เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ 35 คุณชอบเธอแล้วใช่ไหม

พื้นหลังของภาพถ่ายทั้งหมดอยู่ในห้างสรรพสินค้าเดียวกัน

ภาพแรกคล้ายกับฉากสุดท้ายมาก โดยหนิงเส่าเฉินและเฉินเป้ยอีจับมือหนิงเสี่ยวซีอยู่ตรงกลางระหว่างพวกเขา

ในภาพที่สองหนิงเส่าเฉินกำลังเฝ้าดูเฉินเป้ยอีและเฉินเป้ยอีกำลังมองลงไปที่หนิงเสี่ยวซี อย่างไรก็ตามในสายตาของชายคนนั้นมีความรู้สึกที่ทำให้หัวใจของเกาเหวินเย็นชา ความรู้สึกแปลก ๆ นี้มันคือความสุขเหรอ?

“ ไม่เห็นเหรอเขาตกหลุมรักผู้หญิงคนนั้นแล้ว?”

เกาเหวินดื่มไวน์แดงในแก้วแล้วเธอก็ส่ายหัวแสดงความไม่เชื่อ

"ยังไม่เชื่อ งั้นมากับพี่ แล้วพี่จะแสดงให้เธอเห็นว่า เขาทำอะไรเมื่อเธอเศร้าเพราะเขา เขามัวคิดถึงเพราะผู้หญิงคนนั้น ดังนั้นในตอนนี้เขาจึงไปตามหาเธอ" เกาไห่พูด

แม้ว่าน้องสาวคนนี้ไม่ได้สนใจเขา แต่เขาก็จะไม่มีวันลืมวิธีที่เธอดึงเขาและเรียกเขาว่าพี่ชายของเธอเมื่อเธอยังเด็ก

"เกาไห่ นายไร้ค่าเหมือนแม่ของคุณหรือเปล่า ฉันจะบอกให้นะ อย่ามายุ่งเรื่องของฉัน ไม่ต้องมาดูแลฉัน นายไม่เข้าใจไหม？ ฉันเต็มใจที่จะรักหนิงเส่าเฉิน แม้ว่าหนิงเส่าเฉินจะรักผู้หญิงคนอื่น ฉันก็อยากแต่งงานกับหนิงเส่าเฉิน ฉันไม่สน ทำได้ไหม "เกาเหวินพูดอย่างชั่วร้ายขณะที่เธอเดินเคียงข้างเกาไห่

ความโกรธในดวงตาของเกาไห่เป็นประกายแล้วพูดอย่างอดไม่ได้: "เสี่ยวเหวิน ทำไมเธอถึงกลายเป็นแบบนี้?"

เกาเหวินจ้องมองเขาก่อน แล้วหันตัวและจากไป

ความเกลียดชังในดวงตาของเธอ ทำให้เล็บของเธอแทงเข้าไปในมือของเธอ แต่มันก็ไม่รู้สึกเจ็บ

เธอซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำมองในกระจกใบหน้าที่สดใสและสวยงามนั้น เมื่อคิดเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเฉินเป้ยอีแม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจที่จะยอมรับ แต่ผู้หญิงคนนั้นก็เป็นภัยคุกคามต่อเธอ

และหนิงเส่าเฉิน ถ้าเธอเดาไม่ผิด หนิงเส่าเฉินอาจไม่เข้าใจจิตใจของเขาเอง

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ …

ในที่สุดดูเหมือนเธอจะตัดสินใจได้แล้ว

เธอปิดประตูห้องน้ำ

โทรหาคนคนหนึ่ง

และในขณะนี้

ในห้องของโรงแรม

"คุณมาทำอะไรที่นี่" เซี่ยอวี่มองไปที่หนิงเส่าเฉินที่กำลังวิ่งเข้ามา เห็นได้ชัดว่าไม่มีความสุขเล็กน้อย

หนิงเส่าเฉินไม่ได้ตอบกลับคำพูดของเขา แต่มองไปที่เฉินเป้ยอีที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียง

"คุณทำอะไรกับเธอ" มีความโกรธอย่างเห็นได้ชัดในน้ำเสียง

เซี่ยอวี่นั่งลงที่ขอบเตียงจับมือของเฉินเป้ยอีจูบแล้วพูดเบา ๆ : "ดูเหมือนเธอจะไม่ใช่พี่เลี้ยงของคุณอีกต่อไป คุณหนิง คุณจะสนใจทำไม"

หนิงเส่าเฉินระงับความโกรธบนใบหน้าของเขาแทน

"จริงเหรอ เธอไม่ได้บอกคุณเซี่ยที่สามเหรอว่าตอนนี้ เธอทำงานในบริษัทของผม ในกรณีนี้ผมมีสิทธิ์ที่จะรับผิดชอบต่อพนักงานของผม" หนิงเส่าเฉินไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตระกูลหนิงและตระกูลเซี่ย ครอบครัวเขาเป็นเพื่อนที่ดีมาตลอด เขาไม่จำเป็นต้องสร้างความร้าวฉานกับตระกูลเซี่ยนับประสาอะไรกับคนแบบนี้ที่ไม่ควร

แต่ เมื่อคิดแบบนี้ในใจสิ่งที่เขาพูดก็เปลี่ยนไป

เห็นได้ชัดว่าเซี่ยอวี่ไม่รู้ และความโกรธบนใบหน้าของเขาก็ยิ่งแย่ลง

ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน และมองไปที่หนิงเส่าเฉิน"ผมไม่คิดว่า คุณหนิงจะเป็นเจ้านายที่ดีขนาดนี้" หลังจากหยุดชั่วคราว "แต่แล้วไงล่ะเฉินเป้ยอีสามารถทำงานที่บริษัทของคุณได้ และผมความสามารถที่จะทำให้เธอเป็น อิสระได้ คุณหนิงเชื่อไหม? "

