ตอนที่ 1095 วางแผนต่อต้าน!
ตอนที่ 1095 วางแผนต่อต้าน!
โก่วเวินออกจากงานเลี้ยงและตรงไปยังที่อยู่ของจ้าวซั่วหยาง
ในเวลานี้จ้าวซั่วหยางเพิ่งกลับมาจากด้านนอก
แม้ว่าเขาจะขอความช่วยเหลือจากองค์กร แต่สุดท้ายองค์กรก็โจมตีเขาและบอกว่าไม่สามารถเลื่อนเงินเดือนให้เขาได้
นอกจากนี้ยังบอกด้วยว่าทักษะทางวิชาชีพของเขาต่ำเกินไป และพวกเขาได้พบบุคคลที่เหมาะสมกว่าที่จะเรียกว่าเป็นปัญญาชนสาธารณะ และด้วยเรื่องที่เขาชักจูงให้ชาวจีนเกลียดชังประเทศของตน ความร่วมมือระหว่างพวกเขากับจ้าวซั่วหยางจึงสิ้นสุดลงที่นี่
ชายผิวขาวที่รับผิดชอบการติดต่อทางเดียวกับจ้าวซั่วหยางหันหลังเดินจากไปโดยไม่ชายตามองดูเขาอีก ทำให้จ้าวซั่วหยางกลายเป็นคนที่ถูกทอดทิ้ง
มันเป็นเหมือนสายฟ้าที่สาดผ่าลงมาอย่างแรงกระทั่งจ้าวซั่วหยางทนรับความเจ็บปวดไม่ไหว
เขาคิดว่าองค์กรจะช่วยเหลือ เนื่องจากเขาปฏิบัติตามข้อกำหนดขององค์กรและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำลายมาตุภูมิ จู่ ๆ องค์กรกลับละทิ้งเขาไปโดยไม่เหลียวแล!
จ้าวซั่วหยางซื้อเบียร์เป็นจำนวนมากและอยากเมาก่อนนอนคืนนี้
แต่ก่อนที่จะได้ดื่มเบียร์สักกระป๋อง เขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น
เขาเปิดประตูอย่างเกียจคร้านและเห็นโก่วเวินยืนอยู่ด้านนอกประตู จึงถามออกไป “นี่มันดึกมากแล้ว เธอมาทำอะไรที่นี่?”
ใบหน้าโก่วเวินเปลี่ยนเป็นสีแดง ซึ่งเขาไม่แน่ใจว่ามันเป็นเพราะความเขินอายหรือไม่ “ฉัน… คิดถึงคุณจนนอนไม่หลับ”
จ้าวซั่วหยางยิ้ม “ผมก็นอนไม่หลับเช่นกัน งั้นคุณเข้ามาดื่มกับผมสิ”
โก่วเวินแอบมีความสุข หล่อนมาหาจ้าวซั่วหยางด้วยจุดประสงค์แอบแฝง
หล่อนฉวยโอกาสช่วงเวลาที่จ้าวซั่วหยางหยิบมันฝรั่งทอดมาให้หล่อน เพื่อใส่ผงยาลงในกระป๋องเบียร์ของเขา
ผงนี้เป็นยาปลุกเซ็กส์ที่เธอซื้อระหว่างทางมาที่นี่ และนำมาบดเป็นผงด้วยตัวเอง
จ้าวซั่วหยางนำมันฝรั่งทอดมาให้ ก่อนที่โก่วเวินจะจิบเบียร์กับเขา
ไม่นานหลังจากที่เขาดื่มเบียร์หมดกระป๋อง จ้าวซั่วหยางก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ด้วยความร้อนที่แผดเผาอยู่ภายใน เขาพลันมองเห็นหมูตัวหนึ่งงดงามเหมือนเตียวเสี้ยน แล้วนับประสาอะไรกับหญิงสาวที่มีเลือดเนื้อจริงๆ อยู่ตรงหน้า
เขาอดไม่ได้ที่จะตะครุบโก่วเวิน
โก่วเวินกำลังรอช่วงเวลานี้
หลังหล่อนออกจากงานเลี้ยงมาได้ก็ไปคลินิกเอกชนเล็ก ๆ เพื่อฉีดยา ซึ่งช่วยลดผลกระทบของยาปลุกเซ็กส์ได้ แต่มันเป็นเพียงการบรรเทาชั่วคราวเท่านั้น ลึก ๆ แล้วยังคงมีความต้องการอยู่
หล่อนเลือกจ้าวซั่วหยาง เพราะต้องการใช้โอกาสนี้จับเขา
นั่นเป็นสาเหตุที่หล่อนใส่ยาในเครื่องดื่ม เพื่อสร้างฉากว่าเขาริเริ่มละเมิดในตัวหล่อน จากนั้นหล่อนจึงจะใช้ประโยชน์จากมัน
โก่วเวินให้ยาปริมาณมากแก่จ้าวซั่วหยาง ทั้งสองพัวพันกันอย่างเร่าร้อนจนถึงรุ่งสาง ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อย
พวกเขานอนหลับจนถึงช่วงเที่ยง
จ้าวซั่วหยางถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงกรีดร้องดังเสียดหูของโก่วเวิน
เมื่อลืมตาขึ้น เขาเห็นโก่วเวินมองมาด้วยสีหน้าตื่นตระหนกพลางถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า “จะทำยังไงดี? รุ่นพี่จ้าว เราทำเรื่องเลยเถิดลงไป เราควรทำยังไงดี?”
