เมื่อตอนที่เขาได้เบอร์โทรเข้ามาเขาก็ได้กำลังใจเพิ่มมากขึ้น ทว่าเบ็นก็รู้จักที่จะถอย เบลูก้าแนะนำว่าหลังจากเขาขอเบอร์ได้แล้วเขาควรที่จะถอยออกมา มันจะดีที่สุดหากเลือกจะถอยตอนที่ยังรู้สึกดีกันมากที่สุด ดังนั้นเบ็นจึงรีบขอตัวและเดินจากมา
เบลูก้าและอันโตนิโอ้ยิ้มด้วยความแปลกหลาดใจ พวกเขาไม่คิดว่าเบ็นจะได้เบอร์ตั้งแต่วันที่สองที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน ที่สำคัญกว่านั้นผู้หญิงคนนั้นเซ็กซี่มาก
“ยินดีด้วย!” อันโตนิโอ้เอ่ยคำแสดงความยินดีออกมา
เบลูก้าพยักหน้าหลายครั้งด้วยความปราบปลื้มใจ
เบ็นเล่นถึงสิ่งที่เกิดขึ้นให้พวกเขาฟัง เมื่อได้ยินว่าเบ็นนั้นบอกว่าตัวเองเป็นโอตาคุคิ้วของพวกเขาก็เลิกขึ้นจนถึงตีนผม ประโยคเปิดที่แตกต่างของเบ็นและคำตอบของหญิงสาวที่ราวกับฝันเปียกของพวกเด็กเนิร์ดทั้งหลาย มันไม่ปกตินัก สามารถบอกได้ว่าเบ็นนั้นโชคดี แต่โชคดีนั้นจะเกิดกับคนที่มีความกล้าเท่านั้น
เมื่อใกล้พระอาทิตย์ตกพวกเขาก็เริ่มนัดวันที่จะมาเจอกันอีกทีในอาทิตย์หน้า เบ็นนั้นต้องการจะเปิดกล่องสุ่มปริศนาอันใหม่ดังนั้นเขาจึงมุ่งหน้าไปที่หอพัก
เขาเดินไปตามทาง ความคิดของเบ็นนั้นไม่ได้หยุดคิดเกี่ยวกับกล่องปริศนาเลยแม้แต่น้อย…เขานั้นเคยได้รับเพียงแต่ไอเทมที่ใช้แล้วทิ้ง แต่จริงๆมันยังมีไอเทมอยู่อีกหลากหลายประเภทที่เขายังไม่ได้เห็น เขาสงสัยเกี่ยวกับมัน ‘ฉันจินตนาการนึกได้เพียงแค่สิ่งของในโลกนี้หรือบางทีอาจจะมี…สกิลก็ได้’
เขาเลียไปที่ริมฝีปากของเขาอย่างกระหาย
***
เบ็นนั่งอยู่บนเตียงสองชั้นขนาดเล็กเขามองไปยังหน้าจอของระบบ เท้าของเขาเคาะลงกับพื้นเป็นจังหวะเขานั้นอยู่ในระหว่างการตัดสินใจอันยากลำบาก “850 แต้ม…ระบบบอกว่ายังมีอย่างอื่นอยู่อีกจนกว่าจะมีแต้มเพียงพอ ฉันควรเก็บแต้มให้ครบ 100 ก่อนไหม” เขาพึมพัม
“…ไม่ฉันมีเวลาเหลือแค่ 16 วัน ครั้งสุดท้ายฉันไม่ได้รับแต้มทั้งสัปดาห์ ใครจะรู้กันว่าต้องใช้เวลานานเท่าไหร่กัน ฉันต้องการเติบโตให้มากขึ้นในตอนนี้” เขาพพูดออกมา
เขาเปิดร้านค้าของระบบ เบ็นใช้ 500 แต้ม เพื่อซื้อกล่องสุ่มปริศนาระดับต่ำ มันปรากฎขึ้นบนตักของเขาและเขาเลือกที่จะเปิดมันในทันที เบ็นรู้ทันทีว่ามันถึงตอนที่เขาจะต้องหลับตาลงแล้ว และหลังจากเปิดมันไปเพียงไม่กี่วิแสงสว่างก็หายไป เขาก็เห็นถึงไอเทมที่คุ้นเคย
“บัตรคูณค่าสถานะอีกใบงั้นเหรอ?” เบ็นไม่รู้ว่าเขาควรจะทำตัวยังไงดี มันมีประโยชน์ แต่ว่ามันยากที่เขาจะได้รับผลลัพธ์ที่มากพอสำหรับการเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของเขาภายในสองสัปดาห์ ถึงแม้ว่าเขาจะได้บัตรรูปร่างอีกครั้ง เขาก็คิดว่าอย่างมากเขาคงได้เพิ่มขึ้นมาแค่คะแนนเดียว ในเมื่อเขานั้นเริ่มต้นได้ดีมากในตอนลดหุ่น เขารู้ดีว่าการลดความอ้วนนั้นง่ายกว่าการเพิ่มกล้ามเนื้อมาก
สิ่งที่เบ็นสังเกตุเห็นว่ามันต่างออกไปคือสีการ์ดมันแตกต่างไป มันเป็นสีฟ้าอ่อน เขาเอามือไปจับมันข้อความก็เด้งเตือนขึ้นทันที
[บัตรคูณค่าสถานะระดับกลาง (ใช้แล้วทิ้ง, หายาก, เสน่ห์) x1]
“เสน่ห์…นี่แม้งโคตร-“ เขาแข็งค้างราวกับกวางในแสงสปอตไลท์
“รอเดี๋ยวก่อนนะ…” เขาอ่านข้อมูลภายในหน้าจออีกครั้งทีละคำอย่างละเอียด
“ระดับกลาง! หายาก!” เบ็นยืนขึ้นและอ้าปากค้าง
“เชี่ย!” มันเป็นอย่างที่เขาคิดจริงๆใช่ไหม? เขาถามระบบอีกครั้งเพื่อยืนยัน
“ใช่! 100x!” เจ้าบัตรนี่ให้ผลลัพธ์ถึง 100 เท่า!
