แม่ปากร้ายยุค​ 80 1144 พูดคุยกันกลางดึก

ตอนที่ 1144 พูดคุยกันกลางดึก

……….

ตอนที่ 1144 พูดคุยกันกลางดึก

หลินม่ายบอกลาทุกคนและกำลังจะแยกตัวออกไป

ทันใดนั้นเหมยซือก็เข้ามาหยุดเธอและถามด้วยความเขินอาย “คุณหนูหลิน คุณช่วยเซ็นชื่อให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ?”

หลินม่ายยิ้มอย่างเป็นมิตร “ได้สิคะ”

เหมยซือเผยท่าทางกังวลอย่างแฟนคลับที่พบกับคนที่ตนเองชื่นชม

หล่อนยื่นกล่องอาหารของอาผู่ แล้วรีบค้นกระเป๋าเพื่อหาปากกาและสมุดบันทึก

อาผู่มองเธอจากด้านข้างด้วยความรังเกียจและแทบทนไม่ได้ เมื่อเห็นว่าหล่อนไม่สามารถหาสมุดบันทึกและปากกาเป็นเวลานาน เขาจึงหยิบปากกาและสมุดบันทึกออกจากกระเป๋าเอกสารของตัวเอง แล้วขอให้หลินม่ายเซ็น

เขายังขอโทษเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยบอกว่าเหมยซือก่อปัญหาให้เธอแล้ว

เหมยซือหน้าแดงและรู้สึกเขินอายมาก

หลินม่ายกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แต่ฉันชอบนะคะ”

เหมยซือยิ้มอย่างเขินอาย

ขณะที่คนกลุ่มหนึ่งเดินออกจากสถานีโทรทัศน์ พวกเขาถูกลมหนาวผสมกับฝนและหิมะพัดใส่ จนทำให้รู้สึกหนาวสั่น

ตอนมาก็ยังอากาศดี แต่เมื่อถึงเวลากลับ ฝนผสมหิมะก็เริ่มเทลงมา

หลินม่ายคิดว่าลานจอดรถอยู่ไม่ไกล และเธอคงจะไม่เปียกถ้ารีบวิ่งไปที่นั่น

เธอถอดผ้าพันคอผ้าไหมที่พันรอบคอออก และนำมาพันหัวเหมือนไก่ และกำลังจะรีบฝ่าสายฝนและหิมะไปยังลานจอดรถเพื่อขับรถกลับบ้าน

อาผู่คว้าแขนเสื้อของเธอ ก่อนหยิบร่มออกจากมือเหมยซือและพูดว่า “รีบไปสิครับ อย่าให้โดนฝนเลย ไม่งั้นคุณจะป่วย”

หลินม่ายพลันไม่พอใจ “คุณกลัวว่าฉันจะป่วย แต่ไม่กลัวว่าแฟนตัวเองจะป่วยบ้างเลยหรือไง!”

แม้จะไม่มีใครบอกหลินม่ายว่าเหมยซือคือแฟนสาวของอาผู่ แต่หลินม่ายก็ไม่ได้ตาบอดและสามารถบอกได้ทันที

เธอสะบัดมือของอาผู่ออกด้วยความโกรธและกำลังจะจากไป ทันทีที่เธอหันกลับ เธอก็ชนเข้ากับอ้อมแขนของฟางจั๋วหรานที่มารับเธอหลังเลิกงาน

ฟางจั๋วหรานพูดกับอาผู่อย่างเย็นชา “ผมไม่จำเป็นให้คุณมาดูแลภรรยาของผมหรอก”

หลังจากนั้นเขาก็คลี่ร่มในมือ แล้วจากไปพร้อมกับหลินม่ายในอ้อมแขน

เหมยซือและอาผู่ถือร่มเดินมาที่ลานจอดรถ ก่อนขึ้นไปนั่งบนรถเงียบงัน

ระหว่างทางไม่มีใครพูดสิ่งใด กระทั่งถึงบ้าน ชายหนุ่มจึงเป็นฝ่ายเปิดปากก่อน “เหมยซือ ผมขอโทษ ผมไม่ควรปฏิบัติต่อคุณแบบนั้นเลย”

เหมยซือตอบกลับเสียงสะอื้น “ฉันไม่ตำหนิคุณค่ะ”