จ้าวซั่วหยางรู้ว่าหล่อนต้องการจับเขา ซึ่งเขาเคยเห็นกลอุบายเช่นนี้มาหลายครั้งแล้ว
เขาแสร้งทำเป็นยิ้มอย่างอบอุ่น “เมื่อวานเราสองคนเมามาก แต่เธอกลับกระตือรือร้นมาก โดยคล้องแขนรอบคอฉันและคะยั้นคะยอ เราทั้งสองจึงเผอเรอทำสิ่งนั้นลงไป ขอโทษด้วยนะ ~”
โก่วเวินตกตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งนี้ จ้าวซั่วหยางต้องการฉวยประโยชน์ และโยนความผิดให้หล่อน!
หล่อนร้องไห้ด้วยความคับข้องใจ “รุ่นพี่ คุณจะไม่รับผิดชอบฉันเหรอคะ?”
จ้าวซั่วหยางจับหล่อนไว้ในอ้อมแขนของเขา “เปล่า แต่เธอเองก็ต้องการไม่ใช่หรือไง?”
เขาลุกขึ้นจากเตียงพร้อมร่างกายเปลือยเปล่า หยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมาจากพื้น แล้วดึงแหวนออกจากกระป๋อง
เมื่อเดินกลับมาที่เตียง เขาคุกเข่าลงข้างหนึ่งและชูแหวนกระป๋องสีทองที่ส่องประกาย ก่อนพูดกับโก่วเวินอย่างเสน่หาว่า “เวินเวินที่รัก คุณตกลงเป็นแฟนกับผมไหม?”
โก่วเวินประหลาดใจจนแทบไม่อยากเชื่อ หล่อนพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ค่ะ ฉันตกลงค่ะ!”
จ้าวซั่วหยางสวมแหวนกระป๋องบนนิ้วกลางข้างซ้ายของโก่วเวินพร้อมกล่าวคำอย่างอ่อนโยน “ก่อนอื่น ผมจะใช้แหวนกระป๋องนี้จองตัวคุณไว้ก่อนแล้วกัน ตอนนี้ผมต้องทำงานหาเงินเพื่อมาซื้อแหวนเพชรให้คุณ แล้วจะทำให้คุณเป็นของผมอย่างเป็นทางการ”
โก่วเวินพยักหน้าอย่างเขินอาย
หล่อนหมุนแหวนกระป๋องบนนิ้วกลางขณะลดศีรษะลงและถามคำ “รอบตัวคุณมีคนสวยมากมาย ทำไมคุณถึงเลือกฉันเป็นแฟนล่ะ? ฉันดูธรรมดามากเลย”
จ้าวซั่วหยางกดโก่วเวินไว้ข้างใต้แล้วจูบหน้าผากของหล่อน “การจะแต่งงานกับภรรยา เราควรแต่งงานกับผู้มีคุณธรรม คุณมีการศึกษาที่ดี ไม่โลภในสิ่งไร้สาระ ทั้งยังเต็มใจที่จะแบ่งปันทั้งความสุขและความเศร้า คุณมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นลูกสะใภ้ตระกูลจ้าวของผม ในบรรดาหญิงสาวที่รายล้อม ใครบ้างที่ไม่โลภต่อภูมิหลังครอบครัวที่แข็งแกร่งและเงินของผม? ครั้งนี้ผมเห็นธาตุแท้พวกหล่อนอย่างชัดเจน ผมขอยืมเงินพวกหล่อนเพื่อมาจ่ายหนี้ของรัฐบาล แต่พวกหล่อนทั้งหมดวิ่งหนีเร็วเหมือนกระต่าย ทำราวกับว่าผมยืมเงินแล้วจะไม่สามารถจ่ายคืนได้ มีแค่คุณที่ไม่เห็นแก่เงิน ถ้าไม่เลือกคุณแล้วจะไปเลือกใคร?”