"เธอดูเหมือนจะตื่นแล้ว"หลิวซูกล่าวได้อย่างเหมาะเจาะ เมื่อมองไปที่หนิงเส่าเฉินด้วยใบหน้าที่ซีด เขาก็อดไม่ได้ที่จะหายใจออกคุณหนิงเขาไม่เข้าใจจริงๆ

"เฉินเป้ยอี … " เซี่ยอวี่แทบจะรีบวิ่งไปที่เตียง มองไปที่เฉินเป้ยอี และเรียกอย่างกังวล

เฉินเป้ยอีมองไปที่เขา จากนั้นก็มองไปที่หนิงเส่าเฉินที่อยู่ข้างๆเตียง ลุกขึ้นนั่งแล้วลุกจากเตียง

"คุณกำลังทำอะไร หมอบอกว่าคุณต้องพักผ่อน"

เฉินเป้ยอีหายใจเข้าลึก ๆ และพูดอย่างไม่เร่งรีบ "ทั้งๆที่คุณรู้ว่าฉันต้องการพักผ่อน แต่คุณสองคนก็เสียงดังมาก ฉันจะพักได้อย่างไร"

เธอมีความขุ่นเคืองอย่างเห็นได้ชัดในน้ำเสียงของเธอต่อเซี่ยอวี่

คิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะตอนนั้นเธอเป็นลม เธอคงพาดอยู่ในหัวข่าวเมืองซี พรุ่งนี้

เซี่ยอวี่ร่ำรวยและมีอำนาจ ถ้าเซี่ยอวี่พาดหัวข่าวกับเธอ ทุกคนจะมองว่าเขาเป็นคนโรแมนติกสนุกสนาน แต่แล้วเธอล่ะ?

เฉินเป้ยอี เธออาจจะเป็นหนูข้างถนนใช่มั้ย? แต่งงานกับเขาไม่ได้ แต่จะกลายเป็นเป้าวิพากษ์วิจารณ์ของสาธารณชน

คนรวยคนนี้ทำทุกอย่างด้วยนิสัยเอาแต่ใจ?

บอกว่ารักเธอ? หากคุณรักใครสักคน คุณไม่ควรยืนอยู่เคียงข้างอีกฝ่าย และพิจารณาปัญหาของอีกฝ่ายหรอกหรือ?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เธอก็ลุกขึ้นเดินผ่านเซี่ยอวี่แล้วไป ผ่านหนิงเส่าเฉินแล้วเดินไปที่ประตูโดยไม่หันกลับไปมองแม้ว่าก้าวจะเบาไปหน่อย แต่เพราะเธอได้หลับและอาการก็ดีขึ้นมาก

ในโลกของคนรวยเหล่านี้เธออยากจะอยู่ให้ไกลที่สุด

ตนเองมีความชอบธรรม

เมื่อมองไปที่คนสองคนที่ถูกเพิกเฉยในห้อง จากนั้นเฉินเป้ยอีที่เดินไปที่ประตูอย่างไม่แยแส หลิวซูก็หัวเราะอย่างไร้ความปรานี

จากนั้นก็มีดวงตาของทั้งสองเพ่งมาเหมือนจะฆ่าเขา

อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจจริงๆ

ไม่ว่าจะเป็นคุณหนิง หรือเซี่ยอวี่ ซึ่งเป็นเป้าหมายของการทำให้ผู้หญิงหลายพันคนคลั่งไคล้

แต่เธอปล่อยให้สองคนนี้ทะเลาะกันเพื่อเธอ

เมื่อผู้หญิงธรรมดา ต้องเจอกับเรื่องแบบนี้ หลังจากตื่นนอนแล้ว เธอไม่ควรแสร้งทำเป็นขี้แยทำตัวเหมือนเด็กทารก และเอาชนะความเสน่หาของพวกเขาสองคนหรือคนใดคนหนึ่งเหรอ?

แต่เธอกลับแสดงท่าทางรังเกียจและไม่อดทน

เซี่ยอวี่จ้องไปที่หนิงเส่าเฉิน จากนั้นก็จ้องไปที่หลิวซูด้วยรอยยิ้มที่หายใจไม่ออกแล้วเดินจากไป

“ สหายหนิงเส่าเฉิน ผมขอสัมภาษณ์คุณหน่อย ว่าคุณรู้สึกยังไง” เขาชูกำปั้นเป็นไมโครโฟนและยื่นออกไปที่ปากของหนิงเส่าเฉิน

"นายบอกว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นฉันจะมาได้ไหม"หนิงเส่าเฉินเขย่ากำปั้นของเขา และพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึง เขาตกใจจริงๆ ที่เขาได้ยินว่าเธอเกิดอุบัติเหตุ ในตอนนั้นเขารู้สึกมีบางอย่างในใจ และรู้ว่ากังวลแค่ไหน

"โอ้ ผมเพิ่งบอกว่ามีอะไรเกิดขึ้น ผมไม่ได้บอกให้คุณมาดู" หลิวซูที่นอนอยู่บนเตียงใหญ่โดยเอามือไขว่หลังไว้

"แต่ คุณอย่าพูดนะว่า ผู้หญิงคนนี้ น่าสนใจจริงๆ" หลังจากเงียบอยู่ครู่หนึ่งเขาก็พลิกตัวพยุงร่างกายส่วนบนของเขาด้วยมือข้างหนึ่งและกล่าวด้วยรอยยิ้มที่มุมปากพลางมองไปที่หนิงเส่าเฉิน

หนิงเส่าเฉินเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา "คุณชอบเธอแล้วใช่ไหม"