ้นไปอีก
“สวมชุดแฟชั่นด้วยนี่ ซ่อนอะไรเอาไว้รึไง? แต่ซ่อนไปก็ไม่มีประโยชน์พวกเราดูมส์เดย์ลีกจะไม่ปรานีแกหรอกนะ!”
“โห” ตอนนี้เซียวเฟิงเริ่มของขึ้นแล้ว “พอดีตอนนี้กำลังหงุดหงิด หยุดพ่นเรื่องไร้สาระสักทีจะได้ไหม”
“ได้ดิ! ทุกคนฆ่ามัน! แล้วถ้าพบมันหลังจากนี้อีกก็ฆ่าได้เลย!”
ลอว์ก็อตสั่งการอย่างเย็นชา
ฟึ่บๆๆๆ!!!
ธนูจำนวนมากตกลงมาราวกับห่าฝนพุ่งเข้าใส่เซียวเฟิงทันทีจากมือธนูจำนวน 5 คน รวมๆ กันแล้วความรุนแรงอยู่ในระดับเดียวกับสกิลระดับกลางเลย นี่คือความได้เปรียบด้านจำนวน ในเกมออนไลน์ ถึงจะมีคนที่เก่งมากๆ ก็ยังไม่สามารถต้านทานคนที่มีจำนวนเยอะกว่าได้ ครั้งนี้ก็เหมือนกัน กลุ่มพลังงานธาตุเริ่มก่อตัวอยู่เหนือหัวของเซียวเฟิงแล้ว ในเวลาเดียวกันกลุ่มนักรบก็พุ่งเข้าโจมตีเซียวเฟิง อาวุธของพวกเขาเปล่งแสงจากสกิล
รวมทั้งยังมีกลุ่มของพวกคลาสโจรอีกนิดหน่อย ที่ยืนขวางทางทุกทางที่เขาสามารถจะหนีออกไปได้ นี่คือแผนรุมโจมตี ที่สามารถจบชีวิตของผู้เล่นธรรมดาๆ ได้อย่างสมบูรณ์!
“ว้ายยย!”
จากการที่ดูมส์เดย์ลีกส่งกลุ่มคนมาล่าสังหารมือใหม่ ทำให้พวกผู้หญิงที่อยู่รอบๆ ต่างหวาดกลัวจนไม่กล้ามอง
“เฮ้อ มีคนโดนดูมส์เดย์ลีกรังแกอีกแล้วเหรอ”
ร่างของเซียวเฟิงกำลังจะปะทะกับการโจมตีที่เข้ามา พวกเขาต่างส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ แล้วคิดว่าหลังจากเรื่องสงบร่างของคนที่โดนการโจมตีคงจะหมอบอยู่ตรงนั้น …คงไม่มีใครรอดจากการโจมตีของคนกว่า 30 คนได้หรอก
“ทำไม! ทำไมไอ้มือใหม่นั่นถึงไม่เป็นอะไรเลย?” ฝนลูกธนูก็ตกลงตรงเป้าหมาย แต่กลับไม่มีเลขความเสียหายลอยขึ้นมา
“ดูนั่น!”
มีคนตะโกนขึ้นมาในจังหวะที่การโจมตีค่อยๆ จบลงไป แต่ร่างของเซียวเฟิงก็ยังยืนอยู่ที่เดิม!
“บ้าน่า! เป็นไปไม่ได้!” ลอว์ก็อตตกใจมากกับความน่าเหลือเชื่อตรงหน้า “บุกต่อไป! ไม่ต้องยั้งมือ!” ฝนลูกธนูที่กำลังจะตกลงมาอีกระลอก จังหวะนั้นเซียวเฟิงก็เริ่มตอบโต้บ้าง
การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วจนมองแทบไม่ทัน แต่ก็ดูงดงามราวกับเต้นรำ การโจมตีที่พุ่งเข้ามาหาเขาไม่มีอะไรโดนเลย ฝนลูกธนูถากผ่านร่างของเซียวเฟิงลงไปปักอยู่ที่พื้น และเขาก็วิ่งผ่านกลุ่มเวทมนตร์โจมตีได้ราวกับการโจมตีนั้นเปิดช่องให้เขาเดินผ่าน
“อะไรกันนั่น! เขารอดมาได้!” กลุ่มคนที่อยู่รอบๆ ตะโกนขึ้นมา ทุกคนต่างมองภาพตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา
“นั่นมันออลเรเลียสเต็ป เป็นไปไม่ได้!”
“ออลเรเลียสเต็ปคืออะไร?”