โก่วเวินได้ยินมาบ้างเหมือนกันว่าจ้าวซั่วหยางกำลังกู้ยืมเงินจากผู้คนทุกหนทุกแห่งเพื่อชำระค่าใช้จ่ายของรัฐบาล
หล่อนถามอย่างระมัดระวัง “คุณไม่ได้บอกว่าคุณจะยืมเงินจากพ่อแม่เพื่อจ่ายหนี้รัฐบาลเหรอ ทำไมถึงไปยืมเงินจากคนอื่นล่ะ?”
จ้าวซั่วหยางถอนหายใจและพูดว่า “ก็เพราะก่อนมาต่างประเทศได้คุยโวไปแล้วว่าในอนาคตจะไม่ขอเงินจากครอบครัวแม้แต่หยวนเดียว จะให้บากหน้าไปขอเงินพ่อแม่เลยก็ลำบากใจ เลยอยากยืมเงินจากคนอื่นก่อน ภายในหนึ่งปี โครงการที่โทมัสและฉันร่วมมือกันจะทำกำไรได้มหาศาล และเราสามารถคืนเงินต้นพร้อมดอกเบี้ย แต่ไม่คาดคิดเลยว่าจะไม่มีใครยอมให้ยืมเงิน ฮ่าฮ่า!”
โก่วเวินยังคงถามด้วยความระมัดระวัง “งั้น… ได้มีการจ่ายหนี้ของรัฐบาลแล้วหรือยังคะ?”
“จ่ายแล้ว ฉันต้องแบกหน้าไปยืมเงินพ่อแม่ในท้ายที่สุด”
ขณะกล่าว จ้าวซั่วหยางก็หยิบใบเสร็จรับเงินจากโต๊ะข้างเตียงแล้วแสดงให้โก่วเวินดู “ฉันเพิ่งไปจ่ายมาเมื่อวานนี้”
โก่วเวินรับมันมาดูและเห็นว่าเป็นใบเสร็จรับเงินหลังจากจ่ายหนี้รัฐบาลจริง ๆ หล่อนจึงรู้สึกโล่งใจ
หล่อนกลัวว่าจ้าวซั่วหยางจะโกหก
คราวนี้โก่วเวินไม่ได้ตัดสินผิด จ้าวซั่วหยางมีความลับอันไม่พึงประสงค์อยู่ในใจเช่นเดียวกับหล่อน
ใบเสร็จรับเงินของรัฐบาลเป็นของปลอม เขาวางแผนที่จะใช้มันเพื่อฉ้อโกงเมื่อยืมเงินไม่ได้ ตอนนี้เขาใช้มันเพื่อหลอกลวงโก่วเวินหญิงสาวโง่เขลาที่มาหาเขาถึงหน้าประตู
จ้าวซั่วหยางตบก้นโก่วเวินแล้วพูดคำเบา “ผมหิวแล้ว ออกไปซื้อพิซซ่าขนาด 10 นิ้วกับนมสดสองกล่องเป็นอาหารเช้าหน่อยสิ ที่บ้านไม่มีนมสดน่ะ”
โก่วเวินตอบรับอย่างเชื่อฟัง ลุกขึ้นจากเตียงและไปอาบน้ำ หลังแต่งตัวเสร็จ หล่อนกำลังจะขอเงินจากจ้าวซั่วหยางเพื่อซื้ออาหารเช้า
จ้าวซั่วหยางมองเธอด้วยความประหลาดใจ “ผมนึกว่าคุณออกไปซื้ออาหารเช้าแล้วเสียอีก แต่กลับยังอยู่ที่บ้าน ที่รัก รีบไปซื้ออาหารเช้าเร็วเข้า ผมหิวจะแย่แล้ว”
โก่วเวินพูดไม่ออกเล็กน้อยเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้
เขาหิวข้าวแทบแย่ แต่หล่อนยังยุ่งอยู่กับการขอเงินเพื่อซื้ออาหารเช้า นั่นไม่ต่างจากผู้หญิงที่โลภในเงินของจ้าวซั่วหยางหรอกเหรอ
จ้าวซั่วหยางถูกดึงดูดโดยนิสัยที่มีคุณธรรมของหล่อน และไม่โลภในเงินของเขา ดังนั้นหล่อนไม่สามารถทำลายภาพลักษณ์ดังกล่าวได้
โก่วเวินตอบกลับ “ค่ะ” แล้วออกไปซื้ออาหารเช้า
จ้าวซั่วหยางมองดูเธอที่จากไปพร้อมกับเผยรอยยิ้มอันน่ากลัวบนริมฝีปาก
พวกเขาไม่สามารถหาคนโง่ที่จะสนับสนุนแผนการหลอกลวงและกระตุ้นแผนการฉ้อโกงได้ ซึ่งเป็นสาเหตุที่พวกเขาไม่เคยดำเนินการใด ๆ
แต่ผู้หญิงโง่คนนี้ที่มาหาเขาถึงที่ดูจะเป็นตัวเลือกที่ดีเลยไม่ใช่หรือไง?