ไม่รู้ว่าทำไม แต่สมองส่วนเหตุผลบอกกับเขาว่าเป็นไปไม่ได้ที่เขาและหลินม่ายจะอยู่ด้วยกัน

หากไม่เห็นหน้าอีกฝ่ายคงไม่เป็นไร แต่ทุกครั้งที่เขาเห็นใบหน้าเล็กของหลินม่าย เขาก็หลงใหลมัวเมาในความงามนั้นเสมอ

ค่ำคืนนั้น เขาจึงพยายามกับเรื่องบนเตียงอย่างเต็มที่เพื่อชดเชยให้เหมยซือ

หลังจากสนุกกันสุดเหวี่ยง อาผู่ก็ผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว แต่เหมยซือยังคงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

ในช่วงเวลานี้ หล่อนกับอาผู่มักรู้สึกอึดอัดเมื่ออยู่ด้วยกัน และไม่ได้มีความสุขอย่างสุดเหวี่ยงแบบนี้มานานแล้ว

หล่อนรู้สึกตื่นเต้นอยู่พักหนึ่งก่อนจะหลับไป

แต่ทันใดนั้นหล่อนได้ยินเสียงของอาผู่ที่นอนอยู่ด้านข้างพึมพำ “หลิน ผมชอบคุณ~”

เหมยซือตกตะลึงจนสมองขาวโพลน

หล่อนอึ้งงันไปครู่ใหญ่ กว่าจะกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง

“หลิน” ที่ออกจากปากอาผู่อาจหมายถึงหลินม่ายหรือเปล่า?

หล่อนอยากปลุกอาผู่ขึ้นมาและถามให้ชัดเจน แต่ก็กลัวที่จะได้ยินความจริง

สองวันต่อมา หลินม่ายมาที่สถานีโทรทัศน์เพื่อหารือเกี่ยวกับรายการอาหารครั้งต่อไปกับทีมงานรายการ

หลังจากตัดสินใจเลือกเมนูได้แล้ว หลินม่ายกำลังจะเดินทางออกไป

จู่ ๆ อาผู่ฉุกคิดบางอย่างได้จึงถามว่า “หลิน สามี สามีของคุณจะมีวันหยุดเมื่อไหร่?”

หลินม่ายเข้าใจได้ทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร

เรตติ้งตอนสุดท้ายของรายการสูงมาก ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากฟางจั๋วหราน

รูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของเขาดึงดูดผู้ชมผู้หญิงจำนวนมาก

หลังจากการแสดงจบลง ผู้ชมผู้หญิงจำนวนมากโทรติดต่อทีมงานรายการเพื่อถามว่า ฟางจั๋วหรานจะปรากฏในตอนต่อไปอีกหรือไม่

หากฟางจั๋วหรานยังคงปรากฏตัวในรายการ พวกหล่อนจะรอดูรายการอย่างแน่นอน

หลินม่ายไม่อยากให้คนของเธอโด่งดัง เธอจึงปฏิเสธไปอย่างเถรตรง “คุณอยากให้สามีของฉันมาออกรายการอีกหรือคะ? แต่สามีของฉันบอกว่าเขาจะไม่ปรากฏตัวในเทปของรายการอีก”

อาผู่เปิดปากคิดกล่าวคำ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

หากฟางจั๋วหรานเป็นเพียงคนธรรมดา เขาคงสามารถโน้มน้าวอีกฝ่ายด้วยค่าตัวที่สูงลิ่ว

แต่ฟางจั๋วหรานไม่ใช่คนธรรมดา และสิ่งที่เรียกว่าค่าตัวสูงลิ่วอาจไม่คุ้มค่าที่จะพูดถึงในสายตาของชายคนนี้ด้วยซ้ำ

หลินม่ายยังนึกบางอย่างออกและพูดกับอาผู่ว่า “ฉันมีเรื่องเล็กน้อยที่อยากจะคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว”

อาผู่ค่อนข้างประหลาดใจ นี่เป็นครั้งแรกที่หลินม่ายเสนอจะพูดคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว

แต่เมื่อเขาได้ยินเนื้อหาการสนทนาของหลินม่ายที่พูดกับเขาตามลำพัง เขาก็รู้สึกเหมือนกับถูกสายฟ้าฟาดผ่ากลางตัว

หลินม่ายบอกเขาว่า อย่ามาที่บ้านของเธออีกไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม รวมถึงตอนที่บันทึกเทปรายการด้วย

หลังจากนั้นไม่นาน อาผู่กลับมาได้สติอีกครั้งและถามด้วยความกระตือรือร้นว่า “ทำไมถึงห้ามผมไม่ให้ไปที่บ้านของคุณล่ะ? ผมได้ทำเรื่องหยาบคายอะไรในบ้านคุณหรือเปล่า?”

