The Bloodline System 150: การสืบสวนกำลังดำเนินการ

ตอนที่ 150: การสืบสวนกำลังดำเนินการ

 

กุสตาฟมองลงมา ขณะที่จิตใจของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก

 

ตั้งแต่เริ่มบทสนทนาจนจบ เธอไม่เงยหน้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว

 

‘ไม่เป็นไร ฉันเดาว่าฉันกับครูเอมมี่กำลังจะเป็นหุ้นส่วนกัน หลังจากเรื่องทั้งหมด… ฉันจะต้องตอบแทนเธอ เพื่อแลกกับสิ่งที่เธอทำเพื่อฉันในอนาคต’ กุสตาฟหันหลังกลับ ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้และเริ่มเดินไปที่ทางเข้า

 

“ผมไปแล้วนะครับ” กุสตาฟพูด ขณะที่เดินออกจากห้องทำงานของเธอ

 

ไม่กี่วินาทีหลังจากกุสตาฟไม่อยู่ ครูเอมมี่ก็ลดแขนลงแล้ววางหนังสือที่เธออ่านไว้บนตัก

 

เฮ้อ~

 

เธอหันหน้าไปทางประตูในขณะที่ถอนหายใจ

 

‘เขาไม่สามารถพึ่งพาฉันได้ทุกอย่างหรือเขาจะไม่มีวันเติบโตจนกว่าจะสามารถจัดการกับความรู้สึกเด็กๆแบบนั้นได้ ‘ ครูเอมมี่กล่าวภายในใจ

 

‘ฉันรู้ว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไปจนกว่าเขาจะพบคำตอบ… ถึงกระนั้น มันจะเป็นการพัฒนาที่ดีสำหรับเขา ที่จะจัดการกับเรื่องแบบนี้ด้วยตัวของเขาเอง’

 

ใบหน้าที่ไร้อารมณ์ของเธอตอนนี้ฉายแววกังวล

 

เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกแย่กับวิธีที่เธอปฏิเสธเขาทั้งๆ ที่เธอมีเหตุผลของเธอที่ทำเช่นนั้น

 

กุสตาฟเดินออกจากอาคารไปที่ห้องครัว

 

เขามาถึงที่นั่นในไม่กี่นาทีและยืนอยู่หน้าอาคาร 2 ชั้น

 

มันได้รับการบูรณะใหม่ในช่วง 3 วันที่ผ่านมาและตอนนี้ก็กลับสู่สถานะเดิมก่อนเกิดเพลิงไหม้ แม้ว่าจะถูกสร้างขึ้นมาใหม่แต่ก็ว่างเปล่า

 

คณะกรรมการโรงเรียนยังไม่ได้ให้อดีตเชฟกลับไปทำงาน

 

กุสตาฟจดจำช่วงเวลาที่ดีและมีชีวิตชีวาทั้งหมดที่เขาเคยใช้ในครัวกับบอสดันโซ และคนอื่นๆ เขารับไม่ได้กับความจริงที่ว่ามันจบลงแล้ว

 

เขารู้ว่ามันจะยังคงจบลง เมื่อเขาจบการศึกษา และถึงเวลาที่การทดสอบ MBO จะเริ่ม แต่นั่นก็ควรจะเกิดขึ้นในเวลาเกือบ 2 เดือนต่อจากนี้ แม้ว่ามันจะจบลง เขาก็ไม่อยากให้มันจบลงแบบนี้

 

เขาจำได้ เมื่อเขาได้พบกับบอสดันโซ ในช่วงพัก บอสดันโซ อธิบายให้เขาฟังว่าคณะกรรมการโรงเรียนตัดสินใจไล่เขาออกหลังจากเหตุการณ์ในครัวถูกเปิดเผย

 

โณงเรียนเอชชีลอนเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงในเมือง ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะเก็บเหตุการณ์ไว้ได้

 

สื่อต่างๆ ทราบเรื่องนี้หลังจากมีข่าวแพร่ออกไป เนื่องจากนักเรียนและครอบครัวของเหยื่อ

 

มันถูกฉายทางช่องข่าวของสื่อที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองทำให้มันแพร่กระจายมากยิ่งขึ้น

 

ด้วยเหตุนี้โรงเรียนจึงตัดสินใจตำหนิบอสดันโซ และไล่เขาออกเพียงคนเดียว

 

เหตุการณ์ทั้งหมดถูกตรึงอยู่กับเขา ถ้ากุสตาฟเป็นคนที่ให้ความสนใจกับข่าวนี้ เขาคงได้เห็นสิ่งนี้แล้ว

 

อาชีพพ่อครัวของบอสดันโซเกือบจะจบลง ณ จุดนี้

 

ในฐานะหัวหน้าพ่อครัว เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในสถานที่ที่เขารับผิดชอบ และตอนนี้มันแพร่กระจายไป ไม่มีร้านอาหารหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการทำอาหารอยากจะจ้างเขาเพราะจะทำให้เสียชื่อเสียง

 

‘ฉันต้องหาวิธีแก้ไขปัญหานี้… มีการเล่นผิดกติกาบางอย่างเกี่ยวข้องอย่างแน่นอน’ กุสตาฟกล่าวภายในใจ ขณะที่เขานำอุปกรณ์ออกมาจากปุ่มจัดเก็บของเขา

 

มันเป็นอุปกรณ์สามเหลี่ยมที่มีสีผลึก

 

“แผนที่” กุสตาฟเรียก

 

รังสีของแสงพุ่งออกมาจากอุปกรณ์และแผนที่ของเมืองแสดงในรูปแบบโฮโลแกรมต่อหน้าเขา

 

มีการแสดงสถานที่ต่างๆ มากมายบนแผนที่ด้วยจุดสีแดงสีน้ำเงินและสีดำ

 

“ระบุบล็อกของเหยี่ยว” กุสตาฟกล่าวอีกครั้ง

 

แผนที่ขนาดใหญ่แคบลงในตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่งอย่างกะทันหัน ทำให้ขยายออก

 

‘ฉันจะไปหาคุณฟาดริลก่อน’ กุสตาฟตัดสินใจและเริ่มเดินไปที่ประตูโรงเรียน

 

—

 

3 ชั่วโมงต่อมา กุสตาฟกลับมาถึงอพาร์ตเมนต์ของเขา

 

เขานั่งลงบนเตียงด้วยท่าทางครุ่นคิด

 

เขาพยายามย้อนรอยขั้นตอนของเชฟ เขาต้องการดูว่าเขาจะได้รายการของจำเป็นรายเดือนหรือไม่ เพื่อที่เขาจะได้ตรวจสอบว่าแร่นั้นอยู่ในรายการที่ระบุไว้หรือไม่

 

หากเขาได้มันมา เขาจะพยายามหาว่ารายชื่อนั้นมาจากไหน แต่ถ้าแร่นั้นไม่อยู่ในรายการ เขาจะสรุปทันทีว่าตลาดที่พวกเขาซื้อมาจากตลาดนั้นต้องโทษ

 

การแก้ปัญหาด้วยวิธีนี้พูดง่ายกว่าทำ กุสตาฟได้ไปเยี่ยมพนักงานเกือบทุกคนและไม่มีใครไปกับผู้หญิงที่รับผิดชอบในการรับสิ่งของที่จำเป็นสำหรับเดือนนี้

 

ดูเหมือนมันจะเป็นวิธีที่ไร้ผลในการค้นหาบุคคลที่จะมารับผิดชอบ ดังนั้นกุสตาฟจึงพยายามคิดหาวิธีอื่นในการค้นหาว่าใครเป็นผู้รับผิดชอบ

 

กุสตาฟจำส่วนหนึ่งของการสนทนากับบอสดันโซได้

 

———

 

“มีใครเกลียดบอสดันโซบ้างไหม”

 

-“ขุ่นเคืองงั้นเหรอ? เด็กน้อยเอ๋ย ตราบใดที่เจ้ายังอยู่ในโลกนี้ ต่อให้เจ้ามีอุปนิสัยดีสักเพียงใด ผู้คนก็มักจะแค้นเคืองเจ้า… ฉันไม่สนใจคนโกรธเคืองฉันหรอก อย่าบอกนะว่าคนหรือ 2 คนที่เกลียดฉันจะมีเจตนาที่เป็นลางร้าย”

 

“นั่นสินะ…” กุสตาฟเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง

 

“บอสดันโซ ผมเข้าใจสิ่งที่คุณหมายถึง แต่ตอนนี้คุณต้องคิดว่า… มีใครแสดงสีหน้าไม่ชอบหรือสัญญาณบางอย่างว่าพวกเขาไม่สนับสนุนสิ่งที่คุณทำหรือไม่”

 

-“อืม… ฉันไม่แน่ใจ” บอสดันโซมีสีหน้าครุ่นคิดขณะที่เขาครุ่นคิดอย่างหนัก

 

ผ่านไปไม่กี่วินาที ใบหน้าของเขาก็ฉายแววสำนึกผิด

 

-“ฉันไม่รู้ว่าสิ่งนี้ถูกต้องหรือไม่ แต่…” บอสดันโซหยุดชั่วครู่ขณะที่ยังคงครุ่นคิด

 

“ว่าแต่บอสดันโซล่ะ?” กุสตาฟถามด้วยความสงสัย

 

“คณะกรรมการวินัยที่รับผิดชอบเรื่องการลงโทษเธอ ในการทำงานในครัว ไม่พอใจกับวิธีที่ฉันปฏิบัติต่อเธอเมื่อเธอ เริ่มทำงานที่นี่ครั้งแรก” บอสดันโซเปล่งเสียงออกมา

 

“เอ่อ?”

 

————————————————————–

Favorite