…
เมื่อไปถึงร้านพิซซ่าและสั่งซื้อพิซซ่าหนึ่งถาด หล่อนก็ไม่เหลือเงินพอจะซื้อนมสดแล้ว
โก่วเวินกลับไปที่บ้านของจ้าวซั่วหยางอย่างไม่สบายใจพร้อมกับพิซซ่า
จ้าวซั่วหยางกำลังคุยโทรศัพท์
โก่วเวินตั้งใจฟังอยู่พักหนึ่ง จ้าวซั่วหยางกำลังคุยเรื่องธุรกิจกับใครบางคนและเงินที่เข้าออกมีมากกว่า 100,000 ดอลลาร์สหรัฐ
หล่อนรู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อได้ยินแบบนั้น
หล่อนไม่ใช่คนประมาท และไม่ใช่คนโง่ที่ถูกหลอกด้วยคำพูดหวาน ๆ ไม่กี่คำ
จ้าวซั่วหยางบอกว่า นิสัยประหยัดและไม่บูชาเงินของหล่อนเป็นคุณสมบัติที่เขาค้นพบว่าน่าดึงดูดใจ
หล่อนกลัวว่าจ้าวซั่วหยางเลือกหล่อนเป็นแฟน เพียงเพราะว่าหลอกง่าย
แม้ว่าหล่อนจะไม่มีเงินและไม่ได้มีหน้าตางดงาม แต่จ้าวซั่วหยางได้รับบาดเจ็บที่ขาและต้องการใครสักคนมาดูแลเขา
บางทีเขาต้องการให้หล่อนเป็นแม่บ้านคอยดูแล จึงสร้างเรื่องโกหกขึ้นมามากมายเพื่อหลอกให้หล่อนตกหลุมรักก็ได้?
ตอนนี้หล่อนได้ยินจ้าวซั่วหยางพูดคุยเรื่องธุรกิจกับคนอื่น นั่นหมายความว่าเขาอาจมีโครงการอยู่ในมือจริง ๆ
อย่างไรก็ตามหล่อนต้องคอยสังเกตอย่างลับ ๆ และจะไม่ยอมให้ถูกหลอก
ในโลกนี้หล่อนเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถหลอกลวงผู้อื่นได้ และจะต้องไม่ปล่อยให้คนอื่นหลอกลวงหล่อน!
หลังจากที่จ้าวซั่วหยางคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว เขาหันไปดูพิซซ่าที่โก่วเวินซื้อมา และเห็นว่ามันเป็นถาดขนาดหกนิ้วเท่านั้น
เขาถามด้วยความสับสน “ผมขอให้ซื้อพิซซ่าขนาด 10 นิ้วไม่ใช่หรือ? ทำไมคุณซื้อพิซซ่าขนาด 6 นิ้วเท่านั้น? นี่จะพอสำหรับสองคนได้ยังไง?”
โก่วเวินหน้าแดงและตอบว่า “ฉะ… ฉันมีเงินไม่พอ…”
ดวงตาของจ้าวซั่วหยางซึ่งอ่อนโยนราวกับสายน้ำเมื่อครู่ จู่ ๆ ก็ซับซ้อนขึ้น
เขาหยิบเงินหนึ่งร้อยดอลลาร์ออกจากกระเป๋าและยื่นให้โก่วเวิน “ผมผิดเองที่ไม่ได้ให้เงินคุณไปซื้ออาหารเช้า”
เมื่อโก่วเวินรับเงินมา ใบหน้าของหล่อนพลันร้อนผ่าว จ้าวซั่วหยางคงคิดว่าหล่อนเป็นเหมือนผู้หญิงเหล่านั้นที่บูชาเงิน และไม่ยอมจ่ายค่าอาหารเช้าให้ด้วยซ้ำ~
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
นับว่าสมน้ำสมเนื้อกันล่ะคู่นี้ ต่างฝ่ายต่างหลอกกันไปหลอกกันมา เหลือเพียงรอว่าใครจะแพ้ก่อน
ไหหม่า(海馬)
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