“เปล่าค่ะ” หลินม่ายส่ายหัว “สามีของฉันไม่ชอบคุณ”

อาผู่มองเธออย่างไม่เชื่อสายตา “นั่นคือเหตุผลหรือครับ?”

“ใช่ค่ะ” หลินม่ายพยักหน้ารับ “ฉันใส่ใจความรู้สึกของสามีเป็นอย่างมาก สิ่งใดที่ทำให้เขาไม่มีความสุข ตราบใดที่มันไม่ไร้เหตุผลเกินไป ฉันจะไม่ทำค่ะ”

อาผู่รู้สึกไม่สบายใจ

เขารู้ว่าฟางจั๋วหรานมองออกถึงความคิดไม่ซื่อเวลาที่เขามองหลินม่าย

เมื่อหลินม่ายหันหลังจากไป เหมยซือที่ซ่อนตัวอยู่มุมห้องและแอบฟังอยู่ก็จากไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อทั้งสองเจอกันที่บ้านในตอนเย็น อาผู่จงใจสร้างปัญหาให้เหมยซือ แต่เหมยซือก็กัดฟันอดทน

หล่อนแค่หวังว่าอาผู่จะยอมแพ้ต่อหลินม่าย และกลับมาใช้ชีวิตที่มีความสุขกับหล่อน

ไม่กี่วันต่อมา มันเป็นวันออกอากาศเทปที่สองหลังจากการกลับมาของหลินม่าย

เรตติ้งของรายการอาหารครั้งนี้แข็งแกร่งมากเมื่อเริ่มออกอากาศ

มันคงมาจากอิทธิพลของผู้ชมผู้หญิงที่หมกมุ่นอยู่กับฟางจั๋วหราน แต่เมื่อเห็นว่าฟางจั๋วหรานไม่ได้ปรากฏตัวในรายการ เรตติ้งก็ลดลงอย่างมากหลังการออกอากาศผ่านไปได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น

แต่เมื่อเทียบกับรายการอาหารครั้งก่อน ๆ ของเธอ เรตติ้งกลับลดลงจนน่าตกใจมาก

อาผู่กังวลมากจนอยากจับคู่หลินม่ายกับหนุ่มหล่อเพื่อเพิ่มเรตติ้งรายการ แต่เมื่อทดลองออกอากาศ มันกลับไม่มีประโยชน์เลย

ในวันนี้ อาผู่โทรหาหลินม่ายและบอกความต้องการว่า เขาหวังว่าฟางจั๋วหรานจะปรากฏบนหน้าจอเพื่อเพิ่มเรตติ้งของรายการ

หลินม่ายบอกว่าเธอมีวิธี

เมื่ออาผู่ถามว่าวิธีแก้ปัญหาคืออะไร หลินม่ายจึงบอกความคิดของเธอให้เขาฟัง

อาผู่ถามอย่างสงสัย “ม็อกบังเพียงไม่กี่นาทีจะได้ผลเหรอครับ?”

หลินม่ายพูดอย่างใจเย็น “ลองดูก็ไม่เสียหาย”

ในชีวิตชาติก่อน ม็อกบังเป็นที่นิยมมาก และชาตินี้ก็ควรจะโด่งดังไม่ต่างกัน

รายการอาหารครั้งต่อไปเกี่ยวกับการทำลูกชิ้นด้วยวัตถุดิบต่าง ๆ

ในระหว่างการบันทึกเทป หลินม่ายไปที่สวนผักเพื่อเก็บผัก โดยไม่มีฟางจั๋วหรานช่วยเข็นรถเข็นให้

โชคดีที่กระโปรงยาวถึงพื้นปกปิดท่าเดินที่แข็งทื่อของเธอ และไม่สงผลต่อภาพลักษณ์ดั่งนางฟ้าของเธอ

