เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอบทที่ 644 อาจารย์เมิ่ง คุณปล่อยยัยขี้ประจบไปเถอะ!

บทที่ 644 อาจารย์เมิ่ง คุณปล่อยยัยขี้ประจบไปเถอะ!

วงการหมอจะว่าใหญ่ก็ไม่ใช่ เล็กก็ไม่เชิง

ข่าวเฉินชางได้รับตำแหน่งเป็นรองหัวหน้าแผนกฉุกเฉินโรงพยาบาลอันดับสองกระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่ถึงหนึ่งวันถึงกับดึงดูดความสนใจจากคนไม่น้อย ย่อมมีความเห็นผสมปนเปกับวิธีการพัฒนาอย่างเด็ดขาดและความใจกล้าใช้คนแบบนี้ มีชื่นชมก็ย่อมมีว่าร้าย แต่ไม่ว่าคนจะพูดกันไปอย่างไร ก็ไม่มีผลกระทบกับโรงพยาบาลอันดับสองสักนิด

วันนั้น ฉินเสี้ยวยวนก็ได้รับโทรศัพท์ของฉินเยว่หมิง

“พี่ พี่นี่ทำงานไวจริงๆ!” ฉินเยว่หมิงพูดออกมาอย่างเปิดเผยทันที

ฉินเสี้ยวยวนหัวเราะแหะๆ “นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเร็วหรือไม่เร็ว จัดการเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ต้องทำแบบนี้”

ฉินเยว่หมิงได้ยินแล้วก็อดพยักหน้าไม่ได้ พี่ใหญ่ในใจเขามีภาพลักษณ์หนักแน่นมั่นคง แต่คนเด็ดขาดผู้นี้กับการแต่งตั้งเฉินชางทำให้เขาทึ่ง เขาคิดว่าการพนันที่เดิมพันสูงครั้งนี้ของเฉินเสี้ยวยวนต้องได้กลับคืนมามากแน่!

คนอื่นไม่เข้าใจฉินเสี้ยวยวนแต่เขาเข้าใจ!

คนอื่นเห็นท่าว่าที่ฉินเสี้ยวยวนแต่งตั้งคราวนี้ก็เพราะช่วยเฉินชางเลื่อนขั้นอย่างรวดเร็ว แต่คิดไม่ถึงสักนิดว่าความจริงแล้วนี่เป็นการช่วยโรงพยาบาลอันดับสอง

ถึงตอนนั้น…รอเมื่อเฉินชางเอารางวัลชนะเลิศระดับประเทศมาครอง ทุกคนก็จะเข้าใจเองว่าอะไรถึงเรียกว่าการลงทุนกับทรัพยากรมนุษย์!

หลังจากพวกเขาคุยเล่นกันสองสามคำก็วางสาย แต่ไม่นานนักจู่ๆ เสียงโทรศัพท์ของฉินเสี้ยวยวนก็ดังขึ้นอีก แต่คราวนี้กลับเป็นผู้นำคณะกรรมการสุขภาพ รองหัวหน้าต้วนเสวียเจิน

“ฮัลโหล หัวหน้าต้วน”

ต้วนเสวียเจินรับโทรศัพท์ “ผู้อำนวยการฉิน เฉินชาง…คุณตั้งใจไตร่ตรองมาแล้วใช่ไหม ทางผมได้ยินความเห็นต่างอยู่บ้างนะ”

ฉินเสี้ยวยวนอดยิ้มไม่ได้ “หัวหน้า เรื่องนี้ครึกโครมถึงฝั่งคุณเลยเหรอครับ”

ต้วนเสวียเจินหัวเราะ พยักหน้าเอ่ยว่า “ใช่ ผลประโยชน์เกี่ยวโยงมากเกินไป คนที่อิจฉาก็ต้องมีไม่น้อย ถามว่าเฉินชางเก่งกล้าสามารถมากจากไหน แต่ว่านะ! ที่เยอะยิ่งกว่าก็คือเอาเรื่องนี้มาต่อว่าคุณอยู่ ถึงยังไงตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาสำคัญของคุณ ผู้อำนวยการโรงพยาบาล หัวหน้าสำนักงานแย่งตำแหน่งรมว.[1]กับคุณตั้งหลายคน ถ้าจัดการเรื่องนี้ไม่ดี ผมกังวลว่าจะมีผลกระทบอะไร ตัวคุณรู้อยู่แก่ใจก็พอแล้ว”

ฉินเสี้ยวยวนพูด “หัวหน้าครับ คุณคิดยังไงกับเรื่องนี้”

ต้วนเสวียเจินหัวเราะ “ผมเชื่อคุณอยู่แล้ว”

ต้วนเสวียเจินไม่ได้โง่ ตอนนั้นยังเป็นฉินเสี้ยวยวนเองที่เสนอชื่อให้เขาไปรักษาข่งเจียฮุย