“ก็นั่นไง หลบหลีกการโจมตีด้วยปัดป้อง เคยมีคนทำในการแข่งขันเกมมาแล้ว”
“ใช่ ออลเรเลียสต็ปมีต้นแบบมาจากการแข่งขันเกมๆ หนึ่งเมื่อนานมาแล้ว แต่กลับเป็นที่รู้จักในเกมออนไลน์ มันคือการคาดเดาการโจมตีที่กำลังจะเข้ามาแล้วหลบการโจมตีนั้นด้วยการปัดการโจมตีออกไป มีผู้เล่นระดับสูงหลายคนทำมันได้แต่ก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบขนาดนี้ นี่มันหาดูได้ยากมากเลยนะ!”
“คนที่คิดค้นมันคือราชาไร้มงกุฎของโลกเกมออนไลน์ ความสามารถของเขาเกินกว่าผู้เล่นทั่วๆ ไปมาก เขาสร้างตำนานในการต่อกรกับผู้เล่นระดับสูงถึง 5 คนพร้อมๆ กัน และสามารถจัดการพวกเขาทั้งหมด จนได้เพนต้าคิล! คำว่า ‘เทพ’ คงจะไม่เกินไปที่จะใช้เรียกเขาคนนั้น!”
“ใช่สินะ… ออลเรเลีย คนเดียวกับที่หายตัวไปเมื่อ 5 ปีก่อน”
“ใช่ ถึงมันจะผ่านมา 5 ปีแล้ว แต่ชื่อของเขาก็ยังคงอยู่ในอันดับ 1 ของทั้งเขตฮัวเซียและระดับโลกด้วย! ทุกวันนี้สถิติของเขายังคงอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน ไม่ว่าอันดับอื่นๆ จะเปลี่ยนบ่อยแค่ไหนก็ตาม!”
“เพราะว่ากลายเป็นตำนาน และเพื่อผู้เล่นคนอื่นๆ ทั่วโลกด้วย เขาไม่ได้อยู่ในฐานะคนที่จะถูกโค่นล้ม แต่เป็นความเชื่อ”
“ฉันยังจำตอนชิงแชมป์โลกได้ ทีมที่รวบรวมผู้เล่นที่เก่งที่สุด 5 คนเอาไว้ ยกเว้นคนของฮัวเซีย พวกเขาไม่ต่างอะไรกับทีมที่ไร้เทียมทานเลย พวกเขาคือจุดสูงสุดอย่างแท้จริง! แต่ออลเรเลียคนเดียวจัดการพวกเขาได้อย่างราบคาบ และได้รับการยอมรับจากทั่วโลกว่าเป็น ‘พระเจ้า’ เป็นครั้งแรก!”
“แต่เทคนิคนั้นมันตั้ง 5 ปีแล้ว คงมีคนรู้ไม่เยอะนักหรอก อย่างไรก็ตามยุคของเกมนั้นพัฒนาอยู่เสมอ และพวกผู้เล่นต่างก็เก่งกันขึ้นเรื่อยๆ” ใครบางคนกล่าวขึ้น
“นั่นก็จริง ตั้งแต่อันดับ 10 ขึ้นไปของหอเกียรติยศก็มีคนที่ใช้เทคนิคนี้ได้ตั้งหลายคน ถึงแม้ความชำนาญจะต่างกันอยู่ และเมื่อไหร่ที่มีเกมออกมาใหม่ๆ ผู้คนก็จะตื่นเต้นกันเสมอๆ แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป!”
“ทำไมเหรอ?” ชายคนนั้นถามด้วยความสงสัย
“ก็เพราะมิธเป็นเกมแนวเสมือนจริงไง!” แล้วเสียงของคนที่ตอบกลับมาก็ยิ่งเหลือเชื่อขึ้นไปอีก “ออลเรเลียสเต็ปจะใช้งานได้จากการสั่งการของคีย์บอร์ดและเมาส์ แถมเกมนี้ยังสมจริงสุดๆ อีกต่างหาก เพราะฉะนั้นการออกท่าทางพวกนั้นจะมาจากความชำนาญของตัวคนเล่น”
“ยกเว้นว่าจะใช้การเคลื่อนไหวแบบออลเรเลียสเต็ปในโลกความจริงได้!”
“พระเจ้า หมอนั่นมันเป็นตัวอะไรกันแน่!”
“แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว นั่นเป็นออลเรเลียสเต็ปที่สมบูรณ์แบบ! รับการโจมตีของสกิลที่พุ่งเข้ามาหาได้ทั้งหมด แถมยังไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน! นอกซะจากว่าดูมส์เดย์ลีกจะเพิ่มคนมาอีกสัก 2 เท่า แล้วปิดจุดบอดการโจมตีได้ทั้งหมด ไม่อย่างงั้นก็ล้มหมอนั่นไม่ได้หรอก!”