เบ็นคำนวนเลขขึ้นมา “นั่นหมายความว่าภายใน 7 วัน เขาจะได้ผลลัพธ์เทียบเท่าเกือบ 2 ปี เลยทีเดียว?!?”
“ในที่สุดดดด!” เขาเต้นออกมาและทำท่าคาราเต้ออกมาทั่วห้อง!
*ปัง*
ฟลิกเข้ามาและพบว่าเบ็นกำลังอยู่ในท่า…ฮาโดเค็น(ท่าปล่อยพลังคลื่นเต่า)? ดวงตาเขาเบิกตาโพล่งขึ้นมา
“นั่นเป็นท่าฮาโดเค็นที่ยอดเยี่ยมไปเลยพวก!” ฟลิกกล่าวชม
“ขอบคุณพวก!” รสนิยมของรูมเมทของเขานั้นเยี่ยมเลย! นี่มันเป็นวันของเบ็น!
พวกเขาทั้งคู่เริ่มเจอกันน้อยลง เนื่องจากสัปดาห์ก่อนเปิดเรียนทำให้พวกเขานั้นยุ่งทั้งคู่ ฟลิกเรียนอยู่และเบ็นนั้นยังไม่ตาย เบ็นต้องการจะสนิทกับเขา แต่มันยังไม่ใช่เวลา ดังนั้นเขาเลยเลือกที่จะคุยเพียงเล็กน้อยและเลือกที่จะออกไปสูดอากาศ
ผนังสีเปลือกไข่ภายในห้องพักนั้นเต็มไปด้วยใบประกาศมากมายและข้อมูลจากใบปลิว ทว่าเบ็นก็ไม่มีอารมณ์ที่จะอ่านมัน เขายังคงพยายามฟื้นตัวจากอาการตกใจที่ได้รับไอเทมระดับกลางอยู่
ระดับหายากนั้นเป็นเป็นไอเทมระดับสูงสุดที่เขาสามารถหาได้จากกล่องสุ่มปริศนาระดับต่ำแล้ว เขานั้นโชคดีเป็นอย่างมากที่ได้มันมา
เบ็นไม่รู้ว่าระบบพยายามจะช่วยเขาหรือสวรรค์อยู่เคียงข้างเขากันแน่ ทว่าหากเขาใช้บัตรคูณค่าสถานะอย่างถูกวิธี มันอาจจะช่วยให้เขาได้รับประโยชน์อย่างมหาศาล! และนั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ!
ค่าเสน่ห์ของเขาคือ 0 มันยังเหลือพื้นที่ให้พัฒนาอีกมาก
กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับค่าเสน่ห์จะช่วยให้เขาพัฒนาได้อย่างมาก ทว่า…เขาคิดไม่ออกเลยแม้แต่น้อยว่ามันมีอะไรบ้าง?
‘ตอนนี้ฉันต้องคิดแล้วว่า…เสน่ห์คืออะไรกันแน่?’ เบ็นเกาหัว เขาอยู่ระหว่างโถงทางเดินขณะเขากำลังคิดเพลินๆ เขาเดินไปยังพรมสีน้ำตาลโดยไม่สังเกตุถึงสิ่งรอบข้าง เขาคิดอยู่เป็นเวลานานทว่าก็ยังคิดไม่ออกอยู่ดี
มันไม่ค่าสถานะที่เรียบง่ายอย่างรูปร่างหน้าตา มันต้องอธิบายยังไงดี? เบ็นถอนหายใจออกมาและตั้งใจจะถามระบบ แต่ก่อนอื่นเขาอยากรู้ก่อนว่าคนในสังคมคิดยังไงเกี่ยวกับสิ่งนี้ เขาหลุดออกจากภวังค์พร้อมหยิบโทรศัพท์ออกมาค้นหา
คำจำกัดความแรกที่เขาพบคือ “เวทมนตร์ส่วนตัวของการเป็นผู้นำ การเป็นที่นิยมในหมู่ผู้ใต้บังคับบัญชา หรือการเป็นบุคคลที่ได้การยอมรับจากสาธารณะชน อาทิเช่นนักการเมือง
ส่วนคำจำกัดความอีกอันนั้นบอกไว้ว่า “คุณจะบอกว่าใครสักคนเมื่อมีเสน่ห์ก็ต่อเมื่อพวกเขานั้นสามารถดึงดูดความสนใจของคุณไปได้ และกระตุ้นผู้คนด้วยบุคลิกภาพของพวกเขา”
เบนรู้สึกสับสนขึ้นมา “ทุกคนที่มีอิทธิพลต่างดึงดูดผู้คนด้วบบุคลิกภาพของพวกเขางั้นเหรอ? บุคลิกภาพนั้นอยู่ในนิสัยของพวกเขา ไม่มีวิธีที่จะหยุดยั้งพวกมัก…ชิ ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีนั่นแหละ” เขาลองดูความหมายอื่นต่อ
เป็นสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้ทว่าเป็นสิ่งที่สาวนมโตทุกคนล้วนมีมัน
…
เบ็นมองไปยังแหล่งที่มา: ผู้เขียน “wetcoaster” บน urbandictionary
“…ฉันไม่สามารถโต้แย้งได้ ทว่ามันก็ไม่ได้มีประโยชน์แก่เขา” เขาถอนหายใจ ‘เอาเถอะมาดูคำนิยามของระบบกันเถอะ’
…
หลักจากเขาพูดกับระบบเขาก็เข้าใจมัน ค่าเสน่ห์ก็เหมือนตัวคูณสถานะทั้งหมดของเขา
มันเหมือนกับแรงดึงดูดใจนั้นคือพื้นฐาน จากนั้นความสามารถในการล่อลวงสาวจะช่วยเพิ่มค่าแรงดึงดูดใจได้ ถ้าเทียบกับว่าค่าสถานะทั้งหมดของเขาเป็นฐาน ค่าเสน่ห์ก็คือสิ่งที่ช่วยออกมาผ่านการสื่อสารให้มีประสิทธิภาพและเพิ่มค่าสถานะของเขาให้มีแรงดึงดูและอิทธิพลต่อคนอื่นเพิ่มมากขึ้น
การสื่อสารนั้นสามารถเกิดขึ้นได้ทั้งสองทาง ทั้งภาษาพูดและภาษากาย เพียงแค่รูปลักษณ์ของเขาเพียงอย่างเดียวเมื่อมีค่าเสน่ห์เพิ่มเข้ามาอาจทำให้มีคนสนใจในรูปร่างหน้าตาของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก มันเป็นค่าสถานะที่ยอดเยี่ยมอย่างมาก!
ด้วยค่าเสน่ห์ของเบ็นที่มีอยู่ 0 เขานั้นไม่ได้รับการยกระดับใดๆ ในขณะเดียวกันคนที่มีค่าเสน่ห์เพียงเล็กน้อยและมีค่าสถานะอื่นคล้ายกับเบ็น อาจจะทำให้เขากลายเป็นจุดสนใจขึ้นมาได้!
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคนดังบางคนที่หน้าตาธรรมดาและมีความสามารถในการพูดธรรมดาๆถึงยังคงโด่งดังอย่างมากได้
แม้ว่าจะได้รับคำจำกัดความแล้ว แต่ปัญหาหลักของเบ็นคือ เขาจะสามารถพัฒนาค่าเสน่ห์ของตัวเองได้ยังไง?
*ติ๊ง*
เขาเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์เพื่อดูประตูลิฟต์เปิดออก
*ติ๊ง*
ประตูลิฟต์ปิดลง แต่เบ็นยังคงยืนอยู่ข้างนอกไม่ได้เข้าไป ใบปลิวที่ติดไว้ที่ด้านข้างของลิฟต์ดึงดูดความสนใจของเขาไว้
ใบปลิวมีเนื้อหาว่า “การสัมนาเพื่อสร้างแรงบันดาลใจการพูด”
เบนอ้าปากค้าง…
“นี่แหละ!” เขาตะโกนออกมา
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