ฉินเสี้ยวยวนได้ยินแล้วจึงส่ายหน้า “หัวหน้า ที่จริงนี่ผมกำลังช่วยรั้งอัจฉริยะไว้ให้อยู่ในตงหยางของพวกเรา คุณเคยคิดรึเปล่าว่าสมมติเฉินชางได้รางวัลชนะเลิศการแข่งขันทักษะระดับประเทศ บวกกับได้วิจัยในโปรแกรมระดับประเทศชั้นเลิศสักรายการหนึ่ง คุณคิดว่าตงหยางของพวกเราจะรั้งเสี่ยวเฉินได้อยู่ไหม”

ประโยคเดียวทำให้ต้วนเสวียเจินอึ้งไปเลย “เหล่าฉิน มันพิสดารอย่างที่คุณพูดจริงเหรอ”

ฉินเสี้ยวยวนพูดอย่างมั่นใจ “ถึงเวลาคุณก็รู้เอง”

ต้วนเสวียเจินได้ยินแล้วเอ่ยขึ้นทันที “ถ้าเฉินชางเอารางวัลชนะเลิศมาได้จริงๆ นี่จะเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่ครั้งหนึ่งของคุณเลยนะ ไม่ต้องถึงปีหน้า ปีนี้เลื่อนขั้นได้ใสๆ!”

มณฑลตงหยางของเราเคยได้รางวัลการแข่งขันทักษะผ่าตัดระดับประเทศเมื่อไรกัน ถ้าเฉินชางเป็นตัวแทนโรงพยาบาลอันดับสองได้รางวัลมาครอง มิหนำซ้ำยังอยู่ที่โรงพยาบาลอันดับสองต่อ นี่เท่ากับเป็นเรื่องดีต่อระบบสาธารณะสุขของตงหยางขนาดไหน

พอต้วนเสวียเจินได้ยินก็ตื่นเต้นขึ้นมา!

ฉินเสี้ยวยวนยิ้มแล้ววางโทรศัพท์ อดส่ายหัวไม่ได้ คนพวกนี้นี่นะ นึกว่าเขากำลังหนุนเฉินชาง ความจริงแล้วไม่รู้เลยว่า เขา ฉินเสี้ยวยวน คิดเพื่อโรงพยาบาลอันดับสองอยู่ ถ้ามีเฉินชางอยู่ ใช้เวลาไม่ถึงห้าปีเขาก็จะพาโรงพยาบาลอันดับสองเข้าสู่สามอันดับแรกของมณฑลได้! ถึงกับสร้างแผนกสำคัญระดับประเทศได้หลายแผนกด้วยซ้ำ

พวกเขานี่นะ! ไม่เข้าใจสักนิดว่าศักยภาพแฝงของเฉินชางมีมากแค่ไหน มิหนำซ้ำยังเป็นอย่างที่ต้วนเสวียเจินพูด หลายคนยังหัวเราะเยาะ รอฉินเสี้ยวยวนทำผิดในช่วงเวลาสำคัญ ในตอนนี้ทันทีที่ทำผิด ความก้าวหน้าในชีวิตการงานของเหล่าฉินอาจจะหยุดลงเพียงเท่านี้เสียแล้ว แม้ว่าเขาฉินเสี้ยวยวนจะมีความสามารถจำกัด แต่เขาเป็นคนดวงดีนะ! ในช่วงเวลาสำคัญยังมีลูกเขยฟ้าลิขิตที่สร้างความเจริญให้พ่อตาอยู่คนหนึ่ง

ต่อให้ปากบอกเฉินชางว่า เสี่ยวเฉินอย่าตื่นเต้น จะติดอันดับหรือไม่ก็ไม่เป็นไร แต่อันดับของเฉินชางในครั้งนี้จะเกี่ยวโยงกับอนาคตของเหล่าฉินโดยตรง อย่านึกว่าเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลแล้วจะสมปรารถนาทุกอย่างเป็นอันขาด เขาเองก็รับความกดดันอย่างมากมายอยู่เช่นกัน

……

……

ผู้เข้าแข่งขันต้องไปรายงานตัวที่โรงแรมที่ทางการแข่งขันระบุไว้ก่อนหนึ่งทุ่มเพื่อรับเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการแข่งขัน

เฉินชางกินข้าวกับฉินเยว่ในตอนกลางวัน ฉินเยว่ยืนกรานจะกินหม้อไฟ แถมยังอยากกินหมาล่า พูดด้วยภาษาของเธอก็คือนี่เป็นการกินหม้อไฟร้อนแดงแรงฤทธิ์เพื่อเอาฤกษ์เอาชัย

แต่เฉินชางคิดว่า…ฉินเยว่แค่ตะกละเพราะไม่ได้กินหม้อไฟมาหลายวันก็เท่านั้นเอง!