“หมอนั่นเป็นใครกัน? ถ้าเขาแกร่งขนาดนี้ก็ไม่แปลกใจว่าทำไมถึงไม่ได้กลัวดูมส์เดย์ลีกเลย เขาเป็นอันดับ 1 ใน 10 ของหอเกียรติยศล่ะมั้ง?”
“ไม่รู้สิ พวก 10 อันดับก็เคยปรากฏตัวกันมาเกือบหมดแล้ว เขาดูไม่เหมือนคนที่เคยเห็นเลย และก็เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะไม่เปลี่ยนชื่อด้วย เพราะมันเป็นสิ่งที่บ่งบอกตัวตนของพวกเขา”
ใช่ ในตอนนี้ 10 อันดับสูงสุดนั้นเหลือแค่ 9 เท่านั้น เพราะราชาไร้มงกุฎคนนั้นหายตัวไปตั้งแต่ 5 ปีก่อนแล้ว
“ดูท่าพวกดูมส์เดย์ลีกจะต่อยหน้าตัวเองเข้าให้แล้ว คงโดนเอาคืนในเร็วๆ นี้แหละ” คนที่เปิดการสนทนาพูดแล้วถอนหายใจ
ตอนนี้เซียวเฟิงเริ่มที่จะโต้ตอบแล้ว
ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวไปเรื่อยๆ โดยไม่ต้องใช้ค่าความว่องไวด้วยซ้ำ เพราะพวกคู่ต่อสู้เงอะงะจนไม่สามารถหลบไปไหนได้แม้แต่น้อย ถึงสกิลจะพุ่งเข้ามาแบบมืดฟ้ามัวดินแต่ก็ไม่โดนแม้แต่ปลายผมของเขา เซียวเฟิงวิ่งผ่านกลุ่มนักรบ 10 คนตรงหน้าเข้าหาลอว์ก็อตก่อนอย่างรวดเร็ว
“ตายซะ!”
พวกคลาสโจรกำลังรอเวลานี้อยู่ พวกเขาปรากฏตัวออกมาจากจุดเหนือหัวของเซียวเฟิงแล้วแทงมีดลงไปทันที มันเป็นสกิลที่จะจู่โจมจากด้านหลังของอีกฝ่ายและถ้าโดนจะมีโอกาสติดสถานะมึนงง ซึ่งถ้าเกิดชะงักไปก็จะโดนคน 30 คนรุมโจมตี …ต่อให้เป็นเซียวเฟิงก็คงจะตายคาที่ อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มเหมือนมีตาหลัง เขาหวดไม้เท้าด้วยหลังมือใส่คนที่โจมตีมาโดยไม่ได้หันไปมอง
-61!
คลาสโจรคนนั้นตายทันทีจากการโจมตี!
“สกัดเขาเอาไว้!”
ความตื่นกลัวเริ่มก่อขึ้นในดวงตาของลอว์ก็อต แล้วเขาก็เหมือนเพิ่งจะนึกได้ว่าคนตรงหน้าคือคนที่สามารถจัดการบอสได้ด้วยตัวคนเดียว เป็นเพราะลอว์ก็อตไม่ได้ตั้งใจดูการต่อสู้ครั้งนั้น จึงคิดว่าเซียวเฟิงจัดการบอสได้ด้วยความบังเอิญและได้ความช่วยเหลือของไนท์ คูนเนอร์ ส่วนที่จัดการพวกเขาก่อนหน้านี้ได้ ก็คงเพราะความได้เปรียบของอุปกรณ์ แต่ในตอนนี้พวกเขาได้ค้นพบบางอย่างแล้ว ว่าหากไม่ใช่เพราะไนท์ คูนเนอร์ งั้นแล้วมันก็แปลว่า… !
พลั่ก!
โครม!…
-62!
-126! คริติคอล!
กลุ่มนักรบกว่า 10 คนไม่สามารถต่อกรกับเซียวเฟิงได้ และคลาสโจรอีก 2 คนที่หวังจะลอบโจมตีก็ถูกจัดการแบบง่ายๆ ในตอนนั้นเซียวเฟิงดูน่าหวาดหวั่นมาก ด้วยไม้เท้าอันเดียวที่ใช้แทนต่างหอก เขาพุ่งใส่กลุ่มนักเวทย์ ทำให้คนตรงนั้นเริ่มตายเรียงคนจากการโจมตีอันดุดัน
“ว้ากกก! ถอยไปเดี๋ยวนี้นะ!”
ตอนนี้ลอว์ก็อตเริ่มสติแตกแล้ว เขาเอาแต่เดินถอยออกไป ดูท่าครั้งนี้จะชนตอเข้าให้แล้ว! ทำไมเขาถึงคิดว่าคนที่สามารถทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่ได้ถึงต้องมีโชคกันนะ… ?