เธอเลือกผัก ล้างให้สะอาด และพักไว้

หลินม่ายเริ่มทำลูกชิ้นเนื้อเด้ง

เรตติ้งตั้งแต่ต้นจนจบถือว่าอยู่ในเกณฑ์ปานกลาง และมีการปรับปรุงเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามเมื่อหลินม่ายใช้แท่งเหล็กพิเศษทุบเนื้อวัวให้เละ เรตติ้งผู้ชมก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อย

หลังจากที่ลูกชิ้นปรุงในหม้อเสร็จแล้ว หลินม่ายหยิบลูกชิ้นขึ้นมาหนึ่งลูกแล้วโยนลงบนโต๊ะ จากนั้นทุกคนก็ต้องประหลาดใจที่ลูกชิ้นเนื้อเด้งขึ้นมาจริง ๆ

ผู้ชมชาวตะวันตกที่นั่งหน้าทีวีต่างตกตะลึง นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นลูกชิ้นเด้งได้เหมือนกับลูกปิงปอง ซึ่งน่าทึ่งมาก

หลินม่ายทำลูกชิ้นเนื้อเด้งหม้อใหญ่และตักใส่ชามมอบให้กับทีมงานทุกคน

ทีมงานรายการและเชฟผิวขาวสองคนจากครอบครัวของหลินม่ายที่เฝ้าดูอยู่ต่างก็น้ำลายไหลจากข้างสนาม

ในเทปบันทึกภาพ ทุกคนรับถ้วยลูกชิ้นเนื้อเด้งของหลินม่ายและแทบไม่ได้ไหวที่จะลิ้มลอง

ไม่เพียงแค่เด้งได้เท่านั้น แต่พวกมันยังระเบิดน้ำซุปข้างในออกมาราวกับปัสสาวะ

ลูกชิ้นเนื้อเด้งอร่อยมากจนทุกคนกินด้วยสีหน้ามีความสุข

มีคนตะโกนด้วยความประหลาดใจ “พุ่งแล้ว เรตติ้งพุ่งขึ้นอีกแล้ว!”

ผู้คนที่รับชมรายการอยู่หน้าจอโทรทัศน์ต่างก็น้ำลายสอขณะดูม็อกบัง และนั่นเป็นเหตุผลที่เรตติ้งพุ่งสูงขึ้น

มันไม่ได้เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย แต่เป็นการเพิ่มแบบก้าวกระโดดจาก 27% ขึ้นเป็น 37%

ในเวลาเดียวกัน สายด่วนจากผู้ชมติดต่อเข้ามาทางรายการอย่างล้นหลาม

ผู้ชมหลายคนถามว่ากินลูกชิ้นเนื้อเด้งที่ไหนจึงจะมีน้ำซุปพุ่งออกมาเหมือนปัสสาวะ

แม้ว่าลูกชิ้นจะทำด้วยมือ แต่ก็ต้องใช้แรงทำค่อนข้างมาก อย่างไรก็ตามลูกชิ้นชนิดนี้สามารถทำได้โดยใช้เครื่องจักร และมีรสชาติไม่ด้อยไปกว่ามือทำ

เพื่อให้ได้เนื้อสัมผัสที่ยืดหยุ่นตามที่ต้องการในลูกชิ้นที่เสร็จแล้ว คุณสามารถเพิ่มไข่ขาวลงในเนื้อสับได้

ซึ่งนี่สามารถนำมาเพิ่มความหลากหลายให้กับเมนูร้านอาหาร และยังสามารถผลิตเป็นผลิตภัณฑ์กึ่งสำเร็จรูปเพื่อจำหน่ายในซูเปอร์มาร์เก็ตได้อีกด้วย

หลินม่ายสั่งให้เพื่อนร่วมงานผู้รับผิดชอบในการรับสายเพื่อแจ้งให้ผู้ชมทราบว่า ภายในหนึ่งสัปดาห์ ร้านอาหารทั้งหมดของเธอจะเปิดตัวเมนูลูกชิ้นเนื้อเด้ง และจะมีวางจำหน่ายในซูเปอร์มาร์เก็ตในอนาคตอันใกล้นี้ด้วย

…………………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

จัดการความสัมพันธ์คลุมเครือนี้ให้ดี ไม่งั้นเอ็งไม่เหลือใครแน่พ่อหนุ่ม

ลูกชิ้นน่ากินจังค่ะ อืม ผู้แปลน่าจะหิวแหละ

ไหหม่า(海馬)

……….