ฉินเยว่ถอนใจ “พ่อฉันไม่ให้ฉันไปกับคุณ…”

“บอกว่าให้คุณสู้เขา อย่าตื่นเต้น แล้วก็อย่ากดดันตัวเอง”

เฉินชางยิ้ม ในใจยังคงซาบซึ้ง เขาไปพบฉินเสียงที่โรงพยาบาลอันดับสอง จึงได้รู้ถึงความกดดันที่พ่อตาแบกรับไว้บนบ่าจากปาก เฉินชางย่อมไม่มีทางไม่พยายาม! พ่อตาดีกับเขาขนาดนี้ เขาจะทำให้เหล่าฉินผิดหวังได้หรือ ไม่ได้อยู่แล้ว!

หลอกกินหลอกใช้ขโมยเสื้อเขาใส่นี่เป็นเรื่องในครอบครัว! ร่วมกันต้านเรื่องภายนอกนี่เป็นหน้าที่!

เขาไม่เพียงแต่ต้องการมอบรางวัลชนะเลิศระดับประเทศให้เหล่าฉิน ยังอยากเพิ่มศัลยแพทย์ (เสริมสวย) ผิวหนังที่ดีที่สุดในโลกคนหนึ่งให้ด้วย ถ้ามีเกียรติยศสองอย่างอยู่ในมือ ก็ดูแล้วกันว่าเหล่าฉินจะมีราศีจับหน้าหรือเปล่า

เฉินชางยิ้ม “วางใจเถอะ สามีคุณเป็นหนึ่งในใต้หล้า!”

ยัยฉินขี้ประจบหรี่ตาขึ้นทันที “นั่นมันแน่อยู่แล้ว! ให้ผ้าขี้ริ้วคำหนึ่งเป็นรางวัล…”

ระหว่างที่กินหม้อไฟหมาล่าอยู่ ไอร้อนก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของฉินเยว่ “จริงด้วย ที่เมืองหลวงสาวๆ เยอะ คุณจะไม่เห็นใหม่ลืมเก่าใช่ไหม ฉันต้องให้พี่เมิ่งซีช่วยฉันดูคุณไว้!”

เฉินชางได้ยินแล้วในใจรู้สึกเหมือนถูกบีบทันที เทียบกับตัวเองแล้ว เฉินชางเป็นห่วงยัยฉินขี้ประจบของเขาเองมากกว่า อย่าถูกราชินีเมิ่งลงมือด้วยเป็นอันขาดเลยนะ!

พอคิดถึงตรงนี้ เฉินชางจึงตัดสินใจเตือน “คุณภรรยาจ๋า! คุณต้องดูแลตัวเองดีๆ นะ รักษาตัวเหมือนหยก ห้ามเข้าใกล้ทั้งผู้ชายผู้หญิง ต่อให้เป็นอาจารย์เมิ่งก็ไม่ได้!”

ฉินเยว่กลอกตาทันที “คุณคิดอะไรเนี่ย”

“อาจารย์เมิ่งเป็นคนดีมากเลยนะ!”

พอเฉินชางได้ยินคำนี้เข้าก็รู้ว่าเรื่องไปทางร้ายเสียแล้ว ไม่ได้ๆ! เราต้องสื่อสารกับอาจารย์เมิ่งดีๆ ดูซิว่าจะปล่อยยัยฉินขี้ประจบของเราไปได้ไหม ถ้าคุณอดไม่ได้จริงๆ ผมจะพาคุณไปเดินสถานบันเทิงบางที่ให้คุณหายอยากก็ได้…ถ้าทนไม่ไหวจริงๆ ผมจะเอาเพื่อนร่วมชั้นของยัยขี้ประจบของผมมาแทน…

ถุยๆๆ!

เฉินชางสาบานได้ว่าตนไม่ได้ชอบอาจารย์เมิ่ง! เขาแค่ปกป้องยัยฉินขี้ประจบของตัวเองอยู่

……

เฉินชางบอกลาเสี่ยวฉินอย่างอาลัยอาวรณ์ เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา พบว่าตนถูกลากเข้ากรุ๊ปกรุ๊ปหนึ่งชื่อว่า ‘คนผ่าหัวใจตงหยาง’ เขาอ่านคำนี้แล้วรู้สึกแปลกชอบกล คนรักษาใจฟังเพราะดี คนผ่านี่สิ…เฮ้อ! ในกรุ๊ปมีแค่สี่คน ฉินเยว่หมิง กัวอวิ๋นเฟย เมิ่งซีแล้วก็ตัวเขาเอง

ฉินเยว่หมิงเห็นว่าทุกคนเข้ากรุ๊ปแล้วจึงกล่าวว่า “สถานที่รายงานตัวผมจะส่งให้พวกคุณ อีกเดี๋ยวมีรถไฟความเร็วสูงเที่ยวบ่ายสอง ทุกคนมาเจอกันที่สถานีตอนบ่ายโมงครึ่ง เอาสัมภาระมาให้เรียบร้อย คราวนี้พวกเราไปสองวัน”

[1] ตำแหน่งรมว. คือรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวง